Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Το Μουσείο Μπενάκη αναζητεί επιεγόντως πόρους και χορηγούς

Με κόπο συγκρατούσε τα δάκρυά του ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Αγγελος Δεληβορριάς στη χθεσινή έκκληση για την οικονομική στήριξη του μουσείου που απηύθυνε μαζί με την πρόεδρο του Δ. Σ. Αιμιλία Γερουλάνου, μέσω των δημοσιογράφων στο κοινό. Είχε μόλις βρεθεί στην εξόχως δυσάρεστη, αν όχι προσβλητική θέση να πρέπει να αντικρούσει ασύστατους ισχυρισμούς περί ευνοϊκής οικονομικής μεταχείρισης του μουσείου από το υπουργείο Πολιτισμού, και -το κυριότερο- να πρέπει να υπερασπίσει απέναντι στη χλεύη, το κύρος ενός μουσείου το οποίο ανέδειξε σε ένα από τα μεγαλύτερα και πλέον σημαίνοντα της χώρας, δουλεύοντας ακάματα από το 1973 που ανέλαβε τη διεύθυνσή του.
Το Μουσείο Μπενάκη κατηγορήθηκε ότι έλαβε ή πρόκειται να λάβει 3,5 εκατομμύρια ευρώ αναλαμβάνοντας το οργανωτικό κομμάτι της έκθεσης «Η Ελλάδα του Βυζαντίου» που θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού στις ΗΠΑ την άνοιξη του 2014. Οπως τόνισε η κ. Γερουλάνου, το μουσείο ανέλαβε τη συγκέντρωση και την οργάνωση υλικού απ’ όλη την Ελλάδα. Προϋπόθεση, ωστόσο, για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με το National Gallery της Ουάσιγκτον και το Μουσείο Getty που θα φιλοξενήσουν την έκθεση ήταν η καταβολή χρηματικών εγγυήσεων, τις οποίες ανέλαβε το υπουργείο. Το Μπενάκη θα λειτουργούσε ως διαχειριστικός φορέας των χρημάτων ώστε να επισπευσθούν οι διαδικασίες και να παρακαμφθεί η κρατική γραφειοκρατία. Ωστόσο, οι εύλογες αντιδράσεις που προκάλεσε η ανάληψη της θέσης του προέδρου της επιστημονικής επιτροπής προετοιμασίας της έκθεσης από τη μητέρα του υπουργού, Αιμιλία Γερουλάνου, ξεπέρασαν τα όρια, εκπίπτοντας γρήγορα στο επίπεδο των προσβολών και των ύβρεων. Τότε το μουσείο αρνήθηκε, ως όφειλε, να αναλάβει τον ρόλο του διαχειριστή των εν λόγω κονδυλίων.
Ελλειψη πόρων
Η ραγδαία μείωση του προϋπολογισμού του λόγω της δραστικής περικοπής της κρατικής επιχορήγησης και της εξάλειψης των ιδιωτικών χορηγιών το έχει φέρει σε εξαιρετικά δεινή θέση. Το μουσείο, ακίνητη περιουσία της οικογένειας Μπενάκη, δωρίστηκε μαζί με τις συλλογές του στο κράτος το 1930. Το Δημόσιο ανέλαβε από το 1947 την πληρωμή της μισθοδοσίας του, όμως η κρατική επιχορήγηση ουδέποτε κάλυψε πάνω από το 20% των μισθών του προσωπικού 200 ατόμων που επανδρώνει σήμερα τα έξι ξεχωριστά παραρτήματά του. Αντιθέτως, περικόπηκε τα δύο τελευταία έτη κατά 60%, από 2 εκατ. ευρώ για το 2009 σε 700.000 για το 2011. Εξ ου και ακυρώθηκαν προγραμματισμένες εκθέσεις λόγω έλλειψης πόρων.
Στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου ανακοινώθηκε ένα ανανεωμένο πρόγραμμα χορηγιών με τη σύσταση νέου προγράμματος μελών για τη συνδρομή του μουσείου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 14 διαφορετικές κατηγορίες ατομικής ή εταιρικής συνδρομής από 60 ευρώ για το απλό μέλος, μέχρι 20.000 ευρώ για τον μεγάλο δωρητή. «Το αίτημα είναι επιτακτικό», τόνισε η κ. Γερουλάνου. Ο κ. Δεληβορριάς πρόσθεσε ότι το μουσείο «επιβιώνει χάρη στην κοινωνική ευαισθησία ενός ευρύτατου κοινού και χάρη σε ανθρώπους, όπως ο χαράκτης Γιάννης Παππάς και ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας που δώρισαν την περιουσία τους σε αυτό». Το Μπενάκη έχει εμπλακεί εδώ και 12 χρόνια σε δικαστική διαμάχη με την οικογένεια μεγάλου δωρητή, αδυνατώντας έως τώρα να εκμεταλλευτεί τη σημαντική αυτή περιουσία για να επιβιώσει. Γιατί τα μουσεία πρέπει να ανανεώνονται και να αναπτύσσονται για να επιβιώνουν.

Του Σπύρου Γιανναρά
21.2.2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis