H οικονομική κρίση δεν επιφέρει μόνο δεινά, έχει και άλλες πτυχές, πιο δημιουργικές. Οπως το πρώτο καφεραφείο, το οποίο λειτουργεί εδώ και ένα μήνα στο Παρίσι. Πρόκειται για ένα κατάστημα το οποίο προσφέρει ροφήματα, αλλά και εδέσματα, όπως καφέ και γλυκά, αλλά παράλληλα οι πελάτισσες έχουν τη δυνατότητα να νοικιάζουν πάμφθηνα, με χρονοχρέωση, ραπτομηχανές μάρκας Singer. Και να ράβουν ενώ πίνουν το τσάι τους ή το αναψυκτικό τους.
Το καφεραφείο τα πάει τόσο καλά που ήδη υπάρχουν προτάσεις για να ανοίξουν και άλλα στις Βρυξέλλες και στη Νέα Υόρκη. Το όνομά του είναι Sweat Shop (Σκλαβοπάζαρο) και ένας καφές κοστίζει 1,5 ευρώ, ενώ ένα κομμάτι κέικ σοκολάτα 5 ευρώ. Η χρήση μιας ραπτομηχανής κοστίζει 6 ευρώ την ώρα ή 55 ευρώ τις 10 ώρες, για όσες έχουν πολλά να πουν και ακόμη περισσότερα να... ράψουν.
« Αισθάνομαι ότι ο κόσμος στο Παρίσι πραγματικά θέλει να ξεκινήσει πάλι το ράψιμο. Τα ρούχα που είναι ραμμένα στο σπίτι δεν θεωρούνται πλέον προσβολή των αισθητικών αξιών της Παριζιάνας», λέει η Μαρτίνα Ντους, ελβετίδα μακιγιέρ και συνιδιοκτήτρια του καταστήματος.
« Υπάρχει πραγματικά ζήτηση για τις αξιόπιστες Singer μας.....αλλά και για τα γλυκά μας», προσθέτει.
Η κυρία Ντους ξεκίνησε την επιχείρηση μαζί με την αυστριακή σχεδιάστρια μόδας Σίσι Χόλεϊς. Αφορμή στάθηκε η ανακάλυψη ότι στην Πόλη του Φωτός, τη Μέκκα της υψηλής ραπτικής, της Κοκό Σανέλ και του Υβ Σεν Λοράν, πολλές γυναίκες δεν ήταν σε θέση να κάνουν κάτι τόσο απλό όσο ένα στρίφωμα. « Στην Ελβετία κάθε σπίτι διαθέτει μια ραπτομηχανή » λέει η κυρία Ντους, 28 ετών. « Αλλά εδώ φαίνεται πως δεν έχει κανείς. Ολοι με ρωτούσαν αν μπορούν να δανειστούν τη δική μου ».
Ετσι, όταν άδειασαν τα καταστήματα στον δρόμο της γειτονιάς τους, κοντά στο κανάλι Σεν Μαρτέν του βόρειου Παρισιού, οι δύο γυναίκες νοίκιασαν ένα, αλλά αντί να φτιάξουν άλλο ένα Ιnternet καφέ εγκατέστησαν δέκα ραπτομηχανές, όλες της αμερικανικής Singer. Κλωστές προμηθεύτηκαν από τη γαλλική εταιρεία Βergere de France.
Στην αρχή οι περισσότεροι πελάτες ήταν φοιτητές και φοιτήτριες επαγγελμάτων μόδας που ήθελαν να βγάλουν χαρτζιλίκι στις διακοπές τους. Οι Παριζιάνες αποδείχθηκαν πιο διστακτικές, αν και πολλές σπεύδουν να γραφτούν σε ταχύρρυθμα σεμινάρια τα οποία διοργανώνονται στο καφέ. « Ισως πολλές Γαλλίδες να έχουν επηρεαστεί τόσο από την κουλτούρα της υψηλής ραπτικήςπου να μην αισθάνονται ικανές να ράψουν κάτι μόνες τους », εκτιμά η κυρία Ντους.
Του Adam Sage
Πηγή Το Βήμα
14.4.2010
*O πίνακας ζωγραφικής είναι του Diego Rodríguez de Silva y Velázquez "Η ράφτρα"
* Στη δεύτερη φωτογραφία στη ραπτομηχανή η Tina Cunningham μέλος του συγκροτήματος Moonmaids σε μια διαφήμιση για την Singer Sewing Machine Co.
Σημ. δική μας :
"ΠΕΝΙΑ ΤΕΧΝΑΣ ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΤΑΙ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου