Αρχόντισσα χωρίς προίκα

Αρχόντισσα χωρίς προίκα

Κύριε διευθυντά

Ως γνωστόν, η τουριστική υποδομή της Κέρκυρας δεν ακολούθησε κάποιο μοντέλο, ώστε να αναπτυχθεί βιώσιμα. Επίσης, η Κέρκυρα ως τουριστικός προορισμός δεν φρόντισε να αναδείξει τα τοπικά προϊόντα, τις παραδοσιακές δραστηριότητες, την ιστορία της κ.λπ., με αποτέλεσμα σήμερα στην Κέρκυρα να μην υπάρχει τουριστικό αντικείμενο. Τα πάντα έγιναν πρόχειρα και χωρίς επαγγελματισμό και έτσι ακόμη παραμένουν σήμερα. Ομως, ο καιρός της προχειρότητας και του τυχοδιωκτισμού έχει περάσει. Τι είναι τέλος πάντων αυτό το τόσο ελκυστικό που έχει τώρα πια αυτό το νησί που «πρέπει να μας ζηλεύουν άλλα μέρη του κόσμου»; Πού είναι η φιλοξενία; Πού είναι ο σεβασμός προς τον επισκέπτη;

Εάν πραγματικά οι δήμαρχοι και ο νομάρχης ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη του τόπου, πρέπει να εκτελούν τα καθήκοντα τους, όπως προβλέπεται από τον νόμο: πέρα από τη λύση του κυκλοφοριακού και της καθαριότητας, πρέπει να επιβάλλουν πρόστιμα σε αυτά τα καταστήματα που νομίζουν ότι είναι στο Far West, ενώ βρίσκονται στο κέντρο της πόλης της UNESCO, και να φροντίσουν να τηρούνται οι υγειονομικοί κανόνες.

Τι θα δείξουμε σε διαφημιστικές προβολές, όταν έχουμε τα χάλια μας; Εστιατόρια με μια μοναδική κοινή τουαλέτα για άνδρες και γυναίκες, να εξυπηρετεί άτομα που περιμένουν στην ουρά; Καφετέριες και καταστήματα χωρίς τιμοκαταλόγους; Η κατάληψη οδοστρώματος και πεζοδρομίων από πολίτες και καταστηματάρχες μόνο και μόνο για τη δική τους εξυπηρέτηση; Καταστήματα που πουλούν ποτά και άλλα τρόφιμα, που τα εκθέτουν στον ήλιο και χωρίς οι συσκευασίες να είναι κατάλληλες για τρόφιμα; Την κάθε γωνιά της παλιάς πόλης που έχει γίνει αποθήκη για τον κάθε καταστηματάρχη; Οδοί χαρακτηρισμένοι ως πεζόδρομοι να λειτουργούν στην ουσία σαν αυτοκινητόδρομοι;

Δυστυχώς, δεν υπάρχει σήμερα αξιοπρέπεια και μετριοφροσύνη μεταξύ των σχέσεων των ανθρώπων. Αν υπήρχε, θα ήταν μια πολύ ειλικρινής και ώριμη πολιτική πράξη για ορισμένους από τους πολιτικούς μας να παραιτηθούν από τη στιγμή που δεν μπορούν να κάνουν αυτό που υποσχέθηκαν πριν από τις εκλογές, ειδικά σε θέματα νομιμότητας, που είναι και κάτι το αυτονόητο. Η ποιότητα ζωής έχει φτάσει πια στα κατώτερα όρια της και οι μοναδικές «πρωτοβουλίες» που παίρνουν οι περισσότεροι, είναι να δώσουν τις συνηθισμένες πολιτικές εξηγήσεις στα τηλεοπτικά κανάλια για τα όσα παραμένουν ανεπίλυτα. Η δύναμη της καρέκλας κυριαρχεί πάνω απ’ όλα και ευδοκιμεί εκεί που υπάρχει κοινωνική και πολιτική αδράνεια… Μέχρι πότε όμως;

Παολο Μελισσανο / Κέρκυρα

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

23/9/08