 |
| Murillo - Old Woman Spining - Prado,Madrid |
Μια τακτική αναγνώστρια της «Κ» μού έκανε την τιμή να μοιραστεί μαζί μου κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις της. Ας μου επιτραπεί να μοιραστώ μαζί σας μερικά αποσπάσματα της επιστολής της.
«Είμαι 83 ετών, υγιής γενικά, αλλά περιορισμένη όπως καταλαβαίνετε κυρίως στο σπίτι και χωρίς υποχρεώσεις που να με απασχολούν: διάβασμα, πλέξιμο, λίγο μαγείρεμα και συγύρισμα, όχι επισκέψεις, γιατί οι “δικοί” μου άνθρωποι και φίλοι φεύγουν ένας ένας ή έφυγαν ήδη, τα λουλούδια μου, τον σκύλο μου, τον γιο μου που με προβληματίζει η υπερπροστατευτικότητά του, γιατί μου φανερώνει διαρκώς το πόσο άχρηστη και ευάλωτη έχω καταντήσει…». Μοναδική χαρά της είναι το αγνάντεμα της θάλασσας («που το επιδιώκω παίρνοντας το λεωφορείο προς Βούλα ή Βουλιαγμένη») και «φυσικά η τηλεόραση».
Η πρώτη παρατήρησή της αφορά τις εκπομπές έρευνας που προβάλλονται τα μεσάνυχτα, «την ώρα δηλαδή που οι προβληματισμένοι πολίτες πρέπει να κοιμηθούν, γιατί αύριο έχουν δουλειά ή είναι μεγάλης ηλικίας». Αναρωτιέται επίσης γιατί οι εκπομπές αυτές δεν προβάλλονται σε επανάληψη κάποια προσιτή ώρα, π.χ. 6-7 το απόγευμα ή 1-2 το μεσημέρι.
Πράγματι, λίγες είναι οι αξιόλογες εκπομπές που επαναπροβάλλονται (συνήθως το Σαββατοκύριακο) προτού μπαγιατέψουν, όπως το «Κουτί της Πανδώρας», η «Μηχανή του χρόνου», οι «Ανταποκριτές» (και οι τρεις στη ΝΕΤ), το «Αξιον εστί» (ΕΤ3), το «1821» και οι «Νέοι Φάκελοι» (και οι δύο στον ΣΚΑΪ). Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες μεταμεσονύχτιες εκπομπές σε άλλα κανάλια, που πολλοί θα τις παρακολουθούσαν αν επαναπροβάλλονταν, π.χ. η «Εμπόλεμη ζώνη» ή η «Ερευνα» του Mega.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις καλές ταινίες που προβάλλονται μετά τα μεσάνυχτα και «λυπάσαι γιατί τις χάνεις». Δυστυχώς, το βράδυ, από τις οχτώ ώς τις δώδεκα, κυριαρχούν εκπομπές «ηλίθιες και ανούσιες», που «όχι μόνο σε αποβλακώνουν, αλλά σου το φωνάζουν πως σε θεωρούν εύπιστο και βλάκα». Ομως, «μεταξύ των ανούσιων εκπομπών προτιμάς την πιο ανεκτή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σ’ αρέσει. Απλώς, γιατί πλήττεις».
Οσο για τους τηλεστάρ των δελτίων, «αντί να το παίζουν παρουσιαστές προσωπικοτήτων, να γίνουν παρουσιαστές γεγονότων και να αφήνουν το κοινό τους να κρίνει και να βγάλει συμπεράσματα». Αν και δεν υποτιμά την πολιτική και τους πολιτικούς, δηλώνει ότι εδώ και χρόνια έχει πάψει να είναι οπαδός κάποιου κόμματος – και οι τελευταίες εκλογές έδειξαν ότι το ίδιο ισχύει για εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες. Πράγματι, πώς γίνεται ως ψηφοφόροι να έχουμε κουραστεί από τους πολιτικούς, να μην τους εμπιστευόμαστε, αλλά να τους λουζόμαστε κάθε βράδυ στα δελτία;
Η επιστολογράφος παραδέχεται ότι σκέπτεται συχνά το τέλος, όμως δεν θέλει να φύγει προτού δει τι θα απογίνει ο τόπος μας και ομολογεί πως είναι αισιόδοξη ότι θα ξεπεράσουμε τα δύσκολα:
«Τι στο καλό μάς έκαναν ο ήλιος μας, η θάλασσά μας και το ανοιχτό μυαλό μας;».
Της Μαριάννας Τζιαντζή
Πηγή Καθημερινή
10.2.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου