 |
| Βυζαντινοί του 6ου αι |
Η αναγκαστική στροφή των βρετανικών πανεπιστημίων στην αγορά, δηλαδή σε επιστημονικούς τομείς που θεωρούνται «strategically important» και είναι ελκυστικοί για εξωτερικές χρηματοδοτήσεις μέσα από βραχυπρόθεσμα ερευνητικά προγράμματα- το πολύ τρία χρόνια-, οδηγεί στην αριστοκρατικοποίηση τις ανθρωπιστικές σπουδές. Τέχνες, φιλοσοφία, λογοτεχνία θα τις σπουδάζουν τελικά οι πλούσιοι και θα τις διδάσκουν πλούσιοι καθηγητές σε σχολές των μεγάλων, παραδοσιακών πανεπιστημίων, που θα διατηρούν αυτές τις σπουδές μόνο για το πρεστίζ. Η τέχνη, στη στενή και στην ευρεία έννοιά της, θα είναι τελικά- για τον αγγλοσαξονικό κόσμο- υπόθεση μιας ελίτ, όλων αυτών που έχουν λυμένα τα οικονομικά τους προβλήματα και δεν αναζητούν ένα πτυχίο για άμεση εξαργύρωση στην αγορά.
Αυτές οι ανησυχητικές διαπιστώσεις- ανησυχητικές σε σχέση με την εγκαθίδρυση νέων ταξικών διακρίσεων σε μια εποχή που, υποτίθεται, πως η πρόσληψη της γνώσης έχει δημοκρατικοποιηθεί- στηρίζονται στα αποτελέσματα στατιστικών μετρήσεων της Sutton Τrust, του βρετανικού μη κερδοσκοπικού εκπαιδευτικού οργανισμού με μεγάλη επιρροή στα εκπαιδευτικά πράγματα του Ηνωμένου Βασιλείου. Σύμφωνα με τη στατιστική της Sutton το 31% των αποφοίτων του 2008 με πτυχία Ιστορίας και Φιλοσοφίας ήταν παιδιά τοπ μάνατζερ. Αντίθετα μόνο το 15% των αποφοίτων με τα ίδια πτυχία προέρχεται από κοινωνικά στρώματα χαμηλού εισοδήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι το 17% των αποφοίτων στις παιδαγωγικές επιστήμες, το 22% στις επιστήμες των υπολογιστών και το 23% στις επιχειρηματικές σπουδές (business studies) ήταν παιδιά του ανώτερου εισοδηματικά στρώματος. (Οπως δεν είναι τυχαίο ότι μια σειρά τοπ μάνατζερ και χρηματιστών, και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, έχουν βασικό πτυχίο στη λογοτεχνία ή στην ιστορία). Αντίθετα στις επιστήμες των υπολογιστών για παράδειγμα- των οποίων το πτυχίο οδηγεί πιο εύκολα στην αγορά εργασίας- οι πτυχιούχοι από χαμηλά εισοδηματικά στρώματα μετρήθηκαν στο ποσοστό του 28%. Αυτή η τάση συνδυάζεται με την αναμενόμενη να εξαγγελθεί, ίσως και αυτόν τον μήνα, μείωση των κρατικών πιστώσεων για την ανώτατη εκπαίδευση και με τη σχεδιαζόμενη αύξηση των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια, από 3.290 λίρες στερλίνες τον χρόνο, που είναι τώρα, στις 5.000 ή ακόμη και στις 7.000 από το 2013.
Αυτές οι μετρήσεις και οι τάσεις είναι χρήσιμο να γίνουν γνωστές και να μελετηθούν και στην Ελλάδα τώρα που επιχειρείται μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Η περίφημη αγορά δεν είναι πανάκεια. Και μάλιστα σε μια χώρα σαν τη δική μας που ούτε το κράτος λειτουργεί σωστά ούτε φυσικά και η αγορά.
Αυτές οι ανησυχητικές διαπιστώσεις- ανησυχητικές σε σχέση με την εγκαθίδρυση νέων ταξικών διακρίσεων σε μια εποχή που, υποτίθεται, πως η πρόσληψη της γνώσης έχει δημοκρατικοποιηθεί- στηρίζονται στα αποτελέσματα στατιστικών μετρήσεων της Sutton Τrust, του βρετανικού μη κερδοσκοπικού εκπαιδευτικού οργανισμού με μεγάλη επιρροή στα εκπαιδευτικά πράγματα του Ηνωμένου Βασιλείου. Σύμφωνα με τη στατιστική της Sutton το 31% των αποφοίτων του 2008 με πτυχία Ιστορίας και Φιλοσοφίας ήταν παιδιά τοπ μάνατζερ. Αντίθετα μόνο το 15% των αποφοίτων με τα ίδια πτυχία προέρχεται από κοινωνικά στρώματα χαμηλού εισοδήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι το 17% των αποφοίτων στις παιδαγωγικές επιστήμες, το 22% στις επιστήμες των υπολογιστών και το 23% στις επιχειρηματικές σπουδές (business studies) ήταν παιδιά του ανώτερου εισοδηματικά στρώματος. (Οπως δεν είναι τυχαίο ότι μια σειρά τοπ μάνατζερ και χρηματιστών, και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, έχουν βασικό πτυχίο στη λογοτεχνία ή στην ιστορία). Αντίθετα στις επιστήμες των υπολογιστών για παράδειγμα- των οποίων το πτυχίο οδηγεί πιο εύκολα στην αγορά εργασίας- οι πτυχιούχοι από χαμηλά εισοδηματικά στρώματα μετρήθηκαν στο ποσοστό του 28%. Αυτή η τάση συνδυάζεται με την αναμενόμενη να εξαγγελθεί, ίσως και αυτόν τον μήνα, μείωση των κρατικών πιστώσεων για την ανώτατη εκπαίδευση και με τη σχεδιαζόμενη αύξηση των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια, από 3.290 λίρες στερλίνες τον χρόνο, που είναι τώρα, στις 5.000 ή ακόμη και στις 7.000 από το 2013.
Αυτές οι μετρήσεις και οι τάσεις είναι χρήσιμο να γίνουν γνωστές και να μελετηθούν και στην Ελλάδα τώρα που επιχειρείται μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Η περίφημη αγορά δεν είναι πανάκεια. Και μάλιστα σε μια χώρα σαν τη δική μας που ούτε το κράτος λειτουργεί σωστά ούτε φυσικά και η αγορά.
Του Νίκου Μπακουνάκη
Πηγή Το Βήμα
7.10.2010
4 σχόλια:
Πολύ άσχημο.
μα δε το βλέπω καινούριο αυτό.. πριν 30 χρόνια που ψαχνόμουν κι εγώ.. έβλεπα ότι μόνο εκτός ελλάδος υπήρχε προκοπή.. και παρόλο που οι δικοί μου ήταν πρόθυμοι να υποστούν το οικονομικό βάρος.. θεώρησα παράλογη μια επένδηση που ούτε 20 χρόνια μετά δε θα έφερνε πίσω το αρχικό κεφάλαιο.. ο μύθος της εξασφάλησης μέσω του πτυχείου είχε αρχίσει να ξεφουσκώνει από την εποχή μου.. :):)
επανέκαμψα μετά από διακοπές αγώνες και προβλήματα σύνδεσης.. :):)
την καλημέρα μου :):)
@Roadartist
Και πολύ αποθαρρυντικό για την αναδόμηση της ανθρώπινης προσωπικότητας που πιστεύω πως είναι το ζητούμενο αυτή την εποχή και που μόναχά οι ανθρωπιστικές σπουδές μπορούν να προσφέρουν
@koulpa
Από την άλλη σήμερα όπου και να πας σου ζητούν ως τυπικό προσόν το πτυχίο (ανεξαρτήτως είδους σπουδών).
Εάν το πτυχίο σου αφορά τις ανθρωπιστικές σπουδές σε κοιτάζουν με μισό μάτι. Ασε που πολλές φορές το πτυχίο δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων οπότε βρίσκεσαι εκτός αγοράς (για τυπικούς λόγους και μόνο)....
Και όπως λες μπορεί να περάσουν 20 χρόνια και να μην έχεις αξιοποιήσει επαγγελματικά το πτυχίο.
Η γνώμη μου πάντως είναι πως μαθήματα των ανθρωπιστικών σπουδών θα έπρεπε να διδάσκονται σε όλες τις σχολές.
Αφορά την ίδια την καλλιέργεια της ανθρώπινης ψυχής.
ΥΓ. Καλώς επέστρεψες. Από σήμερα μπάινω εγώ σε αυτόν τον Γολγοθά, αλλάζω πάροχο και προβλέπονται διαδικτυακές αναταράξεις
Καλημέρες πολλές
Δημοσίευση σχολίου