Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Δημόσια Ακίνητα-χρυσάφι 276 εκατ. στα "αζήτητα"

Την ώρα που τα Ταμεία προσπαθούν να καλύψουν οικονομικές τους ανάγκες, το 20% της περιουσίας τους παραμένει αναξιοποίητο

Την ώρα που τα Ταμεία αναζητούν εναγωνίως τρόπους για να καλύψουν βασικές οικονομικές τους ανάγκες, το 20% της ακίνητης περιουσίας τους παραμένει αναξιοποίητο, με την αντικειμενική αξία των ακινήτων που έχουν μείνει στα «αζήτητα» να ξεπερνά τα 276 εκατομμύρια ευρώ! Την ώρα που είναι γνωστό ότι η εμπορική αξία στην αγορά, ακόμα και σε αυτές τις πολύ δύσκολες μέρες, είναι πολύ μεγαλύτερη από την αντικειμενική, ειδικά όταν μιλάμε για αστικά ακίνητα και επαγγελματικές χρήσεις. Κατά συνέπεια, οι απώλειες είναι ακόμα μεγαλύτερες.

Τα εντυπωσιακά αυτά στοιχεία προκύπτουν από έρευνα του κ. Nικολάου Πρωτονοτάριου, ορκωτού εκτιμητή, μέλους του Εποπτικού Συμβουλίου του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών. Η έρευνα παρουσιάστηκε σε πρόσφατη σχετική ημερίδα της Ενωσης για την Προάσπιση των Κοινωνικών Δικαιωμάτων (ΕΠΚΟΔΙ). Τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Πρωτονοτάριος προέρχονται από την επεξεργασία των στοιχείων 68 Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, στους οποίους μάλιστα δεν περιλαμβάνονται το ΝΑΤ, ο ΟΓΑ και οργανισμοί όπως ΟΑΕΔ, ΟΕΚ και ΟΕΕ.

Σύμφωνα με την έρευνα, τα προς αξιοποίηση ή μη αξιοποιημένα ακίνητα αποτελούν το 19,72% του συνόλου, με αντικειμενική αξία 276.307.526,74 ευρώ, ενώ τα αξιοποιημένα έχουν αντικειμενική αξία 1.124.597.744,96 ευρώ.

Μεταξύ των ακινήτων που μένουν στο «ράφι» ξεχωρίζουν οικόπεδα - φιλέτα, όπως οικόπεδο στη Νέα Ερυθραία με αντικειμενική αξία 23,3 εκατ. ευρώ, στην Κηφισιά (21,1 εκατ.), στα Μελίσσια (16,9 εκατ.), στο Παλαιό Φάληρο (14,2 εκατ.) και στην Κηφισιά (10 εκατ. ευρώ). Επίσης, στα αναξιοποίητα ακίνητα των Ταμείων ξεχωρίζουν το θέατρο «Μινώα» και τα επί μέρους καταστήματα επί της οδού Πατησίων, με αντικειμενική αξία 12 εκατ. ευρώ και το οκταώροφο κτίριο του παλιού Εφετείου στη Σωκράτους, με αντικειμενική αξία 11,5 περίπου εκατομμυρίων ευρώ. Αλλά, όπως φαίνεται από τον κατάλογο που παρουσίασε ο κ. Πρωτονοτάριος, ακόμη και κτίρια που εμφανίζονται ότι αξιοποιούνται, όπως το κτίριο του ΙΚΑ στην Πειραιώς (αντικειμενικής αξίας 10,53 εκατ. ευρώ), στην πραγματικότητα δεν έχουν «ζωντανέψει» ακόμα και περιμένουν τη χρησιμοποίησή τους.

Προτάσεις
Τι πρέπει να γίνει; Σύμφωνα με τη σχετική εισήγηση πρέπει να εκτιμηθεί η αγοραία αξία των ακινήτων των Ταμείων και να γίνει έλεγχος και επαναδιαπραγμάτευση των μισθώσεων που ήδη υπάρχουν, στη βάση των μισθωμάτων της κτηματαγοράς. Οσον αφορά την αξιοποίηση του υπολοίπου ποσοστού, προτείνεται η δημιουργία Εταιρειών Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία ή η χρήση άλλων μεθόδων (π.χ. αντιπαροχή, μακροχρόνια μίσθωση κ.λπ.), που όμως είναι δύσκολες σε περίοδο κρίσης.

Βεβαίως, όπως σχολίασε η δρ Αρτεμις Αναγνώστου-Δεδούλη, πρόεδρος της ΕΠΚΟΔΙ, «τα αποθεματικά των ασφαλιστικών οργανισμών και αν ακόμη είχαμε επιτύχει την αποτελεσματικότερη διαχείριση δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν την απάντηση στο τεράστιο χρηματοδοτικό έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων». Και συμπλήρωσε: «Το κράτος έχει μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για τη σημερινή οικονομικά δυσχερή θέση των Ταμείων. Διότι επί σειρά ετών χρησιμοποίησε συστηματικά τα αποθεματικά τους για σκοπούς άλλους από κοινωνικούς και ασφαλιστικούς, καθιστώντας τους ασφαλιστικούς οργανισμούς «δανειστές» και μόνον του δημόσιου χρέους, αποφεύγοντας να τους θωρακίσει με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο για την προστασία τους».

Κτίρια-τσιμεντένιοι «δεινόσαυροι» περιμένουν να ξαναζωντανέψουν

Μπορεί οι δεινόσαυροι να άφησαν προ πολλών χιλιετιών τον μάταιο τούτο κόσμο, αλλά μια σειρά από κτίρια - τσιμεντένιοι «δεινόσαυροι» της οικιστικής μας ιστορίας βρίσκονται δίπλα μας, σε αχρηστία τα τελευταία χρόνια, υποβαθμίζοντας το περιβάλλον γύρω τους και δημιουργώντας οικονομικές τρύπες στους ιδιοκτήτες τους. Ιδιοκτήτες που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι φορείς του δημοσίου, με την ευρύτερη έννοια. Ο Πύργος του Πειραιά, το τεράστιο κτίριο του ΙΚΑ στην Πειραιώς (απέναντι από την πλατεία Κουμουνδούρου) και το παλαιό υπουργείο Παιδείας στη Μητροπόλεως είναι μερικά απ’ αυτά. Οπως είναι φυσικό, το ζητούμενο στην περίπτωση των κτιριακών «δεινοσαύρων» είναι το ξαναζωντάνεμά τους και η εκ νέου αξιοποίησή τους. Τα οφέλη, τόσο οικονομικά, όσο και πολεοδομικά, είναι εμφανώς πολύπλευρα. «Στόχος μας είναι να ενταχθούν πάλι στον αστικό ιστό μέσα από την επαναχρησιμοποίησή τους και μάλιστα με χρήσεις που θα συμβάλλουν στο ξαναζωντάνεμα των γειτονικών τους περιοχών», τονίζει στην «Κ» ο πολεοδόμος κ. Γιάννης Πολύζος, πρόεδρος του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας. «Η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας είναι πολύ ανησυχητική. Ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθηνών θα αναθέσει ερευνητικό πρόγραμμα για τη διερεύνηση του χαρακτήρα του μελλοντικού κέντρου της πόλης, όχι μόνο του ιστορικού αλλά γενικότερα. Θέλουμε να παρέμβουμε με βάση τον κανόνα της πολυλειτουργικότητας και της μείξης των χρήσεων», υπογραμμίζει ο κ. Πολύζος.

Πρώην υπ. Παιδείας, Μητροπόλεως

Φωτό skyscrapercity.com
Βουβό και κλειστό παραμένει και ένα άλλο μεγάλο κτίριο στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για το πρώην υπουργείο Παιδείας στην οδό Μητροπόλεως. Στο οκταώροφο κτίριο των 11.000 τ.μ., το οποίο ανήκει στην Εκκλησία της Ελλάδος, στεγαζόταν για 46 χρόνια και μέχρι τον Ιούνιο του 2007 το ΥΠΕΠΘ. Για σχεδόν μισό αιώνα η παρουσία του υπουργείου είχε σφραγίσει την οδό Μητροπόλεως, δημιουργώντας ένα από τα πιο ισχυρά τοπόσημα στην Αθήνα. Το 2007, το ΥΠΕΠΘ μεταφέρθηκε στη νέα του έδρα, στο Ολυμπιακό Κέντρο Τύπου στο Μαρούσι, αφήνοντας πίσω του έναν γίγαντα 9.500 τετραγωνικών μέτρων, να «αγκαλιάζει» το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης. Η Αγία Δύναμη όμως δεν έλυσε το πρόβλημα της εύρεσης μισθωτή, αν και μεσολάβησαν σχεδόν τρία χρόνια. Η Εκκλησιαστική Κεντρική Υπηρεσία Οικονομικών ζήτησε αρχικά ενοίκιο 2 εκατ. ευρώ ετησίως, για να πέσει αργότερα στα 1,8 εκατ. ευρώ, πάλι όμως χωρίς αποτέλεσμα. Τι χρήσεις συζητούνται για το κτίριο; Εχουν ακουστεί οι προτάσεις του μικρού εμπορικού κέντρου ή της ξενοδοχειακής μονάδας, ενώ έχει πέσει στο τραπέζι και η πρόταση της κατεδάφισης του κτιρίου, τα σχέδια του οποίου έχει υπογράψει μια εμβληματική μορφή του ελληνικού μοντερνισμού, ο αρχιτέκτονας Πάτροκλος Καραντινός (1903-1976). «Δεν είμαι φίλος των κατεδαφίσεων, εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων, όπως κτιρίων που έχουν πρόβλημα στατικότητας», σχολιάζει στην «Κ» ο κ. Πολύζος. «Ο καλύτερος δρόμος είναι η επαναχρησιμοποίηση του οικιστικού κεφαλαίου». Ο καθηγητής πολεοδομίας σχολιάζει αρνητικά και τη λογική της απομάκρυνσης - αποκέντρωσης των υπουργείων και άλλων δημόσιων υπηρεσιών.

Παλαιό Εφετείο, Σωκράτους
Αναξιοποίητο παραμένει το οκταώροφο κτίριο του παλαιού Εφετείου, επί της οδού Σωκράτους, που είχε μετατραπεί σε άθλιο κατάλυμα εκατοντάδων μεταναστών. Το κτίριο -ιδιοκτησία του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Ιδιωτικού Τομέα (ΤΕΑΙΤ)- είχε χρησιμοποιηθεί αρχικά για να στεγάσει το ξενοδοχείο πολυτελείας «Αμπάσαντορ», το οποίο είχε ανεγερθεί τη δεκαετία του ’50. Το 1980 κλείνει το ξενοδοχείο και εγκαθίστανται οι υπηρεσίες του Εφετείου Αθηνών, με ορισμένες τροποποιήσεις στο εσωτερικό του κτιρίου. Το 2000 το Εφετείο «μετακομίζει» στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και το κτίριο της οδού Σωκράτους αδειάζει. Από τότε και για σχεδόν 10 χρόνια παραμένει αχρησιμοποίητο. Οι προσπάθειες του Ταμείου για μακροχρόνια μίσθωση απέτυχαν. Το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ (Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών) θα ήθελε να στεγάσει στο κτίριο της οδού Σωκράτους (το οποίο παραμένει περιφρουρημένο με σεκιούριτι και αγκαθωτό σύρμα!) τις διοικητικές του υπηρεσίες, γεγονός που θα λειτουργούσε θετικά για την αναζωογόνηση της περιοχής, δυο βήματα από την Ομόνοια. Ταυτόχρονα, όπως σημείωναν κύκλοι του ΙΚΑ, κάτι τέτοιο θα ήταν οικονομική και λειτουργική ανάσα για το Ταμείο, που έχει τις υπηρεσίες του διεσπαρμένες σε ακριβές μισθώσεις. Το ζήτημα είναι ότι στην περίπτωση αυτή δεν έχουν εξασφαλισθεί τα κονδύλια.

Κτίριο ΙΚΑ, Πειραιώς
Επί της οδού Πειραιώς, κοντά στην πλατεία Ομονοίας και απέναντι από την πλατεία Κουμουνδούρου, βρίσκεται το τεράστιο εγκαταλελειμμένο κτίριο του ΙΚΑ. Σήμερα στέκει σαν βομβαρδισμένο, έρημο και υπό διάλυση, «εκπέμποντας» υποβάθμιση στις γύρω περιοχές που πασχίζουν να σταθούν στα πόδια τους. Στο μεγαθήριο των οκτώ ορόφων και των δύο υπογείων, με τα 15.000 τ.μ. στεγάζονταν τα περιφερειακά ιατρεία του Ταμείου. Πληγώθηκε από τον σεισμό του 1999, εκτιμήθηκε ότι το κτίριο χρειάστηκε ενίσχυση, αλλά αντί γι’ αυτό εγκαταλείφθηκε! Οι υπηρεσίες υγείας του Ταμείου κατέφυγαν σε ακατάλληλο κτίριο στην πλατεία Θεάτρου, προκαλώντας οικονομική αιμορραγία στο Ταμείο (υπολογίζεται ότι τα ενοίκια που καταβάλλονται ξεπερνούν τις 600.000 ευρώ τον χρόνο, για πολύ μικρότερους χώρους) και ταλαιπωρία σε ασφαλισμένους και εργαζόμενους. Υποτίθεται ότι ήταν προσωρινή λύση, αλλά -ύστερα από δέκα χρόνια- αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι στην Ελλάδα ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.

«Επί διοικήσεως Μιλτιάδη Νεκτάριου υπήρξε εισήγηση να εγκατασταθεί εκεί η διοίκηση του Ταμείου, αλλά δεν προχώρησε», λέει στην «Κ» ο κ. Ανδρέας Κάτσανος, εκ μέρους του ΙΚΑ. «Επί Ιωάννη Βαρθολομαίου πάρθηκε απόφαση να χρησιμοποιηθεί πάλι για τη στέγαση των ιατρείων, κάτι που επιβεβαιώθηκε και επί Γιώργου Μέργου, αλλά καθώς απαιτείτο πλήθος μελετών δεν προχώρησε η απόφαση. Σήμερα είμαστε λίγο πριν από το τέλος. Το κτίριο θα στεγάσει πάλι τα περιφερειακά ιατρεία. Το κονδύλι για την ανακαίνιση (ύψους 25 εκατ. ευρώ) έχει εξασφαλισθεί και αναμένεται άμεσα ο διαγωνισμός για την είσοδο του εργολάβου», λέει ο κ. Κάτσανος. Το θέμα είναι πότε θα ολοκληρωθεί.

Ο πύργος του Πειραιά
Ισως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα «απολιθωμένου» κτιρίου είναι ο μικρός ουρανοξύστης του Πειραιά, ο πύργος στο μεγάλο λιμάνι, λίγο πιο κοντό αδελφάκι του αντίστοιχου στην Αθήνα. Το ψηλότερο κτίριο στον Πειραιά και δεύτερο ψηλότερο της χώρας, ο «κοιμισμένος γίγαντας» όπως τον χαρακτηρίζουν, έχει ύψος 84 μέτρα και 22 ορόφους, αλλά δεν έχει βρει κάποια χρησιμότητα εκτός από το να στηρίζει τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες και να αποδεικνύει ότι η βιαστική μεγαλοπρέπεια, χωρίς σχέδιο, οδηγεί σε μεγάλες αποτυχίες.

Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1972, ο σκελετός παραδόθηκε το 1974, αλλά χρειάστηκαν άλλα εννιά χρόνια για να τοποθετηθούν το 1983 γυάλινα μεταλλικά ελάσματα στο εξωτερικό του. Η αρχική ιδέα ήταν να χρησιμοποιηθεί το κτίριο ως εμποροναυτιλιακό κέντρο. Οι προσπάθειες να μετατραπεί σε Δικαστικό Μέγαρο του Πειραιά απέτυχαν, όπως και η μετεγκατάσταση της Ραλλείου Σχολής. Μοιάζει στοιχειωμένο, ίσως επειδή για την ανέγερσή του από τον δήμαρχο της χούντας Σκυλίτση, καταστράφηκε το εμβληματικό κτίριο Ρολόι του Πειραιά.
Σήμερα, λειτουργεί στο ισόγειο ένα κατάστημα ηλεκτρικών ειδών, ενώ στεγάζονται και τα γραφεία του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Σχεδόν 30.000 τ.μ., μια τεράστια ποσότητα στεγασμένου χώρου (εκ των οποίων 25.000 τ.μ. είναι ιδιοκτησία του δήμου), παραμένουν ανεκμετάλλευτα.

Ευτυχώς, εσχάτως έρχονται καλά νέα. «Εχουμε εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση για την ανακαίνιση του πύργου», λέει στην «Κ» ο γενικός γραμματέας του δήμου Πειραιά κ. Γιώργος Οικονομόπουλος. «Πραγματοποιείται ήδη Διεθνής Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός, με τη συμμετοχή 400 αρχιτεκτόνων, για τη διαμόρφωση των όψεων. Προκρίνονται βιοκλιματικές λύσεις, οι οποίες θα μπορούν να προσαρμοστούν στις όποιες διαφορετικές χρήσεις, καθώς δεν θα στεγάζουν όλοι οι όροφοι τις ίδιες δραστηριότητες». Ο διαγωνισμός ολοκληρώνεται στις 14 Απριλίου, ενώ σε μια διετία -σύμφωνα με τον κ. Οικονομόπουλο- ο κοιμισμένος γίγαντας θα... ξυπνήσει, συμβάλλοντας στην αναμόρφωση της ευρύτερης περιοχής. Η μη πρόβλεψη βέβαια χώρου... στάθμευσης(!) δημιουργεί πονοκεφάλους, με μόνη διέξοδο τον κοντινό σταθμό των ΗΣΑΠ.

Ο δήμος Πειραιά προτίθεται επίσης να ανακατασκευάσει και το φημισμένο Ρολόι του λιμανιού.

Το Παλαιό Ρολόι ήταν στην γωνία Ακτής Μιαούλη, Βασ. Γεωργίου, Εθν αντιστάσεως, Ακτή Ποσειδώνος
Του Γιαννη Eλαφρου
28.3.2010



Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis