Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Αθηναϊκά μνημεία σε διαρκή διωγμό

Δεν πάει πολύς καιρός που περνώντας έξω από την Ακαδημία Αθηνών, το τρανότερο κτίσμα του κλασικισμού στον ευρωπαϊκό χώρο, με φρίκη είδα, σε κάθε μία από τις έξι μαρμάρινες ιωνικές κολόνες, γραμμένα με μαύρο σπρέι τα γράμματα R-E-S-I-S-T Να α-ν-τ-ι-σ-τ-α-θ-ο-ύ-μ-ε ήταν το παράγγελμα των βανδάλων, λες και το πρόστυλο του μνημείου ήταν το ιδιόκτητό τους πικέτο.

Προφανώς, μη θέλοντας να ρίξουν λάδι στη φωτιά της διαρκώς εύφλεκτης ατμόσφαιρας γύρω από τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου και το άσυλο, οι αρμόδιοι του μεγαλύτερου πνευματικού ιδρύματος της χώρας δαπάνησαν και πάλι ποσά για τον καθαρισμό του, περιμένοντας προφανώς την επόμενη επίθεση.

Ασυγκράτητες και επιθετικές, κυρίως απέναντι στο αστραφτερό πεντελικό μάρμαρο και με άγνωστα πια αιτήματα, ομάδες δήθεν «ανταρτών πόλεων» μεταμόρφωσαν πρόσφατα σε καρτούν το κεφάλι του Καποδίστρια μπροστά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έργου του γλύπτη Γεωργίου Μπονάνου. Εδώ τα «παιδιά» έβαλαν τα δυνατά τους ώστε να μοιάσει ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας με τον Τζόκερ, ήρωα της ταινίας Μπάτμαν.

Το πανέμορφο κεφάλι της Κοιμωμένης του Χαλεπά στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας από την άλλη «σβήστηκε» ολωσδιόλου -με την έννοια του delete- από πιο ατίθασους βανδάλους με κατάμαυρο σπρέι και μάλιστα σε φυλασσόμενο χώρο.

Η επικράτηση του δόγματος της γενικευμένης ανομίας και ατιμωρησίας, η μικρή και μεγάλη λεηλασία του δημόσιου πλούτου έχει πια επικρατήσει αδιάκριτα και στα μνημεία. Δεν απέχει και πολύ η εποχή από τα δήθεν «αθώα» μπουγελώματα του ανδριάντα του Χάρρυ Τρούμαν, που θυμούνται ακόμη με νοσταλγία οι τότε νέοι της γενιάς του Πολυτεχνείου, επιθέσεις που αργότερα κατέληξαν σε εκρηκτικά. Σήμερα τα εκρηκτικά κρύβονται πια μόνο στις «μπόμπες» των σπρέι...

Εχει ειπωθεί ότι ο βανδαλισμός των μνημείων στον δημόσιο χώρο αφορά το συμβολικό πεδίο μιας κρίσης της αναπαράστασης που αποκαλύπτει μια κρίση της εκπροσώπησης και αυτή με τη σειρά της προσελκύει εικονοκλαστικές πράξεις. 

Προσβάλλοντας το δημόσιο μνημείο, προσβάλλεται το κοινωνικό/πολιτικό του καθεστώς ύπαρξης. 

Αν πράγματι στις ημέρες μας συμβαίνει κάτι τέτοιο, οφείλουμε να λάβουμε δραστικά μέτρα και να είμαστε όλοι σε επιφυλακή.

*Της Μαριλένας Κασιμάτη 
Η δρ Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη είναι ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια Εθνικής Πινακοθήκης.

18.6.2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis