* Οι παλιές εγκαταστάσεις εμφανίζουν τριτοκοσμική εικόνα, ενώ οι νέες απλώς αναμένουν τους υποψήφιους νέους διαχειριστές τους

Οι μαρίνες έχουν τα χάλια τους

Αν και οι προβλέψεις για τον θαλάσσιο τουρισμό κάνουν λόγο για αύξηση ως 15%, οι εγκαταστάσεις αδυνατούν να ανταποκριθούν

ΣΠ. ΚΤΕΝΑΣ

«Aν κάποιος ξένος τουρίστας κάνει το λάθος να έλθει με το σκάφος του σε κάποια μαρίνα του Αργοσαρωνικού με σκοπό να επισκεφθεί την Ακρόπολη, αυτό που θα συναντήσει θα είναι μια ατελείωτη βρωμιά, πρόσωπα που δεν έχουν καμία διάθεση να τον εξυπηρετήσουν, ενώ αν θελήσει να χρησιμοποιήσει κάποια τουαλέτα, απλώς δεν θα μπορέσει...». Με τα λόγια αυτά περιέγραψε ο επιχειρηματίας κ. K. Αναργύρου την εικόνα των υπό κρατικό έλεγχο μαρινών Αττικής που, όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε, «οι παλιές εμφανίζουν τριτοκοσμική εικόνα, ενώ οι νέες - του Αγίου Κοσμά - απλώς αναμένουν τους υποψήφιους νέους διαχειριστές τους. Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο κατά την οποία οι ανταγωνιστές μας, όπως η Κροατία, διαθέτουν δεκάδες υπερσύγχρονες μαρίνες». H εμπλοκή σοβαρών επενδυτικών πρωτοβουλιών ιδιωτικών επιχειρήσεων που έχουν αναλάβει τη μακρόχρονη μίσθωση κρατικών μαρινών συμπληρώνει το παζλ του χάρτη του θαλάσσιου τουρισμού. «Πέρα από τις προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας, μας μήνυσε ακόμη και το Δασαρχείο επειδή δεν ξέραμε ότι για να κλαδέψουμε τα δέντρα της μαρίνας έπρεπε να πάρουμε άδεια» λέει ο κ. Στ. Κυριακούλης, εκπρόσωπος της κοινοπραξίας που ανέλαβε τη διαχείριση της μαρίνας Ζέας και συμπληρώνει ότι «θέλουμε να επενδύσουμε 11 εκατ. ευρώ και δεν μπορούμε να το πράξουμε αφού είμαστε όμηροι στα χέρια οποιουδήποτε πολίτη ή καταστηματάρχη νομίζει ότι θίγεται. Με τέτοιους ρυθμούς είναι δύσκολο να ανταγωνιστούμε τον διεθνή ανταγωνισμό».

Την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις μαρίνες του Αργοσαρωνικού επιχειρεί να απεικονίσει «Το Βήμα», σε μια περίοδο μάλιστα κατά την οποία η διοίκηση της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης υπό τον κ. K. Ζαχαρόπουλο συγκεκριμενοποιεί τα σενάρια για την ιδιωτικοποίηση των μαρινών Αλίμου, Φαλήρου και Βουλιαγμένης. H διοίκηση της ETA έχει δεσμευθεί να παραδώσει το τελικό σχέδιο στον υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Δ. Αβραμόπουλο ως τα τέλη Απριλίου. Αντιστοίχως, η διοίκηση των Ολυμπιακών Ακινήτων υπό τον κ. Χρ. Χατζηεμμανουήλ έχει εκφράσει την πρόθεσή της να προχωρήσει σε αντίστοιχη μακρόχρονη εκμίσθωση της ολυμπιακής μαρίνας του Αγίου Κοσμά.

Από κάθε άποψη λοιπόν η συζήτηση για τις μαρίνες είναι «καυτή», πολύ περισσότερο μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, οι ναύλοι εκμίσθωσης επαγγελματικών ιστιοπλοϊκών σκαφών που αναμένεται να υπογραφούν εφέτος προβλέπεται να αυξηθούν κατά 15%. «Το 2004 ήταν μια χρονιά που λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρξε μείωση των ναύλων κατά 7%» λέει ο κ. Κυριακούλης, για να προσθέσει ότι «εφέτος είναι βέβαιο ότι θα έχουμε διψήφιο αριθμό αύξησης, που δεν αποκλείεται να υπερβεί και το 15%. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, απαιτεί μια μεγαλύτερη προσπάθεια για τη βελτίωση της εικόνας και προπάντων της εξυπηρέτησης από πλευράς μαρινών».

Οι εφετινές επιδόσεις θα ήταν αναμφίβολα υψηλότερες αν οι υποδομές και οι υπηρεσίες πολλών μαρινών ήταν σε καλύτερα επίπεδα. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο πολλά σκάφη αναψυχής προτιμούν τουρκικές μαρίνες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις εκπροσώπων της αγοράς, οι ναυλώσεις σκαφών αναψυχής στην Τουρκία αναμένεται να αυξηθούν πάνω από 80%, μια αύξηση που οι τουρκικές μαρίνες μπορούν να καλύψουν με μεγάλη άνεση.

«H πορεία του θαλάσσιου τουρισμού στην Ελλάδα θα ήταν πολύ καλύτερη αν οι εγχώριες μαρίνες προσέφεραν υψηλότερο επίπεδο υπηρεσιών» λέει ο πρώην πρόεδρος του ΕΟΤ κ. I. Πατέλλης, προσθέτοντας «αν για παράδειγμα κάποιος εισέλθει στη μαρίνα Αλίμου, κανένας δεν θα τον βοηθήσει να πλοηγήσει το σκάφος του από την είσοδο ως τη δέστρα, μόλις δε δέσει όλοι θα τον διώχνουν. Για να εξασφαλίσει ρεύμα θα του πουν να βάλει τη γεννήτριά του μπροστά και έτσι να μολύνει και να ενοχλήσει τον διπλανό του. Στο τέλος άρον άρον κυνηγημένος θα πρέπει να σαλπάρει, για κάποια πάλι εξίσου αφιλόξενη μαρίνα. Ετσι, όπως λειτουργούν, όσες μαρίνες λειτουργούν στην Αττική, είναι εχθρικές στον τουρίστα, στον επισκέπτη και απευθύνονται μόνο στον μόνιμο κάτοχο θέσης Αθηναίο και στις εταιρείες ενοικιάσεως σκαφών».

Μεγάλο ενδιαφέρον από επενδυτές αλλά και πολλά προβλήματα

H κατάσταση σε ορισμένες από τις σημαντικότερες μαρίνες του λεκανοπεδίου Αττικής είναι η ακόλουθη:

* Μαρίνα Αλίμου: Μπορεί να είναι η μεγαλύτερη μαρίνα επαγγελματικών σκαφών αναψυχής της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, φαίνεται όμως να έχει τα χάλια της. «Μπορείτε να φανταστείτε ότι η μεγαλύτερη μαρίνα της χώρας έχει χωμάτινη αλάνα, που όταν φυσάει βοριάς γεμίζουν όλα τα σκάφη χώμα;» λέει ο κ. Αναργύρου, προσθέτοντας ότι «ενώ η μαρίνα εξυπηρετεί θαλαμηγούς, σκάφη αναψυχής και αλιευτικές λέμβους και διαθέτει 950 θέσεις, δεν φαίνεται να μπορεί να εξυπηρετήσει τους ξένους επισκέπτες, διώχνοντάς τους στην πράξη. Δείτε, για παράδειγμα, τη βρωμιά που υπάρχει ανοιχτά της μαρίνας, όπου στην κυριολεξία η εικόνα είναι φρικτή».

Παρ' όλα αυτά η μαρίνα εξακολουθεί να είναι πολύ δημοφιλής στις εταιρείες ενοικιάσεων σκαφών, ιδιαίτερα ιστιοπλοϊκών, που τη χρησιμοποιούν ως χώρο ελλιμενισμού των σκαφών τους, αφού βρίσκεται πολύ κοντά στα νησιά του Νοτίου Αιγαίου και του Αργοσαρωνικού. H χερσαία ζώνη σήμερα καλύπτει επιφάνεια 171.030 τ.μ., στην οποία μπορούν να αναπτυχθούν οι βασικές δραστηριότητες με τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης επισκεπτών και ανεφοδιασμού σκαφών. H θαλάσσια ζώνη του λιμένα καταλαμβάνει έκταση 250.000 τ.μ. Οι λιμενοβραχίονες έχουν συνολικό μήκος 1.170 μέτρων. H λιμενική υποδομή περιλαμβάνει τέσσερις προβλήτες μήκους 160 μέτρων ο καθένας και πέντε προβλήτες μήκους 180 μέτρων έκαστος, καθώς και έναν κεντρικό προβλήτα διαστάσεων μήκους 125 μέτρων και πλάτους 116 μέτρων. Τα βάθη πλησίον των προβλητών κυμαίνονται μεταξύ τριών και πέντε μέτρων, εκ των οποίων περίπου το 70% καταλαμβάνονται από επαγγελματικά σκάφη και το 30% από ιδιωτικά. Στην ξηρά μπορούν να εξυπηρετηθούν ως 600 σκάφη για διαχείμαση, επισκευές ή ετήσια συντήρηση.

Το μεγάλο πρόβλημα της μαρίνας είναι ότι ο χερσαίος χώρος είναι διάσπαρτος με αυθαίρετα κτίσματα, που δίνουν την εικόνα μιας παραγκούπολης. Το κακό μάλιστα είναι ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν μπορούν να τα απομακρύνουν εν όψει της εφαρμογής του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου του ΟΡΣΑ.

* Μαρίνα Φαλήρου: Είναι μια από τις πιο σύγχρονες μαρίνες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, δεδομένου ότι η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 2004. Αυτή ευρίσκεται σε απόσταση 6 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας, 4 χλμ. από το κέντρο του Πειραιά, 24 χλμ. από το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» και 4 χλμ. από τον σιδηροδρομικό σταθμό Πειραιά.

Διαθέτει άμεση πρόσβαση στα αστικά κέντρα μέσω ανισόπεδων κόμβων και δρόμων ταχείας κυκλοφορίας, ενώ εξυπηρετείται από πυκνό δίκτυο αστικών συγκοινωνιών (τραμ, μετρό, αστικά λεωφορεία). Συγκεκριμένα απέχει περίπου 500 μέτρα από τη στάση μετρό Φάληρο, 100-200 μέτρα από το τραμ και τις στάσεις των λεωφορείων προς Αθήνα, Πειραιά, νότια προάστια και αεροδρόμιο.

Εξυπηρετεί θαλαμηγούς και σκάφη αναψυχής. H λιμενική υποδομή της διαθέτει μεγάλα βάθη κοντά στις προβλήτες, τα οποία κυμαίνονται μεταξύ 5 και 6 μέτρων. Ετσι ευνοείται η υποδοχή σκαφών με ιδιαίτερες προδιαγραφές. H μαρίνα διαθέτει δυναμικότητα ελλιμενισμού 232 σκαφών μήκους ως και 120 μέτρων.

Η παροχή υπηρεσιών δικτύου ρεύματος, τηλεφώνου και νερού γίνεται μέσω κατάλληλων pillar, τα οποία είναι φωτιζόμενα για χρήση και τη νύχτα και διαθέτουν μετρητές για κατανάλωση ρεύματος και νερού. Ειδικά για σκάφη μικρότερα των 15 μέτρων για τη διευκόλυνση των χρηστών οι χρεώσεις των καταναλώσεων γίνονται ηλεκτρονικά, μέσω των pillars, με τη χρήση προπληρωμένων καρτών.

H μαρίνα διαθέτει από τα πλέον σύγχρονα συστήματα συλλογής και διαχείρισης αποβλήτων των ελλιμενιζομένων σκαφών που λειτουργούν με τεχνολογία κενού. Ετσι η πλειονότητα των σκαφών εξυπηρετείται στη θέση ελλιμενισμού της για την αποκομιδή των αποβλήτων.

* Μαρίνα Βουλιαγμένης: Βρίσκεται στη Νοτιανατολική Ακτή του Μικρού Καβουρίου Αττικής. Εχει δυναμικότητα 115 αριθμημένων θέσεων μόνιμου αγκυροβολίου για τουριστικά σκάφη ολικού μήκους (LOA) από 7 ως 50 μέτρα.

Με κατάλληλες επενδύσεις σε έργα υποδομής, καθώς και με βελτίωση και εκσυγχρονισμό των ήδη υπαρχουσών εγκαταστάσεων που βρίσκονται στην, περιορισμένης έκτασης, χερσαία ζώνη, έχει τη δυνατότητα να παρέχει πλήρεις υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών.

Τόσο η διαχείριση της μαρίνας Βουλιαγμένης όσο και του Φαλήρου αναμένεται να αποτελέσουν το «μήλον της Εριδος» μεταξύ ελληνικών και ξένων οίκων που ήδη έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για την ανάληψη της διαχείρισής τους. Ο έλεγχος των μαρινών είναι ιδιαίτερα κρίσιμος για τις εταιρείες εκμίσθωσης σκαφών, διότι μέσω των μαρινών χτυπούν τους ανταγωνιστές τους.

* Μαρίνα Φλοίσβου: Τελεί υπό τη διαχείριση ιδιωτικού ομίλου εταιρειών με επικεφαλής τη Lamda και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις λίγες μαρίνες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου που φιλοξενούν ιδιωτικά σκάφη μεγάλου μεγέθους. Είναι η μαρίνα που έχει καταγραφεί ως καταφύγιο VIP σκαφών. Από το 2002 που ανέλαβε τη διεύθυνση ο ανάδοχος όμιλος εταιρειών, έχει υλοποιηθεί σημαντικό τμήμα του επενδυτικού προγράμματος, που προβλεπόταν στη σύμβαση μακροχρόνιας μίσθωσης.

* Μαρίνα Ζέας: Είναι σημείο αναφοράς για κατόχους γιοτ που ταξιδεύουν στα κοντινά νησιά, ενώ τη διαχείρισή της έχει αναλάβει ιδιωτικός όμιλος επιχειρήσεων με επικεφαλής τον κ. Στ. Κυριακούλη. H εδαφική ζώνη της έχει κατακλυστεί από αρκετά καταστήματα και χώρους αποδοχής που έχουν μετατρέψει τη μαρίνα σε ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του Πειραιά. Εχει χωρητικότητα 570 σκαφών και φιλοξενεί κάθε είδους σκάφη μήκους ως 45 μ. Το επίπεδο χωρητικότητας δεν έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης.

H μαρίνα είναι τοποθετημένη στο κέντρο του Πειραιά, για να εξυπηρετεί τα ιδιωτικά και επαγγελματικά σκάφη μεσαίου μεγέθους. Λόγω ελλείψεως κτιρίων τα προτεινόμενα σχέδια ανάπλασης της μαρίνας έχουν σκοπό τον εκσυγχρονισμό της υποδομής της και την ενίσχυση του ρόλου της στην αστική δόμηση του Πειραιά. Οι προτεινόμενες αναπτυξιακές επιλογές περιλαμβάνουν τα εξής: πρώτον, ανακατασκευή του εμπορικού χώρου. Δεύτερον, αφαίρεση των υδροπτερύγιων σκαφών. Τρίτον, κατασκευή αερογέφυρας. Τέταρτον, προσθήκη κινούμενων χώρων κατάπλευσης και, πέμπτον, εκβάθυνση της αποβάθρας.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η διοίκηση του ιδιωτικού ομίλου που έχει αναλάβει τη διοίκηση της μαρίνας αποτυπώνεται στα λόγια του κ. Κυριακούλη: «Αυτή τη στιγμή απασχολούμε επτά δικηγόρους και τρεις μηχανικούς. Με δύο λόγια, αντί να μας αφήσουν να υλοποιήσουμε το επενδυτικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της μαρίνας Ζέας που θα αναβάθμιζε όλον τον Πειραιά, ασχολούμαστε με την αντιμετώπιση των μηνύσεων και των προσφυγών εναντίον μας».

* Ολυμπιακή μαρίνα: Πρόκειται για ένα από τα πλέον φιλόδοξα έργα που έγιναν στη χώρα και αφορούν τον θαλάσσιο τουρισμό. Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου για την αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, στη μαρίνα του Αγ. Κοσμά δεν πρόκειται να ανεγερθεί ξενοδοχείο, ούτε νυκτερινό κέντρο. Αντιθέτως, έπειτα από μια μικρή αύξηση του συντελεστή δόμησης, που φθάνει το 0,15, προβλέπεται να δημιουργηθούν 30 σουίτες 1.400 μέτρων ανώτατου επιτρεπόμενου ύψους 11,5 μέτρων. Επίσης σταθμός καυσίμων για την τροφοδοσία των σκαφών, αναψυκτήριο και λυόμενοι εκθεσιακοί χώροι. H διοίκηση των Ολυμπιακών Ακινήτων συνεχίζει να συζητεί με σημαντικό κύκλο ελλήνων και ξένων επενδυτών που έχουν δείξει ενδιαφέρον για την ανάληψη της διαχείρισής της. «Το ενδιαφέρον είναι πολύ υψηλό» λέει ο κ. Χρ. Χατζηεμμανουήλ, επικεφαλής των Ολυμπιακών Ακινήτων, προσθέτοντας «δεν θέλουμε ωστόσο να λάβουμε βιαστικές αποφάσεις που θα μας οδηγήσουν σε δυσάρεστες καταστάσεις, όπως αυτή της Ζέας. Θα λάβουμε το πόρισμα της PriceWaterhouse και στη συνέχεια θα κινηθούμε», υπονοώντας τον διαγωνισμό.

Στο τραπέζι ωστόσο των διαπραγματεύσεων έχει ριφθεί μία ακόμη πρόταση από την πλευρά των συνδέσμου των επαγγελματικών σκαφών. Σε επικοινωνία μάλιστα που είχαν με τον υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Αβραμόπουλο, ο πρόεδρός του κ. Αναργύρου την κατέθεσε. H διοίκηση του συνδέσμου ζητεί να του παραχωρηθεί η διαχείριση ώστε να εξυπηρετηθεί το σύνολο των επαγγελματικών σκαφών, έτσι ώστε να εξυπηρετηθούν τα ευρύτερα συμφέροντα του ελληνικού θαλάσσιου τουρισμού.

ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΗΜΑ

10.4.2005