Βρυσακίου 17 και Κλάδου γωνία. Στο διώροφο σπίτι με την εσωτερική αυλή και τη βεράντα με θέα την Ακρόπολη στεγάζεται το Βρυσάκι, ο Χώρος Τέχνης και Δράσης που αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για τα πολιτιστικά τεκταινόμενα της Αθήνας. Στον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του το Βρυσάκι κατάφερε να γίνει πόλος έλξης εκατοντάδων ανθρώπων: νέοι κυρίως, εκθέτουν τη δουλειά τους, εκφράζουν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες, μοιράζονται τις αναζητήσεις τους και γίνονται συμμέτοχοι σε μια σύγχρονη μορφή επικοινωνίας. Γιατί, όπως τονίζει ο εμπνευστής και υπεύθυνος του εγχειρήματος Γιώργος Νέρης, «η πρωτοβουλία μας αυτή, αν και πολιτιστική, είναι κυρίως πολιτική».
Γέννημα θρέμμα της Πλάκας, με νομικές σπουδές, ο Γιώργος Νέρης είναι δικηγόρος με εξειδίκευση στα πνευματικά δικαιώματα - και το γραφείο του στεγάζεται στην ίδια γειτονιά. Κάπου εκεί πρέπει να βρίσκεται ο βασικός κρίκος της αλυσίδας που γέννησε το Βρυσάκι και πριν από αυτό το Fringe Festival, καθώς και την αρχική εταιρεία παραγωγής πολιτισμού - αφετηρία κάθε πρωτοβουλίας, τη Σύνθεση. Από τη μία η αγάπη προς τη δημιουργία και τη δράση και από την άλλη η γνώση του πλαισίου μέσα στο οποίο μπορεί να κινηθεί ένας τέτοιος μηχανισμός. Τέλος, όπως επισημαίνει ο ίδιος, «καθοριστικής σημασίας ήταν και είναι για εμάς το Διαδίκτυο που επιτρέπει την επικοινωνία και την επαφή».
Θέατρο, εκθέσεις, σεμινάρια, κινηματογράφος, μουσική, χορός, συζητήσεις... Ολοι και όλα χωράνε στους χώρους αυτού του διώροφου σπιτιού. Σε καθημερινή βάση μπαινοβγαίνουν τουλάχιστον 100 άνθρωποι, ενώ κατά περίπτωση μπορεί να είναι και 500, όπως συνέβη πρόσφατα με το τριήμερο των εκδηλώσεων του Πανεπιστημίου του Ναυπλίου (13-15 Ιανουαρίου), όπου οι φοιτητές του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών παρουσίασαν το «tripάκι στο Βρυσάκι».
«Χωρίς να υπολογίσουμε όσους έρχονται μόνο για καφέ» σημειώνει ο Γιώργος Νέρης. Τόσο η βεράντα, στη σκιά του Ιερού Βράχου, όσο και ο εσωτερικός ειδικά διαμορφωμένος χώρος για καφέ ή ποτό συμβάλλουν στην όλη πρωτοβουλία. Αλλωστε το πλακιώτικο οίκημα διαθέτει πολλά παράθυρα, που επιτρέπουν απεριόριστη θέα.
Η κεντρική αίθουσα, όπου συνήθως φιλοξενούνται οι θεατρικές παραστάσεις και η οποία χωράει γύρω στους 35-40 θεατές, βρίσκεται στον πρώτο όροφο. Εκεί στεγάζεται αυτή την περίοδο η επιτυχημένη συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο για τη διπλή παράσταση «Αόρατη Ολγα» και «Αουστρας ή η Αγριάδα» των Γιάννη Τσίρου και Λένας Κιτσοπούλου. «Σε μια εκδήλωσή μας είχε έρθει στο Βρυσάκι ο Γιάννης Χουβαρδάς και θυμάμαι ότι μου είχε κάνει εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο περιεργαζόταν τον χώρο. Κατάλαβα ότι τον ενδιέφερε. Ετσι του πρότεινα συνεργασία» λέει ο Γιώργος Νέρης ξετυλίγοντας τον μίτο που οδηγεί στο Βρυσάκι.
Το σπίτι ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού, από το οποίο το νοικιάζουν. Αν και κατά καιρούς έκαναν αιτήσεις για επιχορήγηση, εφέτος είναι η πρώτη χρονιά που θα λάβουν (εγκρίθηκε το ποσό των 15.000 ευρώ). Ως τώρα λειτουργούσαν και λειτουργούν με την αρχή της ανταποδοτικότητας. Το Βρυσάκι παρέχει τον χώρο και καλύπτει τα λειτουργικά: όταν ένας καλλιτέχνης ή ένα σχήμα θέλουν να αμειφθούν, τότε οι θεατές πληρώνουν εισιτήριο. Αυτό θα συμβεί σε μια θεατρική παράσταση, όχι όμως σε μια εικαστική έκθεση που φιλοξενείται στους χώρους του ισογείου.
Οσο για τα σεμινάρια, εξαρτάται και πάλι από τις συνθήκες. Οπως επισημαίνει ο εμπνευστής του, «το Βρυσάκι έχει ετήσιο τζίρο γύρω στις 100.000. Δουλεύουν περισσότεροι από δέκα άνθρωποι, ενώ φοιτητές έρχονται και συνεργάζονται μαζί μας κάνοντας έτσι την πρακτική τους - από τις τέχνες ή την παραγωγή. Η φιλοσοφία μας είναι να μπορεί ο καθένας να βρει χώρο έκφρασης, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι ένας καλλιτέχνης θα εκθέσει ένα και μόνο έργο του».
«Η πρωτοβουλία μας είναι πολιτική»
Το δίπολο «δράση - αντίδραση» βρίσκεται πολύ συχνά στον λόγο του Γιώργου Νέρη: «Σε αυτό πιστεύουµε όλοι εµείς εδώ, αυτή είναι η φιλοσοφία µας και γι’ αυτό επιµένω ότι η πρωτοβουλία µας είναι κατ’ αρχήν πολιτική». Οι στόχοι άλλωστε έχουν τεθεί εγκαίρως: θέλουν την τέχνη και τη δράση να λειτουργούν ως «µέσο ευχαρίστησης και παρέµβασης στην καθηµερινή ζωή». Συνδυάζοντας τις επαγγελματικές συνθήκες με το οικείο και σχεδόν χειροποίητο, το Βρυσάκι θα μπορούσε να αποτελέσει ένας υγιές και προς μίμηση παράδειγμα της σύμπραξης στον ιδιωτικό τομέα. Με τα μάτια στραμμένα εντός αλλά και εκτός, «και βλέποντας την ανταπόκριση του κόσµου», αποκαλύπτει ο Γιώργος Νέρης, «ξεκινάµε στις αρχές της άνοιξης ένα δεύτερο Βρυσάκι». Λίγα μέτρα πιο κάτω από την οδό Βρυσακίου, στην Πλάκα πάντα, νοικιάστηκε ένα δεύτερο παραδοσιακό οίκημα – αυτή τη φορά ανήκει σε ιδιώτη – και ετοιμάζονται να εγκαινιάσουν το Βρυσάκι 2.
Της Μυρτώς Λοβέρδου
Πηγή Το Βήμα
29.1.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου