ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Ο
ΠΕΤΡΟΣ ΜΩΡΑΛΗΣ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΦΙΛΟΣ
ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ
ΠΡΑΞΗ, ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΣΤΗ ΣΤΗΛΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ
ΜΟΥ Σ΄ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΛΙΓΟ
ΩΜΑ, ΟΜΟΛΟΓΩ, ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ
ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ
Έγραφα λοιπόν τότε πως ο λόγος για τον οποίο είχε δημιουργηθεί αυτός ο θεσμός ήταν καθαρά και ουσιαστικά παιδαγωγικός και μορφωτικός. Κυρίως στη σκέψη του νομοθέτη επικρατούσε η άποψη πως, σε εποχές που τα ταξίδια ήταν δύσκολα και οι συνθήκες συγκοινωνίας άθλιες, οι Έλληνες μαθητές, απομονωμένοι στις επαρχίες τους, αλλά και οι πρωτευουσιάνοι στις γειτονιές τους, δεν είχαν γνωρίσει την ελληνική ενδοχώρα και τα μνημεία της ιστορίας τους. Έτσι το σκεπτικό των εκδρομών αυτών περιείχε απαραίτητα ως προϋπόθεση την επίσκεψη σε τόπους ιστορικούς, σε αρχαιολογικά μνημεία ή σε μεγάλα κέντρα πνευματικής ακτινοβολίας.
Μετά τη μεταπολίτευση και ιδιαίτερα μετά το 1980 είχαν εκλείψει όλοι οι παιδαγωγικοί λόγοι που δικαιολογούσαν αυτές τις χωρίς νόημα πλέον μετακινήσεις μαθητών. Οι Έλληνες, ακόμη και των χαμηλών βαλαντίων, ταξίδευαν, εξέδραμαν, αφού σε γιορτάσιμες μέρες και στις διακοπές άδειαζαν οι μεγάλες πόλεις. Από την άλλη οι μαθητικές κοινότητες έθεταν στον σύλλογο των καθηγητών ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή των μαθητών τον όρο να μην υπάρχει στο πρόγραμμα, υποχρεωτική τουλάχιστον, επίσκεψη σε αρχαιολογικό χώρο, μουσείο ή πινακοθήκη και βιβλιοθήκη ιστορικής σημασίας. Ο Πέτρος Μώραλης, όταν διάβασε το σχόλιό μου, με προσγείωσε λέγοντας πως η υπόθεση πλέον είχε μετατεθεί από την ευθύνη του υπουργείου Παιδείας και ο θεσμός εξυπηρετούσε αποκλειστικά τον εσωτερικό τουρισμό. Μου τόνισε πως δεν θα υπάρξει υπουργός Παιδείας να καταργήσει τις εκδρομές, αν και όντως έχουν χάσει κάθε παιδαγωγικό σκοπό, γιατί «θα μας πάρουν με τις πέτρες», επέμεινε, «οι ξενοδόχοι, τα τουριστικά γραφεία, τα εστιατόρια, τα πρακτορεία δημόσιων και ιδιωτικών λεωφορείων και η Ολυμπιακή».
Τις προάλλες είδα σε ένα πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου μαθητές επαρχιακού Γυμνασίου παρακαλώ να σεργιανάνε χαζεύοντας. Απομόνωσα δύο ευγενικά κορίτσια μπροστά στο «Rex» και τους απέσπασα πληροφορίες για το πρόγραμμά τους. Έμαθα λοιπόν ότι κατά την παραμονή τους στην Αθήνα, σε πολυτελές ξενοδοχείο, ως ήταν αναμενόμενο, δεν επισκέφτηκαν το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό, το Μπενάκη, την Εθνική Πινακοθήκη, το Κυκλαδικό, τη Βουλή των Ελλήνων, την Εθνική Βιβλιοθήκη ούτε καν την Πανεπιστημιούπολη. Την Ακρόπολη την επισκέφτηκαν πρωί, κατά τις εννέα, όσοι δήλωσαν, καμιά δεκαριά από τους σαράντα πέντε. Δύο ολόκληρες μέρες τις πέρασαν σε δύο από τα μεγάλα, τερατώδη πολυκαταστήματα, όπου γευμάτισαν στα σελφ-σέρβις και ανασάνανε στα καφέ. Ένα βράδυ το κατανάλωσαν κυριολεκτικά σε θέατρο όπου πρωταγωνιστούν γνωστές τηλεοπτικές φίρμες και το δεύτερο βράδυ ξενύχτησαν έως τις τρεις το πρωί σε κέντρο διασκεδάσεως όπου άδει άρρεν και θήλυ της λαϊκής πίστας.
Πρόσφατα, σε έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών που αφορούσε τη χρήση απαγορευμένων ουσιών και αλκοόλ από τους μαθητές των σχολείων της Ελλάδος, θεμελιώθηκε με στατιστικά ευρήματα πως η μεγάλη πλειονότητα των μαθητών που προσέρχονται στα ναρκωτικά και στα σκληρά αλκοολούχα «μυούνται» κατά τη διάρκεια των σχολικών εκδρομών. Εξάλλου άλλες έρευνες απέδειξαν ότι σ΄ αυτές τις ομαδικές εξόδους γίνεται παροξυσμός σεξ και τελούνται ομαδικά όργια. Επίσης οι περισσότερες πορνό φωτογραφίες που εκβιαστικά «κρεμιούνται» στο Διαδίκτυο κυρίως μαθητριών έχουν κρυφά «τραβηχτεί» στις εκδρομές.
Έχω την εντύπωση πως ο νόμος περί σχολικών εκδρομών δεν έχει αλλάξει. Συνεχίζει να αναφέρεται στους εκπαιδευτικούς σκοπούς του θεσμού. Έχω μάλιστα την εντύπωση πως οι διευθυντές των σχολείων οφείλουν να κοινοποιούν στην προϊσταμένη εκπαιδευτική αρχή το πρόγραμμα, με λεπτομέρειες (τόπων και χρόνων) της εκδρομής. Άρα ή οι προϊστάμενες αρχές ενημερώνονται με πρόγραμμα εκτός των ορίων του νόμου ή λαμβάνουν παραπλανητικά προγράμματα που δεν εφαρμόζονται στην πράξη.
Μιλάμε συχνά για ένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία και μια συνεργασία των εκπαιδευτικών εταίρων, δηλαδή μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών. Θα ήταν λοιπόν αντιεκπαιδευτικό αν σε μια εκδρομή μαθητών Δημοτικού, Γυμνασίου, τουλάχιστον, να μετέχουν και εκπρόσωποι του συλλόγου γονέων; Έτσι θα δινόταν η ευκαιρία στους απαιτητικούς γονείς που συνεχώς κρίνουν τη δουλειά στην αίθουσα να δουν πώς κουμαντάρεται και εκτός σχολείου μια ομάδα σύγχρονων μαθητών από τους απομονωμένους συστηματικά δασκάλους, που υποχρεώνονται εκ των πραγμάτων να ακούνε μουσική που απεχθάνονται, να αναπνέουν καπνούς που τους βλάπτουν και, συχνά ηλικιωμένοι, να ξενυχτούν σε σκοτεινά κλαμπ, να ξεκουφαίνονται και να παρακολουθούν βλακώδεις τηλεοπτικού ποιού παραστάσεις.
Δεν είναι πολλά χρόνια που πήγαν φυλακή καθηγητές γιατί σε εκδρομή σε ώρα φαγητού της ομάδας κάποιοι μαθητές τούς ξέφυγαν, πήραν μια βάρκα και πνίγηκαν.
Του Κώστα Γεωργουσόπουλου
=========================================================
Οι γνωστές δικαιολογίες
Σκηνές κοινού χουλιγκανισμού δεν σπανίζουν, ομαδικές έφοδοι αγοριών στα ενδιαιτήματα των κοριτσιών, μπουγελώματα στους διαδρόμους των ξενοδοχείων, προπηλακισμοί ηλικιωμένων ξένων τουριστών και κανιβαλικές κραυγές ολονύχτιες.
Δεν είναι όλα τα παιδιά μας έτσι, αντίθετα, τα περισσότερα έχουν και ήθος και αξιοπρέπεια και αιδώ. Αλλά όπως συμβαίνει πλέον στην κοινωνία που ζούμε οι λίγοι τρομοκρατούν, απειλούν και χειροδικούν.
Επίσης δεν είναι λίγοι οι διευθυντές και οι καθηγητές και δάσκαλοι που επιμένουν να εφαρμόσουν τον νόμο και να τιμήσουν τον σκοπό δημιουργίας του θεσμού παρ΄ όλο που έχουν εκλείψει οι αντικειμενικοί λόγοι. Αυτοί, βέβαια, θεωρούνται συντηρητικοί, οπισθοδρομικοί, βρίσκουν απέναντί τους οργανωμένα οικονομικά και δυστυχώς και πολιτικά συμφέροντα που κολακεύουν τους νέους και προπηλακίζονται.
ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ
4.4.09
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου