Τρύπες

Τι να κάνουμε; Η Ελλάδα είναι φτωχή. Βολική και άκρως διαδεδομένη αυτή η άποψη. Βολική γιατί μας απαλλάσσει από τον μπελά της εργασίας, της αφοσίωσης και του ιδρώτα. Και διαδεδομένη γιατί μας απενοχοποιεί από τις δικές μας προσωπικές ευθύνες. 

 

Αφού λοιπόν, αγαπητέ, πιστεύεις ότι η χώρα είναι φτωχή, τότε να ζήσεις τρώγοντας μπομπότα. Γιατί καμία χώρα δεν είναι εκ γενετής πεθαμένη. Απλώς η πολιτική και η οικονομική της ελίτ είναι εξαρτημένη και διεφθαρμένη. Γιατί με αυτήν την απροσμέτρητη και δυσθεώρητη βλακεία απενοχοποιείται η τεμπελιά. Ετσι πορευόμαστε με τη μοίρα μας αγκαλιά. Ετσι θα ζούμε στην κακομοιριά. Ετσι αιωνίως θα εκλιπαρούμε δανεικά. Και έτσι απαλλάσσουμε τους πολιτικούς που μας έστειλαν στον όλεθρο με λόγια παχιά. Το χειρότερο όμως απ΄ όλα αυτά είναι μια αντιστροφή που σκοτώνει κάθε ελπίδα σε μια χώρα που διαρκώς κολυμπάει μέσα στη φθορά. Γίναμε φτωχοί επειδή το παράδειγμα το δίνουν η μετριότητα, η ασημαντότητα, η κουτοπονηριά, η κομπίνα και η ανικανότητα που φτάνει μέχρι τ΄ αφτιά. Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας εργάζονται σκληρά και αρκετοί εξ αυτών είναι παραδείγματα φωτεινά. Παντού, και στην παραγωγή, και στις επιστήμες, και στον πολιτισμό, και στη βιομηχανία, και στις υπηρεσίες και στις βιοτεχνίες. Ολους όμως αυτούς η πολιτική εξουσία τούς έχει γραμμένους στα παπούτσια της τα παλιά. 

 

Γιατί ο άξιος, ο ικανός, ο αφοσιωμένος, ο τίμιος και ο πρωτοπόρος δεν έχουν ανάγκη ούτε από γνωριμίες ούτε από φακελάκια και ούτε είναι πελάτες στις προεκλογικές ψηφοθηρίες. 

 

Εχθρός του κράτους είναι κάθε Ελληνας που διαθέτει ψαγμένο κριτήριο και προσωπικότητα βαθιά. Σύμμαχος και φίλος ο ανίκανος, ο ημιμαθής, ο τεμπέλης, ο αφασικός, ο διαπλεκόμενος, ο κομπιναδόρος και ο απατεώνας. 

 

Πριν από την ταμειακή μας καταβαράθρωση, προηγήθηκε και εξακολουθεί να προηγείται η απαξίωση της σκληρής, σωστής, ευφάνταστης και τίμιας εργασίας. 

 

Και η ταυτόχρονη ανάδειξη του μηδενικού σε διδακτορικό του Χάρβαρντ. 

 

Δηλαδή μηδέν ίσον μια τρύπα!

Του Δ. Δανίκα
ddanikas@dolnet.gr

Πηγή Το Βήμα

22.10.2010