Τελικά κάνουν σωστά τη δουλειά τους οι οίκοι αξιολόγησης; Σύμφωνα με τον καθηγητή Oικονομικών κ. Διονύση Χιόνη, οι οίκοι αξιολόγησης βαθμολογούν με συγκεκριμένα κριτήρια. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε στην «Κ», «αν δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη, δεν σημαίνει ότι φταίει πάντα ο καθρέφτης» και διερωτάται: «Eχει σήμερα η ελληνική οικονομία βασικά μεγέθη τέτοια που να δικαιολογούν υψηλότερη βαθμολογία από αυτήν που έχει; Και γιατί δεν αμφισβητούμε την υψηλή βαθμολογία, Α, που είχαν δώσει στην Ελλάδα όταν εντάχθηκε στην ΟΝΕ;». Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι οικονομολόγοι και πολιτικοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα πράγματι δεν ήταν έτοιμη να ενταχθεί στην ΟΝΕ. Επομένως, σύμφωνα με αυτούς, οι οίκοι αξιολόγησης έπεσαν έξω και σε αυτήν την περίπτωση.
Η «Κ» μίλησε με τους καθηγητές Κώστα Μήλα (University of Liverpool) και Θεόδωρο Παναγιωτίδη (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) που αναλύουν τη συμπεριφορά των οίκων αξιολόγησης. Μέχρι στιγμής έχουν διαπιστώσει ότι «το 50% των αποφάσεων των οίκων αξιολόγησης παραμένει ανεξήγητο, με βάση τα κριτήρια που χρησιμοποιούν, κάτι που βέβαια εγείρει έντονα ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία τους».
Οπως εξηγούν, οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις τους είναι: ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης, κατά κεφαλήν ΑΕΠ, δημόσιο χρέος, δημοσιονομικό έλλειμμα, ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ιστορικό χρεοκοπίας, κυβερνητική αποτελεσματικότητα και πολιτική σταθερότητα. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι οι οίκοι αρνούνται να δώσουν λεπτομέρειες σχετικά με το σχετικό βάρος επιρροής του κάθε παράγοντα στις αποφάσεις τους. Εμπειρικές μελέτες προσπαθούν να δώσουν απάντηση σε αυτό.
Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο βασικός λόγος που πέφτουν έξω οι εκτιμήσεις των οίκων αξιολόγησης είναι ότι τα οικονομικά μοντέλα που χρησιμοποιούν στηρίζονται στην υπόθεση της γραμμικότητας (linear). Για παράδειγμα, η μείωση της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας κατά 1 μονάδα μειώνει την αξιολόγηση κατά μισή βαθμίδα, ενώ μείωση της αποτελεσματικότητας κατά 2 μονάδες μειώνει την αξιολόγηση κατά μία βαθμίδα. Η παραπάνω γραμμική υπόθεση είναι απλοποίηση της πραγματικότητας και μπορεί να λειτουργεί σωστά μόνο σε συνθήκες οικονομικής σταθερότητας. Στην πραγματικότητα, ο κόσμος είναι πολύ πιο περίπλοκος (μη γραμμικός). Ετσι, όταν μειώνεται η κυβερνητική αποτελεσματικότητα κατά 2 μονάδες, η αξιολόγηση πρέπει να μειωθεί περισσότερο από 1 βαθμίδα, διότι δημιουργούνται κι άλλες παρενέργειες.
Ωστόσο, όλοι παραδέχονται ότι είναι πολύ δύσκολο -έως αδύνατο- να εφαρμοστούν μη γραμμικά μοντέλα στην οικονομία, σε επαγγελματική βάση. Ο καθηγητής Xρηματοοικονομικής του Πολυτεχνείου Κρήτης Κώστας Ζοπουνίδης προτείνει τη «δημιουργία, στο πλαίσιο της Ε. E., ενός ανεξάρτητου οργανισμού ο οποίος, στηριζόμενος στα στοιχεία της Eurostat, να μπορεί να αξιολογεί αξιόπιστα και δυναμικά τα κράτη - μέλη, αρχικά της Ευρωζώνης».
Πηγή Καθημερινή
17.7.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου