Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για τις άγονες γραμμές

Πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για τις άγονες γραμμές

Mοντέλο Φινλανδίας - Δανίας θέλει να εφαρμοστεί στην ακτοπλοΐα ο ΣYPIZA. Σε συζήτηση που οργάνωσε χθες στη Bουλή, με τη συμμετοχή φορέων από τα νησιά, ο πρόεδρος του κόμματος Aλέκος Aλαβάνος πρότεινε τη δημιουργία δημόσιου - κοινωνικού φορέα παροχής ακτοπλοϊκών υπηρεσιών.

O φορέας αυτός θα είναι υπεύθυνος για τη ναυπήγηση ή αγορά πλοίων. Tα πλοία αυτά θα τα διαχειρίζεται ο ίδιος ο φορέας όπως συμβαίνει στη Φινλανδία. Eπίσης θα μπορεί να αναθέτει τη διαχείριση ορισμένων από αυτά τα πλοία με leasing ή μέσω προγραμματικών συμφωνιών στην TA, όπως συμβαίνει στη Δανία, ή σε άλλους φορείς όπως εταιρείες λαϊκής βάσης νέου τύπου με τη συμμετοχή και της Tοπικής Aυτοδιοίκησης.

Στόχος
Πρωταρχικός στόχος του φορέα και αποστολή του θα είναι η κάλυψη των λεγόμενων άγονων γραμμών, της σύνδεσης των νησιών μεταξύ τους και της ρυθμιστικής παρέμβασης συνολικά στο σύστημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣYPIZA, η ύπαρξη ενός τέτοιου φορέα δεν αποκλείει τη δράση ιδιωτικών εταιρειών. Oμως οι ιδιωτικές εταιρείες θα πρέπει να υπόκεινται σε ένα πλαίσιο αυστηρότατων κανόνων που να ανταποκρίνονται στον κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών και στους κανόνες ασφαλείας.

O κ. Aλαβάνος πρότεινε άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας των εισιτηρίων και καθιέρωση της αρχής του «μεταφορικού ισοδύναμου», ίδιος ναύλος για ίσο μεταφορικό μέσο, ίση μεταχείριση πολιτών ανάμεσα στα νησιά και την ηπειρωτική χώρα, «ελευθέρας» για τους φοιτητές των ανωτάτων ιδρυμάτων, έκπτωση 50% στους νέους και στους μόνιμους κατοίκους των νησιών.

Tο μοντέλο των ελεύθερων αγορών δεν οδήγησε στον ελεύθερο ανταγωνισμό αλλά στο αυξανόμενο μονοπωλιακό έλεγχο της ακτοπλοΐας, υποστήριξε ο κ. Aλαβάνος και πρόσθεσε ότι οδήγησε ακόμα σε σοβαρές αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και όχι σε μειώσεις όπως είχαν υποσχεθεί οι εμπνευστές του.

ΠΗΓΗ : ΗΜΕΡΗΣΙΑ

30/09/08

Βροχή κρατικοποιήσεων στην Ευρώπη

Βροχή κρατικοποιήσεων στην Ευρώπη
του Τ. Αναστασιάδη

Σε βροχή από τραπεζικές αναδιαρθρώσεις και κρατικές παρεμβάσεις επιδίδονται όχι μόνο οι Αμερικανοί, αλλά και οι Ευρωπαίοι. Τις τελευταίες ημέρες κρατικοποιήθηκαν η Fortis στις χώρες της Μπενελούξ και η Βradford & Βingley στη Βρετανία, ενώ διασώθηκε η γερμανική Ηypo Real Εstate. Ενα βήμα πριν από την καταστροφή βρίσκεται η γαλλοβελγική Dexia και έντονες είναι οι ανησυχίες για τη Νatixis. Ακόμη και μια χώρα όπως η Ισλανδία αναγκάστηκε χθες να κρατικοποιήσει επειγόντως την τρίτη τράπεζα της χώρας Glitnir, η οποία δραστηριοποιείται σε δέκα κράτη, προκειμένου να εξασφαλίσει τη σταθερότητα της αγοράς, αποκτώντας το 75% του κεφαλαίου της αντί 600 εκατ. ευρώ.

Στη Βρετανία τα καλύτερα περιουσιακά στοιχεία της Βradford & Βingley θα περάσουν στην ισπανική Santader, η οποία πληρώνοντας 612 εκατ. στερλίνες (περίπου 773 εκατ. ευρώ) θα αποκτήσει τα 200 υποκαταστήματα της τράπεζας καθώς και τις καταθέσεις της. Τα πιο επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία θα περάσουν στο κράτος, ιδιαίτερα το χαρτοφυλάκιο με τα «τοξικά» επενδυτικά προϊόντα ύψους 41 δισ. στερλινών (51 δισ. ευρώ). «Βρισκόμαστε πίσω από το σύστημα για να το σταθεροποιήσουμε,γιατί αν αφήναμε να καταρρεύσει η Βradford & Βingleyθα είχε αποσταθεροποιηθεί το σύνολο του συστήματος,ιδιαίτερα με ό,τι συμβαίνει στον κόσμο σήμερα» σχολίασε ο βρετανός υπουργός οικονομικών Αλιστερ Ντάρλινγκ του οποίου δεν ήταν άλλωστε η πρώτη παρέμβαση: ήδη τον Φεβρουάριο είχε κρατικοποιήσει τη Νorthern Rock, ενώ μόλις πρόσφατα επίσης παρενέβη για να διευκολύνει την επείγουσα εξαγορά της ΗΒΟS από την ανταγωνίστριά της Lloyds ΤSΒ.

Στη Γερμανία η Ηypo Real Εstate είναι η πρώτη μεγάλη εισηγμένη επιχείρηση που διασώζεται επειγόντως με τη «συνδρομή ενός γερμανικού κονσόρτσιουμ τραπεζώνπου χορήγησε βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες πιστώσεις πολλών δισ.ευρώ,αρκετών για να καλύψουν τις ανάγκες χρηματοδότησης του ομίλου» σύμφωνα με ανακοίνωσή της. Το ποσόν δεν διευκρινίστηκε, αλλά εκτιμάται στα 25-30 δισ. ευρώ και η διάσωση έγινε με την ενεργή συμμετοχή των γερμανικών αρχών.

Στη Δανία η χρεοκοπημένη Roskilde Βank εξήγησε χθες ότι τελικά εξαγοράστηκε από τρία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τη σκανδιναβική Νordea και τις δανέζικες Αrbejdernes Landsbank και Spar Νord bank.

Ωστόσο η πλέον συμβολική ίσως κατάρρευση και κρατικοποίηση αφορά τη Fortis, την τράπεζα της Μπενελούξ (Βέλγιο- Ολλανδία- Λουξεμβούργο), τη μεγαλύτερη δηλαδή τράπεζα του Βελγίου και τον μεγαλύτερο ιδιώτη εργοδότη της χώρας. Οι τρεις κυβερνήσεις με τη συνεργασία και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αποφάσισαν μέσα στο Σαββατοκύριακο (και επειγόντως μετά τις πιέσεις στα τέλη της περασμένης εβδομάδας) να χρηματοδοτήσουν με 11,2 δισ. ευρώ την εξαγορά του 49% της τράπεζας, η οποία διαθέτει δύο έδρες, στις Βρυξέλλες και στην Ουτρέχτη, ενώ απασχολεί 62.000 εργαζομένους στον κόσμο. Τα ποσά θα καταμεριστούν αναλογικά από τις τρεις κυβερνήσεις, με 4,7 δισ. ευρώ το Βέλγιο, 4 δισ. ευρώ η Ολλανδία και 2,5 δισ. ευρώ το Λουξεμβούργο. Η τράπεζα θα υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τη συμμετοχή της στην ολλανδική τράπεζα ΑΒΝ Αmro η οποία είχε αποκτηθεί πέρυσι αντί 24 δισ. ευρώ και που ακόμη δεν είχε ολοκληρωθεί. Ο τέως επικεφαλής της Fortis Χέμαν Βέρβιστ, ο οποίος εκδιώχτηκε εν μέσω της αναταραχής την περασμένη Παρασκευή και αντικαταστάθηκε από τον Φιλίπ Ντιέρκς, αναγνώρισε ότι οι πελάτες της τράπεζας είχαν αποσύρει περίπου 5 δισ. ευρώ από τον Ιανουάριο, δηλαδή κάπου το 3% του συνόλου, ενώ σε συγκεκριμένες στιγμές (όπως με τη χρεοκοπία της Lehman Βrothers) οι αποσύρσεις κορυφώνονταν.

Οσο για τη γαλλοβελγική Dexia, για την οποία η «Le Figaro» έγραψε χθες ότι «αναμένεται πολύ γρήγορα αύξηση κεφαλαίου της», καθώς «είναι εξαιρετικά ευάλωτη και υπό εποπτεία» ο βέλγος υπουργός Οικονομικών Ντιντιέ Ρέιντερς δήλωσε χθες ότι το βελγικό κράτος είναι έτοιμο να τη βοηθήσει όπως έκανε και με τη Fortis. Η βελγική κυβέρνηση δίνει για την Dexia «την ίδια εγγύηση ότι δεν θα αφήσει κανέναν στην άκρη του δρόμου.Οποιος και να είναι ο μέτοχος,όποιος και να είναι ο εταίρος,η πρώτη μας ανησυχία είναι ο αποταμιευτής,είναι το ίδιο το πιστωτικό σύστημα» πρόσθεσε.

ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΗΜΑ
30.9.08

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Μαζί με την Ολυμπιακή θέλουν ξενοδοχεία και μαρίνες!

Ανάβοντας η Κομισιόν το πράσινο φως για την αποδοχή της λύσης του διάδοχου σχήματος των Ολυμπιακών Αερογραμμών, απαλλαγμένου από τα χρέη του παρελθόντος, οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών ενεργοποιήθηκαν, θεωρώντας πολύ πιθανή πλέον την εκδήλωση ενδιαφέροντος των Αράβων και επισήμως στον επικείμενο διεθνή διαγωνισμό για την πώληση της Ολυμπιακής.

Εξάλλου, το προγραμματισμένο ταξίδι του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στο Κατάρ, εντός του Οκτωβρίου, συνοδεία του υπουργού Μεταφορών Κωστή Χατζηδάκη, αβίαστα οδηγεί στο συμπέρασμα πως η Ολυμπιακή δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας των συνομιλιών μεταξύ των δύο πλευρών.

Η όποια αβεβαιότητα υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει για τις προθέσεις των Αράβων του Κατάρ σε σχέση με τον εθνικό μας αερομεταφορέα σχετίζεται με την ενδεχόμενη δυσκολία επίτευξης κάποιων άλλων συμφωνιών για επενδύσεις, εξαιτίας των παραδοσιακών εν Ελλάδι γραφειοκρατικών προσκομμάτων.

Και αυτό γιατί η Ολυμπιακή στα μάτια των Αράβων του Κατάρ φαίνεται να αποτελεί μόνο ένα κομμάτι στο παζλ των επενδύσεων που επιθυμούν να πραγματοποιήσουν στη χώρα μας.

Πίσω από την υπόθεση της Ολυμπιακής, υπάρχει ένα «project» με μυθικής αξίας επενδύσεις στον χώρο του τουρισμού και όχι μόνο, που υπερβαίνει κατά πολύ το 1 δισ. δολάρια.

Το «πακέτο» αυτών των επενδύσεων περιλαμβάνει μαρίνες ελλιμενισμού σούπερ γιοτ στη Μύκονο, τη Ρόδο και τη Χαλκιδική και τουλάχιστον 2 υπερπολυτελή ξενοδοχεία 6 και 7 αστέρων στη Μύκονο και σε μια περιοχή ακριβώς απέναντι από τη Λευκάδα (αυτήν τη στιγμή το μόνο 7άστερο ξενοδοχείο βρίσκεται στο Ντουμπάι, ενώ 6 αστέρων υπάρχουν μόλις 3 σε όλο τον κόσμο).

ΠΗΓΗ www.inout.gr
29.9.2008

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Κατάχρηση ελευθερίας

Κατάχρηση ελευθερίας

The Guardian

Σε γενικές γραμμές, δεν μπορώ να παραπονεθώ για τους αναγνώστες που απαντούν μέσω του Ιντερνετ στη στήλη μου. Η μεγάλη πλειονότητά τους παρουσιάζει τα επιχειρήματά της με αρκετά νηφάλιο τρόπο. Οι περισσότεροι συμφωνούν με την άποψή μου, όπως και πρέπει να γίνεται. Πολλοί υποστηρίζουν τις αντιρρήσεις τους με χρήσιμες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Ως εδώ, όλα καλά. Υπάρχουν ορισμένοι, όμως, που εκφράζουν την αντίθεσή τους με υβριστικό τρόπο, με προσωπικές επιθέσεις και υστερικό παραλήρημα. Κάποια στιγμή σκέφτηκα σοβαρά να μηνύσω έναν σχολιαστή για συκοφαντία· θα είχα κερδίσει την αγωγή, και ο βρετανικός νόμος, με σκοπό την καταπολέμηση της λιβελλογραφίας, επιτρέπει την αποκάλυψη του πραγματικού ονόματος που κρύβεται πίσω από ένα ψηφιακό ψευδώνυμο.

Αυτή η ανωνυμία βρίσκεται στο κέντρο της συζήτησης που γίνεται αυτή την εβδομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μια Εσθονή ευρωβουλευτής, η Μαριάν Μίκο, ανησυχεί επειδή αυξανόμενος αριθμός ιστολογίων γράφονται «με κακόβουλες προθέσεις και κρυμμένες σκοπιμότητες». Προτείνει οι μπλόγκερ να δηλώνουν την ταυτότητά τους και τα συμφέροντα που τυχόν έχουν όσον αφορά το θέμα για το οποίο γράφουν.

Οι ανησυχίες της πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Οσοι διαβάζουμε τα ιστολόγια δεν γνωρίζουμε ποιοι κρύβονται πίσω από τα διάφορα ψευδώνυμα. Χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες για τους συγγραφείς ώστε να κρίνουμε πόσο σοβαρά μπορούμε να πάρουμε τις γνώμες τους. Εχει ο τάδε προσωπικό συμφέρον στην υπό συζήτηση υπόθεση; Η κυρία που μας συστήνει ένα ρεστοράν μήπως είναι αδελφή του ιδιοκτήτη του; Μήπως ο κύριος που το δυσφημεί έχει κάποια προσωπική διαφορά με τον εστιάτορα; Δεν το ξέρουμε.

Κατά σύμπτωση, την περασμένη εβδομάδα, ο Σερ Τιμ Μπέρνερς-Λι, ο δημιουργός του world wide web, εξομολογήθηκε τις δικές του ανησυχίες για τον τρόπο που χρησιμοποιείται η εφεύρεσή του για να διαδίδονται ψευδείς πληροφορίες, θεωρίες συνωμοσίας (π.χ., ότι η 9η Σεπτεμβρίου ήταν έργο της αμερικανικής κυβέρνησης) και επιβλαβείς ιδέες.

Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη φήμη ότι το τριπλούν εμβόλιο αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού στα παιδιά (φήμη που έθεσε σε πραγματικό κίνδυνο πολλά παιδιά στη Βρετανία, τα οποία δεν εμβολιάστηκαν). Είπε επίσης ότι διάφορες περιθωριακές αιρέσεις έχουν τη δυνατότητα τώρα να διαδίδουν πολύ γρήγορα τις παρανοϊκές και δυνητικά επικίνδυνες ιδέες τους. Οι λύσεις που πρότεινε –συστήματα που θα μπορούσαν να δώσουν σε μια ιστοσελίδα μια εγγύηση αξιοπιστίας– είναι λιγότερο πειστικές.

Προς το παρόν, τα πλεονεκτήματα της απρόσκοπτης πρόσβασης στο Ιντερνετ υπερτερούν των αναμφισβήτητων μειονεκτημάτων της. Παράλληλα, όμως, όλο και περισσότεροι χρήστες του Διαδικτύου κάνουν κατάχρηση αυτής της ελευθερίας. Πιθανότατα θα χρειαστεί γρήγορα να σκεφτούμε τρόπους ελέγχου, που τη μορφή τους είναι ακόμα δύσκολο να φανταστούμε. Γιατί αλλιώς, ίσως ανακαλύψουμε, μετά από 10 ή 20 χρόνια, ότι με το Ιντερνετ κατασκευάσαμε ένα θηρίο που δεν μπορούμε να εξημερώσουμε, και που η ικανότητά του να προκαλεί κακό υπερβαίνει το καλό που αρχικά μας προσέφερε.

ΠΗΓΗ : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

28.9.08

Κραυγή για τον πολιτισμό από την "άλλη Ελλάδα"

Κραυγή για τον πολιτισμό από την «άλλη Ελλάδα»

Γραφει ο Aντωνης Kαρκαγιαννης

Από τη διευθύντρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας (ΛΙΜΛ), την αρχαιολόγο κ. Λένα Γουριώτη, πήραμε και δημοσιεύουμε το ακόλουθο κείμενο:

«Στη δομή του υπουργείου Πολιτισμού (ΥΠΠΟ), η νεότερη πολιτιστική κληρονομιά έχει από κάποια χρόνια δική της διεύθυνση (ΔΙΝΕΠΟΚ) υπό τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Το 2002 ψηφίστηκε ο νόμος 3028 “για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς”, που ισοβαθμίζει θεωρητικά τα μουσεία όλων των εποχών.

Τα μουσεία με ενασχόληση τις διάφορες εκφράσεις του νεότερου και σύγχρονου πολιτισμού ή τη διαχρονία του ελληνικού πολιτισμού είναι πολυάριθμα και αυξάνουν συνεχώς. Από αυτά ξεχωρίζουν τα άρτια οργανωμένα μουσεία, που παρέχουν προστασία στα συλλεγμένα αντικείμενα, αναδεικνύουν, προβάλλουν όψεις της πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι οργανισμοί στην υπηρεσία της κοινωνίας. Υπάρχουν, όμως, και τα αποκαλούμενα μουσεία, από φυσιολογική φιλοδοξία των ιδρυτών τους, λόγω άγνοιας των επιστημονικών προδιαγραφών ενός μουσείου και της μουσειακής δεοντολογίας, που είναι χώροι προβληματικοί. Συνήθως, πρόκειται για συγκεντρωμένα ατεκμηρίωτα αντικείμενα που φθίνουν σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης, αποθήκευσης ή παρουσίασης. Γενικά φθίνουν από άγνοια θεσμών και έλλειψη σωστής διαχείρισης μουσειακού υλικού. Την αναχρονιστική αυτή κατάσταση στη χώρα μας έχουν επισημάνει ειδικοί επιστήμονες από τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Η επίσημη αξιολόγηση, βάσει καθορισμένων κριτηρίων της κατάστασης των μουσείων της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς που προτείνεται από την αρμόδια διεύθυνση του ΥΠΠΟ, ίσως βελτιώσει το υπάρχον χάος και προστατεύσει τη βιωσιμότητα των πραγματικών μουσείων προς όφελος του συνόλου των μουσείων και της εικόνας της χώρας. Τελευταία παρατηρείται μια τάση δικτύωσης περιφερειακών λαογραφικών - ιστορικών μουσείων, συλλογών για κοινή δράση κατοχύρωσης και εξεύρεσης οικονομικών πόρων. Στηρίζεται από την τοπική (ΟΤΑ) και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.

Οι σημερινές κοινωνίες τείνουν προς μια παγκόσμια ομοιομορφία των πληθυσμών της γης. Τα μουσεία παραμένουν οι θεματοφύλακες της πολιτιστικής κληρονομιάς – της διαφορετικότητας λαών και τόπων. Αναπροσαρμόζονται, όμως, μπροστά στις νέες συνθήκες και προκλήσεις: Την κινητικότητα πληθυσμών, το ευρύτερο και πιο απαιτητικό κοινό επισκεπτών, την πολυπολιτισμικότητα των αστικών κέντρων, τη νέα οπτική των δεδομένων, τη χρήση νέων τεχνολογιών για βελτίωση της οργάνωσής τους και αναβαθμισμένης παροχής υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο. Η πολιτική των μουσείων σήμερα είναι περισσότερο εξωστρεφής. Αποβλέπει στην αύξηση επισκεπτών και με επινοητικούς τρόπους στην αύξηση οικονομικών πόρων.

ΤΟ ΛΙΜΛ (ΝΠΙΔ ίδρυση 1974), με υποδομές γνώσης του εγχειρήματος “μουσείο εν λειτουργία” με δράσεις πιλοτικές – ελκυστικές και νοοτροπία “το μουσείο για την κοινωνία – η κοινωνία στο μουσείο” έχει ήδη καταξιωθεί ως σημαίνουσα μονάδα πολιτισμού από το ΥΠΠΟ, από τους πολίτες, τις τοπικές Αρχές, τα συγγενή μουσεία της χώρας. Με τη φροντίδα του ΥΠΠΟ, αλλά και άλλων παραγόντων ένα κτίριο κατασκευάστηκε για τη μόνιμη στέγασή του, το οποίο έχει θεμελιωθεί το 1992(!). Είναι έργο του ΥΠΠΟ ενταγμένο στα ΠΕΠ Περιφέρειας Θεσσαλίας. Η κατασκευή του κτιρίου (συνολική δόμηση 1.978 τ.μ. σε ημιυπόγειο - ισόγειο - όροφο – οικοπεδική έκταση 6.176 τ.μ.) προχώρησε κατά φάσεις με ενδιάμεσα μεγάλα χρονικά κενά και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. Το 2003 οι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου έκλεισαν ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ για το κονό. Αρχισε η φάση μεταστέγασης του μουσείου, η οποία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Σήμερα στο νέο κτίριο εξελίσσεται με βραδύτατους ρυθμούς, η εφαρμογή της μουσειολογικής μελέτης, ενώ φθορές και ελλείψεις καθιστούν το κτίριο του Μουσείου μη λειτουργήσιμο. Αποτέλεσμα, η κρατική και κοινοτική (Ε.Ε.) οικονομική επένδυση στο έργο ΛΙΜΛ παραμένει ανενεργή, εφόσον δεν παρέχεται το μικρό –σε σχέση με το συνολικό– υπολειπόμενο χρηματικό ποσό για την τελείωση του ανολοκλήρωτου έργου.

Επισημάνσεις.

-Το έργο ΛΙΜΛ στο κέντρο του ηπειρωτικού κορμού της χώρας, παραμένει σε τέλμα, με όψη εγκατάλειψης που αναστέλλει την προσφορά χορηγιών, για την τελείωσή του, εξασφαλισμένη από τον φορέα λειτουργίας του Μουσείου.

-Το ΛΙΜΛ, κεντρικό νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας, μένει επί χρόνια ανενεργό σε ανάπτυξη - ανταποδοτικότητα με δέσμιο τον δυναμισμό του. Η μορφή της οδυνηρής, χωρίς τέλος, μεταστέγασής του μπορεί –και πρέπει– να εκλείψει με μια ΥΠΕΡΒΑΣΗ.

-Διαρκής αγωνία διακατέχει τον φορέα λειτουργίας του ΛΙΜΛ για τις οικονομικές ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις (κίνδυνος δικαστικών εμπλοκών για το Δ.Σ.) και για τα πολύτιμα μουσειακά αντικείμενα των συλλογών, που βρίσκονται για χρόνια σε κλιματικές συνθήκες μη ελεγχόμενες (κίνδυνος η ανάκληση δωρεών). Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ αυτή αταξία –αντιδεοντολογική– γίνεται πολύ επικίνδυνη εφόσον συνεχίζεται.

Και η κρατική μουσειακή πολιτική εγκλωβισμένη σε γραφειοκρατική βραδύτητα και οικονομική δυσπραγία...

Εδώ αιτείται και απαιτείται η ΥΠΕΡΒΑΣΗ για να επαναλειτουργήσει το ΛΙΜΛ.

Η Λάρισα Θεσσαλίας προορισμός παραμονής διακινούμενων, είναι και στάση πολυσύχναστη στον άξονα Θεσσαλονίκη - Αθήνα. Η λειτουργία του ΛΙΜΛ είναι η εγγύηση για την ανάπτυξη δικτύου διαδρομών σε χώρους - μνημεία και ποιοτικών πολιτιστικών δρώμενων.

Το θέμα μεταστέγαση χωρίς τέλος του ΛΙΜΛ έχει αναφερθεί από τον φορέα λειτουργίας του Μουσείου στον Γ.Γ. του ΥΠΠΟ κ. Θ. Δραβίλλα στις αρχές Ιουλίου 2008. Ενήμερες οι Δ/νσεις: Γενική Δ/νση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ΔΙΝΕΠΟΚ, Αναστήλωσης Νεοτέρων και Σύγχρονων Μνημείων. Οι τοπικές αρχές γνωρίζουν το πρόβλημα. Η επαναλειτουργία του ΛΙΜΛ όμως, επείγει. Δεν είναι απλά ένα θέμα τοπικό, είναι κραυγαλέα ΕΘΝΙΚΟ θέμα και μεγιστοποιείται όσο δεν δρομολογείται η λύση του.

Κάποιος θα ακούσει; Ελπίζουμε...».

Λενα Γουργιωτη
Αρχαιολόγος, Δ/ντρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας

Γι’ αυτό δημοσιεύουμε το κείμενο. Επειδή και εμείς έχουμε την ελπίδα ότι κάποιος, στο εγωπαθές κράτος των Αθηνών, θα ακούσει και θα θελήσει να σπάσει το φράγμα του αυτοαποκλεισμού του για να αισθανθεί και να καταλάβει τι συμβαίνει γύρω του. Αυτό που συμβαίνει με το ΛΙΜΛ, να ξεκινάει ένα μικρό ή μετρίων διαστάσεων έργο, να αλλάζουν κυβερνήσεις και υπουργοί, να φτάνουμε... στο εικοστό έτος μετά τα εγκαίνιά του, να απαιτούνται λίγα ακόμη χρήματα για να αποπερατωθεί και να λειτουργήσει και να μην αποπερατώνεται και έτσι να απαξιώνονται και τα πολύ περισσότερα χρήματα που έχουν ήδη δαπανηθεί, αυτή η σχιζοφρενική πορεία είναι σύνηθες φαινόμενο.

Προβάλλεται πάντοτε ο ισχυρισμός ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Χρήματα ποτέ δεν υπάρχουν αρκετά, ακόμα και σε χώρες πολύ πιο πλούσιες από τη δική μας. Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν αξιόπιστα και σταθερά κριτήρια για μια πολιτική πολιτισμού που θα διαμορφώσουν τις αναγκαίες προτεραιότητες. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν. Ετσι, η έκκληση της αρχαιολόγου κ. Λ. Γουργιώτη μοιάζει με το μπουκάλι του SOS που ο απελπισμένος ναυαγός ρίχνει στον ωκεανό με την ύστατη ελπίδα ότι κάποιος θα το βρει και θα σπεύσει να βοηθήσει. Και με την ελπίδα ότι αυτός που θα το βρει δεν είναι και ο ίδιος ναυαγός.

ΠΗΓΗ : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

28.9.08

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Eξοχική κατοικία: Oι Bρετανοί φεύγουν, Ρώσοι και Αραβες έρχονται

Eξοχική κατοικία: Oι Bρετανοί φεύγουν, Ρώσοι και Αραβες έρχονται
Σε Kρήτη, Pόδο και Kυκλάδες έχουν εμφανιστεί αγοραστές για ακριβά εξοχικά, βίλες και οικόπεδα πολλών στρεμμάτων αλλά και ξενοδοχειακές μονάδες

Tου Bασίλη Σ. Kανέλλη
svkanel@pegasus.gr

Οι Bρετανοί φεύγουν, οι Pώσοι και οι Aραβες έρχονται; Tο μεγάλο αυτό ερώτημα προβληματίζει τους παράγοντες της αγοράς παραθεριστικής κατοικίας, η οποία μπορεί να αναδειχθεί τα επόμενα χρόνια στη «βαριά» βιομηχανία της Eλλάδας. H εικόνα που εμφανίζει φέτος ο συγκεκριμένος κλάδος του real estate είναι εξαιρετικά συγκεχυμένη ως προς το τι θα συμβεί στο μέλλον. Eχουν όμως διαμορφωθεί ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά:

Kαταγράφεται μεγάλη «βουτιά» της ζήτησης για αγορά εξοχικών από τους καλύτερους πελάτες της χώρας μας, δηλαδή τους Bρετανούς. Eιδικά στην Kρήτη, την σημαντικότερη αγορά και το κυριότερο τουριστικό προορισμό των Bρετανών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει η κατασκευαστική εταιρεία Hellenic Homes, τη φετινή χρονιά η πτώση των πωλήσεων σπιτιών σε επενδυτές προερχόμενους από την Aγγλία, έχει φτάσει ακόμη και το 90%. Oπως τονίζει στην «H» ο κ. Nίκος Σκαράκης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας η οποία έχει πουλήσει την τελευταία 5ετία περί τα 500 παραθεριστικά οικήματα: «H βρετανική αγορά ήταν η μεγαλύτερη για την Eλλάδα. Aν μέχρι πέρυσι οι Bρετανοί αγόρασαν π.χ. 100 εξοχικά, φέτος ζήτημα είναι να έχουν αποκτήσει 20 σπίτια. Nα τονίσω μάλιστα ότι το μερίδιο της Mεγάλης Bρετανίας στην ελληνική παραθεριστική αγορά ξεπερνά το 50%, δηλαδή τα μισά εξοχικά που πωλούνται σε ξένους επενδυτές καταλήγουν σε αγγλικά χέρια».

Ενδιαφέρον
Tη «χασούρα» από τη βρετανική αποχή από αγορές σπεύδουν να συμμαζέψουν οι Pώσοι επενδυτές και εσχάτως οι Aραβες. Tόσο στην Kρήτη όσο και στη Pόδο ή άλλα νησιά των Kυκλάδων έχουν εμφανιστεί αγοραστές με εξαιρετικά υψηλά εισοδήματα που αγοράζουν κατά κύριο λόγο ακριβά εξοχικά, βίλες και οικόπεδα πολλών στρεμμάτων αλλά και ξενοδοχειακές μονάδες. Oπως λένε χαρακτηριστικά κατασκευαστές, οι «Pώσοι αγοράζουν ένα σπίτι και καλύπτουν έτσι 4 σπίτια που θα αγόραζαν οι Bρετανοί. Oι τελευταίοι κατά κύριο λόγο πληρώνουν για κατοικίες 80-120 τ.μ. αξία 300-500 χιλιάδων ευρώ, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις ακριβών ακινήτων. Oμως η εισβολή της ρωσικής «αρκούδας» και τα «πετροδολάρια» των Aράβων αλλάζει τα δεδομένα, αφού οι επενδυτές αυτοί αναζητούν σπίτια από 1 εκατ. ευρώ και πάνω.

Kαθόλου απαρατήρητα δεν περνούν τα σημαντικά κεφάλαια που εισάγονται στην Eλλάδα από Γάλλους, Γερμανούς και πάρα πολλούς Σκανδιναβούς. Eίναι, όπως όλα δείχνουν, το δεύτερο κύμα των συνταξιούχων βορειοευρωπαίων οι οποίοι συνειδητοποιημένα πλέον αγοράζουν Eλλάδα. Aλλωστε, τα σενάρια για πωλήσεις 1 εκατ. εξοχικών κατοικιών τα επόμενα χρόνια που θα μπορούσαν να γεμίσουν τα ταμεία με 100-150 δισ. ευρώ, δεν φαίνεται να είναι ουτοπία, αρκεί να γίνουν έξυπνες κινήσεις από την πλευρά των Eλλήνων.

H αιτία της μεγάλης πτώσης των πωλήσεων παραθεριστικών κατοικιών σε ξένους, ιδιαίτερα σε Bρετανούς, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση. Oι ξένοι επενδυτές αφενός δεν ρισκάρουν να τοποθετήσουν τις αποταμιεύσεις τους σε ακίνητα και προτιμούν να έχουν ρευστό για κάθε ενδεχόμενο. Aφετέρου τα δάνεια δίνονται και στο εξωτερικό με πολύ μεγάλη φειδώ, αφού η κρίση έχει αγγίξει πολύ τις τράπεζες.

Κρίση
Σύμφωνα με τον κ. Σκαράκη «η παγκόσμια κρίση έχει επηρεάσει πολύ και την ελληνική εξοχική κατοικία. Oμως, εμείς βλέπουμε μια συσσώρευση επενδυτών, οι οποίοι σήμερα τηρούν στάση αναμονής για να αγοράσουν όταν εξομαλυνθεί το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα».

Tο ευτύχημα για την Eλλάδα, και ιδιαίτερα για την Kρήτη όπου κτίζονται εκατοντάδες παραθεριστικά συγκροτήματα -μικρά και μεγάλα- είναι ότι φαίνεται πως αυξάνεται το ύψος της επένδυσης. Δηλαδή, αν πέρυσι η τιμή μονάδας ήταν 200.000 ευρώ, φέτος κλείνει στα 300.000 ευρώ, επομένως, οι τελικοί τζίροι μπορεί να μην επηρεαστούν σημαντικά. Kύριο στοιχείο της φετινής χρονιάς είναι οι περισσότερο ποιοτικοί πελάτες που αγοράζουν ακριβότερα ακίνητα είτε με... πετροδολάρια είτε με ρούβλια που έχουν αντικαταστήσει τις αγγλικές λίρες.

ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΟΡΦΗ Η ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
Αγοράζουν βίλες και τις νοικιάζουν

H Eλλάδα μπαίνει στο κλαμπ των χωρών που αλλάζουν τη μορφή της παραθεριστικής κατοικίας και επενδύουν στον προάγγελο των λεγόμενων condo hotels. Aυτό αποδεικνύει ημέρα με την ημέρα η μεγαλύτερη τουριστική αγορά, αυτή της Kρήτης που δέχεται περί τα 3 εκατ. τουρίστες τον χρόνο. Tα τελευταία δύο χρόνια στο νησί κυριαρχεί το μοντέλο της αγοράς εξοχικού και ενοικίασής του τους περισσότερους μήνες σε κάποιους τουρίστες. Δηλαδή, ξένοι επενδυτές αγοράζουν μια βίλα αξίας π.χ. 500.000 - 1.000.000 ευρώ, δεσμεύουν για κάποιο χρονικό διάστημα το ακίνητο για τις δικές τους διακοπές (συνήθως μήνες εκτός καλοκαιριού) και τον υπόλοιπο χρόνο ενοικιάζουν το ακίνητο σε τρίτους, πλήρως επιπλωμένο και με όλες τις ανέσεις.

Ενοίκια
Σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να εισπράττουν ακόμη και 300 ευρώ την ημέρα, επομένως, μόνο για τους δύο «καυτούς» μήνες του καλοκαιριού (Iούλιο και Aύγουστο) έχουν έσοδα 18.000 ευρώ! Tην εύρεση του ενοικιαστή μπορούν να αναλάβουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες (είτε προσωπικές επιλογές είτε με δημιουργία ιστοσελίδας) είτε εξειδικευμένες εταιρείες. Σύμφωνα με τον διευθυντή πωλήσεων της Hellenic Homes, Γιάννη Hλιάκη, η εταιρεία έχει πουλήσει δεκάδες σπίτια στην Kρήτη σε ξένους και αναλαμβάνει να τα εκμισθώνει, να τα συντηρεί και να τα διατηρεί σε άριστη κατάσταση. «Eμείς κλείνουμε συμφωνία με τον ιδιοκτήτη για τα χρήματα που θέλει αυτός ως ενοίκιο κι από εκεί και ύστερα φροντίζουμε να βρούμε τους μισθωτές, αλλά και ό,τι χρειάζεται το σπίτι, από τη συντήρηση μέχρι την καθαριότητα».

Tο νέο αυτό μοντέλο έχει βρει πολλούς μιμητές στην Kρήτη, η οποία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της κατασκευής εξοχικών σπιτιών, από απλές κατοικίες 50-80 τ.μ. μέχρι βίλες 200 τ.μ. και πάνω με πισίνα, μοναδική αρχιτεκτονική σε περιοχές «διαμάντια» που προσελκύουν τους ξένους τουρίστες. Eπόμενο βήμα η ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας και δίπλα δεκάδων εξοχικών, τη διαχείριση των οποίων θα έχει το ξενοδοχείο για τους μήνες που δεν μένει ο ιδιοκτήτης δίνοντας την ευκαιρία για 12μηνο τουρισμό.

Πούλησε 500 κατοικίες σε 5 χρόνια!

Kρητική «εισβολή» στη Bρετανία θα πραγματοποιήσει μέχρι το τέλος του χρόνου η κατασκευαστική εταιρεία Hellenic Homes, η οποία από το 2003 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα έχει πουλήσει 500 παραθεριστικές κατοικίες. H εταιρεία θα εισαχθεί στη χρηματιστηριακή αγορά Plus με κεφαλαιοποίηση της τάξης των 100 εκατ. ευρώ, δίνοντας μόλις το 2%-3% του μετοχικού κεφαλαίου και επενδύοντας στην αναγνωρισιμότητα του ονόματός της στις διεθνείς αγορές.

H κρίση επηρέασε τις πωλήσεις της Hellenic Homes, η οποία ενώ πέρυσι έδωσε πάνω από 130 σπίτια, φέτος θα πωλήσει γύρω στα 100, αλλά πολύ υψηλότερης αξίας.

H εταιρεία, η οποία ανήκει κατά 100% στην οικογένεια Σκαράκη, έχει επενδυτικό πλάνο 60 εκατ. ευρώ για την κατασκευή 270 κατοικιών, με τις 150 να έχουν ήδη πουληθεί, κυρίως σε ξένους. Tο πιο μεγάλο project που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι ένα συγκρότημα 56 εξοχικών στα Nωπήγια Kισσάμου καθώς και συγκρότημα 30 κατοικιών στην περιοχή Πύργος Ψηλονέρου. H εταιρεία προχώρησε στην αγορά παραθαλάσσιου οικοπέδου 3 στρεμμάτων έναντι 3,5 εκατ. ευρώ στην Aλμυρίδα Xανίων με στόχο την ανέγερση 24 σπιτιών. Παράλληλα, κατασκευάζει ξενοδοχειακή μονάδα 228 κλινών στην Kάρπαθο για ντόπιο επιχειρηματία.

Oι δανειακές υποχρεώσεις της Hellenic Homes φτάνουν τα 30 εκατ. ευρώ, ωστόσο, οι πελάτες της οφείλουν περί τα 35 εκατ. ευρώ ενώ η αξία της ακίνητης περιουσίας της ανέρχεται σε 50 εκατ. ευρώ

ΠΗΓΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ

27.9.08

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

"Μένουμε Ελλάδα", αλλά πως?

«Μένουμε Ελλάδα», αλλά πώς;

Κύριε διευθυντά

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τη σύντομη ανακοίνωση του ΕΟΤ για τη νέα διαφημιστική καμπάνια –που αισιοδοξεί να μας πείσει να «μείνουμε Ελλάδα»– έτσι όπως αυτή δημοσιεύθηκε σε οικονομικά φύλλα εφημερίδων ευρείας κυκλοφορίας.

Πέραν του οικονομικού μέρους της, σημείωσα τους στόχους: ενίσχυση του εσωτερικού τουρισμού, τουριστική συνείδηση, εθελοντισμός, πρόγραμμα κοινωνικού τουρισμού.

Κατά τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού, που βαίνει προς τη λήξη του, έτυχε να συζητήσουμε με πολλούς φίλους, Ελληνες και μη, τις εντυπώσεις τους από τα παραθεριστικά θέρετρα όπου βρέθηκαν, τις υπηρεσίες που τους παρασχέθηκαν και την ποιότητα των «διακοπών» τους. Ο απολογισμός, πικρός. Η δυσαρέσκεια μεγάλη. Η απογοήτευση, εμφανής. Η ελπίδα μηδαμινή. Η ουσία, ανυπαρξία τουριστικής συνείδησης.

Χωρίς να απαριθμήσω το πλήθος των ποικίλων, αρνητικών επί το πλείστον, εντυπώσεων, θα ήθελα να παραμείνω στο θέμα της τουριστικής συνείδησης. Αναφερόμαστε σε ποιους; Στους επιχειρηματίες τουρισμού ή στους τουρίστες; Σε αυτούς που δηλώνουν «ειδικοί» να ικανοποιήσουν τις ελπίδες του εκάστοτε «διακόπτοντα» την εργασία ή την καθημερινότητά του, σε αναζήτηση ανάπαυλας ή σε εκείνους που επιδιώκουν την ανάπαυλα; Σε αυτούς που χωρίς γνώση, εκπαίδευση, προσόντα, ικανότητες, δεξιότητες, διάθεση, φιλανθρωπία κόπτονται ότι ασχολούνται με την προσφορά ευχαρίστησης στον συνάνθρωπο, ή στον υποκείμενο, κάθε φορά, στη βιαιότητα της έλλειψης ποιότητας, αισθητικής, ανθρωπιάς, αξιοπρέπειας;

Η καλλιέργεια τουριστικής συνείδησης, όπως και της εθελοντικής προσφοράς, αφορά πρωτίστως τους επιχειρηματίες τουρισμού. Αφορά εκείνους που επιλέγουν να ασχοληθούν με την παροχή υπηρεσιών προς τον Ευρωπαίο ή κοσμοπολίτη συμπολίτη τους. Με άλλα λόγια, η καμπάνια οφείλει να αναφερθεί σε αυτούς και λιγότερο στον «καταναλωτή». Ο οποίος, επειδή δεν γνωρίζει –δεν τον δικαιώνουμε, αλλά τον δικαιολογούμε, ελλείψει σχετικής παιδείας– ανέχεται, σε βαθμό αντίστοιχο της αγνωσίας ή ημιμάθειας ή μετριοφροσύνης – την κακή ποιότητα τουριστικών παροχών.

Προκειμένου η Ελλάδα να εξελιχθεί σε «τουριστικό προορισμό» πρώτης ανάγκης, απαιτείται επιμόρφωση –ή ακόμη καλύτερα, μόρφωση– όλων όσοι «μεριμνούν και τυρβάζουν» περί των ξενίων παροχών. Η προς αυτήν την κατεύθυνση επένδυση κονδυλίων του ύψους που εξοικονόμησε ο ΕΟΤ μπορεί τότε μόνον να δικαιολογηθεί, αλλά και να δικαιώσει τις επιλογές και αποφάσεις των εκάστοτε αρμοδίων προσώπων.

Βασιλεια Κατσανη / Κηφισιά

Πηγή : εφμ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Χάνουμε θησαυρούς, αλλά κάνουμε φιέστες

Χάνουμε θησαυρούς, αλλά κάνουμε φιέστες
Αρχαιοκαπηλία, λαθρανασκαφές, βανδαλισμοί σε έξαρση, ενώ το ΥΠΠΟ δεν διαθέτει κονδύλια για φύλαξη μνημείων

Της Γιωτας Συκκα

Χρειάζονται πρωτοβουλίες όπως η χθεσινή διημερίδα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών από την παράνομη διακίνηση και τη διεκδίκησή τους, για να δούμε την εικόνα μας. Είμαστε στις αρχές του 21ου αιώνα και η αρχαιοκαπηλία αυξάνεται αντί να μειώνεται. Στο Γκετί και τα μουσεία του εξωτερικού υπάρχουν χιλιάδες δικές μας αρχαιότητες. Οι λαθρανασκαφές στη Μακεδονία δεν έχουν τέλος, η Ηπειρος και η Θεσσαλία είναι πρώτες στη λίστα των κλοπών των εκκλησιαστικών μνημείων από το 2000 έως σήμερα, ενώ τα παράνομα κυκλώματα σε αυτές τις περιοχές προτιμούν συνήθως τμήματα τέμπλων, δεσποτικές εικόνες κι όπου τα καταφέρνουν ξηλώνουν και ολόκληρο τον άμβωνα. Τρανό παράδειγμα η Αγία Παρασκευή στα Τρίκαλα…

Οι δράστες «χτυπούν» κυρίως το φθινόπωρο και το χειμώνα, ενώ η Αρχαιολογική Υπηρεσία (ελλείψει προσωπικού και χρημάτων) καταγράφει τις απώλειες την άνοιξη και το καλοκαίρι. Θα περίμενε κανείς, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ, ενήμερη για τα προβλήματα και τις αγκυλώσεις, να βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη προκειμένου να λυθούν όλα αυτά: λαθρανασκαφές, κλοπές, παράνομη διακίνηση, εντοπισμός και διεκδίκηση. Αυτή ακριβώς ήταν η έκπληξη χθες. Ολοι γνωρίζουν, αλλά οι προτεραιότητες είναι άλλες. Την ίδια ώρα που αυξάνονται τα κρούσματα αρχαιοκαπηλίας, το υπουργείο Πολιτισμού αυξάνει τα κονδύλια που δίνει σε γιορτές. Διαθέτει 6 εκατ. ευρώ για την προβολή των εγκαινίων του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, αλλά τσιγκουνεύεται εκεί που πρέπει να βοηθήσει. Αποφεύγει την πολιτική και προτιμά τα πυροτεχνήματα.

Στόχος τα Ξωκλήσια

Το πρόβλημα όπως φάνηκε από τις χθεσινές ομιλίες δεν είναι μόνο οι λαθρανασκαφές και οι κλοπές. Οι βανδαλισμοί εκκλησιαστικών μνημείων, που επισήμανε η Ιωάννα Κολτσίδα - Μακρή (διευθύντρια Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων), είναι «δυσάρεστο φαινόμενο».

Τα απομακρυσμένα μοναστήρια και τα απροστάτευτα ξωκλήσια είναι επίσης εύκολοι στόχοι των δραστών, εν αντιθέσει με εκείνα στα αστικά κέντρα.

Η ευθύνη είναι κοινή. «Βαραίνει» και το χώρο της Εκκλησίας, της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, της Πολιτείας και της τοπικής κοινωνίας. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος ήταν χθες και αποκαλυπτικός και ανθρώπινος. Η θητεία του 40 χρόνια στη Βοιωτία και οι σπουδές του στην αρχαιολογία του έδωσαν το δικαίωμα να μιλήσει για «άγνοια και απληστία» που διακρίνει τους παραπάνω. Και «έλλειψη εκπαίδευσης», πρόσθεσε. Ετσι ερμήνευσε την καχυποψία των ανθρώπων της επαρχίας απέναντι στους εκπροσώπους της Αρχαιολογικής και της Δασικής Υπηρεσίας, αλλά και την προτίμηση των τοπικών αρχών να φτιάξουν λ.χ. ένα καινούργιο τσιμεντένιο ναό, αντί να δώσουν τα ίδια χρήματα για τη διάσωση του παλαιότερου.

Η έλλειψη παιδείας είναι υπεύθυνη και για τα διάφορα γραφικά περιστατικά που γνώρισε. Κάποτε, είπε, για να αποκαταστήσουν σημαντικές εικόνες μοναστηριού στη Βοιωτία, συγκρότησαν επιτροπή της οποίας μέλος ήταν και οι διοικητής Χωροφυλακής, για να σταλούν στην Αθήνα. Οι εικόνες επιστράφηκαν συντηρημένες, αλλά οι κακές γλώσσες οργίασαν: «Τις πούλησε ο δεσπότης» αποφάνθηκαν οι χωρικοί.

«Οι εικόνες σώθηκαν, αλλά υπέφεραν πολλοί άνθρωποι», είπε ο Αρχιεπίσκοπος. Οπως ο διοικητής της Χωροφυλακής που πήρε δυσμενή μετάθεση στο Γύθειο.

Ο Μακαριώτατος συνέστησε άμεση καταγραφή και φωτογράφιση των εκκλησιαστικών θησαυρών, που βέβαια δεν είναι μόνο εικόνες αλλά και εκδόσεις, όπως αυτές της Βενετίας που είδε με τα μάτια του να γίνονται προσάναμμα χρόνια πριν, στη Μονή Σαγματά. «Οταν έβαλα τις φωνές μού είπαν «μα δεν διαβάζονται». Ο Αρχιεπίσκοπος έκανε και μια ενδιαφέρουσα πρόταση: συνεργασία μεταξύ στελεχών της Εκκλησίας με την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Για «να πέσει το τείχος» όπως είπε.

Οι αριθμοί αποκαλύπτουν

Η δουλειά της Διεύθυνσης Μουσείων, του Τμήματος Μη Δημοσίων Αρχαιολογικών Μουσείων και Συλλογών και Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας, φάνηκε από τους αριθμούς που έδωσε ο αρχαιολόγος Βασίλης Σακελλιάδης. Από το 1967 έως σήμερα έχουμε 1.352 κλοπές εκκλησιαστικών αντικειμένων, εκ των οποίων οι περισσότερες είναι σε ναούς και μονές. Την τελευταία οκταετία καταγράφονται 69 κρούσματα, με περισσότερα το 2005 και 2006 όπου σημειώθηκαν 13 και 11 κλοπές αντίστοιχα με κλοπιμαία 88 και 108 αντικείμενα. Οι υποθέσεις το 2007 ανέρχονται σε πέντε μόνο με επτά αντικείμενα, ενώ την τρέχουσα περίοδο φτάσαμε αισίως τις 8 υποθέσεις, με 138 έργα.

Εντονα είναι τα προβλήματα και στο βυθό. Η αδυναμία φύλαξης των χώρων απαιτεί γερές χρηματοδοτήσεις, όπως τα προγράμματα για υποθαλάσσιες έρευνες. «Η έρευνα των νερών θα είναι η αποτελεσματικότερη προστασία» είπε η επίτιμος Διευθύντρια Εναλίων Καλλιόπη Πρέκα- Αλεξανδρή, ενώ ο αντιπλοίαρχος Ιωάννης Χόρτης έδωσε τη διάσταση από την πλευρά της Διεύθυνσης Ασφάλειας. Το πρόβλημα διογκώνεται διότι ανατολικά δεν υπάρχουν διεθνή ύδατα, ο αριθμός των σκαφών που διαπλέει είναι μεγάλος, οι πληροφοριοδότες κοστίζουν, ο χώρος είναι συντεχνιακός.

«Πώς σχηματίζονται οι ιδιωτικές συλλογές, πού βρίσκουν θησαυρούς τα διεθνή μουσεία;» αναρωτήθηκε με νόημα. Ολοι γνωρίζουν τι φταίει. Οπως, ότι χρειάζονται μεγάλα κονδύλια για την καταγραφή, την προστασία και τη διεκδίκηση. Αυτό πρέπει να δει σοβαρά η πολιτεία και ειδικότερα η ηγεσία του ΥΠΠΟ.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

25.9.08

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Μόνο από το ΣτΕ η επιστροφή των αρχαιολογικών χώρων

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ
Μόνο από το ΣτΕ η επιστροφή των αρχαιολογικών χώρων
Το ανώτατο δικαστήριο αρμόδιο να ακυρώσει τα συμβόλαια
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΡΙΑΘΕΡΜΟΥ

Μ όνο το Συμβούλιο της Επικρατείας μπορεί τώρα να ακυρώσει τη συμβολαιογραφική πράξη παραχώρησης των 8.500 στρεμμάτων της Ουρανούπολης, στα οποία υπάρχουν κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. Και αυτό που συνιστά ακύρωση είναι ότι το ελληνικό Δημόσιο όφειλε να έχει τη σύμφωνη γνωμοδότηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, σύμφωνα με τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002, ότι εντός της συγκεκριμένης έκτασης δεν υπάρχουν αρχαία, και βεβαίως την αντίστοιχη γνώμη της Δασικής Υπηρεσίας ότι δεν πρόκειται περί δασικής περιοχής. Ουδέν εξ αυτών όμως υπήρχε στη συμβολαιογραφική πράξη, άλλωστε αν υπήρχε δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Οι επισημάνσεις αυτές γίνονται από ανώτερα στελέχη του ΥΠΠΟ επί ΠαΣοΚ, που είναι ασφαλείς γνώστες του Αρχαιολογικού Νόμου, αντικρούοντας τη χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου, σύμφωνα με την οποία δεν είχε καμία αρμοδιότητα για να επέμβει στην υπόθεση. «Θέμα διαφορετικής ερμηνείας του Αρχαιολογικού Νόμου ή κενών που μπορεί να υπάρχουν σε αυτόνδεν τίθεται» αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Οπως διευκρινίζεται, ο Αρχαιολογικός Νόμος λέει σαφώς ότι η παραχώρηση μνημείων ή αρχαιολογικών χώρων για όποιον σκοπό και αν ζητηθούν (από τη μεταβίβαση ακινήτων ως τη φωτογράφιση της Τζένιφερ Λόπεζ στην Ακρόπολη!) μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο έπειτα από υπουργική πράξη, έπειτα δηλαδή από απόφαση του υπουργού Πολιτισμού και αφού έχει προηγηθεί η σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου ή έστω Τοπικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Πρόκειται δηλαδή για γενική αρχή, η οποία εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση.

Η υπόθεση εξάλλου μπορεί να λάβει τραγελαφικές διαστάσεις στην περίπτωση που η έκταση ή μέρος αυτής μεταβιβασθεί- ή ενδεχομένως έχει ήδη μεταβιβασθεί- σε άλλη κυριότητα. Δεδομένου ότι στο συμβόλαιο η περιοχή χαρακτηρίζεται ως «άρτια και οικοδομήσιμη» - δηλαδή οικοδομούνται και τα αρχαία;καθώς και «ελεύθερη και διαθέσιμη» , μπορεί να συμβεί το εξής: Ο νέος ιδιοκτήτης να επιθυμεί την οικοδόμηση σε αρχαιολογικό χώρο και τότε το υπουργείο Πολιτισμού να αναγκαστεί να προχωρήσει σε απαλλοτρίωση των συγκεκριμένων εκτάσεων, οι οποίες ανήκαν στο ελληνικό Δημόσιο! Μια άλλη παράμετρος που αξίζει να αναφερθεί- με όποιες προεκτάσεις μπορεί να έχει- είναι ότι, σύμφωνα με τον Αρχαιολογικό Νόμο, τα εκκλησιαστικά κτήματα δεν αποζημιώνονται, αν χρειασθεί να απαλλοτριωθούν.

Σχετικό εδάφιο του Αρχαιολογικού Νόμου υπενθύμισε άλλωστε χθες σε δηλώσεις της η βουλευτής του ΠαΣοΚ κυρία Μαρία Δαμανάκη: «Τα αρχαία ακίνητα μνημεία ανήκουν στο Δημόσιο κατά κυριότητα και νομή,είναι πράγματα εκτός συναλλαγής και ανεπίδεκτα χρησικτησίας». Οπως πρόσθεσε η ίδια, «η πολιτιστική κληρονομιά δεν μπορεί να είναι ανοχύρωτη πόλη.Είναι ευθύνη των υπουργείων,κατ΄ εξοχήν του υπουργείου Πολιτισμού και του υπουργείου Οικονομικών, να ακυρώσουν πράξεις οι οποίες καταστρατηγούν τον Αρχαιολογικό Νόμο και αποδίδουν- συναλλάσσονται μάλλον- με μνημεία που αφορούν την πολιτιστική μας κληρονομιά». Για να καταλήξει ότι όλα έγιναν επί υπουργίας του κ. Βουλγαράκη.

Με τη χθεσινή ανακοίνωσή του ωστόσο το ΥΠΠΟ επέμεινε ότι «σύμφωνα με τον Αρχαιολογικό Νόμο, δεν προβλέπεται η δυνατότητα στο υπουργείο Πολιτισμού ακύρωσης δικαιοπραξίας που αφορά ιδιοκτησιακό καθεστώς χώρου που είναι αρχαιολογικός ή ιστορικός.Επίσης σύμφωνα με τον ίδιο νόμο δεν προβλέπεται διαδικασία γνωμάτευσης συλλογικού οργάνου του ΥΠΠΟ προ της μεταβίβασης ακινήτων εντός αρχαιολογικού χώρου». Δίνει μια δική του δηλαδή ερμηνεία του νόμου, διευκρινίζοντας πάντως το αυτονόητο, ότι η προστασία ενός αρχαιολογικού χώρου διατηρείται και μετά την πιθανή μεταβίβασή του. Ο λόγος ακριβώς δηλαδή για τον οποίο μπορεί να κληθεί το Δημόσιο να απαλλοτριώσει έναν χώρο ο οποίος του ανήκε. Οσον αφορά τις ενέργειές του μετά την αναφορά της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων για τη μεταβίβαση του ακινήτου, τον Μάιο του 2007, την παρέπεμψε στο αρμόδιο νομικό γραφείο. Πού βρίσκεται τώρα; Στο αρχείο.

Χθες εξάλλου επερώτηση για το θέμα έκαναν οι βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠαΣοΚ προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης αναφέροντας ότι «η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι αρμόδιοι υπουργοί φέρουν ακέραιη την ευθύνη γιατί απέδειξαν ότι διαχειρίζονται την πολιτιστική κληρονομιά,που αποτελεί πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό,χωρίς την προσήκουσα ευθύνη και τον οφειλόμενο σεβασμό στους νόμους». Ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού κατέθεσε και ο ΣΥΡΙΖΑ διά της βουλευτού κυρίας Αννας Φιλίνη σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο που επέτρεψε τη μεταβίβαση αρχαιολογικών χώρων ως «άρτιων και οικοδομήσιμων» και για τα μέτρα που προτίθεται να λάβει για την προστασία των αρχαιοτήτων.

ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΗΜΑ
24.9.08

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Αρχόντισσα χωρίς προίκα

Αρχόντισσα χωρίς προίκα

Κύριε διευθυντά

Ως γνωστόν, η τουριστική υποδομή της Κέρκυρας δεν ακολούθησε κάποιο μοντέλο, ώστε να αναπτυχθεί βιώσιμα. Επίσης, η Κέρκυρα ως τουριστικός προορισμός δεν φρόντισε να αναδείξει τα τοπικά προϊόντα, τις παραδοσιακές δραστηριότητες, την ιστορία της κ.λπ., με αποτέλεσμα σήμερα στην Κέρκυρα να μην υπάρχει τουριστικό αντικείμενο. Τα πάντα έγιναν πρόχειρα και χωρίς επαγγελματισμό και έτσι ακόμη παραμένουν σήμερα. Ομως, ο καιρός της προχειρότητας και του τυχοδιωκτισμού έχει περάσει. Τι είναι τέλος πάντων αυτό το τόσο ελκυστικό που έχει τώρα πια αυτό το νησί που «πρέπει να μας ζηλεύουν άλλα μέρη του κόσμου»; Πού είναι η φιλοξενία; Πού είναι ο σεβασμός προς τον επισκέπτη;

Εάν πραγματικά οι δήμαρχοι και ο νομάρχης ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη του τόπου, πρέπει να εκτελούν τα καθήκοντα τους, όπως προβλέπεται από τον νόμο: πέρα από τη λύση του κυκλοφοριακού και της καθαριότητας, πρέπει να επιβάλλουν πρόστιμα σε αυτά τα καταστήματα που νομίζουν ότι είναι στο Far West, ενώ βρίσκονται στο κέντρο της πόλης της UNESCO, και να φροντίσουν να τηρούνται οι υγειονομικοί κανόνες.

Τι θα δείξουμε σε διαφημιστικές προβολές, όταν έχουμε τα χάλια μας; Εστιατόρια με μια μοναδική κοινή τουαλέτα για άνδρες και γυναίκες, να εξυπηρετεί άτομα που περιμένουν στην ουρά; Καφετέριες και καταστήματα χωρίς τιμοκαταλόγους; Η κατάληψη οδοστρώματος και πεζοδρομίων από πολίτες και καταστηματάρχες μόνο και μόνο για τη δική τους εξυπηρέτηση; Καταστήματα που πουλούν ποτά και άλλα τρόφιμα, που τα εκθέτουν στον ήλιο και χωρίς οι συσκευασίες να είναι κατάλληλες για τρόφιμα; Την κάθε γωνιά της παλιάς πόλης που έχει γίνει αποθήκη για τον κάθε καταστηματάρχη; Οδοί χαρακτηρισμένοι ως πεζόδρομοι να λειτουργούν στην ουσία σαν αυτοκινητόδρομοι;

Δυστυχώς, δεν υπάρχει σήμερα αξιοπρέπεια και μετριοφροσύνη μεταξύ των σχέσεων των ανθρώπων. Αν υπήρχε, θα ήταν μια πολύ ειλικρινής και ώριμη πολιτική πράξη για ορισμένους από τους πολιτικούς μας να παραιτηθούν από τη στιγμή που δεν μπορούν να κάνουν αυτό που υποσχέθηκαν πριν από τις εκλογές, ειδικά σε θέματα νομιμότητας, που είναι και κάτι το αυτονόητο. Η ποιότητα ζωής έχει φτάσει πια στα κατώτερα όρια της και οι μοναδικές «πρωτοβουλίες» που παίρνουν οι περισσότεροι, είναι να δώσουν τις συνηθισμένες πολιτικές εξηγήσεις στα τηλεοπτικά κανάλια για τα όσα παραμένουν ανεπίλυτα. Η δύναμη της καρέκλας κυριαρχεί πάνω απ’ όλα και ευδοκιμεί εκεί που υπάρχει κοινωνική και πολιτική αδράνεια… Μέχρι πότε όμως;

Παολο Μελισσανο / Κέρκυρα

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

23/9/08

«Για μια χούφτα ψαράδες...»

«Για μια χούφτα ψαράδες...»

Της Ευης Χατζηανδρεου*

«Δεν θα χαλάσουμε τις σχέσεις μας με την Τουρκία για μια χούφτα ψαράδες». Η φράση αυτή ειπωμένη στα άδυτα του πρωθυπουργικού γραφείου στις αρχές της δεκαετίας του ’60, έχει στοιχειώσει τις καρδιές και το θυμικό των Ιμβρίων. Κάθε φορά που ξαναγυρίζω στο μέρος που μεγάλωσα, εκεί που έχω τις πρώτες μνήμες, κάθε φορά που βλέπω το ρημαγμένο σπίτι μας μέσα στα 20 στρέμματα κτήματος που έφυγε, απαλλοτριωμένο πραγματικά για μια χούφτα ψωμί (μια που κάθε στρέμμα κυριολεκτικά αποτιμήθηκε λιγότερο από ένα ψωμί), δεν είναι μόνο ο πόνος που με σκίζει, χειρότερο ακόμα είναι το ΓΙΑΤΙ.

Γιατί σχεδόν μισό αιώνα πια η Ελλάδα δεν διεκδικεί αυτό που δικαιούται από τις διεθνείς συνθήκες; Η Ιμβρος είχε γηγενή ελληνικό πληθυσμό στα βάθη των αιώνων προστατευμένο με προνόμια δοσμένα από τους σουλτάνους.

Υπάρχει μια διεθνής συνθήκη υπογεγραμμένη που ορίζει ρητά αυτοδιοίκηση και άλλα προνόμια που εμείς αφήσαμε να φαντάζουν σήμερα σαν ουτοπία.

Γιατί πια τόση έλλειψη αυτοπεποίθησης, αυτοσεβασμού και ναι, ηττοπάθειας στις σχέσεις μας με τους άλλους; Μήπως όλα αυτά, μαζί με τη νεοελληνική «αρετή», το δόγμα δηλαδή του «πού να μπλέκεις τώρα και να τρέχεις; Ασε καλύτερα...» μάς έφεραν στο σήμερα;

Οταν ειπώθηκε αυτή η φράση οι μόνιμοι Ελληνες κάτοικοι στην Ιμβρο ήταν 6.000 και οι αυτόχθονες Τούρκοι περίπου 600. Τώρα, μετά από ένα θαυμαστό και άριστα υλοποιημένο σχέδιο εθνικής κάθαρσης οι μόνιμοι κάτοικοι είναι οι περίπου 100 ηλικιωμένοι Ελληνες και 8.000 Τούρκοι. Ως χώρα, αφήσαμε να εκτυλιχθούν όλα χωρίς καν επιστολές τύπου... Γκρούεφσκι. Ω, ναι, είμαστε σίγουρα ευπρόσδεκτοι κάθε καλοκαίρι σαν τουρίστες στον τόπο μας. Δεν είμαι σίγουρη για πόσο ακόμη. Το νησί έχει πολυδιαφημισθεί και γίνεται τόπος διακοπών της μεσοαστικής τάξης της Τουρκίας. Οποιο οικονομικό πλεονέκτημα είχε η ετήσια επιστροφή στα πάτρια εδάφη 2.000 Ιμβρίων σταδιακά αποδυναμώνεται.

Γράφω αυτές τις σκέψεις, όχι για να διαμαρτυρηθώ για όσα έκανε η Τουρκία που προώθησε με συνέπεια το εθνικό της συμφέρον. Το πρόβλημα είναι το τι ΔΕΝ έκανε η Ελλάδα για τα δικά της συμφέροντα, και ενδεχομένως το τι συνεχίζει να μην κάνει. Στην Κωνσταντινούπολη η ίδια ιστορία, 90.000 τότε, 2.000 τώρα. Παράλληλα, στη Θράκη, στη δεκαετία του ’60 ο πληθυσμός ήταν 120.000 και τώρα 155.000 Η αμοιβαιότητα πολύ άπλα δεν υφίσταται, ούτε καν στις επισκέψεις των πολιτικών αφού Ελληνα υπουργό δεν έχει δει το νησί, πόσω δε μάλλον πρωθυπουργό!

Οι σχέσεις με την Τουρκία στα χρόνια που πέρασαν δεν χάλασαν. Αναρωτιέται κανείς εάν θα μπορούσαν να είναι πιο σταθερές, ισοδύναμες και ξεκάθαρες εάν στη διάρκεια των 45 αυτών χρόνων είχαμε σταθεί στο ύψος μας και είχαμε διεκδικήσει το δίκαιο μιας χούφτας ψαράδων...

* Η κ. Εύη Χατζηανδρέου είναι διευθύντρια Πολιτικής Υγείας του RAND Europe.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

23.9.08

Φέσια άνω των 200 εκατο.ευρώ στον ΟΤΕ

«Φέσια» άνω των 200 εκατ. ευρώ στον ΟΤΕ
Βουλευτές, Πανεπιστήμια, Μέσα Ενημέρωσης και εναλλακτικοί πάροχοι οι οφειλέτες του Οργανισμού

Του Β. Μανδραβελη

Βουλευτές, επιχειρήσεις που λειτουργούν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και υπουργεία βρίσκονται στο στόχαστρο του ΟΤΕ για προηγούμενες οφειλές τους. Το θέμα απασχολεί επισταμένως τη διοίκηση του οργανισμού, καθώς ο «λογαριασμός» έχει ξεπεράσει για τα καλά τα 200 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των χρεών των εναλλακτικών παρόχων τηλεφωνίας.

Ο ΟΤΕ βρίσκεται στην ιδιαιτέρως δυσχερή θέση να προχωρήσει σε διαγραφές απαιτήσεων, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα σε συνδιάσκεψη με τους αναλυτές ο πρόεδρος του οργανισμού κ. Π. Βουρλούμης. Η μάχη που δίδεται είναι οι συγκεκριμένες απώλειες να περιοριστούν.

Προς την κατεύθυνση αυτή, το Δ.Σ. του οργανισμού ομόφωνα έχει εξουσιοδοτήσει τον κ. Βουρλούμη να κινηθεί όπως ο ίδιος νομίζει καλύτερα, προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των μετόχων. Αυτή τη στιγμή στο στόχαστρο βρίσκονται ΜΜΕ τα οποία εκτιμάται ότι χρωστούν στον οργανισμό 40-45 εκατ. ευρώ. Μόνον η ΕΡΤ εκτιμάται ότι χρωστά 22 εκατ. ευρώ και η αντιπρότασή της είναι η ίδια με εκείνη που έχουν όλοι (παλιοί και νέοι) οι εκδότες και καναλάρχες για συμψηφισμό μέσω διαφήμισης.

Ο ΟΤΕ μοιάζει ανίσχυρος απέναντί στα ΜΜΕ δεδομένου ότι, όποτε στο παρελθόν επιχείρησε την είσπραξη των χρεών τους, βρέθηκε άσχημα «μπλεγμένος». Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση εκδοτικής επιχείρησης στην οποία ο ΟΤΕ αναγκάστηκε να ανεβάσει τους «διακόπτες» επικοινωνίας μια ημέρα μετά το «κατέβασμά» τους, κατόπιν παρέμβασης κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα. Επίσης, όταν επιχειρήθηκε η είσπραξη οφειλών άλλης εφημερίδας, πρώην πρόεδρος του οργανισμού βρέθηκε στο στόχαστρό της, σχετικά με τις προσωπικές του προτιμήσεις. Τώρα ο κ. Βουρλούμης συνέστησε ειδική υπηρεσία, η οποία ασχολείται με τα χρέη των ΜΜΕ και θεωρείται ερμητικά κλειστή.

Αλλά δεν είναι μόνον οι εκδότες. Οι εθνοπατέρες μας, οχυρωμένοι πίσω από το Ζ΄ Ψήφισμα της Βουλής του 1974, αρνούνται να καταβάλουν τις οφειλές τους για την περίοδο 2000-2004. Οι οφειλές αυτές είναι αποτέλεσμα συμφωνίας του πρώην προέδρου της Βουλής κ. Α. Κακλαμάνη και της τότε διοίκησης του ΟΤΕ. Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, αφού φρόντισε για την εξόφληση προηγούμενων οφειλών των Βουλευτών (περίπου 3,5 δισ. δρχ.) μέσω του προϋπολογισμού, συμφώνησε με τον ΟΤΕ ο κάθε βουλευτής να αναλάβει τα χρέη του. Πάντως και ο ΟΤΕ εξέδιδε τους λογαριασμούς τους μια φορά σε κάθε κοινοβουλευτική περίοδο! Και φυσικά, όταν οι βουλευτές έλαβαν τους λογαριασμούς τους, στις αρχές του 2004, «έτριβαν τα μάτια τους». Οι οφειλές της συγκεκριμένης περιόδου ανέρχονται σε 33 εκατ. ευρώ. Το θέμα έθεσε πριν από αρκετά χρόνια στην πρώην πρόεδρο της Βουλής κ. Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη, αλλά τελικά χάθηκε μεταξύ υπουργείου Οικονομίας και Βουλής.

Μετά το 2004, ο ΟΤΕ επιδίωξε και υπέγραψε νέα συμφωνία με τη Βουλή, έτσι ώστε οι λογαριασμοί να προωθούνται στη Βουλή και οι οφειλές τους να παρακρατούνται από τις βουλευτικές αποζημιώσεις τους. Ωστόσο, υπάρχουν πληροφορίες για νέες καθυστερούμενες οφειλές της Βουλής, ύψους 15 εκατ. ευρώ.

Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα χρωστούν στον ΟΤΕ πάνω από 40 εκατ. ευρώ.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

23.9.08

Οι G7 επικροτούν το πακέτο των $700 δισ.

ΟΙ G7 επικροτούν το πακέτο των $700 δισ.

«Είναι η επιλογή με το μικρότερο κόστος για την πορεία της οικονομίας» υποστηρίζει ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ

Φήμες για ευρωπαϊκή πρωτοβουλία ΑΡΓ. ΠΑΠΑΣΤΑΘΗΣ

O όμιλος των επτά μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη (G7) τάχθηκε χθες υπέρ του σχεδίου σωτηρίας της αμερικανικής κυβέρνησης για το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ. Οι υπουργοί Οικονομικών του G7 ζητούν «την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων στη διεθνή οικονομία» ανάμεσα στα «υπουργεία Οικονομικών, σ τις κεντρικές τράπεζες και στις ρυθμιστικές αρχές». Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Χανκ Πόλσον υποστήριξε ότι το παράδειγμα των ΗΠΑ θα πρέπει να το ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Σε τηλεοπτική του εμφάνιση δήλωσε ότι λυπάται βαθιά που βρέθηκε στη δύσκολη θέση να ζητήσει 700 δισ. δολάρια από τους αμερικανούς φορολογουμένους. Πρόσθεσε όμως ότι το πακέτο είναι «η επιλογή με το μικρότερο κόστος» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας.

Το σχέδιο προβλέπει την απορρόφηση των επενδυτικών χρεογράφων και των άλλων δανείων που βαραίνουν τις καταστάσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Τα περισσότερα σχετίζονται με την αγορά των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου (subprime) και προκάλεσαν τους τελευταίους μήνες την κατάρρευση κολοσσών της Wall Street, όπως η Lehman Βrothers. Η ελπίδα των υπευθύνων που το σχεδίασαν είναι ότι, αν οι τράπεζες ξεφορτωθούν τα χρέη δισεκατομμυρίων δολαρίων από τα τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια, θα μειώσουν την έκθεσή τους στην αγορά των ενυπόθηκων στεγαστικών (subprime) και θα μπορούν στη συνέχεια να δανείζουν η μία την άλλη. Ο κ. Πόλσον ευελπιστεί ότι το Κογκρέσο, όπου οι Δημοκρατικοί διατηρούν την πλειοψηφία, θα ψηφίσει το σχέδιο αύριο Τετάρτη και ως το τέλος του μήνα θα γίνει νόμος του κράτους.

Ωστόσο πολλοί Δημοκρατικοί, μέλη του Κογκρέσου, υποστηρίζουν ότι οι χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί, όπως η Citigroup και η JΡ Μorgan, θα πρέπει κάπως να ανταποδώσουν την «εξυπηρέτηση» που τους κάνουν οι φορολογούμενοι. Και προτείνουν τη μείωση των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων για ορισμένα από τα δάνεια που πούλησαν στους αμερικανούς πολίτες, ώστε να τους διευκολύνουν στην αποπληρωμή και να μπορέσουν να σώσουν τα σπίτια τους που απειλούνται με κατάσχεση. Ο Λευκός Οίκος ανησυχεί για το ενδεχόμενο οι Δημοκρατικοί να καθυστερήσουν το πακέτο λόγω της επιμονής τους να συμπεριληφθούν σε αυτό και άλλα μέτρα που θα αφορούν τους φορολογουμένους.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας Αλιστερ Ντάρλινγκ δήλωσε χθες από το συνέδριο των Εργατικών στο Μάντσεστερ ότι οι «κυβερνήσεις όλου του κόσμου πρέπει να συνεργαστούν για τη σταθεροποίηση των αγορών». Παρά τις φήμες που κυκλοφόρησαν χθες για το ενδεχόμενο να αναληφθεί αντίστοιχη πρωτοβουλία από τις κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, ο κ. Ντάρλινγκ δεν έφθασε μέχρι του σημείου να υπαινιχθεί την προετοιμασία μιας ανάλογης κίνησης. Μετά το συνέδριο των Εργατικών, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν και ο υπουργός Οικονομικών θα μεταβούν στη Νέα Υόρκη. Θέμα της συζήτησης θα είναι η ενίσχυση του ρυθμιστικού ελέγχου για το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ανάλογες συναντήσεις θα γίνουν και με ευρωπαίους αξιωματούχους τις επόμενες ημέρες.

ΠΗΓΗ : BHMA
23.9.08

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

ΟΑ - Αλλη μια ιδιωτικοποίηση?

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

Αλλη μία ιδιωτικοποίηση;


ΠΑΠΙΝΙΑΝΟΣ

Ο Γ. Ι. Ράλλης στο βιβλίο του «Ωρες ευθύνης» γράφει ότι στις 6.8.1980 δήλωσε: «Το 1957, ως υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Εργων, δημιούργησα την Ολυμπιακή. Τώρα, ύστερα από είκοσι τρία χρόνια, βλέπω πως μέρος του προσωπικού της εταιρείας, που άλλοτε Ελληνες και ξένοι την θεωρούσαν μία από τις καλύτερες αεροπορικές εταιρείες στον κόσμο, την εξευτελίζει αυξάνοντας ταυτόχρονα το παθητικό της. Θα την κλείσω λοιπόν, γιατί η Ολυμπιακή δεν υπάρχει για τους 9.000 υπαλλήλους της, αλλά για τα 10 εκατομμύρια των Ελλήνων».

Είκοσι οκτώ χρόνια μετά, και αφού περάσαμε ων ουκ έστιν αριθμός φάσεις, το «κλείσιμο» της ΟΑ το ονομάζουμε εξυγίανση. Τα ίδια λέγαμε και το 1998, οπότε κάναμε και νόμο (2602/1998) με τίτλο: «Για την ολοκλήρωση της εξυγίανσης και την ανάπτυξη της Ολυμπιακής Αεροπορίας ΑΕ». Τίποτε δεν έγινε, η ΟΑ εξακολούθησε να λειτουργεί χάνοντας τεράστια ποσά κάθε μέρα. Τώρα, όμως, το καινούργιο σχέδιο είναι και απλό και σοφό. Τι προβλέπει (απ' ό,τι γράφεται στον Τύπο); Γίνεται νέα εταιρεία, απηλλαγμένη χρεών, στην οποία μεταβιβάζονται το όνομα, το σήμα, κάποια αεροσκάφη και η πλειονότητα των δρομολογίων της Ολυμπιακής. Το προσωπικό τι γίνεται; Το σχέδιο προβλέπει τρεις λύσεις: (i) εθελουσία έξοδο για όσους έχουν 6.000 ένσημα, (ii) μετάταξη σε άλλη υπηρεσία ή (iii) πρόσληψη από τη νέα εταιρεία με καινούργιους όρους εργασίας και μισθολογίου.

Ετσι, λοιπόν, η νέα εταιρεία, απηλλαγμένη χρεών και με προσωπικό που θα εργάζεται με καινούργιους όρους και μισθούς, θα πουληθεί ή, πιο ευγενικά, θα δοθεί σε ιδιώτη επενδυτή, χωρίς χρέη και με «μηδενικό αριθμό εργαζομένων και αποφασίζει αυτός [ο ιδιώτης επενδυτής] πόσους και ποίους θα προσλάβει». Κάτι ανάλογο έπραξαν και το 2003 (αρθ. 27 Ν. 3185/2003) και πίστεψαν ότι ρύθμισαν τα χρέη της ΟΑ, αφού ο νόμος όρισε ότι τα άρθρα 479, 939 ΑΚ και 537 επ. του ΕΝ δεν εφαρμόζονται στη νέα εταιρεία, οι δε πιλότοι που είναι 53 ετών φεύγουν από την εταιρεία· κάτι ανάλογο προέβλεψε ο νόμος και για το υπόλοιπο προσωπικό. Το αποτέλεσμα μηδέν. Με άλλα λόγια, και οι πρόσφατες εξαγγελίες τα ίδια μας λέγουν, νομικά όμως είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν; Μπορεί η νέα εταιρεία να μην ευθύνεται για τα χρέη της παλαιάς; Μπορεί νόμοι να ρυθμίζουν όπως θέλουν τα θέματα του προσωπικού;

Μας λέει ο Αστικός Κώδικας (άρθρο 479) ότι, όταν μεταβιβάζεται επιχείρηση, ο αγοραστής [εδώ η Πάνθεον] ευθύνεται μέχρι της αξίας των πωληθέντων ή εισφερθέντων και η ευθύνη αυτή δεν μπορεί να αποκλειστεί με σύμβαση. Ακόμη ο Αστικός Κώδικας μας λέει ότι, αν κύριε οφειλέτη (βλέπε ΟΑ) πουλήσεις περιουσιακά στοιχεία και δεν έχεις να πληρώσεις τους πιστωτές σου, οι τελευταίοι έχουν δικαίωμα να ακυρώσουν τις πωλήσεις ή εισφορές, γιατί αυτό το λένε οι νομικοί στη γλώσσα τους «καταδολίευση δανειστών». Τα ίδια λέει και ο Εμπορικός Νόμος (άρθρα 537 επ.). Αν, λοιπόν, η ΟΑ πτωχεύσει ή δεν έχει να πληρώσει τους πιστωτές της, οι τελευταίοι έχουν το δικαίωμα να στραφούν κατά της Πάνθεον επιδιώκοντας ένα από τα δύο, είτε την πληρωμή τους μέχρι της αξίας των εισφερθέντων είτε την ακύρωση της εισφοράς. Μα, θα μου πείτε, και ο νόμος του 2003 (άρθρο 27 §4) λέει ότι δεν εφαρμόζονται επί της Πάνθεον τα ανωτέρω άρθρα 479, 939 ΑΚ και 537 επ. ΕΝ. Μεγάλη πράγματι η δύναμη του νομοθέτη, μπορεί να αλλάζει τα πάντα, αρκεί να μην παραβιάζει το Σύνταγμα αλλά και τις διεθνείς συμβάσεις. Το Σύνταγμά μας (άρθρο 17) προστατεύει τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα. Συνεπώς δεν μπορεί με νόμο να καταργηθούν αυτά τα δικαιώματα, όπως προβλέπει ο ανωτέρω νόμος του 2003. Ετσι πάγια δέχεται ο Αρειος Πάγος. Συνεπώς η Πάνθεον ή όποια Πάνθεον δεν μπορεί να μην πληρώσει τα όσα η ΟΑ χρωστάει στο Αεροδρόμιο και / ή σε άλλους πιστωτές. Ποιος θα αγοράσει μια τέτοια εταιρεία; Θα πείτε, μα θα εγγυηθεί το Δημόσιο. Ας δούμε τι θα πρωτοεγγυηθεί το Δημόσιο.

Ας πάμε τώρα στο προσωπικό της ΟΑ που, κατά τον σχεδιασμό, έχει τρεις επιλογές: εθελουσία έξοδο, μετάταξη ή πρόσληψη από την Πάνθεον με νέους όρους και νέο μισθό. Αν σε όλα το προσωπικό πει όχι, τι κάνουμε; Εχει άραγε τέτοιο δικαίωμα η Πάνθεον να επιμείνει; Υπάρχει μια Οδηγία 98/50/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης που την κάναμε και ΠΔ 178/2002 με τον τίτλο: «Μέτρα σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβίβασης επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 98/50/ΕΚ του Συμβουλίου». Η Οδηγία αυτή και το ΠΔ προβλέπουν ότι σε περίπτωση μεταφοράς καθ' οιονδήποτε τρόπο δραστηριότητας από μία εταιρεία σε άλλη επιχείρηση, οι εργαζόμενοι που συνδέονται με τη δραστηριότητα αυτή μεταφέρονται στη νέα επιχείρηση με το ίδιο καθεστώς απασχόλησης που είχαν στην προηγούμενη εταιρεία.

Αλλαγή των εργασιακών σχέσεων μπορεί να γίνει κατόπιν διαπραγματεύσεων που προβλέπονται στο ΠΔ 178/2002. Η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επιτυχή στελέχωση της νέας εταιρείας (Πάνθεον) με εργαζομένους με νέους όρους και μισθούς.

Οι του ΠαΣοΚ τα ήξεραν αυτά και σε δύο σημεία του νόμου τους του 2003 γράφουν: «Κίνητρα στους δικαιούχους λόγω υποχρεωτικής συνταξιοδότησης, στις περιπτώσεις που συμφωνούνται σε εφαρμογή του άρθρου 8 του ΠΔ 178/2002».

Και για τα εργασιακά θέματα ο νόμος γράφει: «Για τη ρύθμιση των θεμάτων αυτών και της προηγούμενης παραγράφου για κάθε κατηγορία εργαζομένων θα περιληφθούν στις υπουργικές αποφάσεις οι σχετικές ρυθμίσεις των πρωτοκόλλων συμφωνίας που έχουν προηγουμένως υπογραφεί σύμφωνα με το άρθρο 8 του ΠΔ 178/2002».

Δύσκολα τα πράγματα. Αν το προσωπικό δεν συμφωνήσει, θα έχουμε μια επανάληψη της ιδιωτικοποίησης της ΟΑ του 2003 που οδηγήθηκε σε αποτυχία. Αυτά όμως, αφού απορρέουν από τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, δεν αλλάζουν με ελληνικό νόμο. Βέβαια τα παραπάνω έχουν ξαναγραφεί στο «Βήμα» το 2003, φαίνεται όμως ότι οι αρμόδιοι με τον φόρτο εργασίας που έχουν δεν διαβάζουν, απλώς αυτοσχεδιάζουν.

ΠΗΓΗ : BHMA

21.9.08

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Δειλοί, άβουλοι, μοιραίοι...

Δειλοί, άβουλοι, μοιραίοι...

Tου Σωκρατη Τσιχλια

Δεν είναι σχήμα λόγου: ντράπηκα για λογαριασμό τους. Ειλικρινώς λυπήθηκα βαθύτατα που κοτζάμ άντρες, εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού τρομάρα τους, με θητεία πολλών τετραετιών στο Κοινοβούλιο, δεν είχαν το σθένος, δεν βρήκαν τη δύναμη, να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν επέδειξαν την αξιοπρέπεια που επιβάλλει ο θεσμικός τους ρόλος, δεν ζήτησαν έστω μια συγγνώμη.

Ο λόγος για τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. οι οποίοι χειρίστηκαν το θέμα των απαλλοτριώσεων και παραχωρήσεων υπέρ της Μονής Βατοπεδίου.

Δύο υπουργεία -Γεωργίας και Οικονομικών- και μισή ντουζίνα υπουργοί κρύφτηκαν σαν ζαβολιάρικα σχολιαρόπαιδα πίσω από το Συμβούλιο Δημόσιων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, από τους εκτιμητές του Δημοσίου και άλλους οργανισμούς των οποίων βέβαια προΐστανται.

Αλλά κι αν ακόμη ξεγελάσθηκαν, εξαπατήθηκαν από τα συμβούλια και τα παρασυμβούλια, καθώς φαίνεται τα αντανακλαστικά τους έχουν εξασθενήσει, έστω εκ των υστέρων ακούσατε εσείς να αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη, που τους αναλογεί; Ακούσατε μήπως να αρθρώνεται κάποια πρόταση που θα θωράκιζε στο μέλλον το δημόσιο συμφέρον; Μάθατε για κάποια πολιτική πρωτοβουλία που θα απέτρεπε ένα παρόμοιο σκάνδαλο; Τίποτα δεν ακούσατε, γιατί τίποτα δεν έγινε. Διότι το μόνο που κάνουν οι εμπλεκόμενοι, αφού έθεσαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στο μέγα αυτό σκάνδαλο, είναι να υποδεικνύουν τώρα ο ένας τον άλλον ως υπεύθυνο. Αυτός φταίει, όχι εγώ, ο άλλος, όχι εγώ...

Η Νέα Δημοκρατία δείχνει τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ και οι του ΠΑΣΟΚ τους Νεοδημοκράτες...

Δειλοί ως πρόσωπα, άβουλοι ως πολιτικοί, μοιραίοι για τη χώρα. Πουθενά στην πολιτισμένη Ευρώπη, υπουργοί ή τέως υπουργοί οι οποίοι εμπλέκονται σε τέτοια υπόθεση δημοσίου συμφέροντος, δεν θα έμεναν στην πολιτική.

Εδώ μένουν και βασιλεύουν, με τις ευλογίες άλλοτε καλογέρων και παπάδων κι άλλοτε της εξουσίας του χρήματος. Πάντοτε δε, με τη δική μας ψήφο.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

20.9.08

Πούρα και σιγαρίλος με ελληνική υπογραφή

Πούρα και σιγαρίλος με ελληνική υπογραφή

Της Iφιγενειας Διαμαντη

Δεκαετία συμπληρώνεται από τότε που ο κ. Γιάννης Τσούτσος σκέφθηκε να αξιοποιήσει τις εδαφοκλιματικές συνθήκες του δήμου Ποταμιάς Λάρισας και να καλλιεργήσει ποικιλίες καπνού για την παρασκευή χειροποίητων πούρων και σιγαρίλος.

Ετσι δημιουργήθηκαν τα πούρα «Domenico» που πήραν την ονομασία τους από το χωριό Δομένικο, όπου βρίσκεται και η έδρα της βιοτεχνίας. Παρόλο που στο άκουσμα του όρου «ελληνικό χειροποίητο πούρο», πολλοί ακόμα και σήμερα θα σηκώσουν τα φρύδια με απορία, εν τούτοις η δουλειά πάει καλά. «Στη βιοτεχνία απασχολούνται 35 άτομα, άνδρες και γυναίκες» λέει στην «Κ» ο κ. Τσούτσος.

Οταν το εγχείρημα βρισκόταν ακόμη σε εμβρυακό στάδιο, οι πρωτεργάτες είχαν την ευκαιρία να συνδυάσουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου: «Επισκεφθήκαμε την Κούβα με άλλα τρία άτομα για περίπου δέκα ημέρες και είδαμε από κοντά πώς κατασκευάζονται τα πούρα για να αποκτήσουμε και την τεχνογνωσία», εξηγεί. Μετά τη σπορά των ποικιλιών καπνών που έφεραν στις αποσκευές τους, συνέστησαν τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Παραγωγών Καπνών Πούρων του δήμου Ποταμιάς. Στην προσπάθεια συνέδραμε και ο Καπνικός Σταθμός Ερευνας Καρδίτσας. Τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία των πρώτων πούρων, ο κ. Τσούτσος εξηγεί πως άλλαξαν ακόμη και όσοι παραγωγοί αντιμετώπιζαν την όλη «επιχείρηση» με καχυποψία: «Ξέφυγαν από τη μίζερη νοοτροπία και ανέλαβαν όλη τη διαδικασία, από την παραγωγή έως την κατανάλωση. Δημιουργήθηκαν έτσι θέσεις απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο». Η επιχειρηματική πλευρά της παραγωγής των πούρων έφερε τον κ. Τσούτσο την περασμένη εβδομάδα, στο βήμα ημερίδας που συνδιοργάνωσαν τα υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Εξωτερικών με θέμα τη Νέα Αγροτική Επιχειρηματικότητα. Η περίπτωση της «Domenico» θεωρήθηκε ότι ανήκει στα επιτυχημένα παραδείγματα, την ίδια στιγμή που η αγροτική παραγωγή της χώρας αντιμετωπίζει σοβαρή κρίση.

Οπως τονίζει ο κ. Τσούτσος, σκοπός της ημερίδας ήταν, μεταξύ άλλων, να έρθουν σε επαφή οι παραγωγοί με οιονεί πελάτες, αλλά και να εκφράσουν τυχόν προβλήματα που ενδεχομένως είναι το εξής: «Χρειαζόμαστε έμπρακτα τη στήριξη της Πολιτείας. Μέχρι τώρα, δεν την είχαμε, ούτε καν σε ό,τι αφορά το νομοθετικό κομμάτι. Για παράδειγμα, τα προϊόντα μας είναι χειροποίητα, ωστόσο, φορολογούνται ως βιομηχανικά». «Αλλες εργατοώρες απαιτούνται για να φτιαχτεί ένα χειροποίητο και άλλες για ένα βιομηχανοποιημένο προϊόν. Αυτό σημαίνει σαφώς και μεγαλύτερο κόστος για εμάς. Γιατί να μη μειώσει το κράτος τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ επί της λιανικής τιμής; Θα ήταν ένα μέτρο στήριξης», καταλήγει.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

20.9.08

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Τα μπλογκς δίνουν φωνή στους τινέιτζερ

KOΣMOΣ
Hμερομηνία δημοσίευσης: 18-09-08

Tα μπλογκ δίνουν φωνή στους τινέιτζερ
Tης Σαντυς Τσαντακη / sandytsantaki@kathimerini.gr

Eιδικά στην Ελλάδα, τα μπλογκ δεν τα πολυσυμπαθούμε. Οχι ακόμη. Γιατί είναι βέβαιο ότι σε μερικά χρόνια θα το έχουμε πάρει απόφαση ότι αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας. Και όχι, δεν θα αντικαταστήσουν ποτέ τις εφημερίδες, τα περιοδικά, τις ειδήσεις, θα εκφράζουν όμως τη φωνή του γείτονα, του ανθρώπου της διπλανής πόρτας, μιας φίλης, ενός αγνώστου που γράφει και φωτογραφίζει κάτι που μπορεί και να μας αρέσει, μπορεί και όχι. Η ιδέα του «μπλόγκινγκ» αποτελεί διεθνώς συνώνυμο της φράσης «αλλάξτε τον κόσμο με το Διαδίκτυο».
Πάμε πάλι; Το ερώτημα είναι αν μπορούν να υπάρξουν όρια σε όλα αυτά που μπορεί να κατακτήσει σήμερα ένας τινέιτζερ μέσα από ένα μπλογκ... Πρόσφατα, ο συγγραφέας Κλέι Σίρκι έδωσε συνέντευξη σ’ ένα διάσημο μουσικό, τον Μπράιαν Ινο, για το Ινστιτούτο Σύγχρονων Τεχνών. Μετά τη συζήτηση, ακολούθησαν οι ερωτήσεις του κοινού. Μία 16χρονη μπλόγκερ ρώτησε σε τι βαθμό έχει αλλάξει η ψηφιακή εποχή τον τρόπο που ζούμε. Ως παιδί της ψηφιακής επανάστασης, εξήγησε στους παρευρισκομένους ότι δεν μπορεί να θυμηθεί τον κόσμο χωρίς το Ιντερνετ.
Η απάντηση του συγγραφέα; Η μεγαλύτερη αλλαγή τα τελευταία 5 ή 10 χρόνια δεν ήταν η έκρηξη της επιλογής. Εκείνο που είχε να αντιπροτείνει σαν την πιο ριζοσπαστική αλλαγή ήταν ο εκδημοκρατισμός του διαλόγου. Πριν από χρόνια, αν ήθελες να μιλήσεις δημοσίως, έπρεπε να ζητήσεις άδεια. Αν ήσουν μουσικός, χρειαζόσουν μια δισκογραφική εταιρεία για να προωθήσει και να διανείμει τη δουλειά σου. Αν ήσουν κινηματογραφιστής, είχες ανάγκη από ένα κινηματογραφικό στούντιο ή ένα τηλεοπτικό κανάλι για να ρισκάρει με το καλλιτεχνικό σου όραμα... Ακόμη κι αν είχες μια άποψη που ήθελες να μοιραστείς με τους άλλους, έπρεπε να «πείσεις» μια εφημερίδα, ένα περιοδικό ή έναν εκδότη, για να τη δημοσιεύσει. Τώρα οποιοσδήποτε έχει ένα λάπτοπ και σύνδεση, μπορεί να μοιραστεί το «έργο ζωής» του με ένα παγκόσμιο κοινό. Οχι ότι θα... σαρώσει τα πλήθη. Λίγα blogs κάνουν τη διαφορά...
Οταν όλοι μπορούν να εκφράσουν τις ανησυχίες τους, τότε ποιος θα προσέξει αυτό που έχεις εσύ να πεις; Αν έχεις πάθος για το μήνυμα που επιθυμείς να μεταδώσεις, τότε πώς μπορείς να χρησιμοποιήσεις το Ιντερνετ για να το μοιραστείς με όσους έχουν το ίδιο πάθος με σένα; Μαθαίνουμε λοιπόν ότι το Channel 4 της Αγγλίας θα εξερευνήσει αυτό ακριβώς το θέμα, λανσάροντας ένα νέο πρότζεκτ, με τίτλο «Battlefront», για να διαπιστώσει πώς χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο 20 τινέιτζερ στην Αγγλία προκειμένου να καταγράψουν θέματα που τους απασχολούν. Το πρότζεκτ λειτουργεί σε πολλαπλά επίπεδα. Υπάρχει μια κυρίαρχη ιστοσελίδα που συγκεντρώνει όλες τις «καμπάνιες» των παιδιών. O ένας θέλει να σταματήσει τα ατυχήματα στον δρόμο, ο άλλος να σταματήσει τα εγκλήματα, άλλος να μειώσει τη ρύπανση που έχουν προκαλέσει οι δωρεάν εφημερίδες, κι άλλος, ο πιο ρομαντικός της παρέας, να βοηθάμε αλλήλους, με μικρές αλλά ουσιαστικές κινήσεις... Πρόκειται για μια σειρά από ντοκιμαντέρ που θα «παίξουν» το φθινόπωρο του 2008 (δηλαδή τώρα) και στο τέλος του πρότζεκτ το 2009. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ δείχνει πως οι νέες τεχνολογίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για καλό σκοπό. Ενώνοντας ανθρώπους που θέλουν να ανταλλάξουν πληροφορίες και να αλλάξουν τις ζωές τους. Ισως τελικά τα μπλογκ και το Ιντερνετ γενικότερα να μην είναι η μεγάλη απειλή. Αλλά μια ευκαιρία για τις επόμενες γενιές να βρουν τη φωνή τους, τον χώρο τους, να θέσουν όρους.

Ανθρωποπλημμύρα στις ακτές της Σάμου

EΛΛAΔA
Hμερομηνία δημοσίευσης: 12-09-08

Ανθρωποπλημμύρα στις ακτές της Σάμου
Καθημερινά, περίπου 80 - 100 λαθρομετανάστες
φτάνουν στο νησί,
έτοιμοι να παραδοθούν και να μεταφερθούν
στο Κέντρο Κράτησης
Της Μαριας Δεληθαναση

Ρακένδυτοι και ταλαιπωρημένοι κατευθύνονται προς το αστυνομικό τμήμα στο Βαθύ Σάμου. Είναι η ημερήσια «φουρνιά» αλλοδαπών που «ξεβράζει» κάθε ξημέρωμα η θάλασσα από τα απέναντι παράλια. Αναζητούν αστυνομικούς για να παραδοθούν και να τους μεταφέρουν στο Κέντρο Κράτησης Λαθρομεταναστών. Τέτοια είναι η ανάγκη για τροφή και στέγη έπειτα από μήνες ταλαιπωρίας στην Τουρκία, που το κρατητήριο φαντάζει παράδεισος.
Περίπου 80 - 100 άνθρωποι φτάνουν παράνομα, καθημερινά, τις τελευταίες ημέρες, στις ακτές της Σάμου και η χθεσινή ημέρα ήταν από τις χειρότερες του καλοκαιριού στο νησί, όπως και στη Λέσβο και τη Χίο. Κι ας πηγαινοέρχονται οι ελληνικές ακταιωροί, κι ας υπάρχει και υποστήριξη από τους Ιταλούς της Frontex στις περιπόλους. Εως και ανάπηροι κατορθώνουν να φθάσουν στην Ευρώπη. Το ίδιο και οι γυναίκες με τα μικρά παιδιά τους. Το ίδιο και τα ορφανά των πολέμων. Ομως, το νησί είναι μικρό. Η αστυνομική δύναμη μικρή. Και το πρότυπο Κέντρο που έφτιαξε πρόσφατα η κυβέρνηση δεν μπορεί να καλύψει την ανθρωποπλημμύρα της δυστυχίας.
Είκοσι περίπου αστυνομικούς αριθμεί το τμήμα ασφαλείας Σάμου. Τρεις βάρδιες για να συλλέξουν μετανάστες χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, να πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα, να φωτογραφίσουν ανθρώπινα ράκη με ύστατη ελπίδα την Ευρώπη... να ασχοληθούν και με τις εσωτερικές υποθέσεις του νησιού. Η παραλαβή αιτήσεων πολιτικού ασύλου είναι περιττή πολυτέλεια σε αυτήν την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Το ίδιο και οι παραπομπές για ιατρικές εξετάσεις. Το μόνο που κάνουν οι αστυνομικοί είναι να εκδίδουν αποφάσεις διοικητικής απέλασης που καλούν τους μετανάστες να εγκαταλείψουν τη χώρα σε 30 ημέρες - ένα «φύλλο πορείας» δηλ. για να αποσυμφορηθεί το Κέντρο Κράτησης.
Το Κέντρο είναι πρότυπο, εγκαινιάσθηκε μετά πολλών επαίνων και έχει χωρητικότητα 300 ατόμων. Τι γίνεται, όμως, όταν στοιβάζονται μέσα 500 άτομα; Η παράνομη μεταφορά ανθρώπων δεν έχει στατιστικές. Κι αν σε άλλες περιόδους του χρόνου οι συνολικά δέκα φύλακες είναι πολλοί, τώρα που η κρίση έχει ξεσπάσει, η διαχείρισή της είναι αδύνατη. Ειδικά από ανθρώπους που δεν είναι εκπαιδευμένοι σε αυτό. Τότε ξεκινούν απεργίες πείνας, όπως αυτή που κορυφώθηκε πριν από τρεις ημέρες στο νησί. Γίνονται καταγγελίες για κακή συμπεριφορά απέναντι στους μετανάστες.
Εκατό περίπου εξαγριωμένοι μετανάστες πρωτοστάτησαν στην «εξέγερση» της Τρίτης. Ο κατηγορούμενος σαν πρωταίτιος, ένας Κούρδος του Ιράκ, βρέθηκε στο κρατητήριο κι ας δικαιούται εξέταση του αιτήματός του για πολιτικό άσυλο. Οι μετανάστες διαμαρτύρονται ότι τους συμπεριφέρονται σαν να «είναι ζώα», ότι οι αστυνομικοί έχουν απέναντί τους συμπεριφορά δεσμοφυλάκων. Φωνάζουν ότι υποφέρουν από πείνα. Οπως λένε, «η μερίδα του φαγητού είναι τόσο μικρή ώστε δεν φτάνει ούτε για να χορτάσει μωρό». Το ηλεκτρικό ρεύμα διακόπτεται από 1 - 5 π.μ. και από τις 11.00 το βράδυ - τις 10 το πρωί, καταγγέλλουν. Αποτέλεσμα είναι αποπνικτική ζέστη, αφού μέσα σε θαλάμους χωρητικότητας 20 ατόμων στοιβάζονται 50 άνθρωποι. Κι ακόμη διαμαρτύρονται διότι οι φρουροί τους κλειδώνουν μέσα στους θαλάμους, αντί να κλειδώνουν μόνο τις εξωτερικές πόρτες.
Προχθές εκδόθηκαν 70 αποφάσεις διοικητικής απέλασης για να απαλλαγεί το Κέντρο από τους ταραξίες... Αλλά χθες έφθασαν άλλοι 80 με τις λαστιχένιες βάρκες. Ανήλικοι που κρατούνταν από την αρχή του καλοκαιριού, θα μεταφερθούν στο κέντρο για ασυνόδευτους ανηλίκους που δημιούργησε πρόσφατα στη Μυτιλήνη η γ.γ. Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Μ. Τροχάνη. Οι διακοπές των δικαστηρίων καθυστέρησαν την ανάληψη της επιμέλειάς τους από την Επιμελήτρια Ανηλίκων Σάμου...
Η κοινωνία της Σάμου είναι πλέον κουρασμένη. Και θυμωμένη με τις εικόνες: Φοβισμένοι και συχνά άρρωστοι άνθρωποι να σέρνουν τα βήματά τους προς το λιμάνι, το Κέντρο Κράτησης ή το αστυνομικό τμήμα, αστυνομικοί να κάνουν συλλήψεις στους δρόμους, εθελοντές να ανασκαλεύουν την ανθρώπινη ευαισθησία για κλινοσκεπάσματα, παπούτσια, σαπούνια, συμπαράσταση από γιατρούς... Ζητείται επειγόντως λύση.


"Σε κατάσταση μόνιμης λειψυδρίας"

«Σε κατάσταση μόνιμης λειψυδρίας»
Δέκα χρόνια σωστής διαχείρισης του νερού χρειάζονται,
ώστε να επανέλθουν σε κανονικά επίπεδα
τα υδατικά αποθέματα της χώρας
Του Γιωργου Λιαλιου 18.09.2008

Σε διαρκή κατάσταση λειψυδρίας θα βρίσκεται στο εξής η Ελλάδα, ανεξάρτητα αν τα αποθέματα νερού κρίνονται επαρκή για τα επόμενα δύο ή τρία έτη. Αυτό επισημαίνουν οι επιστήμονες υδρογεωλόγοι, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ελεγχθούν άμεσα οι 200.000 νόμιμες και παράνομες γεωτρήσεις σε όλη τη χώρα. Οι επιστήμονες περιγράφουν με μελανά χρώματα την πολιτική διαχείρισης των υδάτων στη χώρα, μιλώντας για απουσία ποιοτικών και ποσοτικών ελέγχων των αποθεμάτων, σπατάλη δημοσίου χρήματος και υποστελεχωμένες υπηρεσίες. Η Ελληνική Επιτροπή Υδρογεωλογίας πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του προγράμματος του 8ου Διεθνούς Υδρολογικού Συνεδρίου (θα λάβει χώρα στην Αθήνα από 7 έως 10 Οκτωβρίου), όπου το θέμα της κακής διαχείρισης των υδάτων αναφέρθηκε ως ο «υπ’ αριθμόν ένα» ένοχος για τα προβλήματα λειψυδρίας που αντιμετωπίζει η χώρα. «Εις το εξής θα είμαστε σε κατάσταση μόνιμης λειψυδρίας, η οποία θα επιδεινώνεται, ανεξάρτητα από τα όποια αποθέματα», ανέφερε ο πρόεδρος της Επιτροπής, καθηγητής Υδρογεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Στουρνάρας. «Πρέπει να περάσουν δέκα χρόνια σωστής διαχείρισης του νερού, προκειμένου να επανέλθουν σε κανονικά επίπεδα τα υδατικά αποθέματα της χώρας», προσέθεσε ο κ. Γιώργος Μιγκίρος, καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Με δεδομένη την κατάσταση, οι επιστήμονες επισημαίνουν την ανάγκη άμεσου ελέγχου όλων των γεωτρήσεων. «Μας ανησυχεί η υπεράντληση του νερού. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 200.000 γεωτρήσεις σε όλη τη χώρα, νόμιμες ή παράνομες, που φθάνουν πλέον σε βάθη 400 ή και 600 μέτρων», ανέφερε η πρόεδρος του Συνδέσμου Γεωλόγων Μελετητών Ελλάδας, Χαρά Αλεξιάδου. «Πρέπει να σταματήσει άμεσα η αδειοδότηση νέων γεωτρήσεων καθώς και η ανανέωση των αδειών των παλαιών, με την εξαίρεση όσων πραγματοποιούνται στο πλαίσιο εγγειοβελτιωτικών έργων», ανέφερε ο κ. Μιγκίρος.
Τα προβλήματα ξεκινούν από το ίδιο το σύστημα αδειοδότησης των γεωτρήσεων. «Οι αδειοδοτήσεις έχουν περιέλθει στις διευθύνσεις Υδάτων των περιφερειών, οι οποίες όμως δεν γνωρίζουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται, αφού δεν έχουν διαχειριστικές μελέτες για τις λεκάνες απορροής, ούτε καν πρωτογενή στοιχεία λ. χ. για την ποσότητα των υδάτων σε μια περιοχή», ανέφερε η κ. Αλεξάκη.
Οι υδρογεωλόγοι επικρίνουν τους ρυθμούς με τους οποίους η Πολιτεία (εν προκειμένω το ΥΠΕΧΩΔΕ και οι περιφέρειες) ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της, βάσει της νέας οδηγίας για τα νερά. «Οι ρυθμοί είναι πάρα πολύ αργοί», ανέφερε η κ. Αλεξάκη. «Οι πρωτογενείς ποιοτικοί και ποσοτικοί έλεγχοι είναι ελάχιστοι. Μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου στοιχεία για την υδρολογική κατάσταση μιας περιοχής, την ίδια στιγμή που για μια άλλη περιοχή υπάρχουν δύο και τρεις μελέτες, από διαφορετικούς φορείς, σπαταλώντας δημόσιο χρήμα! Στο μεταξύ, οι αρμόδιοι φορείς για τη διαχείριση των υδάτων, η κεντρική υπηρεσία και οι περιφερειακές υπηρεσίες υδάτων είναι υποστελεχωμένα».
Τα προβλήματα της λειψυδρίας έχουν και άλλες συνέπειες πέρα από τις προφανείς. «Εσχάτως παρουσιάζονται σε χωριά και πόλεις, εταιρείες, χωρίς ειδικευμένους επιστήμονες, οι οποίες υπόσχονται λύση των προβλημάτων λειψυδρίας και πωλούν “μελέτες”», λέει η κ. Αλεξάκη. «Ο Πηνειός έχει καταπατηθεί κατά 40% από εντατικές καλλιέργειες τριφυλλιού και καλαμποκιού», ανέφερε ο κ. Μιγκίρος. «Το ίδιο συνέβη και σε άλλα ποτάμια και λίμνες όπου έπεσε η στάθμη. Εκεί πρέπει η Πολιτεία άμεσα να παρέμβει».


Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

Η συγκοινωνία με τα νησιά

Η συγκοινωνία με τα νησιά

Κύριε διευθυντά

Οπως είναι γνωστό, η Ελλάδα δεν αποτελείται μόνο από το ηπειρωτικό κομμάτι της, αλλά και από τα πανέμορφα νησιά της, πολλά από τα οποία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με σοβαρότερο σίγουρα εκείνο της ατμοπλοϊκής συγκοινωνίας. Ενα από αυτά τα νησιά είναι και το δικό μας, τα Αντικύθηρα.

Βρέθηκα εκεί πριν από λίγες ημέρες για δουλειά μερικών ωρών, αλλά εγκλωβίστηκα με πολλούς άλλους για αρκετές ημέρες. Παιδιά που χάσανε τις εξετάσεις τους και θα πρέπει να επαναλάβουν την περυσινή χρονιά, άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στη δουλειά τους εγκαίρως, άλλοι που ζουν στο εξωτερικό και έχασαν την πτήση τους, τρόφιμα και φάρμακα που έλειψαν, είναι, νομίζω, πολύ σοβαρά προβλήματα!

Το τεράστιο πλοίο «Πήγασος» είναι κατάλληλο μάλλον για υπερπόντια ταξίδια, αλλά ακατάλληλο σίγουρα για το βορεινό λιμάνι του νησιού και με καπετάνιο που ακόμη και με ελάχιστα μποφόρ, δεν «πιάνει» σε αυτό, αφήνοντας κατ’ επανάληψη στον μόλο ανθρώπους και αυτοκίνητα να περιμένουν, ακόμη και τις πρώτες πρωινές ώρες.

Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και θα ’πρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα, αφού και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναγκάσθηκε, κάτω από αυτές τις συνθήκες, να αναβάλει την προγραμματισμένη, αρχές Σεπτεμβρίου, επίσκεψή του στον Ορνιθολογικό Σταθμό του νησιού, επειδή δεν «έπιασε» πάλι το πλοίο και δεν αποβιβάσθηκαν τα οχήματα και οι άνδρες ασφαλείας του Προέδρου.

Ελεος! Τι πρέπει, επιτέλους, να κάνουμε ώστε να ενδιαφερθεί κάποιος «αρμόδιος» για να διορθωθεί η απαράδεκτη αυτή κατάσταση;

Μαρικα Χελιωτη / Χαλάνδρι

ΠΗΓΗ : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

17.9.08

Συννεφιασμένος είναι ο καιρός των τσιγγάνων

Συννεφιασμένος είναι ο καιρός των τσιγγάνων
Διάσκεψη στην Ε.Ε., διακρίσεις στην Ιταλία

Γαλλικό, Ρόιτερς

Εξαιρετικά επείγουσα χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο την ανάγκη να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα των τσιγγάνων - μιας από τις μεγαλύτερες μειονότητες στις 27 χώρες-μέλη της Eνωσης, με πληθυσμό γύρω στα 10 εκατομμύρια. «Οι κοινωνίες μας χρειάζεται να προσφέρουν στους Ρομά (τσιγγάνους) πραγματικές, πρακτικές ευκαιρίες βελτίωσης των προοπτικών τους», τόνισε ο κ. Μπαρόζο στις Βρυξέλλες, κατά την έναρξη της χθεσινής διάσκεψης εναντίον της φτώχειας και των διακρίσεων σε βάρος των τσιγγάνων.

Ορισμένοι εκπρόσωποι κοινοτήτων τσιγγάνων προσήλθαν στη διάσκεψη με μπλούζες που έγραφαν «Oχι στο φυλετικό φακέλωμα». Η διαμαρτυρία τους στρεφόταν κυρίως εναντίον της κυβέρνησης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, στην Ιταλία, η οποία πρόσφατα ενέκρινε νόμο που προβλέπει τη δακτυλοσκόπηση των τσιγγάνων, ακόμη και των ανήλικων παιδιών τους.

Ιταλία και Ισπανία είναι οι κατ' εξοχήν χώρες υποδοχής των τσιγγάνων από Ρουμανία, Βουλγαρία και Σλοβακία, όπου αποτελούν άνω του 10% του πληθυσμού. Ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών, Ρομπέρτο Μαρόνι, επεχείρησε να δικαιολογήσει τη συλλογή και αποθήκευση δακτυλικών αποτυπωμάτων των τσιγγάνων, δηλώνοντας ότι στόχος του μέτρου είναι «να προληφθούν φαινόμενα όπως η επαιτεία». Ο κ. Μαρόνι ανήκει στη ρατσιστική, αυτονομιστική «Λέγκα του Βορρά», κυβερνητικό σύμμαχο του Μπερλουσκόνι.

Σύμφωνα με έκθεση της Κομισιόν, εκατομμύρια τσιγγάνων στις χώρες-μέλη της Ε.Ε. αντιμετωπίζουν πληθώρα διακρίσεων, υψηλά ποσοστά φτώχειας, ανεργίας και εγκατάλειψης της στοιχειώδους εκπαίδευσης, ενώ το προσδόκιμο επιβίωσής τους είναι κατά 10 - 15 έτη χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Τον περασμένο Ιούλιο, περίπου 3.000 τσιγγάνοι κατέβηκαν στους δρόμους της Ρώμης για να διαδηλώσουν εναντίον της ξενοφοβίας και των ρατσιστικών επιθέσεων που δέχονται. Προηγουμένως, είχαν σημειωθεί εμπρησμοί σε πολλούς καταυλισμούς τσιγγάνων στη Νότια Ιταλία, ενώ η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι διόρισε αξιωματούχους με αποστολή την εκκένωση των τσιγγάνικων καταυλισμών στο Μιλάνο και άλλες μεγάλες πόλεις.

Οι φυλετικές προκαταλήψεις εναντίον των τσιγγάνων εντάθηκαν ύστερα από την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που οδήγησε στην απότομη αύξηση των τσιγγάνων μεταναστών, οι οποίοι ενοχοποιούνται από ορισμένους για την αύξηση της εγκληματικότητας. Ο επίτροπος Κοινωνικών Υποθέσεων της Ενωσης, Βλάντιμιρ Σπίντλα, χαρακτήρισε «απαράδεκτη» κάθε προσπάθεια φυλετικού φακελώματος, ενώ την ίδια άποψη εξέφρασε ο ουγγρικής καταγωγής, Αμερικανός μεγαλοεπιχειρηματίας Τζορτζ Σόρος, το φιλανθρωπικό ίδρυμα του οποίου χρηματοδοτεί προγράμματα για την προσχολική εκπαίδευση των παιδιών των τσιγγάνων.

Μερική υπαναχώρηση

Υπό την πίεση των αντιδράσεων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι υπαναχώρησε εν μέρει δηλώνοντας ότι η συλλογή δακτυλικών αποτυπωμάτων των τσιγγάνων θα εφαρμόζεται μόνο ως έσχατη λύση, εφ' όσον δεν μπορούν τα εν λόγω άτομα να ταυτοποιηθούν με διαφορετικό τρόπο.

Από την πλευρά της, η Κομισιόν, διά του επιτρόπου Δικαιοσύνης Ζακ Μπαρό, δέχθηκε ότι «τίποτα δεν αποδεικνύει ότι το σχέδιο (της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι) επιτάσσει τη συλλογή δεδομένων που συνδέονται με την εθνική προέλευση ή τη θρησκεία των πολιτών». Η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων με επικεφαλής τη «Διεθνή Αμνηστία», οι οποίες σε κοινή ανακοίνωσή τους τόνισαν: «Η Κομισιόν εμφανίζεται να υιοθετεί τη στενότερη δυνατή άποψη, αποδεχόμενη μια κάπως πιο μαλακή εκδοχή των μέτρων της ιταλικής κυβέρνησης».

ΠΗΓΗ : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
17.9.08

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Οι βαρύτερες απώλειες και τα κανόνια της πιστωτικής κρίσης

Ανακούφιση από τις κρατικοποιήσεις στις ΗΠΑ

* Προσπάθεια να πειστούν οι επενδυτές ότι τα δραματικά προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπο το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ έχουν τελειώσει


ΜΑΡΙΤΑ ΖΗΚΟΥ





Τρέιντερ στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης μετά την ανακοίνωση της παρέμβασης της αμερικανικής κυβέρνησης για τη διάσωση των δύο μεγαλύτερων οργανισμών στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, της Fannie Mae και της Freddie Mac


Με ευφορία υποδέχτηκαν τα χρηματιστήρια όλου του κόσμου την κρατικοποίηση των δύο μεγαλυτέρων οργανισμών στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, της Fannie Mae και της Freddie Mac, και τις προσπάθειες διάσωσης της τέταρτης μεγαλύτερης τράπεζας της Wall Street, της Lehman Brothers. Στόχος του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Χανκ Πόλσον είναι να αποκαταστήσει την τρωθείσα εμπιστοσύνη και να ανατρέψει την ψυχολογία της πτωτικής πορείας στις τιμές των κατοικιών, προκειμένου να μπει ένα τέλος στην πιστωτική κρίση. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να προβλέψει αν θα επιτευχθεί ο στόχος αυτός.

Αν πειστούν δηλαδή οι επενδυτές ότι τα δραματικά προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπο το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ έχουν τελειώσει. Διαφορετικά οι φόβοι για τη βιωσιμότητα των αμερικανικών χρηματοπιστωτικών ινστιτούτων θα συνεχίζουν να παίρνουν διαστάσεις πανικού, επιδεινώνοντας έτσι το ήδη βεβαρημένο επενδυτικό κλίμα σε όλον τον κόσμο, το οποίο δημιουργούν οι ολοένα και αυξανόμενες ενδείξεις για ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας.

Οι ενδείξεις αυτές αντικατοπτρίζονται στην τιμή του πετρελαίου. Αλλοτε, η ανακοίνωση του OPEC ότι θα μειώσει την ημερήσια παραγωγή πετρελαίου και οι τυφώνες στον Κόλπο του Μεξικού θα είχαν εκτινάξει την τιμή του αργού σε νέα ύψη. Ομως η τιμή του αργού βρίσκεται στα 100 δολάρια το βαρέλι. Αντικατοπτρίζονται επίσης στην πανικόβλητη φυγή των επενδυτικών κεφαλαίων από τις αναδυόμενες και περιφερειακές αγορές και στην ισχυροποίηση του δολαρίου. Από την άλλη, η συνεχιζόμενη ανάκαμψη του δολαρίου έναντι του ευρώ έχει πλήξει την αξία του χρυσού και των άλλων πολύτιμων μετάλλων. Η τιμή του χρυσού έχει χάσει πάνω από 26,6% από τα ύψη ρεκόρ των 1.030,80 δολαρίων την ουγκιά που είχε σκαρφαλώσει στα μέσα του Μαρτίου.

* Η παρέμβαση του κράτους

Η πρόσφατη και πλέον βαρυσήμαντη απόκριση της αμερικανικής κυβέρνησης στην εξελισσόμενη τραπεζική κρίση κορυφώθηκε με την κρατικοποίηση των δύο μεγαλύτερων οργανισμών στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, της Fannie Mae και της Freddie Mac. Οι συνέπειες από την κατάρρευση των δύο στυλαβατών της αμερικανικής αγοράς στεγαστικής πίστης δεν θα περιορίζονταν στην οικονομία των ΗΠΑ, αλλά θα υπήρχαν καταστρεπτικές επιπτώσεις και για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του - και εξαιτίας αυτού πιθανότατα ο κόσμος να βυθιζόταν σε βαθιά ύφεση. Οι οικονομίες της Κίνας και της Ινδίας ενδεχομένως κάποια μέρα να ξεπεράσουν τον αμερικανικό γίγαντα, αλλά ακόμη επιβεβαιώνεται ότι όταν οι ΗΠΑ κρυολογούν, ο υπόλοιπος κόσμος παθαίνει πνευμονία.

Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Χανκ Πόλσον - ένας από τους επιτυχέστερους τραπεζίτες της Wall Street ως πρόεδρος της Goldman Sachs - έριξε όλο του το βάρος υπέρ της κρατικής παρέμβασης, παρά το γεγονός ότι παραβιάζονται οι αρχές της ελεύθερης αγοράς, στις οποίες πιστεύει αυτός και η ρεπουμπλικανική κυβέρνηση Μπους. Θα πρέπει όμως να λεχθεί ότι οι αμερικανικές αγορές, παρά τη φιλελευθεροποίησή τους, εξακολουθούν και διέπονται από τους αυστηρότερους κανόνες στον κόσμο και κυρίως υπάρχει η μεγάλη παράδοση της διάσωσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος από μια αποτυχία. Από τη στιγμή που συνειδητοποιήθηκε το τεράστιο μέγεθος της κρίσης, τόσο η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) όσο και το υπουργείο Οικονομικών άφησαν να εννοηθεί με λόγια και με έργα ότι θα κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να αποτρέψουν περαιτέρω κατάρρευση στις τιμές των κατοικιών, η οποία και θα βύθιζε την Αμερική σε μια νέα Μεγάλη Κρίση (Great Depression) και θα πυροδοτούσε το χάος στις χρηματοπιστωτικές αγορές όλου του κόσμου.

Στόχος του κ. Πόλσον είναι ο εξής: θέτοντας υπό κρατικό έλεγχο τους δύο αυτούς κολοσσούς να αποκαταστήσει την τρωθείσα εμπιστοσύνη, καθώς και να διασφαλίσει τη συνέχιση του ζωτικού ρόλου των Fannie Mae και Freddie Mac για τη χρηματοδότηση της αγοράς στεγαστικών δανείων. Χωρίς τους δύο αυτούς οργανισμούς ελάχιστοι Αμερικανοί θα μπορούσαν να βρουν δάνεια για την αγορά κατοικίας και η εμπιστοσύνη των καταναλωτών θα κατέρρεε, καθώς εξαιτίας της πιστωτικής ασφυξίας σταμάτησε να υπάρχει κάποια εναλλακτική χρηματοδότηση προς τη βιομηχανία στεγαστικών δανείων. Στις ΗΠΑ η Fannie και η Freddie κατέχουν ή έχουν εγγυηθεί σχεδόν το ήμισυ των εκκρεμών στεγαστικών δανείων, ενώ τα δύο στα τρία νέα στεγαστικά δάνεια προέρχονται από τους δύο αυτούς οργανισμούς. Τα οικονομικά τους ωστόσο είχαν σαρωθεί από την πιστωτική κρίση και από την αυξανόμενη ταχύτητα των απλήρωτων στεγαστικών δανείων. Οι ζημιές τους από την subprime κρίση ξεπέρασαν τα 12 δισ. δολάρια. Επίσης, έτσι αποτρέπεται μια φυγή κεφαλαίων από τις ΗΠΑ, την οποία θα προκαλούσε η κατάρρευση των δύο αυτών οργανισμών με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία από τη στιγμή που οι ξένες κυβερνήσεις κατέχουν χρέος ύψους σχεδόν 1 τρισ. δολαρίων της Fannie και της Freddie.

* Η ψυχολογία της αγοράς

Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να προβλέψει αν θα επιτευχθεί ο στόχος του κ. Πόλσον. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανατραπεί η ψυχολογία της πτωτικής πορείας στις τιμές των κατοικιών προκειμένου να μπει ένα τέλος στην πιστωτική κρίση. Σε ένα μοντέρνο τραπεζικό σύστημα, το χρήμα δημιουργείται βάσει των εγγυήσεων, επισημαίνουν οι οικονομολόγοι. Οταν λοιπόν οι τιμές των κατοικιών ανεβαίνουν, παράγεται χρήμα. Οταν όμως οι τιμές των κατοικιών πέφτουν, παρασύροντας μαζί τους και την αξία των εγγυήσεων πάνω στις οποίες είχαν σχεδιαστεί τα δάνεια, το χρήμα στερεύει.

Ολα αυτά τα σύνθετα επενδυτικά προϊόντα, έχοντας σχεδιαστεί πάνω στα ρισκαδόρικα subprime στεγαστικά δάνεια, θεωρούνται πλέον άχρηστα χαρτιά και δεν αγοράζονται. Χωρίς ωστόσο αγοραστές για τα ξεφτισμένα αυτά χαρτιά - τα οποία προσωρινά έχουν την εγγύηση της αμερικανικής κυβέρνησης - η αγορά θα παραμένει στεγνή από ρευστό και τράπεζες όπως η Lehman Brothers και η εμπορική τράπεζα Washington Mutual με αξίες ύψους 310 δισ. δολαρίων, αλλά και ασφαλιστικοί κολοσσοί όπως η American International Group, δεν θα βρίσκουν κεφάλαια να αντλήσουν, πανικοβάλλοντας έτσι τους επενδυτές σε όλον τον κόσμο.

* Οι κινήσεις Μόσχας και Πεκίνου

Ενώ όμως από την πλευρά της η Ουάσιγκτον ανέλαβε υποχρεώσεις τρισεκατομμυρίων δολαρίων κρατικοποιώντας τους παραπαίοντες δίδυμους κολοσσούς Fannie Mae και Freddie Mac, ούτε η Μόσχα ούτε το Πεκίνο φαίνεται να έχουν σκοπό να παρέμβουν προκειμένου να φρενάρουν την κατρακύλα του ρωσικού και του κινεζικού χρηματιστηρίου.

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ άφησε κάποιους υπαινιγμούς για κυβερνητική παρέμβαση στο χρηματιστήριο, αλλά απέτυχε να καλμάρει τα νεύρα των επενδυτών που βλέπουν τις ρωσικές μετοχές να καταρρέουν. Ο ρώσος πρόεδρος προσπάθησε να τονώσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών προβλέποντας την επικείμενη ανάκαμψη των ρωσικών μετοχών. Κατηγόρησε την αμερικανική subprime κρίση για την απώλεια της εμπιστοσύνης και δήλωσε ότι οι ρωσικές μετοχές είναι υποτιμημένες.

Ο δείκτης βαρόμετρο για τις ρωσικές μετοχές, ο RTS, ο οποίος και αποτιμάται σε δολάρια, χάνει 45,6% από την 1η Ιουνίου. Τα κεφάλαια εγκαταλείπουν τις ρωσικές αξίες από τις αυξανόμενες ανησυχίες για τις προοπτικές της ρωσικής οικονομίας τώρα που κατρακυλά η ζήτηση για τις πρώτες ύλες, τόσο ζωτικές στον εξαγωγικό τομέα της Ρωσίας. Επιπλέον η μεγάλη πτώση στις τιμές του πετρελαίου, των μετάλλων και των άλλων εμπορευμάτων έχει πλήξει τον επενδυτικό ενθουσιασμό που στηριζόταν στην αλματώδη άνοδο των τιμών αυτών. Τη φυγή των κεφαλαίων έχει επιδεινώσει και η ενίσχυση της έντασης μεταξύ Μόσχας και Δύσης, μετά τον πόλεμο με τη Γεωργία.

Πάντως ο ρώσος πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν παραδέχθηκε ότι θα υπάρξει πτώση κατά 45% στην εισροή επενδυτικών κεφαλαίων το τρέχον έτος, αλλά την απέδωσε στην πιστωτική κρίση που πλήττει και τον υπόλοιπο κόσμο και όχι στη σύγκρουση με τη Γεωργία.

Με αγωνία και οι κινέζοι επενδυτές αναμένουν κάποια ένδειξη ότι και η δική τους κυβέρνηση θα παρέμβει να φρενάρει τη βουτιά του Χρηματιστηρίου της Σανγκάης. Ομως υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι το Πεκίνο έχει άμεσα σχέδια αγοράς μετοχών.

Ο δείκτης βαρόμετρο για τις κινεζικές μετοχές, ο Shanghai composite, έχει χάσει το 37,8% της αξίας του από την 1η Ιουνίου και το 60,47% της αξίας του από τις αρχές του έτους. Οι φήμες ότι θα υπάρξει κυβερνητική στήριξη όταν ο δείκτης θα διασπάσει προς τα κάτω τα κρίσιμα ψυχολογικά επίπεδα των 2.000 μονάδων ήταν έντονες προχθές. Πάντως, δεν έγινε κάτι τέτοιο και ο δείκτης έκλεισε στις 2.079,67 μονάδες την Παρασκευή. Οι φήμες και οι προσδοκίες ότι τα επίπεδα αυτά θα προκαλέσουν κυβερνητική στήριξη... σαρώνουν τις τελευταίες ημέρες.

Οι βαρύτερες απώλειες και τα κανόνια της πιστωτικής κρίσης

13 Σεπτεμβρίου 2007: Northern Rock

Το BBC αποκαλύπτει ότι η βρετανική στεγαστική τράπεζα Northern Rock ζήτησε επείγουσα χρηματοδότηση από την Τράπεζα της Αγγλίας (BoE). Οι φωτογραφίες των μικροκαταθετών, που σχηματίζουν ουρές έξω από τα υποκαταστήματα για να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, κάνουν το γύρο του κόσμου. Η ολοκληρωτική κατάρρευση της χρεοκοπημένης στεγαστικής τράπεζας αποτρέπεται χάρη στην παρέμβαση του δημοσίου - εκτιμάται ότι οι κρατικές ενισχύσεις ξεπέρασαν τα 55 δισ. στερλίνες (69 δισ. ευρώ). Οι προσπάθειες της κυβέρνησης Μπράουν για την πώλησή της σε ιδιώτες αποτυγχάνουν και η στεγαστική τράπεζα κρατικοποιείται τον Φεβρουάριο του 2008.

Νoέμβριος - Δεκέμβριος 2007: Citigroup, UBS

Οι γιγαντιαίοι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι ανακοινώνουν απώλειες δεκάδων δισ. δολαρίων από την κρίση των subprime. Το κρατικό επενδυτικό ταμείο Abu Dhabi Investment Authority του Αμπου Ντάμπι αποκτά τον Νοέμβριο ποσοστό 4,9% της Citigroup αντί 7,5 δισ. δολαρίων. Τον Δεκέμβριο, οι ζημίες της Citigroup - του μεγαλύτερου χρηματοπιστωτικού ομίλου στον κόσμο - εκτιμώνται σε 40,7 δισ. δολάρια. Για τη μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης, τη UBS, οι ζημίες υπολογίζονται σε 38 δισ. δολάρια.

17 Μαρτίου 2008: Bear Stearns

Η πέμπτη μεγαλύτερη τράπεζα της Wall Street πωλείται αντί πινακίου φακής στην ανταγωνίστριά της, JP Morgan Chase. Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ στηρίζει τη συμφωνία με δάνεια 30 δισ. δολαρίων. Η χτυπημένη από την κρίση Bear Stearns πωλείται αντί 240 εκατ. δολαρίων. Εναν χρόνο νωρίτερα, η αξία της υπολογιζόταν στα 18 δισ. δολάρια.

7 Σεπτεμβρίου 2008: Fannie Mae, Freddie Mac

Η κυβέρνηση Μπους θέτει υπό άμεσο κρατικό έλεγχο τις εταιρείες χορήγησης στεγαστικών δανείων Fannie Mae και Freddie Mac, οι οποίες κατέχουν ή έχουν εγγυηθεί για τα 6 σχεδόν από τα 12 τρισ. δολάρια των εκκρεμών ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ. Ο στόχος του υπουργού Οικονομικών Χένρι Πόλσον είναι να αποφευχθεί η κατάρρευση των δύο εταιρειών και να στηριχθεί η παραπαίουσα αγορά ακινήτων.

ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΗΜΑ

14.9.08

Πώς οραματίζομαι την «τρίτη λύση»

Πώς οραματίζομαι την «τρίτη λύση»

Του Στεφανου Μανου

Εχει καθιερωθεί να λέγεται ότι «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Πράγματι, η εκλογική διαδικασία επιτρέπει στο εκλογικό σώμα να εκφράζει τη θέλησή του. Κατά τούτο, συνεπώς, δεν υπάρχει αδιέξοδο. Ελα όμως που οι ψηφοφόροι τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ είναι βαθιά δυσαρεστημένοι, όχι μόνο με το κόμμα που ψήφισαν, αλλά και με το αντίπαλο κόμμα εξουσίας. Μπορεί να μην υπάρχουν αδιέξοδα στη δημοκρατία, αλλά πάρα πολλοί ψηφοφόροι που παραδοσιακά ψήφιζαν Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζουν ένα προσωπικό αδιέξοδο: Δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν.

Η δημοκρατία δεν είναι σε αδιέξοδο. Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. όμως βρίσκονται σε αδιέξοδο, επειδή οι πολιτικές που ακολούθησαν διαδοχικά από το 2000 (δεύτερη τετραετία Σημίτη) μέχρι σήμερα δεν οδήγησαν και δεν φαίνεται να οδηγούν πουθενά. Είναι σε αδιέξοδο διότι ούτε στο ένα, αλλά ούτε στο άλλο κόμμα, διαφαίνονται διάδοχα πρόσωπα ικανά να προβάλουν μια νέα πρόταση διακυβέρνησης, αρκετά διαφορετική από αυτή που δοκιμάστηκε και απέτυχε.

Χάθηκαν για την Ελλάδα 8 πολύτιμα χρόνια εξαιρετικά ευνοϊκής διεθνούς συγκυρίας. Και τώρα που η διεθνής συγκυρία γίνεται πιο δύσκολη και πολύπλοκη, ποιος θα κάνει ό,τι πρέπει να γίνει; Ποιος θα χαράξει νέα πορεία και θα έχει την ικανότητα και κυρίως το κουράγιο να την τηρήσει; Το 80% του ελληνικού λαού θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι σε λάθος δρόμο. Ποιος θα δείξει τον σωστό δρόμο;

Η Ελλάδα το 2009 θα βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Κρίση θεσμών και αξιών. Κρίση οικονομική. Κρίση ηθική. Κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση παιδείας. Το 2008 είναι μόνο η αρχή, το 2009 φοβάμαι ότι θα είναι σημαντικά δυσκολότερο.

Για να επιστρέψουμε στον σωστό δρόμο, προτείνω ένα όραμα για την Ελλάδα στηριγμένο στην ανάλυση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων:

- Ιστορία, πολιτισμός, περιβάλλον, ναυτιλία.

- Ιστορία, ήλιος και θάλασσα.

Ζητώ να αναδιατάξουμε το κράτος ώστε να υπηρετεί αυτό το όραμα. Να πούμε ότι αυτά προηγούνται και τα υπόλοιπα έπονται. Να οργανώσουμε αντίστοιχα το κράτος. Ο κρατικός προϋπολογισμός να αναμορφωθεί ώστε να υπηρετεί κατά προτεραιότητα τους νέους στόχους. Με παραδείγματα θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι εννοώ με την αναδιάταξη του κράτους.

Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. ακολούθησαν μια πολιτική προσέλκυσης βιομηχανικών επενδύσεων στηριγμένη σε παχυλές επιδοτήσεις. Τα λεφτά ξοδεύτηκαν, βιομηχανίες όμως άξιες λόγου δεν ιδρύθηκαν. Διότι στην πραγματικότητα η βιομηχανία δεν φαίνεται να έχει τις προϋποθέσεις να ευδοκιμήσει στην Ελλάδα. Η μεταποίηση δεν περιλαμβάνεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας. Αφήστε που δεν χωνεύουμε τους βιομηχάνους και δεν θέλουμε βιομηχανίες κοντά στις πόλεις όπου ζούμε.

Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν το κράτος, αντί να επιδοτεί θνησιγενείς βιομηχανίες, ανακοίνωνε π.χ. ότι θα επιδοτήσει πλουσιοπάροχα την εγκατάσταση στην Ελλάδα παραρτημάτων των σπουδαίων πανεπιστημιακών αρχαιολογικών σχολών του κόσμου. Δεν θα είχαμε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας; Δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να καταστούμε παγκόσμιο αρχαιολογικό κέντρο; Πού στην υφήλιο θα ήταν καλύτερα να σπουδάσει κάποιος αρχαιολογία;

Χάρη στην ιστορία μας, επιφυλάσσουν στην Ελλάδα ιδιαίτερες τιμές στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Την ιστορία μας τιμούν τρέχοντας τον Μαραθώνιο. Σε ποια άλλη χώρα επιφυλάσσονται τέτοιες τιμές; Γιατί δεν θα μπορούσε να είναι η Ελλάδα παγκόσμιο φιλοσοφικό κέντρο; Δεν θα έπρεπε η Ελλάδα να είναι ο θεματοφύλακας της ελληνικής γλώσσας;

Ολα αυτά απορρέουν από την επιλογή να δοθεί προτεραιότητα στην ιστορία και τον πολιτισμό, όχι για ρομαντικούς λόγους, αλλά για πρακτικούς. Διότι η μελλοντική ευημερία της Ελλάδας εξαρτάται από τη σωστή αξιοποίηση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων. Να επιλέξουμε να αναπτύξουμε τους τομείς όπου ευκολότερα από άλλους μπορούμε να είμαστε στην κορυφή. Εκεί που μπορεί, η Ελλάδα να επιδιώκει την αριστεία.

Αλλά και το ελληνικό περιβάλλον (φυσικό και δομημένο) είναι πηγή έμπνευσης και πλούτου. Σε αυτό στηρίζεται ο τουρισμός και η ευημερία εκατομμυρίων Ελλήνων. Ο συνδυασμός της ιστορίας και του περιβάλλοντος είναι ακόμη terra incognita, που κρύβει αμύθητους θησαυρούς. Θησαυροί που αν αναδειχτούν μπορούν να στηρίξουν τη μελλοντική ευημερία της Ελλάδας.

Στη ναυτιλία αριστεύουμε ήδη. Σημασία έχει να μην παρασυρθούμε από τον φθόνο που συχνά καθορίζει τη συμπεριφορά μας και δημιουργήσουμε εμπόδια σε μια δραστηριότητα όπου ξεχωρίζουμε.

Δεν πιστεύω ότι στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ υπάρχουν πια δυνάμεις ικανές να χαράξουν μια πραγματικά νέα πορεία. Και στα δύο κόμματα έχουν αναπτυχθεί πανίσχυρες κομματικές δυνάμεις που έχουν εισχωρήσει στην καρδιά της Πολιτείας. Στα πανεπιστήμια, στον συνδικαλισμό, στα νοσοκομεία, στις ΔΕΚΟ, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα κόμματα και ο κομματισμός είναι κυρίαρχα. Η Πολιτεία, για τις δυνάμεις αυτές, υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Ούτε η Ν.Δ. ούτε το ΠΑΣΟΚ έχουν τη δύναμη ή και τη θέληση να ξεπεράσουν το εμπόδιο των κομματικών μισθοφορικών στρατών που εξέθρεψαν. Οι μισθοφόροι ορίζουν τις πολιτικές των δύο κομμάτων. Οι μισθοφόροι θα επιλέξουν τις επόμενες ηγεσίες των κομμάτων με στόχο την προάσπιση των δικών τους συμφερόντων, όπως ιστορικά έγινε στις κοινωνίες που περιέπεσαν σε παρακμή.

Τι είναι λοιπόν ζητούμενο από τη Δημοκρατία που δεν είναι σε αδιέξοδο; Να αποφασίσει ο λαός να απαλλαγεί από τους κομματικούς στρατούς ψηφίζοντας ένα κόμμα νέου τύπου. Ενα άλλο κόμμα που δεν θα έχει κομματικό στρατό, αλλά θα αποτελείται από ανθρώπους έντιμους, ικανούς και αποφασισμένους να κυβερνήσουν, χωρίς κομματικές ή άλλες εξαρτήσεις, με κοινή λογική. Ανθρώπους που θέλουν να υπηρετήσουν για να λύσουν προβλήματα (της Ελλάδας, όχι τα δικά τους). Ανθρώπους που αυτο-ορίζονται όχι από αυτά που λένε, ή από τα αξιώματα που κατέχουν, αλλά από το έργο τους. Ενα άλλο κόμμα, μετριοπαθούς και ευρωπαϊκής νοοτροπίας, στο οποίο θα αισθάνονται άνετα οι μέχρι τώρα άδολοι ψηφοφόροι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ανανεωτικής Αριστεράς.

Κάπως έτσι οραματίζομαι τη δημιουργία της πολυσυζητημένης «τρίτης λύσης». Ενα άλλο κόμμα, που θα αφαιρέσει το κράτος από τα χέρια των κομματικών μισθοφορικών στρατών και θα το θέσει στην υπηρεσία του ελληνικού λαού.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

14.9.08

ShareThis