Για όλη τη ζωή της....(Αθωώθηκαν οι δράστες του ομαδικού βιασμού στο Λύκειο της Αμαρύνθου)

Θα αποτελούσε έκπληξη αν το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων Χαλκίδας έκρινε ενόχους τους κατηγορουμένους για βιασμό μαθητές. Τέσσερα χρόνια μετά το σκάνδαλο που είχε ξεσπάσει στο Λύκειο Αμαρύνθου, η απόφαση δικαιώνει τους ισχυρισμούς των 19χρονων, πλέον, αγοριών ότι δεν επρόκειτο για βιασμό, αλλά για «ερωτική συνεύρεση». Η καταγγελία της κοπέλας (μαθήτριας από τη Βουλγαρία) –η οποία, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, κατέρρευσε όταν άκουσε την απόφαση– δεν μπόρεσε να «αποδειχθεί». Οι «αντιφάσεις» στις αλλεπάλληλες καταθέσεις της έδωσαν τη δυνατότητα στον συνήγορο των κατηγορουμένων να στηρίξει την αθώωσή τους. H 19χρονη, σήμερα, παθούσα έχει να αντιμετωπίσει, εκτός από τους εφιάλτες της, και μία σειρά από μηνύσεις για ψευδορκία, ψευδή καταμήνυση, παραπλάνηση σε ψευδορκία κ. ο. κ.

Η Δικαιοσύνη μίλησε, η τοπική κοινωνία της Αμαρύνθου μίλησε, η Πολιτεία (με παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας και του υπουργείου Παιδείας) μίλησε κι αυτή, προσφέροντας τη δυνατότητα στην κοπέλα να ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή της σε ιδιωτικό σχολείο στην Αθήνα. Η κάθε πλευρά δήλωσε την ευαισθησία και τις προθέσεις της. Υπήρξαν μάρτυρες (όλοι σχεδόν υποστήριξαν τα αγόρια), ακούστηκαν τα αναμενόμενα, ζητήθηκαν διευκρινίσεις. Το κορίτσι όφειλε «απλώς» να εξηγήσει: πώς βρέθηκε εκείνο το πρωινό στις τουαλέτες με τέσσερις συμμαθητές της και με τι διάθεση.

«Η δίκη του βιασμού είναι η μοναδική ποινική δίκη στην οποία ουσιαστικά δεν δικάζεται ο δράστης, αλλά το θύμα. Η εν γένει συμπεριφορά του θύματος, τόσο πριν όσο και μετά τον βιασμό, παίζει σημαντικότερο ρόλο από τη συμπεριφορά του δράστη, τόσο για την έκδοση της ετυμηγορίας του δικαστηρίου όσο και για την τελική επιμέτρηση της ποινής», υποστηρίζει σε μελέτη του ο εγκληματολόγος Αγγελος Τσιγκρής. Τα στατιστικά συμπεράσματα έχουν ως εξής: κάθε χρόνο διαπράττονται στην Ελλάδα 4.500 βιασμοί, από τους οποίους οι 270 (6%) γίνονται γνωστοί στην αστυνομία, οι 183 (67,8%) καταλήγουν σε σύλληψη κάποιου υπόπτου, οι 47 (25,6%) φτάνουν στο ακροατήριο για να εκδικαστούν και σε λιγότερους από 10 επιβάλλεται στον δράστη ποινή μεγαλύτερη από 5 χρόνια.

Η καταγγέλλουσα ανήκε στο θαρραλέο και a priori υπόλογο 6%. Οπως κι αν εξελίχθηκαν τα γεγονότα, εκείνη όφειλε να αποδείξει ότι «δεν τα ήθελε», ότι «δεν της άρεσε», ότι «δεν επιθυμούσε» και, κυρίως, ότι «δεν προκάλεσε». Οσο η διαδικασία προχωράει τόσο πυκνώνουν τα «ότι», πολλαπλασιάζονται τα «όμως», δίνουν τον τόνο οι «αντιφάσεις», δυναμώνει η καχυποψία. Το ελάχιστα κλονισμένο στερεότυπο ξαναβρίσκει την αρχική του θέση. Θα πρέπει το φερόμενο ως θύμα να έχει απτές αποδείξεις, ασκημένη πειθαρχία, ακλόνητη λογική και αδιατάρακτη ψυχική στάση ώστε να διασχίσει μια άβυσσο προκαταλήψεων και να περάσει από την όχθη του «φερομένου» στην απέναντι του «θύματος». Να μπορεί να αφηγείται με ενάργεια και τη σωστή σειρά, γιατί οι συνήγοροι των κατηγορουμένων περιμένουν το (σχεδόν αναπόφευκτο) ολίσθημα. Να γνωρίζει, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί, τους μύθους γύρω από τον ανδρισμό, τη θηλυκότητα και τη σεξουαλικότητα.

Τα πορτρέτα του θύματος και του βιαστή έχουν δεδομένα χαρακτηριστικά που ανταποκρίνονται σε ανακυκλούμενες κοινωνικές αντιλήψεις. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι βιασμοί σπάνια καταγγέλλονται. Η γυναίκα θα πρέπει να επιλέξει μια διαδικασία επώδυνη, ταπεινωτική, τραυματική. Να επιλέξει ανάμεσα στην απελπισία της σιωπής και στην οδύνη της ομολογίας.

Η μαθήτρια της Αμαρύνθου, με πρωτοβουλία της μητέρας της, οδηγήθηκε στη δεύτερη λύση. Το δικαστήριο απεφάνθη πως επρόκειτο για «συνεύρεση». Η αξιοπιστία του θύματος αποδείχθηκε κλονισμένη. Υπήρξε συναίνεση, άρα πού είναι το έγκλημα;

Η συνέχεια της υπόθεσης αφορά μόνο τη 19χρονη. Από τώρα και στο εξής, για όλη τη ζωή της.

Tης Μαριας Κατσουνακη

Πηγή Καθημερινή

30.3.2010

Σημείωση/σκέψεις δικές μας  :

1. Η μαθήτρια από τη Βουλγαρία ήταν άριστη μαθήτρια. Και οι άριστοι μαθητές ιδιαίτερα οι αλλοδαποί είναι από καιρό γνωστό πως δεν έχουν πια θέση ανάμεσα στα κάτω του μετρίου επιπέδου ελληνόπουλα αλλά αντιμετωπίζονται ρατσιστικά. Στο μυαλό κάποιων ανεγκέφαλων, οι άριστοι μαθητές θα πρέπει να "τιμωρούνται" Δεν ξέρω εάν μέσα στα πλαίσια αυτού του είδους "τιμωρίας" συγκαταλέγεται και ο συγκεκριμένος βιασμός. Πάντως τα κρούσματα χλευασμού, ειρωνείας και απαξιωτικής αντιμετώπισης των άριστων μαθητών στα σχολεία διαρκώς αυξάνουν και νομίζω πως αυτό θα πρέπει να μας ανησυχεί σαν κοινωνία. Κάποτε ο άριστος μαθητής αποτελούσε πρότυπο. Σήμερα θεωρείται κατακριτέος. Αλλαξαν οι κοινωνικές αξίες? Η μήπως άλλαξαν τα πρότυπα στις εποχές μας και ο "χείριστος" μαθητής αποτελεί πρότυπο προς μίμηση???

2. Πέρα από τον αχνό σχολιασμό για το συγκεκριμένο περιστατικό δεν άκουσα να ανησυχεί κανείς για το γεγονός πως οι μαθητές καθώς φαίνεται έχουν εκφυλίσει τη γενετήσια πράξη. Κανείς δεν φαίνεται να προβληματίζεται που ενώ κάποτε οι πρώτες εφηβικές σεξουαλικές επαφές συνοδεύονταν με αγνά και τρυφερά συναισθήματα , τώρα ο έρωτας στριμώχνεται στα στενά και σκοτεινά πλαίσια ενός βρώμικου απόπατου. Που πήγαν οι ευαισθησίες των 15χρονων και 16χρονων που στριμωγμένοι σε μια τουαλέτα μιμούνται τον τρόπο ζωής μιας αγέλης ζώων??? Γόνοι λέει της επιφανούς τοπικής κοινωνίας οι δράστες. Ποιά είναι άραγε τα ιδανικά τους και οι ευαισθησίες τους για τον έρωτα??? Που είναι ο σεβασμός τους προς το γυναικείο φύλο?? 

3. Και δεν είναι μόνο αυτό.... Κανείς δεν αναρωτήθηκε/προβληματίστηκε για το ρόλο της άλλης νεαρής μαθήτριας η οποία όχι μόνο ήταν παρούσα την ώρα του ομαδικού βιασμού της νεαρής Βουλγάρας (ηδονοβλέψίας άραγε???) αλλά ενήργησε ως σκηνοθέτης πορνογραφικής ταινίας αφού βιντεοσκοπούσε τη πράξη του βιασμού με το κινητό της!!!! Δείγματα ηθικού ξεπεσμού των σημερινών εφήβων και αυριανών ελλήνων πολιτών????? Δεν  ξέρω......Με προβληματίζει πάντως το γεγονός πως ενώ όλη η Ελλάδα βούιξε για το βίντεο της Τζούλιας κανείς δεν προβληματίστηκε για την ευκολία με την οποία βιντεοσκοπείται ένας ομαδικός βιασμός και μάλιστα από μια 16χρονη μαθήτρια....

Οσο για τη 19χρονη (σήμερα) Βουλγάρα, όπως στον Μεσαίωνα έκαιγαν τις μάγισες έτσι και τώρα....Προκειμένου να μην "μιαθούν" οι γόνοι των καθώς πρέπει οικογενειών (των δραστών) εκείνη έπρεπε να μετακομίσει για να γλυτώσει από την κατακραυγή της τοπικής κοινωνίας. Μα ακόμη και αν μετακόμισε εκκρεμούν σε βάρος της μηνύσεις για διάφορες φαιδρές αιτιολογίες. 

Αλλά ξέχασα...

Σύμφωνα με τα ελληνικά δικαστήρια δεν πρόκειται για ομαδικό βιασμό αλλά για "ερωτική συνεύρεση" ......και ας έχει αποκτήσει η έννοια της "ερωτικής συνεύρεσης" χαρακτηριστικά που μόνο σε αγέλες ζώων συναντάμε.....

Ξέχασα επίσης πως στην Ελλάδα ζούμε...

Τ'οσα χρόνια συγχρωτισμού με πασάδες και χαρέμια κάτι έμαθαν τα αρσενικά του τόπου μας:

Πως η γυναίκα είναι πάντα "υπό" στα μάτια της κοινής γνώμης ενώ τα αρσενικά έχουν πάντα δίκιο. Χλωμό το βλέπω εν τέλει να γίνουμε κάποτε Ευρωπαίοι.....