«Ηρωας σήμερα είναι αυτός που κράτησε τη δουλειά του. Ο
επιχειρηματίας που μπόρεσε να κρατήσει τους υπαλλήλους του. Ηρωας σήμερα
είναι αυτός που παλεύει με θεμιτά μέσα και επιβιώνει. Είναι αυτός που
έχει καλύτερα αποτελέσματα λόγω μυαλού, δημιουργικότητας και
καινοτομίας». Με τα λόγια αυτά, που τα προτάσσουμε ανάμεσα στις
ενδιαφέρουσες απόψεις που απηύθυνε στην «Κ» ο κ. Σταύρος Μπαρούτας,
συγγραφέας του βιβλίου «Μάνατζμεντ και ηγεσία» (Εκδόσεις Μαλλιάρης
Παιδεία - 2012), πέτυχε άμεσα έναν από τους σημαντικούς στόχους του
βιβλίου του: να διευρύνει την αντίληψή μας γύρω από έννοιες, ιδέες και
θεωρίες και να μας κινητοποιήσει -ατομικά είτε ομαδικά- για το τι
μπορούμε να κάνουμε σε σχέση με τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε
σήμερα.
Συμπεριφορές
Πέτυχε
δηλαδή να αναταράξει τα στερεότυπα που μας βολεύει να συντηρούμε στο
μυαλό μας -στη συγκεκριμένη περίπτωση περί «ηρώων»- και να μας δώσει τις
συμπεριφορές και την εικόνα ενός σημερινού ήρωα «της διπλανής πόρτας» ή
καλύτερα του διπλανού γραφείου. Συγκεκριμένα, του ήρωα σε επιχειρησιακό
επίπεδο «που έχει πίστη στον οργανισμό και στην ηγεσία, παλεύει για το
όφελος του οργανισμού καταβάλλοντας τα μέγιστα. Λογοδοτεί στον ηγέτη
γιατί έχει πίστη σε αυτόν. Πράττει “διαφορετικά”.
Είναι δηλαδή
ακέραιος. Δεν διακρίνεται από έπαρση αλλά από το θάρρος να σταθεί
απέναντι σε όλους, να διαφωνήσει με τον οποιονδήποτε και να διαχωρίσει
τη θέση του με τρόπο ξεκάθαρο αλλά όχι προκλητικό. Δεν δημιουργεί κλίκες
και πηγαδάκια και προσπαθεί να φέρει την αλλαγή με τη στάση του και όχι
με υπόγειους τρόπους. Παλεύει με την καθημερινότητα. Είναι θαρραλέος.
Φέρνει την αλλαγή με τη στάση του και, φυσικά, δεν είναι το “κορόιδο”. Ο
ήρωας έχει ψυχολογική δύναμη, έλεγχο χαρακτήρα, φιλότιμο, πατριωτισμό
και μόρφωση -προσόντα- για να μπορέσει να γίνει ηγέτης αύριο».
Ωστόσο,
η ανάδειξη τέτοιων ανθρώπων μέσα στην επιχείρηση είναι μέρος των
καθηκόντων των εκάστοτε ηγετών «οι οποίοι οφείλουν με προσοχή να
αναπτύξουν αυτούς τους χαρακτήρες και να τους παρέχουν τη δυνατότητα να
ξεδιπλώσουν το μεγαλείο τους και, τελικά, να αποδειχθούν παραδείγματα
προς μίμηση μέσα στο μικροπεριβάλλον του οργανισμού». Υπογραμμίζει ότι ο
ηγέτης σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις πρέπει να κάνει πολλά πράγματα
«από μόνος του». Πρέπει κυρίως να αναλαμβάνει τον διττό ρόλο του
μάνατζερ και του ηγέτη ενώ, παράλληλα, να είναι αποτελεσματικός και να
εμπνέει τον κόσμο του.
«Σήμερα, ο μάνατζερ/ηγέτης πρέπει να βγει
μέσα από τη φωτιά» λέει χαρακτηριστικά ο κ. Μπαρούτας. Και εξηγεί ότι οι
ικανότητες που χρειάζεται άμεσα -δηλαδή της επιβίωσης είτε της
επικράτησης- είναι αυτές που πρέπει να έχει ήδη αναπτύξει πριν από την
κρίση, για να μπορεί να τις χρησιμοποιήσει σήμερα. «Μη σας παραξενεύει η
λέξη “ήρωας” που χρησιμοποιώ» τονίζει. «Θα μπορούσε να ισχυριστεί
κάποιος ότι βασική προϋπόθεση για την ύπαρξη ενός ήρωα είναι ένας
πόλεμος είτε μια κρίση. Σήμερα, η κρίση που περνάει ο εργαζόμενος είναι
ένας πόλεμος άλλης μορφής.
Kουράγιο και δύναμη
Ο
«ήρωας» του παρελθόντος ήταν προικισμένος με κουράγιο και δύναμη.
Ξεχώριζε για την ανδρεία και τη γενναιότητά του. Εφτανε ώς την
αυτοθυσία. Σήμερα, παλεύει σε ένα χαοτικό περιβάλλον, νοιάζεται για τους
ανθρώπους και την πατρίδα του, είναι νοήμων και, φυσικά, δεν πεθαίνει.
Είναι ο Δαυίδ και όχι ο Γολιάθ. Μας εξηγεί ότι οι συνθήκες που
δημιουργούνται είναι «άγριες» και απαιτητικές. Εκφράζει, ωστόσο, τη
γνώμη ότι για να ξεπεράσει ένας οργανισμός την κρίση, πρέπει να
διακριθεί για υψηλή παροχή υπηρεσίας, με πολλή προσπάθεια, ταχύτητα και
με τη συνεργασία των επιμέρους τμημάτων.
«Σε κάθε περίπτωση
πάντως, η πληροφόρηση σε τέτοιες περιόδους αποκτά νευραλγική σημασία. Ο
κάτοχος λοιπόν μιας προνομιακής πληροφόρησης, εάν στο παρελθόν ήταν σε
πλεονεκτική θέση, εν μέσω κρίσης φαντάζει ανίκητος. Και αυτό, πιστεύω,
γίνεται εύκολα κατανοητό. Ναι, είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό του
σημερινού ηγέτη - ήρωα: να είναι σωστά πληροφορημένος και ενημερωμένος
έτσι, ώστε να αντιδράσει ακαριαία όταν οι συνθήκες -οικονομικές και
κοινωνικές- το απαιτούν». Ολα αυτά όμως προϋποθέτουν μιαν ομάδα εργασίας
που θα έχει αναπτύξει και τα κατάλληλα αντανακλαστικά, ώστε να
ακολουθήσει τον ηγέτη της. «Θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για ένα είδος
στρατού καλά εκπαιδευμένου, που θα βγει αλώβητος κατά το δυνατόν από τη
μάχη» και από έναν πόλεμο που πρέπει να βγούμε νικητές.
Της Χριστίνας Δαμουλιανου
23.9.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου