Το αρχικό σχέδιο για τον Ιππόδρομο, στο Φαληρικό Δέλτα, προέβλεπε πάρκο. Τώρα θα έχουμε κάποιο πράσινο κοντά στη νέα Οπερα και στη νέα Βιβλιοθήκη. Καλώς; Σίγουρα: ποιος βάρβαρος δεν θέλει όπερα και βιβλιοθήκη, έστω και σε μεριά χωρίς μετρό, όταν μάλιστα προσφέρονται από ευεργέτες;
Ο «ελαιώνας» ήταν και αυτός να γίνει πράσινο συν άλλα, αλλά μάλλον γήπεδο θα γίνει και εμπορικό κέντρο και όσοι άλλοι τον έχουν καταπατήσει εκεί θα μείνουν.
Εξάλλου, από δεκαετίες, οι Αρχές φρόντισαν να δημιουργήσουν τις συνθήκες που δικαιολογούν το μέγα επιχείρημα: «Καλέ, ποιος ελαιώνας, σκουπιδότοπος πάσης κακίας είναι».
Πώς να αρνηθεί κανείς ένα γηπεδάκι και ένα μαγαζάκι στον Παναθηναϊκό, στον Βωβό και στον Κακλαμάνη-αναπλάθω-κόβω δέντρα;
Με το Γουδί, όλο και για κάποια σχέδια αξιοποίησης γίνεται λόγος, που άρχισαν με τους Ολυμπιακούς, συνεχίζονται με συναυλίες και παραστάσεις και ο καθένας μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια κυρίως αν βρεθεί σεΐχης.
Οπως αυτός που (παρά τις διαψεύσεις) λένε ότι βρέθηκε για το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού και που (λένε ότι) θέλει - και αφού το θέλει έτσι θα γίνει, σιγά που θα ακούσουμε την Μπιρμπίλη και το Συμβούλιο της Επικρατείας- να μετατρέψει την περιοχή σε αυτοδύναμο ημιαυτόνομο Λας Βέγκας λες και το δυστυχές Λεκανοπέδιο το αντέχει αυτό (ηλεκτροδότηση, σκουπίδια, νερό, αποχέτευση, οδικό δίκτυο κ.ά.).
Είναι φυσικά πολύ πιθανόν οι φήμες για τον σεΐχη να προετοιμάζουν το έδαφος για δικούς μας «επενδυτές» που θα εμφανιστούν σαν «πράσινοι». Ερώτημα: γιατί η πολύτιμη ανάπτυξη πρέπει να συμβαδίζει σαδιστικά με καταστροφές στις πιο ευπαθείς περιοχές;
Αλλοι ελεύθεροι χώροι στο Λεκανοπέδιο που ασφυκτιά δεν υπάρχουν, εφόσον θυσιάσαμε ήδη τα Μεσόγεια και συρρικνώνεται «αναπτυξιακά» ακόμη και ο Υμηττός.
Παλαιότερα, η τυχερή Αθήνα είχε την Πάρνηθα, την Πεντέλη και ένα πολύτιμο θαλάσσιο μέτωπο. Τώρα έχει τα αποκαΐδια των δασών.
Υπήρχε ελπίδα με τον Ελαιώνα, το Γουδί, το Ελληνικό. Μάλλον πρέπει να την ξεχάσουμε.
Οσο για την ακτή, οι «περίπατοι» πάνε περίπατο εκ των πραγμάτων: πώς πεζοί και ποδηλάτες θα διασχίζουν τα νεοσκυλάδικα που δεν γκρεμίζονται και πού θα κάνουμε μπάνιο; Και μάλιστα πού θα τρέχει με το ποδήλατό του ο Πρωθυπουργός;
Οσοι έχουν παιδιά και εγγόνια αλλά όχι και τη δυνατότητα διακοπών στην Ελβετία, στα νησιά της Καραϊβικής, στο κότερό τους ή έστω στην Πάρο, ας το σκεφτούν αυτό το απλό: πώς θα επιζήσουν στην άδεντρη, υποβαθμισμένη και βρωμερή πρωτεύουσα της πατρίδας μας;
Ο «ελαιώνας» ήταν και αυτός να γίνει πράσινο συν άλλα, αλλά μάλλον γήπεδο θα γίνει και εμπορικό κέντρο και όσοι άλλοι τον έχουν καταπατήσει εκεί θα μείνουν.
Εξάλλου, από δεκαετίες, οι Αρχές φρόντισαν να δημιουργήσουν τις συνθήκες που δικαιολογούν το μέγα επιχείρημα: «Καλέ, ποιος ελαιώνας, σκουπιδότοπος πάσης κακίας είναι».
Πώς να αρνηθεί κανείς ένα γηπεδάκι και ένα μαγαζάκι στον Παναθηναϊκό, στον Βωβό και στον Κακλαμάνη-αναπλάθω-κόβω δέντρα;
Με το Γουδί, όλο και για κάποια σχέδια αξιοποίησης γίνεται λόγος, που άρχισαν με τους Ολυμπιακούς, συνεχίζονται με συναυλίες και παραστάσεις και ο καθένας μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια κυρίως αν βρεθεί σεΐχης.
Οπως αυτός που (παρά τις διαψεύσεις) λένε ότι βρέθηκε για το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού και που (λένε ότι) θέλει - και αφού το θέλει έτσι θα γίνει, σιγά που θα ακούσουμε την Μπιρμπίλη και το Συμβούλιο της Επικρατείας- να μετατρέψει την περιοχή σε αυτοδύναμο ημιαυτόνομο Λας Βέγκας λες και το δυστυχές Λεκανοπέδιο το αντέχει αυτό (ηλεκτροδότηση, σκουπίδια, νερό, αποχέτευση, οδικό δίκτυο κ.ά.).
Είναι φυσικά πολύ πιθανόν οι φήμες για τον σεΐχη να προετοιμάζουν το έδαφος για δικούς μας «επενδυτές» που θα εμφανιστούν σαν «πράσινοι». Ερώτημα: γιατί η πολύτιμη ανάπτυξη πρέπει να συμβαδίζει σαδιστικά με καταστροφές στις πιο ευπαθείς περιοχές;
Αλλοι ελεύθεροι χώροι στο Λεκανοπέδιο που ασφυκτιά δεν υπάρχουν, εφόσον θυσιάσαμε ήδη τα Μεσόγεια και συρρικνώνεται «αναπτυξιακά» ακόμη και ο Υμηττός.
Παλαιότερα, η τυχερή Αθήνα είχε την Πάρνηθα, την Πεντέλη και ένα πολύτιμο θαλάσσιο μέτωπο. Τώρα έχει τα αποκαΐδια των δασών.
Υπήρχε ελπίδα με τον Ελαιώνα, το Γουδί, το Ελληνικό. Μάλλον πρέπει να την ξεχάσουμε.
Οσο για την ακτή, οι «περίπατοι» πάνε περίπατο εκ των πραγμάτων: πώς πεζοί και ποδηλάτες θα διασχίζουν τα νεοσκυλάδικα που δεν γκρεμίζονται και πού θα κάνουμε μπάνιο; Και μάλιστα πού θα τρέχει με το ποδήλατό του ο Πρωθυπουργός;
Οσοι έχουν παιδιά και εγγόνια αλλά όχι και τη δυνατότητα διακοπών στην Ελβετία, στα νησιά της Καραϊβικής, στο κότερό τους ή έστω στην Πάρο, ας το σκεφτούν αυτό το απλό: πώς θα επιζήσουν στην άδεντρη, υποβαθμισμένη και βρωμερή πρωτεύουσα της πατρίδας μας;
Του Ριχάρδου Σωμερίτη
somerit@otenet.grΠηγή Το Βήμα
28.9.2010
*Στη φωτό "το Χαρέμι" του Theodore Chasseriau (ζωγραφική)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου