Δύο ξένοι κάτω από την ίδια στέγη; Με επιφυλακτικότητα και σκεπτικισμό δέχθηκαν χθες στο υπουργείο Πολιτισμού την είδηση της συνύπαρξής του με τον τουρισμό για λόγους που συχνά έχουν αναφερθεί και στο παρελθόν: Κίνδυνοι για τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία, εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Υποχρεούμενοι όμως να αποδεχθούν το γεγονός, κάποιοι αναζήτησαν και τα οφέλη που μπορεί να υπάρξουν από αυτόν τον «γάμο», ενώ η πλέον ενδιαφέρουσα άποψη είναι αυτή που ακούστηκε από έναν παλαιό και πολύ γνωστό αρχαιολόγο: «Είναι ένα απαραίτητο πείραμα, κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν εγκυμονεί κινδύνους» έλεγε χθες. «Πώς είναι δυνατόν να παντρευτούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με τον τουρισμό- ξενοδοχεία, τουριστικοί πράκτορες κτλ. - με την προστασία των αρχαίων;» είναι ένα από τα ερωτήματα που τίθενται. Ο φόβος είναι δηλαδή ότι σε ένα πλάνο ανάπτυξης του τουρισμού, που συνεισφέρει τα μάλα στην ελληνική οικονομία, η πολιτιστική κληρονομιά θα βρεθεί σε υποδεέστερη θέση (π.χ., μπορεί να δοθεί άδεια για ένα τεράστιο ξενοδοχειακό συγκρότημα δίπλα σε αρχαιολογικό χώρο, κάτι που ήδη έχει συμβεί πάντως, παρά τις διαμαρτυρίες των αρχαιολόγων). Γεγονός είναι ότι η ίδια συνθήκη που ωφελεί τον πολιτισμό μπορεί να γυρίζει εναντίον του. Ο πολιτισμός μπορεί να αυξήσει τον τουρισμό δίνοντας έσοδα τα οποία κατανέμονται και στους δύο τομείς, όμως η υπερεκμετάλλευσή του μπορεί να τον καταστρέψει. Η άποψη λοιπόν ότι ο τουρισμός στηρίζεται σε μια κακώς νοούμενη ανάπτυξη εις βάρος του πολιτισμού και του περιβάλλοντος μένει να διαψευσθεί. Σήμερα δύο τάσεις επικρατούν στο ΥΠΠΟ, όπου η Αρχαιολογική Υπηρεσία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος. Είναι η παλαιά νοοτροπία της επιστημονικής καθαρά προσέγγισης της Αρχαιολογίας και κατ΄ επέκτασιν η αποστειρωμένη αντιμετώπιση των μνημείων αφενός, αφετέρου η περισσότερο απελευθερωμένη θέση, που αποδέχεται τη συμμετοχή του κοινού, την προβολή των μνημείων για την ανάδειξή τους, τη διαχείριση υπό κάποια έννοια της πολιτιστικής κληρονομιάς, προς όφελός της φυσικά. Μάνατζμεντ για τον πολιτισμό; Στην οδό Μπουμπουλίνας μπορεί οι περισσότεροι να φρίττουν ακούγοντας τη λέξη, κάποιοι όμως θεωρούν ότι όλα εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει.
«Το ιδανικό θα ήταν να υπάρξει μια ειρηνική συνύπαρξη επ΄ ωφελεία των αρχαίων. Η πανωλεθρία θα ερχόταν αν ο τουρισμός απορροφούσε τον πολιτισμό» έλεγε στέλεχος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, ενώ άλλος θυμήθηκε την εποχήπρο δικτατορίας- όπου ο τουρισμός ενίσχυε οικονομικά τον πολιτισμό, καθώς μάλιστα συνυπήρχαν στο ίδιο υπουργείο.
Πηγη Το Βήμα
7.10.09
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου