Κύριε διευθυντά
Με αφορμή την πρόθεση (και αυτής) της κυβέρνησης να αναμορφώσει τη Δημόσια Διοίκηση (Δ.Δ.) επιτρέψτε μου να αναφέρω μια χρήσιμη, πιστεύω, παραβολή: Κάποτε, λέει, η πέρδικα απαντήθηκε με τον μπούφο. «Πού πας;» τον ρώτησε. «Αστα, αλλάζω φωλιά. Πάει, λερώθηκε και αυτή». «Αδικα κοπιάζεις», αποκρίθηκε η άλλη. «Τα ίδια θα παθαίνεις, όσο θα κουβαλάς και τον... πισινό σου μαζί!».
Με συγχωρείτε, αλλά ο Κολοκοτρώνης το είπε, σχολιάζοντας την απόφαση του Μαυροκορδάτου να φύγει και να πάει να φτιάξει καινούργια κυβέρνηση στο Μεσολόγγι. Τώρα, θα μου πείτε, τι σχέση έχει η παραβολή του σοφού εκείνου Γέρου με την απόφαση της κυβέρνησης; Εχει και παραέχει. Ποιος λερώνει κάθε φορά τη φωλιά – Δ.Δ.; Δεν θα βρείτε, πιστεύω, μεγαλύτερο ένοχο από το κόμμα και τους μηχανισμούς του. Συνακολούθως, η λύση στο πρόβλημα φαίνεται εύκολη: κόψιμο του ομφάλιου λώρου που συνδέει το κόμμα –όλα τα κόμματα– με τη Δ.Δ. Η εφαρμογή, ωστόσο, αποδεικνύεται δύσκολη, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα πάμπολλων προσπαθειών.
Τριάντα χρόνια στο Δημόσιο (εξαναγκάστηκα σε πρόωρη έξοδο –από το έτερον κόμμα για να είμαι δίκαιος– πλην όμως, αμφότερα «βλάπτουν εξίσου την Συρίαν») και άλλα είκοσι στη σύνταξη, σύνολο πενήντα, είναι χρόνια πολλά, αλλά όχι αρκετά για να είμαι αυτή τη φορά αισιόδοξος.
«Σκασίλα μας! Και τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη σου, αγαπητέ κύριε; Θέλουμε συγκεκριμένες προτάσεις!». Ομολογώ, δεν ξέρω.
Αν είχα απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα, θα γινόμουν πολιτικός και όχι δημόσιος υπάλληλος.
Πολιτικός δε, κατά τον Τσόρτσιλ, είναι αυτός που μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει αύριο, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο και κατόπιν να είναι σε θέση να εξηγήσει με πειστικότητα γιατί τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έγινε!
Ιωαννης Αθ. Μακρης
π. διευθυντής (συχνά άνευ διευθύνσεως)
του υπουργείου Δουλειάς(!) Καστέλλια Παρνασίδας
Πηγή Καθημερινή
4.3.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου