Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Οδός Τοσίτσα, ο καθρέφτης μας

Το βράδυ σε αυτή τη γειτονιά γίνεται το αδιαχώρητο. Η δουλειά αρχίζει νωρίς. Εμποροι και πελάτες είναι υπεύθυνοι για τις δοσοληψίες που κανείς δεν διακόπτει. Εκεί από τη στιγμή που σκοτεινιάζει όλα γίνονται φανερά.
Το πρωί αντίθετα κανείς δεν περνάει από τον πεζόδρομο της Τοσίτσα. Μόνο οι υπάλληλοι του Επιγραφικού Μουσείου. Με τα μαντίλια στα χέρια προσπαθούν να φτάσουν ώς τη λεωφόρο Πατησίων ή αντίθετα στα κεντρικά του ΥΠΠΟΤ, την οδό Μπουμπουλίνας. Κάνοντας ζιγκ ζαγκ για να αποφύγουν τα περιττώματα των αδέσποτων αλλά και εκείνων που αφοδεύουν στα παράθυρα του Πολυτεχνείου και του μουσείου, τις σύριγγες των χρηστών, τα αίματα από τα βραδινά καρφώματα.

Κι όταν σχολάσουν, οι γυναικείες τσάντες είναι κρατημένες με χίλιους δυο τρόπους, για να μην πέσουν θύματα των τσαντάκηδων και να μην επαναληφθεί η θλιβερή ιστορία με τον χαμό της άτυχης Ηούς Ζερβουδάκη.
Πώς να λειτουργήσει ένα μουσείο όταν έχει τέτοιο εχθρό απέναντι του; Σε ποιους επισκέπτες να απευθυνθεί, ποιους μαθητές να προσελκύσει; Οταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να μείνουν ούτε για ένα λεπτό στον πεζόδρομο από τη βρώμα.

Λίγο νερό, λίγο παραπάνω απ’ αυτό που ρίχνουν οι αρμόδιοι του δήμου Αθηναίων δεν είναι δα καμιά φοβερή σπατάλη. Να ξεβρωμίσει ο δρόμος από τα ούρα, να πρασινίσει κάπως η αρρωστημένη φύτευση. Σε αυτό το πάρκο δεν υπάρχουν μητέρες και παιδιά, ούτε καρότσια. Και τα παράθυρα από το κτίριο του Πολυτεχνείου αλλά και του μουσείου κανείς δεν τολμά χρόνια να ανοίξει. Εδώ οι νυχτοφύλακες κινδυνεύουν από τους τοξικομανείς.

Ο φόβος και η μυρωδιά έγινε ο μεγαλύτερος εχθρός σε αυτό το παρκάκι. Οι παρατηρήσεις των επισκεπτών του Επιγραφικού, πιεστικές. Και καλά στον Ελληνα μπορεί να του εξηγήσεις και να καταλάβει ότι «κανείς δεν κάνει τίποτε». Στον ξένο πώς να το ξεστομίσεις; Πώς να δικαιολογηθείς ότι δεν πρόκειται για βρώμικα δημόσια ουρητήρια στην παρατήρηση: «μυρίζει».
Τι τα θέλουμε τα καινούργια μουσεία και τα εγκαίνια. Τα παχιά λόγια και τις εξαγγελίες. Η Τοσίτσα είναι ο καθρέφτης μας.

Της Γιώτας Συκκα
13.7.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis