Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Η βουβαμάρα και η χυδαιότητα

Ασυνήθιστη βουβαμάρα επικρατούσε το πρωινό της 25ης Μαρτίου. Παραξενεύτηκα, διότι κάθε χρόνο τέτοια μέρα βουίζουν στον αττικό ουρανό τα μαχητικά αεροσκάφη και τα στρατιωτικά ελικόπτερα. Αραγε, γι’ αυτό με ξένισε η ύποπτη ησυχία ή επειδή ήξερα ότι εκείνη ειδικά την ημέρα παιζόταν στις Βρυξέλλες η τύχη του «ελληνικού ζητήματος»; Ολοι περιμέναμε με αγωνία να δούμε πώς θα εξελιχθεί το θρίλερ.

Πάντως, τα δύο εκατομμύρια ευρώ που μάθαμε ότι στοιχίζει η συμμετοχή των αεροπλάνων της Πολεμικής Αεροπορίας, των ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού, καθώς και των μηχανοκίνητων αρμάτων μάχης στην παρέλαση είναι ένα ποσό απαγορευτικό στις μέρες που ζούμε και οδήγησε τον υπουργό Εθνικής Αμυνας στο να «κόψει» αεροπλάνα και τανκς και να αφήσει μόνον τα πεζά τμήματα να κάνουν τη βρωμοδουλειά.
Ωστόσο, επειδή ο καιρός τη φετινή επέτειο ήταν καταπληκτικός, η βουβαμάρα περιορίστηκε μόνο στους αιθέρες. Κάνοντας έναν περίπατο στο κέντρο, εντυπωσιάστηκα από τον όγκο του κόσμου που συγκεντρώθηκε για να παρακολουθήσει την παρέλαση, ξαφνιάστηκα από τον ενθουσιασμό, τα τσολιαδάκια με τα κουμπούρια και τις πλαστικές σημαιούλες. Η τσαλακωμένη υπερηφάνεια των Ελλήνων γύρευε ένα αποκούμπι. Μια μητέρα ρωτούσε τους δύο γιους της: «Πείτε μου, ποιο Σώμα σάς άρεσε πιο πολύ;» Δεν στάθηκα για να ακούσω την απάντηση των μικρών, τι να το κάνεις άμα λείπουν τα Φάντομ και τα F-16;

Οπως όμως πληροφορήθηκα το βράδυ -και όπως επιβεβαίωσε το γνωστό πια βίντεο- οι άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων του Λιμενικού τράβηξαν την προσοχή του κόσμου πάνω τους με συνθήματα για το αίμα και το δέρμα των Αλβανών, για την ημέρα που θα προσκυνήσουν «σημαία και σταυρό». Ηδη ο κ. Χρυσοχοΐδης διέταξε έρευνα, αξιωματικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, ενώ στην Αλβανία και στα Σκόπια πραγματοποιούνται διαδηλώσεις έξω από τις ελληνικές πρεσβείες.

Πολλοί, που ακούσαμε ότι είχε συμβεί κάτι τέτοιο στην παρέλαση, ελπίσαμε ότι είναι απλώς μια φήμη. Το βίντεο όμως είναι αδιάψευστος μάρτυρας - κυρίως η ηχητική του μπάντα. Κατά κάποιο τρόπο, το σοκ που δοκίμασα δεν ήταν πολύ διαφορετικό από το σοκ που μου είχε προκαλέσει η ομολογία του πρώην μεγαλόσχημου υπουργού στην τηλεόραση ότι έκανε off shore εταιρεία «για τα παιδιά του», επειδή «όλοι οι Ελληνες το κάνουν» και επειδή «ό, τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Με άλλα λόγια, δεν ήταν τόσο η ίδια η πράξη που με είχε σοκάρει όσο η δημόσια δήλωση, αυτό το «σαν να μην τρέχει τίποτα». Το ίδιο και προχθές - μόνο που εκεί ενόχλησε και η φτηνή επίδειξη. Το ότι οι υπεύθυνοι αξιωματικοί των «βατραχανθρώπων» θεώρησαν φυσικό να δώσουν διαταγή να φωνάξουν στους δρόμους της Αθήνας μοβόρικα συνθήματα. Μέσα στη μονάδα, εν ώρα εκπαίδευσης, μπορεί να θεωρούνται φυσικά, εκτός μονάδας όμως είναι απλώς γραφικά και μόνο προβλήματα μπορούν να προκαλέσουν - όπως και συνέβη.

Περιττό να τονίσω ότι σε κάθε στρατό του κόσμου και σε κάθε σώμα ή όπλο, εν ώρα εκπαίδευσης, τέτοιου τύπου συνθήματα δίνουν και παίρνουν. Ακόμα και στις προπονήσεις ποδοσφαιρικών ομάδων πριν από ντέρμπι. Τον Ιανουάριο του 1993, εν μέσω της κρίσης του Μακεδονικού, νεοσύλλεκτοι σμηνίτες στην Τρίπολη κάναμε βήμα «συνομιλώντας» με τον εκπαιδευτή μας. Εκείνος: «Δι-ψά-τε!». Εμείς: «Για-αί-μα!» (ο τόνος κανονικά πέφτει στο «μα», πάει με το βήμα). Εκείνος: «Τι-αί-μα;» (το ίδιο κι εδώ με τον τόνο). Εμείς: «Σκο-πια-νό!». Η έτερη παραλλαγή ήθελε να λέμε «Τουρ-κι-κό!». Θυμάμαι έναν τύπο ακριβώς πίσω μου να μουρμουρίζει: «Εγώ δεν διψάω για κανενός το αίμα». Οντως, κανένας μας δεν διψούσε για κανενός το αίμα.

Γραφικότητες της στρατιωτικής ζωής εν Ελλάδι, θα πει κανείς. Το αστείο είναι ότι οι στρατεύσιμοι της Πολεμικής Αεροπορίας παραδοσιακά θεωρούνταν «άκαπνοι». Και όμως, κάποιοι εξ ημών που υπηρετήσαμε στις τάξεις της φωνάξαμε τέτοια συνθήματα. Επόμενο λοιπόν, στην εκπαίδευση των πραγματικά μάχιμων τμημάτων να κυριαρχεί τέτοια συνθηματολογία. Αυτή είναι η δουλειά τους. Για να είμαστε δίκαιοι, σε περίπτωση πολέμου, οι ΟΥΚάδες, οι ΛΟΚατζήδες κ.λπ. θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή (ΟΥΚάδες είχαν ακροβολιστεί στα βράχια των Ιμίων εκείνο το φρικτό βράδυ του ’96, έτοιμοι για τα πάντα). Στην (απίθανη) περίπτωση σύρραξης, οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν.

Ομως: αυτή η βλακώδης προχθεσινή παρατυπία αφαιρεί δυστυχώς κάθε αίσθημα σεβασμού απέναντι στην ελίτ των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, καθώς φανερώνει, αν μη τι άλλο, έλλειψη επαγγελματισμού εκ μέρους τους.

Αυτό που συνέβη στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου δεν ήταν απλώς χυδαίο ή ανήθικο.

Ηταν λάθος

Tου Ηλια Μαγκλινη
30.3.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis