Ασφυκτικές πιέσεις για αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων, που ευνοούνται και από το προεκλογικό κλίμα Της Τανιας Γεωργιοπουλου
Μεγάλες είναι οι πιέσεις για αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων δεδομένου του «ευνοϊκού» κλίματος που επικρατεί για νομιμοποίηση αυθαιρεσιών. Πάνω από 400.000 οικογένειες διεκδικούν δάση και δασικές εκτάσεις, ενώ υπολογίζεται ότι περισσότερα από 2.000.000 στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων έχουν καταπατηθεί από ιδιώτες και συνεταιρισμούς. Οι διεκδικήσεις μόνο στην Πεντέλη αφορούν τριπλάσια έκταση από τη συνολική του ορεινού όγκου.
Η ανυπαρξία δασικών χαρτών καλλιεργεί και επιτρέπει την αυθαιρεσία, καθώς δεν έχει καθοριστεί σαφώς ποιες περιοχές είναι δασικές και άρα τι επιτρέπεται και πού.
Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ενός άκρως επικίνδυνου σκηνικού για την προστασία των δασών μέσα στο οποίο κανένας ιδιώτης, δήμος, νομός δεν μπορεί να προγραμματίσει οποιοδήποτε αναπτυξιακό έργο με ξεκάθαρους και κυρίως νόμιμους όρους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Θεσσαλία η αρμόδια διεύθυνση δασών χρειάστηκε να αναθέσει εκτός διαδικασιών τη σύνταξη δασικών χαρτών για την περιοχή, ώστε να οριοθετηθεί ο δασικός χώρος, προκειμένου να γίνουν στη συνέχεια τα γενικά πολεοδομικά σχέδια. Το τοπίο μάλιστα δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει σύντομα, καθώς το αρμόδιο Ταμείο Δασών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δεν διαθέτει τα αναγκαία κονδύλια.
Την ίδια στιγμή, ακόμα και όσα σχεδιάζονται και δρομολογούνται τελικά αποδεικνύονται στην πράξη ανεφάρμοστα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ανίσχυρο στην πράξη Εθνικό Χωροταξικό. Παρά τα όσα αναφέρει «για συμπαγείς πόλεις» και περιορισμό της «εκτός σχεδίου δόμησης», το ΥΠΕΧΩΔΕ παρουσιάζει νέους αυτοκινητόδρομους που θα εκτινάξουν τη δόμηση στη νότια και ανατολική Αττική, οι δήμοι προχωρούν σε επεκτάσεις των σχεδίων και οι περιφέρειες εγκρίνουν γενικά πολεοδομικά σχέδια χωρίς να οριοθετούνται οι δασικές περιοχές.
Βροχή οι αιτήσεις
Χιλιάδες είναι τα αιτήματα για πράξεις χαρακτηρισμού που κατατίθενται κάθε χρόνο στις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες σύμφωνα με τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κωνσταντίνο Κιλτίδη.
Χαρακτηριστικά στην Αττική, όπου βέβαια οι πιέσεις για κατοικία κύρια ή εξοχική είναι μεγάλες, υπολογίζεται ότι το 50% των δασών και των δασικών εκτάσεων διεκδικείται από καταπατητές. Οπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει στην «Κ» ο πρώην δασάρχης Πεντέλης Αλέξανδρος Ρήγας, αν παραχωρούσαμε σε όλους όσα διεκδικούν θα χρειαζόμαστε τρεις φορές την έκταση του βουνού.
Ωστόσο, σαφής και ακριβής αποτύπωση της κατάστασης όσον αφορά τα καταπατημένα δάση και δασικές εκτάσεις δεν υπάρχει. Για την ακρίβεια δεν γνωρίζουμε καν σε ποιες περιοχές της χώρας βρίσκονται τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, εφόσον εδώ και τρεις δεκαετίες δεν έχουν συνταχθεί όπως ορίζει η νομοθεσία. Οπως φαίνεται η κατάσταση του χάους εξυπηρετεί…
«Σε πολλές περιοχές της χώρας, στην Αττική, την Εύβοια, την Ηλεία, την Αχαΐα, τη Μεσσηνία, την Κορινθία, τη Μαγνησία, τα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου οι πιέσεις για αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων είναι πολύ μεγάλες» επισημαίνει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων κ. Νίκος Μπόκαρης. Οπως προσθέτει, στη Χαλκιδική, όπου προκηρύχθηκαν οι δασικοί χάρτες -για τη σύνταξη των οποίων όμως προς το παρόν δεν υπάρχει χρηματοδότηση-, υπάρχουν τεράστιες περιοχές που έχουν εκχερσωθεί παράνομα. Οταν εξαγγέλθηκε η σύνταξη των δασικών χαρτών -καταγραφή του χαρακτήρα των εκτάσεων- «πολλοί τοπικοί άρχοντες τηλεφωνούσαν θορυβημένοι για το τι θα γίνει».
Προβλήματα
«Με τη σύνταξη των δασικών χαρτών θα έρθουν στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα και τότε θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις» τονίζει ο δασολόγος Νίκος Χλύκας. Κάθε κυβέρνηση προτιμά να μην αναλάβει το βάρος τέτοιων αποφάσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1998 έως το 2003 συντάχθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας του Εθνικού Κτηματολογίου 350 δασικοί χάρτες για έκταση 7.000.000 στρεμμάτων και κάλυπταν πολλούς δήμους σε διάφορες περιοχές της χώρας όπου υπάρχει σοβαρό πρόβλημα διεκδικήσεων και καταπατήσεων. Ενδεικτικά στην Αττική στους δήμους Χαλανδρίου, Χολαργού, Αγ. Παρασκευής, Βύρωνα, Γέρακα, Ψυχικού, Φιλοθέης, Αμαρουσίου, Παιανίας, Σπάτων, Λούτσας. Ακόμα σε πολλά νησιά, όπου επίσης η οικιστική πίεση είναι μεγάλη, όπως τη Μύκονο, τη Σαντορίνη, τη Σύρο, τη Μήλο, τη Σίφνο, και την Κίμωλο. Τα προβλήματα που αναδείχθηκαν ήταν τεράστια. «Στη Σαλαμίνα, για παράδειγμα, η μισή περίπου έκταση διεκδικείται από το ελληνικό Δημόσιο καθώς είναι δασική» τονίζει ο κ. Χλύκας που έχει αναλάβει τη χαρτογράφηση της συγκεκριμένης περιοχής. Περίπου 3.500 πολίτες κατέθεσαν ενστάσεις αντιδρώντας σε όσα είχαν καταγραφεί στους χάρτες.
Οι χάρτες αυτοί όμως δεν αναρτήθηκαν ούτε κυρώθηκαν ποτέ, καθώς άλλαξε η δασική νομοθεσία και άρα έπρεπε να διορθωθούν...
Τα δασαρχεία σηκώνουν τα χέρια ψηλά
Η έλλειψη δασικών χαρτών, εκτός των άλλων, πρακτικά τινάζει στον αέρα κάθε προσπάθεια πολεοδομικής τακτοποίησης. Προκειμένου να καταρτιστούν τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΓΠΣ) και τα ΣΧΟΑΑΠ (το αντίστοιχο για τις μικρότερες περιοχές), οι μελετητές πρέπει να γνωρίζουν τις χρήσεις γης στην περιοχή. Ζητούν λοιπόν από τα δασαρχεία τις σχετικές πληροφορίες, που όμως αδυνατούν να τις παρέχουν εφόσον δεν διαθέτουν τελεσίδικους δασικούς χάρτες. «Επρεπε να γίνει πράξη χαρακτηρισμού για τεράστιες εκτάσεις όπου υπήρχαν πολλά προβλήματα» τονίζει ο γενικός διευθυντής δασών ν. Λάρισας, κ. Β. Κουκουτίμπας. Χαρακτηριστικά, για να συνταχθεί το ΣΧΟΑΑΠ του δήμου Μελιβοίας μέσω του οποίου καθορίζονται οι περιοχές όπου μπορεί να υπάρξει οικιστική ή άλλη αξιοποίηση, χρειαζόταν το δασαρχείο να δώσει χαρακτηρισμό για 150.000 στρέμματα (το μισό μήκος της ακτής της Λάρισας). Για να ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη διαδικασία μπορεί να περάσουν και πέντε χρόνια, σύμφωνα με τη δασική υπηρεσία.
Προκειμένου να επιταχυνθεί η σχετική διαδικασία, η Γενική Διεύθυνση Δασών του νομού ανέθεσε τη σύνταξη «κάποιου είδους» δασικών χαρτών. Ευτυχώς, όπως τονίζουν οι αρμόδιοι, βρέθηκαν τα αναγκαία κονδύλια.
==================================================================Πάνω από 160 εκατ. ευρώ «χάθηκαν» για τον Φορέα Δασών
Του Γιαννη Ελαφρου
Σε «μαύρη τρύπα» της κρατικής - κυβερνητικής διαχείρισης έχουν «χαθεί» 160 - 170 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία προορίζονταν αποκλειστικά για τον Ειδικό Φορέα Δασών με σκοπό τη δασοπροστασία. Η εκτροπή των κονδυλίων σε άλλες χρήσεις, κατά παράβαση του νόμου, αποτελεί σκανδαλώδη κατάσταση. Προ μηνός περίπου διατάχθηκε -από τη Γενική Διεύθυνση Οικονομικής Επιθεώρησης του Υπουργείου Οικονομικών- διενέργεια διαχειριστικού οικονομικού ελέγχου στον Ειδικό Φορέα Δασών, ύστερα από καταγγελίες της Ομάδας Κοινωνικής Εγρήγορσης.
«Με οκτώ εκατομμύρια ευρώ θα είχαν ολοκληρωθεί οι δασικοί χάρτες της μισής Ελλάδας και ειδικά των περιοχών με μεγάλη οικιστική πίεση. Τα χρήματα αυτά υπήρχαν και υπάρχουν, πολιτική βούληση δεν υπάρχει. Με τον νόμο 3208/2003 δημιουργήθηκε ο Ειδικός Φορέας Δασών, ο οποίος συγκεντρώνει κάθε χρόνο αρκετά εκατομμύρια ευρώ, που πρέπει να διατίθενται αποκλειστικά για την προστασία των δασών, απαγορεύοντας μάλιστα τη διάθεσή τους για άλλους σκοπούς. Δυστυχώς όμως μεγάλο μέρος τους πηγαίνει αλλού...», δηλώνει στην «Κ» ο κ. Ελευθέριος Φραγκιουδάκης, πρώην γενικός διευθυντής δασών, στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
«Λάβαμε γνώση για την οικονομική ασφυξία των υπηρεσιών δασοπροστασίας. Ζητήσαμε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να μας πληροφορήσει για την αξιοποίηση των πόρων του Ειδικού Φορέα Δασών. Δεν λάβαμε απάντηση. Απευθυνθήκαμε στον κ. γενικό επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης. Τελικά, έπειτα από παρέμβαση του κ. Ρακιντζή δόθηκε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ένας απολογισμός των επιχορηγήσεων που έχουν δοθεί», μας λέει ο κ. Βασίλης Αναστασόπουλος, από την Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης.
Το έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικής Υποστήριξης και Επιθεώρησης του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είναι αποκαλυπτικό, καθώς αναφέρει ότι από το 2003 μέχρι τον Μάιο του 2008 έχουν διατεθεί για τους σκοπούς του Ειδικού Φορέα Δασών μόλις 28.705.200 ευρώ. «Σύμφωνα με πληροφορίες μας τα ετήσια έσοδα του Φορέα Δασών ανέρχονται σε 35 - 37 εκατομμύρια, χωρίς να εμφανίζονται μεγάλες αποκλίσεις από χρόνο σε χρόνο. Το διάστημα 2003 - 2007 πρέπει να εισέρρευσαν στον συγκεκριμένο φορέα 140 - 148 εκατομμύρια ευρώ, ενώ αρκετά εκατομμύρια ευρώ προστέθηκαν τους πρώτους μήνες του 2008. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα ποσά;», αναρωτιέται ο κ. Αναστασόπουλος.
Η υποβάθμιση της δασοπροστασίας δεν είναι χωρίς συνέπειες. «Το 2007, πριν από τις μεγάλες καταστροφικές φωτιές, η Γενική Διεύθυνση Δασών ζήτησε επίμονα πέντε εκατομμύρια ευρώ για τη συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου, χωρίς αποτέλεσμα. Εάν τα ποσά του Ειδικού Φορέα Δασών αξιοποιούνταν για δασοπροστασία δεν θα έλειπαν κονδύλια», αποκαλύπτει ο κ. Φραγκιουδάκης.
«Μεγάλο μέρος των κονδυλίων που προορίζονται για τα δάση αναλώνονταν παλιότερα σε πελατειακές δαπάνες, σε δημόσιες σχέσεις, σε επιχορηγήσεις σε διάφορους συλλόγους κ.λπ. Και μετά την ίδρυση του ειδικού φορέα όμως, παρά τη ρητή δέσμευση του νόμου, εξακολούθησαν οι μη συμβατές με τον ειδικό φορέα δασών δαπάνες», συνεχίζει ο πρώην γενικός.
Ο κ. Φραγκιουδάκης αιτήθηκε, όσο ήταν στην υπηρεσία, επανειλημμένα πλήρη εικόνα των οικονομικών του Ειδικού Φορέα Δασών. «Ζήτησα τη δημιουργία ειδικού τραπεζικού λογαριασμού, στον οποίο θα φαίνονται τα έσοδα και τα έξοδα του Ειδικού Φορέα ώστε να υπάρχει διαχειριστικός έλεγχος, γιατί σήμερα δεν μπορείς να βγάλεις άκρη».
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Στα τέλη του 2006 αντικαταστάθηκε (έπειτα από 30 χρόνια) από μέλος του Δ.Σ. του Κεντρικού Ταμείου Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών του ο γενικός διευθυντής δασών! Δηλαδή ο κ. Φραγκιουδάκης. Επειδή ζήτησε εφαρμογή του νόμου...
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
29.3.09
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου