Η Κωνσταντίνα είναι δημόσια υπάλληλος στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Αυστηρά προσηλωμένη στο υπηρεσιακό της καθήκον, με έντονα ανεπτυγμένο το αισθητήριο προστασίας του δημοσίου συμφέροντος, ταγμένη να μοιράζεται ανάμεσα στην οικογένειά της και τη δουλειά της στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, δεν έχει τα περιθώρια για να εμπλακεί σε υποθέσεις διαπλοκής ή συναλλαγής.
Τα τελευταία χρόνια έχοντας τοποθετηθεί ως επικεφαλής σε υπηρεσία ελέγχου δαπανών, ανέπτυξε σημαντική δραστηριότητα στον τομέα καταπολέμησης της σπατάλης και της κατάχρησης δημοσίων πόρων. Αποκάλυψε τεκμηριωμένα ότι σκανδαλωδώς διάφοροι που ορίζονταν ως δημόσιοι υπόλογοι δεν υπέβαλαν απολογιστικά στοιχεία για την τακτοποίηση των χρηματικών ενταλμάτων προπληρωμής και παρακρατούσαν για πάρα πολλά χρόνια σημαντικά ποσά που προέκυπταν ως διαφορά ανάμεσα στις προπληρωθείσες δαπάνες και τα πραγματικά απολογιστικά στοιχεία. Γνώρισε δε το σκληρό πρόσωπο της αλαζονικής σπάταλης και της διαπλεκόμενης εξουσίας όταν αρνήθηκε να πληρώσει δαπάνη για μετακίνηση πολιτικού στελέχους του υπουργείου Υγείας αφού, όπως έκρινε από τα δικαιολογητικά, η μετακίνηση δεν έγινε για υπηρεσιακούς αλλά για προσωπικούς λόγους.
Τι ήθελε να το κάνει αυτό... Ο γενικός γραμματέας αποφάσισε ότι υπερέβη τα υπηρεσιακά της καθήκοντα, ενήργησε με πολιτικά κίνητρα για να βλάψει και να «συκοφαντήσει» τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και διέταξε να γίνει ένορκη διοικητική εξέταση κατά της Κωνσταντίνας.
Παρά τη «δίωξή» της επέμεινε στις έρευνές της σχετικά με τις δυνατότητες περιορισμού της σπατάλης. Το βασικό συμπέρασμά της ήταν ότι αν εφαρμόζονταν οι κανόνες του δημοσίου λογιστικού και δεν υπήρχε πολιτική παρέμβαση, η εξοικονόμηση δαπανών θα μπορούσε να φθάσει ακόμη και στο 30% των εγγεγραμμένων δαπανών.
Ενθουσιασμένη από τα ευρήματά της, απέστειλε έγγραφες αναφορές και υπομνήματα στους ανωτέρους της αλλά ως συνήθως θεωρήθηκαν «αποκυήματα αρρωστημένης φαντασίας» και απορρίφθηκαν. Τι κι αν τα δημοσιεύματα στον Τύπο και άλλες εκθέσεις διεθνών οργανισμών σημείωναν ότι σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας «κάθε χρόνο χάνονται 18 δισ.ευρώ περίπουστη μαύρη τρύπα του σπάταλου Δημοσίου».
Την Κωνσταντίνα όμως, και την κάθε υγιή Κωνσταντίνα που εργάζεται στο Δημόσιο, κανείς δεν θα την προσέξει, η ίδια μάταια θα προσπαθεί να υψώσει τη σημαία της διαφάνειας και της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος. Δυστυχώς, στον αγώνα για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία του ελληνικού έθνους, οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν στοχοποιηθεί ως υπεύθυνοι για τα δεινά της χώρας. Η υπεξαίρεση και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος φαντάζουν πολύ μικρά γεγονότα στον κόσμο της πολιτικής και των πολιτικών.
Του Στ. Καρβούνη (Ο κ. Σταύρος Γ. Καρβούνης είναι ειδικός επιστήμονας στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.)
Πηγή Το Βήμα
2.4.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου