Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Ενα «χρέος» για την επόμενη γενιά


Το 1981, το δημόσιο χρέος ήταν κοντά στο 30% του ΑΕΠ. Σήμερα, παρά κάποιες φιλότιμες προσπάθειες από το 1994 μέχρι το 2001, το χρέος έχει ανέβει στο 120%. Αν σήμερα είχαμε χρέος 30%, θα χρωστούσαμε 75 δισ. ευρώ αντί για τα 300 δισ. που χρωστάμε. Πού πήγαν, τι έγιναν όλα αυτά τα χρήματα; Αποκτήσαμε δρόμους, αεροδρόμια, γέφυρες, αλλά και σπίτια, πολλά σπίτια, βίλες, αυτοκίνητα, κότερα κ. λπ. Οι δρόμοι και οι γέφυρες αύξησαν την παραγωγική ικανότητα της χώρας, αλλά όχι όσο θα δικαιολογούσε η τεράστια εισροή δανεικών. Η χώρα έχασε και την αναιμική βιομηχανία που είχε, οι δημόσιες επιχειρήσεις πουλήθηκαν, η δημόσια περιουσία απαξιώθηκε. Το εμπορικό ισοζύγιο είναι για πάρα πολλά χρόνια ελλειμματικό. Αγοράζουμε πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε, περνάμε καλά, και το κάνουμε για 30 χρόνια, με δανεικά. Τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού και ήρθε με τρόπο καθόλου κομψό. Η διαχείριση της «πολυκατοικίας Ε. Ε.» μας λέει «πληρώστε τα χρέη ή φύγετε». Η γενιά των 60άρηδων πρέπει να αρχίσει να πληρώνει το χρέος που έχει φορτώσει στα παιδιά της. Τόσο απλά.

H αυτογνωσία

Ο νέος πρωθυπουργός έχει πολύ άχαρη δουλειά μπροστά του. Πέρα από όλα τα άλλα, πρέπει να προκαλέσει στον ελληνικό λαό μια κρίση αυτογνωσίας. Εργο ηράκλειο για ένα λαό μαθημένο σε άλλα και ένα κόμμα, μια πολιτική, πολιτιστική και συνδικαλιστική ηγεσία και μια Αριστερά σε διαρκή φάση άρνησης. Και όμως πρέπει, γιατί κινδυνεύει η πατρίς. Τι μπορεί, λοιπόν, να κάνει;

Ας δούμε ένα παράδειγμα από έναν χώρο που γνωρίζουμε καλύτερα. Την ίδια εκείνη εποχή που το χρέος άρχισε να σκαρφαλώνει, η Ελλάδα ξόδευε το 4%, περίπου, του ΑΕΠ για την Υγεία. Σήμερα, ξοδεύει 10%, ή 25 δισ. Φαινομενικά, δεν υπάρχει πρόβλημα, αφού στην ίδια περίοδο όλες σχεδόν οι ανεπτυγμένες χώρες διπλασίασαν αυτά που ξοδεύουν για την Υγεία. Η διαφορά είναι στην ποιότητα των δαπανών. Το 1981, η δημόσια δαπάνη ήταν περίπου 3% και η ιδιωτική 1%, σύνολο 4%. Σήμερα η δημόσια δαπάνη με ένα, θεωρητικά, ανεπτυγμένο ΕΣΥ, είναι αυτή που θα έπρεπε, δηλαδή κοντά στο 6% (διπλάσια), αλλά η ιδιωτική δαπάνη τετραπλασιάστηκε, στο 4% του ΑΕΠ. Το κράτος πληρώνει γιατί η ιατρική και η τεχνολογία ακρίβυναν. Οι ιδιώτες γιατί; Πού πηγαίνουν αυτά τα 10 δισ. που πληρώνουμε από την τσέπη μας, πέρα από φόρους και εισφορές μας, κάθε χρόνο; Πόσα από αυτά φτάνουν μέχρι την εφορία;

Ο υπουργός Οικονομικών σήκωσε δειλά το δάχτυλο και έδειξε κατά Κολωνάκι μεριά. Υπάρχουν και άλλα να του δείξουμε, από τις κρατικές δαπάνες, τα φάρμακα, τους γιατρούς των Ταμείων και όχι μόνο. Αν έφτασε η ώρα να αρχίσουμε να πληρώνουμε το χρέος, ας ανοίξουμε τα μάτια. Οι πηγές είναι ορατές, φωνάζουν. Ας αρχίσουμε να μετράμε σωστά, να βάλουμε την τεχνολογία της πληροφορίας να δουλέψει για εμάς, όπως κάνουν και οι κουτόφραγκοι, που βαρέθηκαν να μας πληρώνουν για να καλοπερνάμε. Θέληση χρειάζεται και θάρρος. Είναι η ώρα για την κυβέρνηση να πει, ή τώρα ή ποτέ.

Του Λυκουργου Λιαροπουλου.  Ο Λυκούργος Λιαρόπουλος είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

29.11.09

Κοινωνικός διάλογος και εισφοροδιαφυγή

Εντάξει, πρέπει να αντιμετωπιστεί η εισφοροδιαφυγή και να δοθεί προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της απόκρυψης των ασφαλισμένων από ορισμένες επιχειρήσεις. Αλλά μήπως όλη αυτή η συζήτηση στο υπουργείο Εργασίας περί εισφοροδιαφυγής υποκρύπτει και μια υπόσχεση προς όλους όσοι έχουν βεβαιωμένες οφειλές και δεν τις καταβάλλουν στα Ταμεία; Διότι δεν μας είπε ακόμη ο κ. Λοβέρδος τι θα κάνει με αυτούς που δεν πληρώνουν συστηματικά τις οφειλές τους στα Ταμεία; Μήπως χρειάζεται κοινωνικός διάλογος για να τηρηθεί ο νόμος και να διεκδικήσει τα χρήματά του το ΙΚΑ;

Ας δεχτούμε ότι πολλοί έχουν πρόβλημα λόγω κρίσης στην αγορά. Αλλά αυτό δεν αφορά και τους 217.787 οφειλέτες του ΙΚΑ. Kαι με τις 100.000 επιχειρήσεις και ιδιώτες που αρνήθηκαν να δώσουν έστω και μία προκαταβολή τι θα κάνει; Ας ελπίσουμε ότι ο κοινωνικός διάλογος για το ασφαλιστικό δεν είναι μια ακόμη ευκαιρία από τους υπουργούς προς τους γνωστούς αγνώστους που καμιά πολιτική εξουσία στο Εργασίας δεν θέλησε να αντιμετωπίσει γιατί διαθέτουν μέσα και εξουσία.


Πηγή Καθημερινή
29.11.09

Η ακίνητη ιδιοκτησία στο φορoλογικό στόχαστρο

Στο στόχαστρο της φορολογικής εξουσίας βρίσκεται σήμερα η ακίνητη ιδιοκτησία, μια και πολλοί πιστεύουν ότι μπορεί μόνη της να σηκώσει τα βάρη των δημόσιων ελλειμμάτων της χώρας μας. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική, ζοφερή θα λέγαμε για όσους γνωρίζουν καλά το θέμα.

Οι πραγματικές αξίες των ακινήτων καταρρέουν ελλείψει αγοραστών. Το ακίνητο έχει πάψει από καιρό να γεννά υπεραξία. Το εισόδημά του, βαρύτατα φορολογούμενο, πάνω μάλιστα από την κλίμακα μέσω του συμπληρωματικού φόρου, καθίσταται κάθε μέρα και ανασφαλέστερο, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που θίγει ενοικιαστές και ιδιοκτήτες.

Ενώ ως μεγάλη ιδιοκτησία μπορεί να χαρακτηρίζεται μόνο εκείνη που η αξία της γράφεται με επτά τουλάχιστον ψηφία, εν τούτοις φαίνεται ότι με το πρόσχημα της φορολόγησης αυτής στην ουσία θα επιβαρυνθεί βαρύτατα η μεσαία και μικρομεσαία ιδιοκτησία με ετήσιο αυτόματο ΦΜΑΠ και μάλιστα με φορολογικό συντελεστή πολλαπλάσιο του σημερινού 1 ο/οο, σε βαθμό που οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν, ακόμη και αν επιχειρήσουν να ξεπουλήσουν σταδιακά την περιουσία τους.

Προαναγγέλλεται η επαναφορά του φόρου κληρονομιάς και γονικής παροχής, ενός μέτρου που αποτελεί πραγματικό πλήγμα για την ελληνική οικογένεια και τα οικονομικά της.

Το πλέον παράλογο είναι ότι, μέσα στη σημερινή πλήρη απραξία της κτηματαγοράς, γίνεται λόγος για επικείμενη αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων. Αυτό που πράγματι είναι αναγκαίο είναι η δραστική μείωση των τιμών ζώνης και των συντελεστών της εμπορικότητας των καταστημάτων κατά 30%- 40%, ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων, με τη γνωστή απαξίωση, ενώ η ραγδαία παλαίωση και ανάγκη ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων της χώρας μας επιβάλλει την άμεση αύξηση του συντελεστή παλαιότητας τουλάχιστον στο 50%, από 20%- 40% που είναι σήμερα για τα επαγγελματικά κτίρια και έως 40% για τις κατοικίες.








Του κ. Στράτου Παραδιά
Ο κ. Στράτος Παραδιάς είναι δικηγόρος, πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ και της UΙΡΙ. 

Πηγή Το Βήμα
29.11.09




Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Τρεις καθηγητές και η πατρίς εχάθη

«Τρεις καθηγητές και η πατρίς εχάθη» είχε αναφωνήσει προ αμνημονεύτων ετών ο Βίσμαρκ. Φαίνεται ότι εκείνο το απόφθεγμα του πρώσου ηγέτη, προϊόν προφανώς μακράς εμπειρικής παρατήρησης, αγνοήθηκε απολύτως από τους επιτελείς της νέας κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Η διαδικασία προκήρυξης των θέσεων και επιλογής γενικών και ειδικών γραμματέων με βιογραφικά σημειώματα εξελίσσεται σε παράσταση μόνο για πανεπιστημιακούς. Και όντως η συντριπτική πλειονότητα των μέχρι τώρα επιλεγέντων νέων γενικών και ειδικών γραμματέων διατηρεί κάποια θέση σε ένα από τα πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Επίσης, οι πρώτες τοποθετήσεις δείχνουν ότι το αυτό μέτρο θα επικρατήσει και για τις θέσεις διοικητών σε μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Τούτων δοθέντων ο ανεξάρτητος παρατηρητής δεν μπορεί παρά να αισθανθεί τη μονομέρεια των επιλογών και λογικώς βεβαίως να σκεφθεί ότι είτε η συγκεκριμένη διαδικασία έχει κάποιο πρόβλημα είτε κάποιοι έχουν βαλθεί να ευνοήσουν σκανδαλωδώς τη συμπαθή, κατά τα άλλα, επαγγελματική ομάδα των πανεπιστημιακών καθηγητών.

Oπως και να έχει, πάντως, η μονομέρεια είναι δεδομένη και ευλόγως προκαλεί ερωτήματα. Οσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα σχολιάζουν ότι άλλο πράγμα η επιστημοσύνη και η μετάδοση της γνώσης και εντελώς διαφορετικό το μάνατζμεντ πολυπληθών και οικονομικά ισχυρών διοικητικών μονάδων, όπως τα υπουργεία και οι μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις.

Λογικώς σε όλες τις περιπτώσεις η εμπειρία σε αντίστοιχες μονάδες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα θα έπρεπε να αποτελεί σημαντικό κριτήριο επιλογής σε μια διαδικασία που προεβλήθη ως η πρώτη μεταρρυθμιστική πράξη και έχει διακηρυγμένο σκοπό την εξασφάλιση συνθηκών αποδοτικής και αποτελεσματικής διοίκησης.

Καλοί οι καθηγητές και αξιοσέβαστοι άνθρωποι οι πιο πολλοί, αλλά ελάχιστοι έχουν να καταθέσουν εμπειρία και περγαμηνές αποτελεσματικής διοίκησης μεγάλων διοικητικών μονάδων.

Oι πιο κακεντρεχείς μάλιστα δεν θα δίσταζαν να πουν ότι οι περισσότεροι των πανεπιστημιακών δεν έχουν διοικήσει ούτε περίπτερο, ότι συνήθως είναι χαοτικοί και ότι, όπως οι γιατροί, δεν δύνανται να λειτουργήσουν αποδοτικά πουθενά αλλού έξω από τα ιατρεία και τα γραφεία τους.

Βεβαίως η πραγματική ζωή κρύβει πολλές εκπλήξεις. Ισως τα νέα πρόσωπα της κρατικής μηχανής να ενσωματώνουν, εκτός από τις πανεπιστημιακές εμπειρίες, και διοικητικές εμπειρίες και τελικώς να αποδειχθούν αρκούντως αποτελεσματικά. Πιθανώς άλλωστε να ήλθε ο ο καιρός να καταρριφθεί το ιστορικό απόφθεγμα του Βίσμαρκ. 


Του Αντώνη Καρακούση

akarakousis@dolnet.gr

ΠΗΓΗ ΤΟ Βήμα
25.11.09

Το αληθινό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας

Το αληθινό και μόνιμο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι η θαυμάσια και γεωγραφικά ελκυστική χώρα που λέγεται Ελλάδα, εδώ και πολλά χρόνια, δεν συγκεντρώνει στα ταμεία της σοβαρούς πόρους πλην των κοινοτικών επιδοτήσεων, του τουρισμού και των εσόδων που προκύπτουν από τις αναγκαστικές πλην άμεσες φοροεπιδρομές του κράτους στους έλληνες πολίτες φορολογούμενους.

Αποτέλεσμα είναι το δυσθεώρητο έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών που αντανακλά την έλλειψη ανταγωνιστικότητας και το οποίο διαρκώς αυξάνεται, ενισχυόμενο και από τους τόκους των δανείων που συνάπτει το ελληνικό κράτος. Η ελληνική οικονομία δεν δημιουργεί έσοδα από εξαγωγές, ως κράτος ξοδεύουμε για εισαγωγές και δανειζόμαστε για να καλύπτουμε αυτά που μας λείπουν.

Για την έλλειψη αυτή εισροών όμως, τις οποίες έχει ανάγκη η οικονομία, μεγάλη ευθύνη φέρει, εκτός από το ανίκανο, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο Δημόσιο, και ο ιδιωτικός τομέας που δεν έχει καταφέρει να λειτουργεί ανταγωνιστικά και να συμμετέχει στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Εν πολλοίς λοιπόν το δημοσιονομικό πρόβλημα συνδέεται άμεσα με το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της χώρας (σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έπεσε από την 65η στην 71η θέση μεταξύ 134 χωρών), η οποία θα αντιμετωπιστεί επιτυγχάνοντας ισοσκέλιση του ελλείμματος εξωτερικών συναλλαγών μέσω συγκεκριμένων στρατηγικών στόχων που σχετίζονται με την ενίσχυση της εξαγωγικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ενός νέου στρατηγικού αναπροσανατολισμού της χώρας. Το μοντέλο ανάπτυξης που οικοδομήσαμε ήταν στρεβλό και βασίστηκε κύρια στα υπερδανεισμένα νοικοκυριά, στις κάθε λογής περίεργες επενδύσεις και στην υπερπροσφορά της κατασκευής, η οποία υπερχρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο οικονομικής μεγέθυνσης.

Στο νέο μοντέλο ανάπτυξης που καλείται να υπηρετήσει η υπεύθυνη πολιτική ηγεσία θα πρέπει να αναζητηθούν οι τομείς εκείνοι της οικονομίας οι οποίοι μπορούν να πάνε τη χώρα μπροστά, π.χ. τουρισμός, ναυτιλία, παραδοσιακά επώνυμα ελληνικά προϊόντα κ.ά.

Σήμερα, που η δυναμική της ΟΝΕ και της πιστωτικής επέκτασης έχουν εξαντληθεί, πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα στις αναγκαίες δημοσιονομικές προσαρμογές και στην υιοθέτηση πολιτικών επανεκκίνησης της πραγματικής οικονομίας που θα δημιουργήσει περιβάλλον αξιοπιστίας και έμπνευσης για τους ξένους επενδυτές.

Ο κ. Αντώνης Ζαΐρης είναι γενικός διευθυντής του ΣΕΛΠΕ.
Πηγή Το Βήμα
25.11.09





Η σκέψη δεν φυλακίζεται (η Αναγνώσεις ελευθερίας πίσω από τα κάγκελα της φυλακής)

Στη φυλακή τα πάντα μεγεθύνονται, οι καταστάσεις, ο χρόνος, τα προβλήματα και οι ελπίδες για διέξοδο. Ποια όμως μπορεί να είναι η διέξοδος από τη σκληρή καθημερινότητα πίσω από τα κάγκελα; Μια από τις πιο αποτελεσματικές είναι το διάβασμα, μας λένε οι ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι του κέντρου κράτησης γυναικών στον Ελαιώνα Θηβών κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στο κατάστημα. «Η σχέση των κρατουμένων με το βιβλίο δεν είναι περιστασιακή, είναι μια σχέση μέσα από την οποία ζουν. Ενα και μόνο βιβλίο μπορεί να τους αλλάξει τη ζωή. Και αυτό έχει συμβεί», υποστηρίζουν.

Οι βιβλιοθήκες των γυναικείων φυλακών Θηβών έγιναν γνωστές από ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που πήρε... λάθος δρόμο. «Είχα βρει πεταμένα βιβλία και τα μάζευα από τα σκουπίδια, καθώς εμείς στις φυλακές είχαμε μεγάλη έλλειψη... Υστερα από αυτό έστειλα ένα email -το περασμένο καλοκαίρι- σε φίλους και γνωστούς με το οποίο τους παρακάλεσα αντί να πετάνε τα παλιά τους βιβλία να τα στέλνουν σε μας», αφηγείται στην «Κ» ο ψυχολόγος των γυναικείων φυλακών Θηβών, Βαγγέλης Κοσμάτος. «Εκείνοι το προώθησαν στους δικούς τους φίλους και, λίγους μήνες μετά, κάποιος πέρασε το μήνυμα στο Διαδίκτυο με αποτέλεσμα να διαβαστεί από χιλιάδες ανθρώπους. Αναπάντεχα άρχισα να δέχομαι δεκάδες δέματα με βιβλία από κάθε γωνιά της Ελλάδας, ακόμα και από ομογενείς του εξωτερικού».

Την περασμένη Δευτέρα τα βιβλία από τις βιβλιοθήκες των φυλακών είχαν φτάσει τα 6.000. Αλλα 500 καταγράφηκαν μέχρι σήμερα, ενώ μερικές χιλιάδες ακόμα παραμένουν μέσα στα δέματα για να καταγραφούν και να πάρουν τον δρόμο τους. «Εχουμε αρχίσει πλέον να στέλνουμε βιβλία σε άλλες φυλακές που επίσης κινητοποιήθηκαν στην προσπάθεια ενίσχυσης των βιβλιοθηκών τους», λένε οι υπάλληλοι στο κέντρο κράτησης.
Ενα παράθυρο...
Ξεπερνώντας τον δισταγμό που χαρακτηρίζει την πλειονότητα των υπαλλήλων των φυλακών απέναντι στα ΜΜΕ ο κ. Κοσμάτος αποφασίζει να «μπει μπροστά» για να προωθήσει τις βιβλιοθήκες διότι: «Η σημασία τους εδώ είναι τεράστια. Μέσα από ένα βιβλίο κρατούμενες έχουν συνειδητοποιήσει το πώς βρέθηκαν στη φυλακή, έχουν αλλάξει τη ματιά τους για τον κόσμο. Μέσα στη φυλακή το βιβλίο δεν είναι προϊόν για κατανάλωση, είναι ένα παράθυρο... Γι’ αυτό πρέπει να μπουν και άλλα βιβλία στις φυλακές».

Οπως περιγράφουν εργαζόμενοι των φυλακών, οι γυναίκες κρατούμενες είναι πολύ «ψαγμένο» και απαιτητικό κοινό. «Σε έναν κατάλογο βιβλίων που μας ζήτησαν να προμηθευτούμε, τα περισσότερα βιβλία ήταν τα πιο σύγχρονα και γνωστά της ελληνικής λογοτεχνίας. Εκτός από τα πολλά βιβλία που έχουν διαβάσει, ενημερώνονται και από τις εφημερίδες για ό,τι καινούργιο κυκλοφορεί στον χώρο των εκδόσεων», περιγράφει η κοινωνική λειτουργός κ. Γεωργία Ψαράκη. Οι κρατούμενες αγαπούν ιδιαίτερα τα ιστορικά μυθιστορήματα και την ψυχολογία. Προτιμούν μυθιστορήματα με ιστορίες αγάπης, ανθρώπινες σχέσεις, χωρισμούς, απώλειες. Μέσα από το διάβασμα προσπαθούν να δώσουν στη σκέψη τους τη δυνατότητα να ξεφύγει από τα κάγκελα. Αυτό φαίνεται και από τα μπεστ σέλερ των φυλακών στα οποία περιλαμβάνονται οι περισσότεροι τίτλοι του Πάολο Κοέλιο, βιβλία του Ιρβιν Γιάλομ, «Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον» του Richard Bach, «Το μήνυμα» της Marlo Morgan και φυσικά ο «Μικρός Πρίγκιπας» του Εξυπερύ.

Οι βιβλιοθηκάριοι είναι επίσης κρατούμενες, η επιλογή των οποίων «είναι ιδιαίτερα σημαντική υπόθεση, καθώς πρέπει να διαθέτουν συγκεκριμένες προδιαγραφές: από το να έχουν γνώση των βιβλίων μέχρι του να είναι ευγενικές και υπομονετικές με τις άλλες κρατούμενες» σχολιάζει ο κ. Κοσμάτος. Κατά τον ίδιο τρόπο έχουν αρχίσει να οργανώνονται οι βιβλιοθήκες στις φυλακές Γρεβενών, Κατερίνης κ.α. Οπως λέει, πολλές κρατούμενες αρχίσουν να διαβάζουν ύστερα από προτροπή των κοινωνικών λειτουργών, ενώ άλλες μπαίνουν στη βιβλιοθήκη για να διεκπεραιώσουν κάποιο έγγραφο και «το μάτι τους πέφτει πάνω σε κάποιο τίτλο βιβλίου και έτσι ξεκινάει η ανάγνωση», προσθέτει.

Μετά την αυθόρμητη κινητοποίηση του κόσμου, οι ανάγκες για βιβλία έχουν σημαντικά ικανοποιηθεί. Τώρα αναζητούνται κυρίως ξενόγλωσσα, αλβανικά, ρουμάνικα, βουλγάρικα και ρώσικα βιβλία.

Στα βιβλία που στέλνουν στις κρατούμενες πολλοί αποτυπώνουν μηνύματα συμπάθειας και συμπαράστασης. «Η σκέψη δεν φυλακίζεται», γράφει ένα από αυτά.

Του Κωστα Oνισενκο
Πηγή Καθημερινή
25.11.09

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Εχει στοχοποιηθεί η μεσαία περιουσία


Περίπου 1.000.000 οικογένειες φαίνεται ότι θα κληθούν να πληρώσουν έκτακτη εισφορά μαζί με το ΕΤΑΚ το 2009, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων κ. Στράτο Παραδιά. Η απόφαση της κυβέρνησης να κατεβάσει το όριο πάνω από το οποίο θα επιβληθεί έκτακτη εισφορά στους ιδιοκτήτες ακινήτων σε ολόκληρη την επικράτεια έχει στόχο την είσπραξη περισσοτέρων εσόδων.

- Πώς κρίνετε την απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλει το 2009 έκτακτη εισφορά στα ακίνητα;

«Η φορολόγηση της “μεγάλης” ακίνητης ιδιοκτησίας δεν είναι τελικά παρά το πρόσχημα για τη σημερινή, χωρίς προηγούμενο, φορολογική στοχοποίηση της μεσαίας ιδιοκτησίας, που είναι ο πυρήνας του υστερήματος και της αποταμίευσης του ελληνικού λαού. Οι γνωστές δημοσιονομικές ανάγκες και η αδυναμία εντοπισμού των (φοροφυγάδων) ανέντιμων φορολογουμένων δεν μπορεί ποτέ να “νομιμοποιήσουν” τη φοροεπιδρομή κατά των εντίμων, με σαρωτικά μέτρα όπως η έκτακτη εισφορά, ο αναμενόμενος ετήσιος αυτόματος ΦΜΑΠ, η επαναφορά του φόρου κληρονομιάς- γονικής παροχής και η προαναγγελθείσα νέα αύξηση των αντικειμενικών αξιών, που όλα αυτά θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην αρπαγή- έμμεση δήμευση των περιουσιών τους· το όποιο εναπομείναν εισόδημα της οποίας ήδη φορολογείται βαρύτατα και χωρίς αποσβέσεις».

- Πόσοι υπολογίζετε ότι θα είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων που θα πληρώσουν έκτακτη εισφορά;

«Το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα τα πλήρη στατιστικά στοιχεία για το ΕΤΑΚ και τους υποχρέους του. Αν υπολογίσουμε ότι πάνω από 5.500.000 φορολογούμενοι υποβάλλουν δήλωση φόρου εισοδήματος και 4.000.000 περίπου υποβάλλουν Ε9, από τους οποίους μάλιστα περίπου 300.000 με σημαντικές περιουσίες δεν έχουν προβεί ακόμη σε διόρθωση των λανθασμένων στοιχείων τους, πολύ φοβάμαι ότι ο αριθμός των υπόχρεων ιδιοκτητών τελικά θα πλησιάσει το 1.000.000. Η αύξηση του συνολικού φόρου που θα πληρώσει ο καθένας για εισφορά σε σχέση με το ΕΤΑΚ κυμαίνεται από 25% στη μικρή ως 133% στη μεσαία περιουσία ύψους ως και 1.000.000 ευρώ και ως 585% στα υψηλότερα κλιμάκια».

- Τι πρέπει να αλλάξει στη φορολογία των ακινήτων; «Κάθε φορολογικό μέτρο πρέπει να βασίζεται πάνω στη λογική και σε αξιολόγηση της πραγματικής φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών, αλλά και σε πνεύμα πραγματικής δικαιοσύνης και ισότητας. Αν το κράτος θέλει να φορολογήσει την ιδιωτική περιουσία αυτό πρέπει να ισχύσει ισότιμα για κάθε είδος περιουσιακού στοιχείου, και όχι μόνον για τα ακίνητα. Αν το κράτος θέλει να επαναφέρει τον φόρο κληρονομιάς- γονικής παροχής των ακινήτων, ας κάνει το ίδιο και για τις μετοχές και τα εταιρικά μερίδια. Αν το κράτος θέλει να φορολογήσει όλα τα εισοδήματα με την ίδια κλίμακα, το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να καταργήσει τον συμπληρωματικό φόρο 1,5% στα μισθώματα, που είναι η μόνη πηγή εισοδήματος που σήμερα φορολογείται πάνω από την κοινή κλίμακα φορολογίας εισοδήματος».

Του Κ.Σιωμόπουλου
Πηγή Το Βήμα
24.11.09

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Καταπατήσεις με «βαθιές ρίζες» Ξεκινά η δίκη για το σκάνδαλο πώλησης δάσους στην Αιξωνή


Της Ευας Καραμανωλη
Μια από τις μεγαλύτερες υποθέσεις καταπάτησης και παράνομης πώλησης δασικής έκτασης των τελευταίων ετών τίθεται στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης, αυτή τη φορά σε επίπεδο ακροαματικής διαδικασίας. Πρόκειται για την υπόθεση της Αιξωνής στη Γλυφάδα, όπου περίπου 1.000 στρέμματα δασικής έκτασης πωλήθηκαν με πλαστούς και εικονικούς τίτλους ιδιοκτησίας, προκαλώντας στο Δημόσιο ζημία περί τα 150 εκατομμύρια ευρώ.
Κεντρικό ρόλο στην υπόθεση έχει η καταζητούμενη για εμπλοκή της (και) στο παραδικαστικό κύκλωμα πρώην ανακρίτρια Αντωνία Ηλία. Με απόφασή της, ως πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, η κ. Ηλία αγνόησε εισαγγελικό πόρισμα που έκρινε ότι η επίμαχη έκταση θα πρέπει να περιέλθει στο Δημόσιο και επέτρεψε τη μετεγγραφή εκτάσεων.
Η δίωξη σε βάρος της πρώην ανακρίτριας έπαυσε λόγω παραγραφής, ωστόσο, στη δίκη που αναμένεται να ξεκινήσει αύριο ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, στο εδώλιο θα βρεθούν δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, επιχειρηματίες αλλά και ιδιώτες οι οποίοι κατηγορούνται για εμπλοκή τους στην υπόθεση της Αιξωνής.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου καταπάτησης δασικής έκτασης έγινε στο πλαίσιο διερεύνησης του αποκαλούμενου παραδικαστικού κυκλώματος από τους εφέτες-ανακριτές κ. Ι. Σίδερη και Ι. Φιοράκη. Οι δικαστικοί λειτουργοί «σκόνταψαν» πάνω στην απόφαση της κατηγορούμενης στην υπόθεση του παραδικαστικού κυκλώματος πρώην ανακρίτριας Αντωνίας Ηλία με την οποία επετράπη η μετεγγραφή δασικών εκτάσεων.
Ωστόσο, η ιστορία των καταπατήσεων και των παράνομων αγοραπωλησιών δασικών εκτάσεων στην Αιξωνή της Γλυφάδας ξεκινά αρκετά χρόνια πριν, το 1960.
Οπως προέκυψε από την έρευνα που διενήργησαν οι εφέτες-ανακριτές αλλά και από δημοσιεύματα της εποχής- η πρώτη που κατηγορήθηκε για πώληση ανύπαρκτων οικοπέδων στην περιοχή της Γλυφάδας ήταν η Ελπίδα Κυριαζοπούλου. Αυτή, εμφανιζόταν να έχει κληρονομήσει τεράστια έκταση την οποία είχε ρυμοτομήσει σε οικόπεδα τα οποία πωλούσε σε ανυποψίαστους πελάτες. Οπως μάλιστα είχε ομολογήσει τότε η ίδια, την έκταση αυτή την είχε πωλήσει δύο και τρεις φορές(!) σε διάφορους αγοραστές, εξασφαλίζοντας τεράστια ποσά.
Εν συνεχεία, ως ιδιοκτήτης έκτασης περίπου 40.000 στρεμμάτων εμφανίστηκε ο αποβιώσας το 2000 Αναστάσιος Βασιλείου, ο οποίος υποστήριξε ότι την είχε κληρονομήσει από την Κυριαζοπούλου με διαθήκη - πλαστή όπως προέκυψε.
Πλαστά έγγραφα
Mετά τον Βασιλείου, ως επόμενοι ιδιοκτήτες της έκτασης εμφανίστηκαν οι κατηγορούμενοι επιχειρηματίες Τζον Κωνσταντινίδης και Κώστας Γεωργίου, οι οποίοι μάλιστα έχουν καταδικαστεί για «παρακλάδι» αυτής της υπόθεσης. Οι δύο κατηγορούμενοι, προκειμένου να αποδείξουν ότι είναι ιδιοκτήτες της έκτασης φέρονται ότι προσκόμισαν πλαστά έγγραφα από την Εφορία, αλλά και από το Δασαρχείο Πεντέλης.
Οπως προκύπτει από τη δικογραφία, το «έγγραφο» της Εφορίας βεβαίωνε ότι ο πωλητής είχε καταβάλει τον φόρο κληρονομίας. Οσο για το «έγγραφο» του Δασαρχείου Πεντέλης αυτό βεβαίωνε ότι «όπως διαπιστώθηκε από αυτοψία του αρμόδιου υπαλλήλου η έκταση στην Αιξωνή Γλυφάδας εμβαδού 620 στρεμμάτων δεν είναι δασική».
Σύμφωνα με το βούλευμα, βάσει του οποίου δικάστηκαν οι δύο επιχειρηματίες, τα συγκεκριμένα οικόπεδα περιλαμβάνονταν στις ανακηρύξεις αναδασωτέων εκτάσεων με απόφαση του υπουργού Γεωργίας από το 1934(!), αλλά και με απόφαση της Νομαρχίας Αττικής που εκδόθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1972.
Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για αδικήματα που αφορούν μεταξύ άλλων τα κακουργήματα της απάτης σε βάρος του Δημοσίου, υφαρπαγής ψευδούς βεβαίωσης, πλαστογραφίας αλλά και της ηθικής αυτουργίας στα παραπάνω αδικήματα θα καθίσουν οι δικηγόροι Δημήτρης Παρασκευόπουλος, Πέτρος Σφαλαγκάκος, Θωμάς Παλαιογιάννης, Βασίλης Αγιασοφίτης, Κωνσταντίνος Λιδωρίκης, Γιώργος Αβραμόπουλος, Δημήτρης Παρασκευόπουλος-Κόλλιας, Σπήλιος Παπαθανασόπουλος και Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Συγκατηγορούμενοί τους είναι οι συμβολαιογράφοι Δέσποινα Σεχιώτη, Σταύρος Παπαδογεωργής, Αθηνά Τσατσαρώνη, Μαρία Σοφού, Δημήτρης και Κωνσταντίνος Μητρέλης και η Σωτηρία Κατσαγιάννη. Για την ίδια υπόθεση κατηγορούνται οι επιχειρηματίες Κωνσταντίνος Γεωργίου και Τζον Κωνσταντινίδης, καθώς και οι ιδιώτες Αγγελική Χριστοδουλάκη, Θεόδωρος Δουσαΐτης, Χρήστος Τοπούζης, Γιώργος Μπασούκος, Αναστάσιος Πρίτσας, Ιωάννης Σκιντζής, Κωνσταντίνος Μανιόπουλος και Δημήτρης Εμμανουηλίδης.
«Εδώ, τα καλά οικόπεδα - φιλέτα…»
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας, βάσει των κατηγορητηρίων που συνέταξαν οι εφέτες ανακριτές το κύκλωμα δρούσε ως εξής: ορισμένα μέλη του, έβρισκαν πρόσωπα πρόθυμα να υπογράφουν προσύμφωνα με τα οποία εμφανίζονταν ως αγοραστές των οικοπέδων. Τα προσύμφωνα αυτά μετά εύλογο χρονικό διάστημα εμφανίζονταν ως «τίτλοι ιδιοκτησίας» και εν συνεχεία οι «ιδιοκτήτες» έδιναν εντολή σε τρίτους να πωλήσουν την «ιδιοκτησία». Μαλιστα εμφανίζονταν και στην υπηρεσία του Δήμου Γλυφάδας και έπαιρναν τις απαραίτητες βεβαιώσεις για την αγοραπωλησία, προσκομίζοντας παράλληλα τα παλαιά προσύμφωνα. Ετσι, οι κατηγορούμενοι φέρονται ότι εξασφάλιζαν έστω και προσωρινά τίτλους ιδιοκτησίας και έπειθαν τους ανυποψίαστους πελάτες τους ότι μπορούν να αποκτήσουν σε τιμές ευκαιρίας οικόπεδα - φιλέτα στη Γλυφάδα. Σύμφωνα με τη δικογραφία κάποια από τα επίμαχα προς πώληση οικόπεδα βρίσκονταν στην περιοχή μεταξύ του παλαιού αεροδρομίου και του γκολφ της Γλυφάδας!
Από τους 26 κατηγορουμένους, επτά είναι συμβολαιογράφοι, εννέα δικηγόροι, δύο επιχειρηματίες και οκτώ ιδιώτες. Στο πλαίσιο της ανάκρισης που διενήργησαν οι εφέτες-ανακριτές κ. Ιωάννης Σίδερης και Ι. Φιοράκης εντοπίστηκαν τουλάχιστον 50 «ύποπτα» συμβόλαια και προσύμφωνα, η νομιμότητα των οποίων θα κριθεί από τους δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.

Της Ευας Καραμανωλη 
Πηγή Καθημερινή
22.11.09

Δύο μαύρες τρύπες στο κέντρο της Αθήνας (παλιό Εθνικό τυπογραφείο και πλ. Δικαιοσύνης)

Εγκατάλειψη στην πλατεία Δικαιοσύνης και στο παλιό Εθνικό Τυπογραφείο

Κυριακή, προχωρημένο απόγευμα. Στην πλατεία Δικαιοσύνης. Πού; Να λοιπόν μια από τις πιο κεντρικές πλατείες της Αθήνας, το όνομα της οποίας αγνοεί η συντριπτική πλειοψηφία των Αθηναίων. Εχουμε περάσει εκατομμύρια φορές, πολύ λιγότερες την διασχίσαμε, ακόμα πιο λίγες σταθήκαμε στα μαρμάρινα καθιστικά της. Σήμερα έχει στρατοπεδεύσει εδώ μια ομάδα αστυνομικών. Οχι μόνο σήμερα.

Τα τελευταία βράδια η αστυνομική παρουσία είναι έντονη σε αυτή την άγνωστη μαύρη τρύπα του αθηναϊκού κέντρου. Για κάποιες εβδομάδες ο κίνδυνος να μεταφερθεί εδώ το σκηνικό της Ομόνοιας στην προ Χρυσοχοΐδη εποχή ήταν περισσότερο από υπαρκτός. Μέσα σε λίγες ημέρες το ιδιόμορφο αυτό αστικό κενό (απέναντι από το απαστράπτον «Ρεξ» και τις ορδές των θαυμαστών του Μιχάλη Χατζηγιάννη) γέμισε με τους εξαθλιωμένους της πλατείας Ομονοίας, κυρίως εξαρτημένους απο ναρκωτικά, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί από το μόνιμο στέκι τους την πρώτη εβδομάδα της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης.

Η αλήθεια είναι ότι το μέρος εξυπηρετούσε. Στην πλατεία-φάντασμα δεν πλησίαζε κανείς. Ή σχεδόν κανείς. Μόνο έφηβοι που έκαναν σκέιτ, λίγα ζευγαράκια κι όσοι ήθελαν να κάνουν την ανάγκη τους χωρίς να τους ενοχλήσει κανείς, στις φυλλωσιές μπροστά από ένα άλλο φάντασμα, το ιστορικό κτίριο του παλιού Εθνικού Τυπογραφείου.

Μήπως αυτή είναι η αιτία όλων των δεινών αυτής της ξεχασμένης πλατείας; Το λουλακί λείψανο με τις σιδεριές, πίσω από τις οποίες αποκαλύπτεται ένας αδιανόητος σκουπιδότοπος και το προσωρινό κατάλυμα ενός απελπισμένου αστέγου;

Ελάχιστοι περαστικοί μπορούν να αντιληφθούν την ιστορικότητα του κτίσματος, μιας από τις πρώτες οικοδομές της μετεπαναστατικής Αθήνας.

Το αρχικό κτίριο του Βασιλικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου (από το 1863, Εθνικού) επί της οδού Σταδίου (μεταξύ των κατοπινών οδών Αρσάκη και Σανταρόζα) οικοδομήθηκε το έτος 1834-1835, βάσει σχεδίων του Βαυαρού αρχιτέκτονα Joseph Hoffer, όπως διαβάζουμε στην ηλεκτρονική έκδοση του Αρχείου Νεωτέρων Μνημείων. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα δημόσια κτίρια της απελευθερωμένης Αθήνας και ταυτόχρονα από τα πρώτα δείγματα ενός πρώιμου και λιτού κλασικισμού στην Ελλάδα. Διέθετε ισόγειο σε σχήμα αντεστραμμένου Π, στο μέσον της πρόσοψης του οποίου υψωνόταν ένας μικρότερος όροφος, που όμως αποτεφρώθηκε από πυρκαγιά το 1854. Το 1890 πραγματοποιήθηκαν επισκευές στην πρόσοψη και κτίσθηκαν νέες οικοδομές στο υπόλοιπο τετράγωνο, αλλά μια δεκαπενταετία αργότερα (το 1905-1906), το Τυπογραφείο μεταστεγάστηκε στη σημερινή του έδρα, επί της οδού Καποδιστρίου.

Μεταξύ των ετών 1931-1932, προκειμένου να στεγαστούν στη θέση του παλαιού Τυπογραφείου οι υπηρεσίες του Πρωτοδικείου Αθηνών, προστέθηκε ένας νέος δεύτερος όροφος και μια πτέρυγα στην πίσω αυλή, με σχέδια του αρχιτέκτονα Φοίβου Ζούκη. Το 1984 κατεδαφίστηκαν όλες οι υπόλοιπες προσθήκες του οικοδομικού τετραγώνου και διατηρήθηκε αναπαλαιωμένο μόνο το κυρίως διώροφο κτίριο, το οποίο έχει μεν ενσωματωμένο το ισόγειο του αρχικού κτίσματος του 1835, αλλά συνολικά απεικονίζει την εκλεκτικιστική μορφή που του δόθηκε το 1932 (με το νεοκλασικό περίθυρο της κεντρικής εισόδου, τις διακοσμημένες με ρόδακες και κυμάτια ζωφόρους και τη χαρακτηριστική διακόσμηση της ζώνης του ορόφου με τις κόκκινες ορθογώνιες επιφάνειες).

Ως προς τη σημερινή του μορφή, είναι εν πολλοίς αυτή που μας παρέδωσε προπολεμικά ο Φοίβος Ζούκης. Το κτίριο έχει σχήμα Π, είναι διώροφο πάνω σε εξέχουσα μονομερή βάση και καλύπτεται από κεραμοσκεπή στέγη. Λόγω της κλίσης του εδάφους, προς την οδό Σανταρόζα προκύπτει υπόγειος χώρος. Το ισόγειο τερματίζεται προς τα πάνω σε απλή ζωφόρο με ανάγλυφους ρόδακες και ιωνικό κυμάτιο. Ο όροφος επίσης τερματίζεται σε απλή ζωφόρο με ανάγλυφο μαίανδρο και ιωνικό κυμάτιο. Πάνω από αυτό διαμορφώνεται ένα εξέχον γείσο.

Στο περιθώριο

Παρά την ιστορική του σημασία, το κτίριο αυτό ουδέποτε αγαπήθηκε από τους Αθηναίους. Ο απλοποιημένος νεοκλασικισμός του, χωρίς ελκυστικά διακοσμητικά στοιχεία, και σε συνδυασμό με τον «μεταιχμιακό» χαρακτήρα της περιοχής, το περιθωριοποίησαν, μακριά από τις καρδιές των κατοίκων της πρωτεύουσας. Η διαμόρφωση της πλατείας, όταν κατεδαφίστηκαν τα υπόλοιπα κτίσματα του οικοδομικού τετραγώνου το 1984, επί υπουργίας Γεωργίου-Αλέξανδρου Μαγκάκη, και γενικότερα ευπρεπίστηκε η περιοχή μετά την απομάκρυνση των Δικαστηρίων, θα μπορούσε να ήταν θεωρητικά το έναυσμα για καλύτερες ημέρες. Και εν μέρει ήρθαν. Η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας και Στέγασης του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ έβαλε μπροστά ένα πρόγραμμα αποκατάστασης του κτιριακού συγκροτήματος του παλιού Τυπογραφείου.

Οι αρχιτέκτονες-μηχανικοί Κατερίνα Κορρέ και Κατερίνα Μόμτσιου-Τοκατλίδη προχώρησαν σε ιστορική έρευνα και στη σύνταξη προμελέτης. Μετά πολλών κόπων και βασάνων άρχισαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 εργασίες αποκατάστασης. Αποκαταστάθηκαν η στέγη και το κέλυφος, οι όψεις του κτιρίου, ήρθε στο φως η χαμένη πτέρυγα του συγκροτήματος, αλλά τα έργα δεν προχώρησαν στο εσωτερικό. Οι περιορισμένοι πόροι δεν ήταν το μόνο πρόβλημα. Το κράτος δεν είχε αποφασίσει τι θα κάνει το παλιό Τυπογραφείο, επομένως τα περιθώρια για το είδος των παρεμβάσεων στο εσωτερικό ήταν εκ των πραγμάτων ελάχιστα, από τη στιγμή που δεν είχε προσδιοριστεί η νέα χρήση.

Μια πρώτη ιδέα ήταν να ιδρυθεί και να εγκατασταθεί εκεί ένα Μουσείο Δικαιοσύνης. Οι δύο μελετήτριες είχαν συντάξει πρόταση για Μουσείο Τύπου, Τυπογραφίας και Δικαιοσύνης όπου προβλεπόταν και υπόγεια επέκταση έτσι ώστε να προστεθούν νέοι χώροι.

Μελέτη έγινε και για τη διαμόρφωση της πλατείας. Εδώ φτάσαμε πολύ κοντά στην υλοποίηση, αφού το έργο δημοπρατήθηκε λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς. Δυστυχώς ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος, με αποτέλεσμα να ξεχαστεί και η μελέτη και η πλατεία. Η ιδέα της εγκατάστασης ενός Μουσείου εξασφάλιζε μια συμβατή χρήση που δεν θα «ενοχλούσε» και θα ανταποκρινόταν σε ένα πάγιο αίτημα της νομικής κοινότητας.

Από τότε πέρασε σχεδόν μια δεκαετία και κανένα Μουσείο δεν ιδρύθηκε, πόσω μάλλον να εγκατασταθεί στο άδειο κουφάρι του Τυπογραφείου. Αντίθετα, πριν τρία από χρόνια ανακοινώθηκε ότι το κτίριο θα στεγάσει τελικά υπηρεσίες του (γειτονικού) Συμβουλίου της Επικρατείας. Η απόφαση δεν είχε μέχρι σήμερα συγκλονιστικές επιπτώσεις στην εικόνα της πλατείας. Νέα μελέτη συντάσσεται από την κατασκευαστική εταιρεία του υπουργείου Δικαιοσύνης «Θέμιδα».

Η ίδια η πλατεία δεν είναι σε κακή κατάσταση, αλλά τίποτα δεν σε τραβάει κοντά της. Και ο άθλιος περιβάλλων χώρος του παλιού Τυπογραφείου δεν βοηθάει καθόλου. Ακόμα κι αν ολοκληρωθεί η αποκατάσταση του κτιρίου, ακόμα κι αν ξεβρωμίσει και αποκτήσει ζωή ο χώρος, η επιστροφή της πλατείας Δικαιοσύνης στον χάρτη της Αθήνας μοιάζει αυτή τη στιγμή με μια δύσκολη αστική σπαζοκεφαλιά. Οταν θα αποχωρούν οι τελευταίοι υπάλληλοι του ΣτΕ και το σκοτάδι θα απλώνεται, ίσως χρειαστούν πολύ περισσότερα από μια αποκατάσταση.

Του Δημητρη Ρηγοπουλου
Πηγή Καθημερινή
22.11.09

Σημείωση : Το πλήρες ιστορικό του κτιρίου με τίτλο "από Βασιλικό Τυπογραφείο και Λιθογραφείο σε Πρωτοδικείο Αθηνών"  μπορείτε να βρείτε εδώ   

Τελειώνει το....πάρτυ εκατομμυρίων για τις ΜΚΟ


Τέλος στις μη κυβερνητικές Οργανώσεις-σφραγίδες προτίθεται να βάλει η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να αξιοποιηθούν τα χρήματα που διατίθενται για το αξιόλογο έργο που επιτελούν αρκετές, αλλά και για να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι.

Για τις ΜΚΟ και τη χρηματοδότηση που λαμβάνουν από το υπουργείο Εξωτερικών έχουν γραφτεί πολλά, αρκετά δικαίως επικριτικά.
Το θολό τοπίο έχει αποφασίσει να ξεκαθαρίσει ο υφυπουργός Εξωτερικών, Σπ. Κουβέλης, στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγονται οι ΜΚΟ, που επιχορηγούνται από το υπουργείο.

Ο ίδιος εκτιμά το έργο που προσφέρουν, το θεωρεί πολύ σημαντικό και αυτός είναι ένας από τους λόγους (εκτός από τη χρηστή διαχείριση του δημοσίου χρήματος) που έχει αποφασίσει να βάλει κανόνες και να θεσπίσει τον απολογισμό του έργου τους.

Στόχος ένας και μοναδικός: να ενισχύονται οι Οργανώσεις που προσφέρουν έργο και να μην πετιούνται λεφτά από το παράθυρο σε ημετέρους με ΜΚΟ-σφραγίδες.

Τα χρήματα που διαθέτει το υπουργείο Εξωτερικών στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, σε ετήσια βάση, ανέρχονται στα 53 εκατ. ευρώ. Αλλά δεν είναι τα μόνα. Στον ίδιο κωδικό δηλώνονται και χρηματοδοτήσεις από άλλα υπουργεία που ανεβάζουν θεαματικά το συνολικό ποσό.

Μέχρι σήμερα, στην αρμόδια Υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών είναι εγγεγραμμένες 530 ΜΚΟ. Από τον αριθμό αυτό βέβαια οι ενεργές (οι Οργανώσεις δηλαδή που υλοποιούν προγράμματα) δεν ξεπερνούν τις 40 με 50. Δεν παύει ωστόσο ο συνολικός αριθμός να προκαλεί... ίλιγγο και να εγείρει ερωτηματικά όσον αφορά τη δράση και την αποτελεσματικότητά τους.

Ο αριθμός των 530 θεωρείται -για το μέγεθος της χώρας μας- εξαιρετικά μεγάλος σε σχέση με τις αντίστοιχες ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ο αριθμός είναι κατά πολύ μικρότερος. Στη Σουηδία, για παράδειγμα, είναι γύρω στις 40, στη Δανία 43. Στη χώρα μας η πλειονότητα των ΜΚΟ αποτελούνται από λίγα μέλη σε αντίθεση με τις αντίστοιχες Οργανώσεις της Ευρώπης, που είναι ασύγκριτα μεγαλύτερες των ελληνικών.

Οι δραστηριότητες των ΜΚΟ επικεντρώνονται στην παροχή επείγουσας επισιτιστικής βοήθειας σε περιπτώσεις αντιμετώπισης ανθρωπιστικών κρίσεων και σε αναπτυξιακές παρεμβάσεις στους τομείς: Ενέργειας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, Εκπαίδευσης-Επιμόρφωσης, Περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής, Ανθρώπινης ασφάλειας με έμφαση στην καταπολέμηση του trafficking, Υποδομών, Αγροτικής ανάπτυξης, Χρηστής διακυβέρνησης, Υγείας, Πολιτισμού και Τουρισμού. Με την ευκαιρία, σημειώνουμε ότι έχει συσταθεί και Ομοσπονδία Εθελοντικών ΜΚΟ που περιλαμβάνει πάνω από 60 Οργανώσεις και αριθμεί 20.000 μέλη.

Του Γ. Μπαλ.
Πηγή ΕΘΝΟΣ
22.11.09

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Πάρκινγκ και Μουσείο


 Στην επιστολή της προς την εφμ Καθημερινή η κ. Μαρίνα Κουρεμένου από την Αθήνα γράφει :

Κύριε διευθυντά
Μετά το αποκαλυπτικό άρθρο του Δημήτρη Ρηγόπουλου με θέμα τη χρήση του πεζόδρομου της Δ. Αρεοπαγίτου ως χώρου στάθμευσης, απευθύνω αυτήν την επιστολή προς την πολιτική, διπλωματική, καλλιτεχνική, κοινωνική και κοσμική «ελίτ» της Αθήνας. Σε όλους εσάς που είστε πολύ συχνά καλεσμένοι στις κοινωνικές εκδηλώσεις του Νέου Μουσείου Ακρόπολης ή επισκέπτεστε το μουσείο με δικούς σας καλεσμένους. Ισως δεν έχετε σκεφτεί ότι σταθμεύοντας το ογκώδες αυτοκίνητό σας ή αφήνοντάς το υπό τη φύλαξη του οδηγού σας, πάνω στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (συχνά με τη μηχανή αναμμένη), εκτός του ότι παρανομείτε, καταστρέφετε τον σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο του τόπου μας, καταλύετε την ιερότητα του Ιερού Βράχου, καταργείτε τον ωραιότερο χώρο περιπάτου των Αθηναίων και προκαλείτε τα ειρωνικά σχόλια και την απογοήτευση των τουριστών, τους οποίους, κατά τα άλλα, αγωνίζεστε να προσελκύσετε στην Αθήνα.
Η Τροχαία και η Δημοτική Αστυνομία σηκώνουν τα χέρια ψηλά μπροστά στην ισχύ και στα αξιώματά σας. Το κυκλοφοριακό γύρω από το Μουσείο δεν μελετηθήθηκε επαρκώς, ειδικά ο τρόπος προσέλευσης στο 300 θέσεων εστιατόριο δεν μελετήθηκε καθόλου. Η διοίκηση του Μουσείου ζητάει βοήθεια. Ισως δεν σκέφτηκε να προσθέσει στο συμφωνητικό ενοικίασης του χώρου για κοινωνικές εκδηλώσεις, την υποχρεωτική καταβολή ενός ποσού για την εξασφάλιση θέσεων στάθμευσης σε υπάρχοντα γειτονικά γκαράζ.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι στις προθέσεις κανενός να μετατραπεί η είσοδος του Μουσείου Ακρόπολης σε είσοδο ξενυχτάδικου της Ιεράς Οδού.
Μαρινα Κουρεμενου / Αθήνα
Πηγή Καθημερινή
21.11.09

Στο Δημόσιο "τα ορφανά της Ολυμπιακής"


O υπουργός Εσωτερικών έφερε ως παράδειγμα τους υπαλλήλους της πρώην Ολυμπιακής, οι οποίοι θα κληθούν να καλύψουν τυχόν κενά που θα δημιουργηθούν μετά το πάγωμα των προσλήψεων κατά τη διάρκεια του 2010, αλλά και άμεσες ανάγκες, έτσι ώστε να μην προχωρήσουν οι διαγωνισμοί που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη. «Η πώληση της Ολυμπιακής» , είπε ο κ. Ραγκούσης, «επιβάρυνε το Ελληνικό Δημόσιο με 1,8 δισ. ευρώ τα οποία θα δαπανηθούν, εκτός των άλλων, και για την τακτοποίηση των εργαζομένων». Το κράτος με βάση τη νομοθετική ρύθμιση για την Ολυμπιακή ανέλαβε την ευθύνη να βρει δουλειά σε 2.500-3.500 υπαλλήλους οι οποίοι δεν θα θελήσουν να συνταξιοδοτηθούν. Οι υπάλληλοι αυτοί είτε θα απασχοληθούν στο Δημόσιο είτε θα εγγραφούν στον ΟΑΕΔ και θα τους καταβάλλονται πλήρεις αποδοχές.

«Οι υπάλληλοι της πρώην Ολυμπιακής είναι μια δεξαμενή εργατικού δυναμικού», είπε ο υπουργός Εσωτερικών και προανήγγειλε ότι θα κληθούν να καλύψουν τις ανάγκες του ΙΚΑ, των ΚΕΠ, του ΑΣΕΠ και των ΟΤΑ σε μόνιμο προσωπικό. Η σχετική για τη μετάταξή τους διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει και αναμένεται να ολοκληρωθεί ως τις 15 Δεκεμβρίου 2009. «Αν υπάρξει ανάγκη, θα δοθεί και παράταση», είπε. «Ηδη50 άτομα θα προσληφθούν στο ΑΣΕΠ, κάτι που συμφωνήσαμε με τον πρόεδρο της Αρχής κ. Γ. Βέη». Οι δήμοι θα μπορούν να απορροφήσουν εργαζομένους από την πρώην Ολυμπιακή οι οποίοι έχουν σημαντικά προσόντα αντί να προχωρήσουν σε προκηρύξεις ακόμη και για την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού. «Θα εξαντλήσουμε αυτή τη δυνατότηταέτσι ώστε να καλύψουμε τις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν» κατέληξε ο υπουργός Εσωτερικών.

Πηγή Το Βήμα
21.11.09

Φωτό από  toaspro-mavro.blogspot.com

========================================


Μετατάξεις για τους 3.500 της Ολυμπιακής
Της Φωτεινης Kαλλιρη
Την αναστολή των προσλήψεων στο Δημόσιο για τον επόμενο χρόνο και τον εξορθολογισμό τους από το 2011, στη λογική «μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις», που έχει αποφασίσει το υπουργικό συμβούλιο, επανέλαβε ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης. Από το μέτρο εξαιρούνται οι τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της Ασφάλειας και οι νέοι καποδιστριακοί δήμοι, αλλά μόνο για επιστημονικό προσωπικό. Ηδη, έχει ανακοινωθεί ότι θα προσληφθούν 3.000 νοσηλευτές, ενώ μέσα στο 2010, όπως είπε ο υπουργός, θα «ανοίξουν» οι διαδικασίες για την πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού για τους δήμους που θα προκύψουν από τον νέο Καποδίστρια. Οι προσλήψεις όμως, θα γίνουν από το 2011.
Σε ό,τι αφορά το μείζον θέμα περίπου 3.500 εργαζομένων στην πρώην Ολυμπιακή Αεροπορία και τις Ολυμπιακές Αερογραμμές, που βρίσκονται στον «αέρα», καθώς η σχετική τροπολογία που διευθετούσε τις μετατάξεις και τα κίνητρα της εθελουσίας εξόδου τους δεν πρόλαβε να ψηφιστεί από τη Βουλή λόγω της προκήρυξης των πρόωρων εκλογών, ο κ. Ραγκούσης εξέφρασε την πεποίθηση ότι μετά τις 15 Δεκεμβρίου, ημερομηνία που λήγει η προθεσμία επιλογής θέσεων, θα δρομολογηθούν οι διαδικασίες για τις μετατάξεις. Πρόκειται για προσωπικό εδάφους, διοικητικούς υπαλλήλους, τεχνικούς και υπαλλήλους θυγατρικών, οι οποίοι μένουν μετέωροι. Η τροπολογία της προηγούμενης κυβέρνησης περιελάμβανε επτά ρυθμίσεις για τους όρους και τις προϋποθέσεις όσων θα μετατάσσονταν ή θα ακολουθούσαν την πρόωρη συνταξιοδότηση μέσω εθελουσίας εξόδου.
Ο κ. Ραγκούσης χθες διαβεβαίωσε ότι οι εργαζόμενοι αυτοί θα απορροφηθούν, με εσωτερικές μετακινήσεις, σε όλο τον δημόσιο τομέα, τους δήμους και τις περιφέρειες, τα ΚΕΠ ακόμη και στο ΑΣΕΠ, όπου υπάρχουν κενά και σοβαρές ανάγκες σε προσωπικό.
Για τους συμβασιούχους, επανέλαβε τη θέση της κυβέρνησης για σταδιακή μείωση των συμβάσεων έργου, με τελικό στόχο να συνάπτονται στο Δημόσιο μόνο συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ σε ό,τι αφορά περίπου 500 συμβασιούχους στα ΚΕΠ ξεκαθάρισε ότι δεν θα υπάρξουν ειδικές ρυθμίσεις, αλλά θα ισχύσει και γι’ αυτούς ό,τι θα ισχύσει για όλους τους συμβασιούχους.

Πηγή Καθημερινή 
21.11.09

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Ιδιωτική πρωτοβουλία στον Πολιτισμό

Σε επιστολή του προς την εφμ Καθημερινή ο κ. Αντώνης Γιαμβριάς γράφει :


Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της «Καθημερινής» της Τρίτης 10 Νοεμβρίου, υπήρξε ένα άρθρο με τίτλο «Η Τουρκία ισχυρή στη ΜΕΤ» (Το σχετικό άρθρο εδώ). Σε αυτό το άρθρο αναφέρεται η μεγάλη δωρεά, ύψους 10 εκατομμυρίων δολαρίων, που πραγματοποίησε το Ιδρυμα Κος (ανήκει στην πανίσχυρη οικογένεια της Τουρκίας Κος) με αποδέκτη το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης (ΜΕΤ). Με αυτή τη δωρεά το ΜΕΤ θα δημιουργήσει δύο νέες αίθουσες, αφιερωμένες στην οθωμανική τέχνη που ξεκινάει από τις αρχές του 14ου αιώνα και φθάνει ώς τις αρχές του 20ού αιώνα.
Αυτού του είδους οι πράξεις ενίσχυσης και προβολής του πολιτισμού μιας χώρας από την ιδιωτική πρωτοβουλία, ας αποτελούν παράδειγμα και για τους εύπορους Ελληνες.
Η Ελλάδα, η χώρα στην οποία γεννήθηκαν ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και οι τέχνες, είναι πλέον μια χώρα που μόνο για το μακρινό κι ένδοξο παρελθόν της μπορεί να καυχιέται. Η σημερινή κατάσταση στον χώρο του πολιτισμού είναι τραγική. Για παράδειγμα, στον χώρο της μουσικής είμαστε η χώρα της Ευρώπης με τις λιγότερες συμφωνικές ορχήστρες, με μία μόνον όπερα (κι αυτή με ένα σωρό προβλήματα), με τις λιγότερες αίθουσες συναυλιών, με τεράστιες ελλείψεις στη μουσική εκπαίδευση κ.λπ.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών δείχνουν μάλλον αδιαφορία για τον συγκεκριμένο χώρο. ΄Η υπάρχει έλλειψη παιδείας και σε αυτούς. Συνεπώς, έχει ήδη φθάσει ο καιρός όπου πρέπει να αναλάβει δράση ξανά, όπως σε παλαιότερες, λαμπρές περιόδους της Ιστορίας μας, η δύναμη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Είναι γνωστό, εξάλλου, πως ο πολιτισμός και οι τέχνες είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές μιας χώρας σε ολόκληρο τον κόσμο. 
Αξίζει, λοιπόν, η Ελλάδα να αποκτήσει ξανά τη χαμένη της λάμψη. Είναι χρέος όλων μας να βοηθήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση!
Αντωνης Γιαμβριας / Αγ. Παρασκευή

Πηγή Καθημερινή
19.11.09

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Μύθοι και θρύλοι ενώνουν τους μαθητές της Ευρώπης



Στο δημοτικό δεν τη λέγαμε ακόμα «αγγλικού», αλλά από τότε ήταν η αγαπημένη μας δασκάλα. Ηταν γιατί μίλαγε σ’ αυτήν την περίεργη ξενική γλώσσα που της έδινε άλλο «αέρα»; Ηταν γιατί συνήθιζε να μας βάζει αυτές τις διασκεδαστικές θεατρικές ασκήσεις; Ναι, για κάποιο λόγο, η δασκάλα των αγγλικών δεν έμοιαζε με τις άλλες. Ετσι και η Αννα Καραβόλου και η Σοφία Καρσανίδου, οι «αγγλικούδες» του 1ου Δημοτικού Σχολείου του Νέου Ψυχικού. Που άφησαν στην άκρη τη συμβατική διδασκαλία του μαθήματος (και ποιος θα τις κατηγορούσε αν την επέλεγαν;) και «ταξίδεψαν» τους μικρούς μαθητές σε κάθε γωνιά της Ευρώπης μέσα από μύθους, θρύλους και παραμύθια.
Κοινή ταυτότητα
Το πρόγραμμα είχε πέσει στην αντίληψή τους ήδη από την προηγούμενη χρονιά. Η ευρωπαϊκή εκπαιδευτική δράση e-twinning δίνει την ευκαιρία σε σχολεία της Ευρώπης να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους και με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας να δουλέψουν πάνω σε ένα κοινό θέμα - στόχο, τη γνωριμία με τον «άλλο» και την ανάπτυξη μιας κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Ομοιότητες και διαφορές
Από κοινού λοιπόν, το 1ο Δημοτικό του Ν. Ψυχικού, μαζί με σχολεία από την Κάτω Ιταλία, την Καταλωνία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, την Πολωνία και την Τουρκία αποφάσισαν ότι δεν υπάρχει προσφορότερο έδαφος για τη δημιουργική έκφραση των παιδιών, αλλά και την εξερεύνηση των ομοιοτήτων και των διαφορών μεταξύ των πολιτισμών, από την ανταλλαγή μύθων και θρύλων. Η διαδικασία ήταν πολύ απλή, αλλά άκρως συναρπαστική για τους περίπου 70 μαθητές του ελληνικού σχολείου (συμμετείχαν δύο τμήματα της ΣΤ΄ και ένα της Ε΄). Αρχικά, διάλεξαν τους μύθους που ήθελαν να μοιραστούν, που ένιωθαν να τους αντιπροσωπεύουν καλύτερα. Αφού τους συζήτησαν όλοι μαζί στην τάξη (φυσικά στα αγγλικά), μια ομάδα ανέλαβε να τους αποτυπώσει στο χαρτί. Οταν όλα ήταν έτοιμα, καταχώρισαν τη δουλειά τους στην ειδική πλατφόρμα του προγράμματος. «Στη συνέχεια, από αυτήν τη βάση δεδομένων διαλέξαμε τους μύθους που μας άρεσαν από τις άλλες χώρες, προκειμένου να τους εικονογραφήσουμε», εξηγεί στην «Κ» η κ. Σοφία Καρσανίδου. «Αντίστοιχα, τα παιδιά από τις άλλες χώρες πήραν τους δικούς μας».
Οταν ολοκληρώθηκε και αυτή η διαδικασία («τα παιδιά είχαν αγωνία για το πώς θα εικονογραφηθούν οι δικοί μας μύθοι, αλλά και αν θα αρέσει στους συμμαθητές τους από το εξωτερικό η δουλειά τους»), οι εικονογραφημένες ιστορίες εισήχθησαν εκ νέου στην πλατφόρμα, ούτως ώστε ένα τρίτο σχολείο να την παραλάβει για να την επενδύσει με μουσική. «Αυτή ίσως ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του προγράμματος: μπορούσαν να έχουν εξίσου πολύτιμο ρόλο και παιδιά που δεν είναι τόσο “δυνατά” στα αγγλικά, αλλά μπορούν να εκφραστούν μέσω της ζωγραφικής ή της μουσικής», σημειώνει η ίδια. Ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός ότι την αρχική «ανταγωνιστική» διάθεση των μαθητών («ήθελαν να έχουμε εμείς τους καλύτερους μύθους!») διαδέχθηκε η διάθεση για συνεργασία, για ανακάλυψη των παραδόσεων των άλλων χωρών: εντυπωσιάστηκαν για παράδειγμα από τα κοινά στοιχεία που ανακάλυψαν στους μύθους από την Ιταλία και την Τουρκία.
Ειδική έκδοση
Η «ελληνική πλευρά» αποτύπωσε το αποτέλεσμα του πρωτότυπου αυτού προγράμματος σε ειδική έκδοση με τίτλο «Οι μύθοι μάς ενώνουν», που μεταφέρει στο χαρτί τους 38 από τους συνολικά 75 μύθους που συγκεντρώθηκαν από τα επτά ευρωπαϊκά σχολεία. Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στις 18 Δεκεμβρίου στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ψυχικού, σε ειδική εκδήλωση κατά την οποία ομάδα μαθητών -στην Α΄ τάξη του Γυμνασίου πια- θα αφηγηθούν και θα δραματοποιήσουν οκτώ μύθους.

Της Λινας Γιανναρου

Πηγή Καθημερινή
17.11.09

Πεδίον του Αρεως και Αλσος Παγκρατίου

Η κυρία Ερση Φ. Παπαχρυσάνθου, της Επιτροπής Κατοίκων Αλσους Παγκρατίου, γράφει:

Σχετικά με το πρόσφατο δημοσίευμα της κυρίας Λώρης Κέζα («Το Βήμα της Κυριακής», 8.11.2009). Το Πεδίον του Αρεως και το Αλσος Παγκρατίου αποτελούν δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις βάσει βασιλικών διαταγμάτων του 1902 και οιεσδήποτε επεμβάσεις σ΄ αυτά έχουν ως προϋπόθεση την έγκριση της Δασικής Υπηρεσίας. Οι δύο πολίτες που κατηγορούνται για «προσωπικές εμμονές» και για διεξαγωγή «προσωπικού πολέμου» κατά της Υπερνομαρχίας Αθηνών- Πειραιώς σχετικά με το Πεδίον του Αρεως κινήθηκαν και κινούνται απολύτως στο πλαίσιο της νομιμότητας βάσει του άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγματος, του άρθρου 14 παρ. 1 του Συντάγματος, του νόμου 998/1979, άρθρα 3 και 4 παρ. 2 κ.εφ. Τα έργα ανάπλασης του Πεδίου του Αρεως στα οποία προβαίνει η Υπερνομαρχία Αθηνών- Πειραιώς παραβιάζουν τον δασικό χαρακτήρα του. Αυτό επιβεβαιώνεται ενδεικτικά από τα έγγραφα της Γενικής Διεύθυνσης Δασών Αθηνών (αρ. 775/7.4.2008 και αρ. 1595/4.7.2008), όπως και της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (αρ. 102226/4725/16.12.2008) που εστάλησαν στην Υπερνομαρχία. Επίσης ο Συνήγορος του Πολίτη στην αναφορά του της 25ης Μαΐου 2009 επισημαίνει το θέμα αρμοδιότητας που εγείρει η Υπερνομαρχία, η οποία, όπως και ο Δήμος Αθηναίων για το Αλσος Παγκρατίου, υπάγει τα έργα ανάπλασης στην αρμοδιότητα της Πολεοδομίας και όχι της Δασικής Υπηρεσίας. Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής με δύο έγγραφά του επισημαίνει: «Η οικοδομική άδεια (...) που εκδόθηκε (...) είναι παράνομη». Τέλος, ο καθηγητής Γ. Α. Μαγκάκης υπογράφει, μαζί με 25 τουλάχιστον πολίτες, την έκκληση «Το Πεδίον του Αρεως και η επικερδής ιστορία των αναπλάσεων» στις 22.06.2009. Τα έγγραφα αποδεικνύουν την ορθότητα των επιχειρημάτων των δύο πολιτών και αίρουν το επιχείρημα που προβάλλει η δημοσιογράφος, ότι πρόκειται για «προσωπικές, ανεδαφικές εμμονές». Επισημαίνουμε, τέλος, ότι δύο κεντρικά έργα επιχωματώθηκαν και ισοπεδώθηκαν εφέτος την άνοιξη, για λόγους που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, ίσως για να μη φαίνεται η έκταση της επικάλυψης του ΠτΑ με μπετονένιες κατασκευές.

Πηγή Το Βήμα
17.11.09

Η μετανάστευση

Σε επιστολή της προς την εφμ Καθημερινή η κ. Αικατερίνη Χριστοφιλοπούλου, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών γράφει :

Κύριε Καρκαγιάννη
Το φαινόμενο της μεταναστεύσεως λαών, όχι σπάνιο στην Ιστορία της ανθρωπότητος, μεταβλήθηκε στις μέρες μας σε απρόσμενης έκτασης φαινόμενο ατομικής μεταναστεύσεως προσώπων, από περιοχές της Ασίας και της Αφρικής, στα προηγμένα κράτη.
Θα παρακαλέσω να μου επιτραπεί, παρά την ασημαντότητά μου, να υποβάλω μία πρόταση, χωρίς λεπτομερή επιχειρηματολογία, αφήνοντας τα πράγματα να μιλήσουν μόνα τους.
Να μην ενισχυθεί αυτή η ατομική μετανάστευση, αλλά τα προηγμένα κράτη να βοηθήσουν όλους αυτούς τους μετανάστες που βρίσκονται στους δρόμους, κατάκοποι, πεινασμένοι, με μωρά και μικρά παιδιά, να παραμείνουν στη χώρα τους, να καλλιεργήσουν τη γη τους και όλοι μαζί να ενισχύσουν την υποδομή της. Να δοθούν στους υποψήφιους μετανάστες, σπόροι, φυτά κατάλληλα για καλλιέργειες κάθε περιοχής, καθώς και τα αναγκαία μέσα και εργαλεία (άροτρα, θεριστικές και αλωνιστικές μηχανές, μηχανήματα συλλογής καρπών οπωροφόρων και κηπευτικών) και φυτοφάρμακα για την καταπολέμηση των ζιζανίων και ασθενειών των φυτών. Ολος αυτός ο μηχανισμός για τον περιορισμό της μεταναστεύσεως προσώπων να τεθεί στη φροντίδα και τον έλεγχο ειδικής οργανώσεως, που θα παρακολουθεί την εκτέλεση και το έργο, εκ μέρους του υφιστάμενου σήμερα ειδικού τομέα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (Ουνέσκο), της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, της Καθολικής Εκκλησίας και της Ρωσικής Εκκλησίας. Δεν γνωρίζω αν οι Εβραίοι και η Ευαγγελική Εκκλησία έχουν δική τους ιδιαίτερη διεθνή οργάνωση. Θεωρώ ότι οι ειδικοί επιστήμονες που θα ασχοληθούν με το πρακτικό μέρος της οργάνωσης (οικονομολόγοι, marketing, διαφημιστές και σχεδιαστές), θα προσέλθουν αφιλοκερδώς να παράσχουν τις υπηρεσίες τους, όπως και ορισμένα από τα ΜΜΕ (όπως άλλωστε έχει γίνει με τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα).
Δεν θεωρώ ούτε δίκαιο, ούτε χρήσιμο και φρόνιμο, όλα τα βάρη να πέφτουν στους μεσογειακούς λαούς και μάλιστα σε βάρος του ανθρώπινου δυναμικού, λιγοστού σε σχέση με τα πληθυσμικά σύνολα.
Θα μου επιτραπεί να επιμείνω στην άποψή μου να οργανωθεί διεθνώς, κατά τον προσφορότερο τρόπο, η παραμονή των φτωχών του κόσμου στις εστίες τους, με χρηματική συνδρομή και σχεδιασμό εκ μέρους των πλουσίων οργανωμένων κρατών και το πρώτο βήμα για την κατάρτιση του αναγκαίου σχεδιασμού είναι μια παγκόσμια διάσκεψη στο αμέσως προσεχές μέλλον.

Αικατερινη Χριστοφιλοπουλου - Ομότιμη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών

Πηγή Καθημερινή
17.11.09

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

"Κλείσαμε το κανάλι της χλιδής"

Οι αμοιβές των 760.000 ευρώ σε 4-5 μήνες, οι εκπομπές-κονσέρβα και οι σύγχρονες μορφές πληροφόρησης των αγροτών

ΠΟΙΟΣ θυμάται την «Ωρα του αγρότη»; Κατά πάσα πιθανότητα μόνον οι αγρότες και όχι όλοι. Οσοι το 1981 επέλεγαν τη δημόσια τηλεόραση για να ενημερωθούν. Και όμως αυτή η μικρής διάρκειας εκπομπή, που ξεκίνησε ως πρωτοβουλία της Γενικής
Διεύθυνσης Γεωργικών Εφαρμογών και Ερευνας, αποτέλεσε τον προάγγελο ενός «αόρατου» καναλιού.Αόρατου γιατί το Αγροτικό Κανάλι ουδέποτε απέκτησε συχνότητα, δεν διαθέτει ούτε πομπό ούτε δέκτη. Παράγει τρεις εκπομπές τον μήνα (οι δύο προβάλλονται από τη δημόσια τηλεόραση και η τρίτη από περιφερειακά κανάλια), απασχολεί
85 εργαζομένους, ενώ ο τρόπος λειτουργίας του και διαχείρισης των οικονομικών του πόρων απασχόλησε και τη Βουλή. Προς τούτο και η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κυρία Κατερίνα Μπατζελή, όπως τονίζει μιλώντας προς «Το Βήμα», αποφάσισε τη διακοπή της λειτουργίας του.

Oλα άρχισαν το 2001, όταν ο τότε υπουργός Γεωργίας κ. Γ.Ανωμερίτης παρουσίασε το τηλεοπτικό κρατικό Αγροτικό Κανάλι το οποίο ανήκε στο υπουργείο και είχε στόχο να ενημερώνει τους αγρότες. Οπως λέει όμως η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κυρία Κατερίνα Μπατζελή, «το κανάλι, προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερη ευελιξία στα προγράμματα, στη χρηματοδότηση και στις προσλήψεις, πέρασε στον Οργανισμό Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων (ΟΠΕΓΕΠ), με τις αρμοδιότητες του οποίου δεν είχε καμία σχέση. Στην πραγματικότητα,βέβαια, μιλάμε για στούντιο στα οποία γράφονται ορισμένες εκπομπές από δημοσιογράφους και οι κασέτες διοχετεύονται στη δημόσια τηλεόραση και στα περιφερειακά κανάλια χωρίς να υπάρχει δυνατότητα ούτε καν ανταποδοτικότητας. Δηλαδή τα περιφερειακά κανάλια δεν πληρώνουν κάποιο ποσόν για αυτό το υλικό». Το ερώτημα είναι αν το παραγόμενο έργο ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των αγροτών. Σύμφωνα με την υπουργό «δεν παρέχει την πληροφόρηση, στο μέγεθος που είναι απαραίτητο,για τους αγρότες και για τους πολίτες της υπαίθρου, ενώ το κόστος λειτουργίας του ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ποσό δυσανάλογο του έργου του». Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι στο κανάλι απασχολούνται 85 εργαζόμενοι. Οι συμβάσεις τους λήγουν τον Δεκέμβριο και οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί από τον Ιούλιο. Μόνον οι μισθοί για 4-5 μήνες λειτουργίας ανέρχονται σε 760.000 ευρώ, λέει η κυρία Μπατζελή.

«Θα μπορούσα μόλις παραλάβαμε να λύσω τις συμβάσεις τους. Δεν το έκανα για ευνόητους λόγους» εξηγεί η υπουργός και επισημαίνει ότι αναλόγως του υλικού που θα παραδοθεί θα γίνουν οι πληρωμές, αφού ως τον Οκτώβριο δεν είχαν παραδοθεί προγράμματα. «Δεν μπορεί να πληρώνεται κάποιος με 57.000

ή 76.000ευρώ για έξι μήνες· ούτε γνωστοί δημοσιογράφοι αμείβονται για τέσσερις μήνες με 30.000 ευρώ. Δεν μπορεί μία εκπομπή στούντιονα κοστίζει 22.000 ευρώ. Είναι πράγματα τα οποία θεωρώ ότι προσβάλλουν τη νοημοσύνη και την τσέπη των πολιτών» τονίζει η κυρία Μπατζελή.

Στην ερώτηση αν το κανάλι επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αναφέρει ότι «αυτό δεν το έχω διαπιστώσει στη σημερινή φάση. Επειδή ήμουν και πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού, Παιδείας και Οπτικοακουστικών στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως ευρωβουλευτής, γνωρίζω ότι υπάρχουν προγράμματα ανταγωνιστικά,κοινοτικά όπου εφόσον ένα κανάλι καταθέσει τις προτάσεις του μπορεί να μπει σε χρηματοδότηση προώθησης κοινοτικών εκπομπών. Ολες αυτές τις δυνατότητες που μας παρέχει η κοινοτική νομοθεσία θα τις χρησιμοποιήσουμε, εφόσον αλλάξουμε το κανάλι».

Ποια θα είναι όμως η επόμενη ημέρα; Η υπουργός είναι ξεκάθαρη: «Από την 1η Ιανουαρίου κλείσαμε... Εχουμε ήδη κόψει τη ροή, δεν υφίσταται κανάλι. Επρεπε να το σταματήσουμε γιατί ήταν στα πλαίσια της χλιδής. Από εκεί και πέρα τον Δεκέμβριο θα συστήσουμε επιτροπή με ειδικούςπου γνωρίζουν από τα οπτικοακουστικά μέσαπροκειμένου να εξετάσουμε τι μπορούμε να κάνουμε. Σίγουρα δεν θα μπούμε στη διαδικασία για τη δημιουργία “κανονικού σταθμού” με άδεια και συχνότητα, η οποία πιθανά να μην τελειώσει ποτέ. Ο αγροτικός πληθυσμός θα πρέπει να έχει πληροφόρηση με μοντέρνα συστήματα. Υπάρχει η ψηφιακή τηλεόραση, υπάρχουν ιντερνετικές υπηρεσίες. Αυτές θα πρέπει να τις εξετάσουμε και να τις αξιολογήσουμε. Και σε αυτή την προσπάθεια οι σοβαροί επαγγελματίες είναι ευπρόσδεκτοι να εργαστούν». 

Της Ελένης Βουλτσίδου



Πηγή Το Βήμα
15.11.09

Κάλλιο αγρότης παρά τοπ μόντελ!


Από τότε που παρακολουθώ το «Αγρότης μόνος ψάχνει» έχω μετανιώσει που δεν ασχολήθηκα με τη γη και τα ζώα, παρά επέλεξα να κερδίζω τα προς το ζην αρθρογραφώντας. Γιατί, αν εγώ καταδίκασα τον εαυτό μου να ζει κλεισμένος σε ένα γραφείο με προβληματικό εξαερισμό, να σπάει καθημερινά το κεφάλι του για να βρει θέμα να γράψει και να αγωνίζεται να το γράψει αξιοπρεπώς, έξω από την πόλη η ζωή έχει άλλο άρωμα.

Αρωμα λουλουδιών, ελευθερίας, ανεμελιάς, έρωτα! Αυτή είναι η ζωή του εν Ελλάδι αγρότη όπως προβάλλεται από το ριάλιτι. Ζωή τόσο ζηλευτή που απορείς, πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι που αναζητούν απεγνωσμένα σύντροφο στον Κήπο της Εδέμ τους να μην έχουν ήδη χαρέμι!

* Αβυσσος η ψυχή της γυναίκας. Την ίδια στιγμή, Παράδεισος η ψυχή του γεωργού, του αγελαδάρη, του ψαρά... Ολοι τους με το χαμόγελο στα χείλη, έτοιμοι να ανεβάσουν στα ουράνια την εκλεκτή τους, περνάνε τη μέρα τους ατενίζοντας ανατολές και ηλιοβασιλέματα και περιφέροντας τις τρυφερές ψυχούλες τους σε ολάνθιστα χωράφια, στις όχθες γάργαρων ποταμών... Τέτοια διαστρέβλωση της πραγματικότητας δεν την έχω ξαναδεί!

* Οι αγρότες μας, λοιπόν, ντύνονται με γούστο και διαθέτουν θαυμάσια σπίτια. Το χώμα στα χωράφια τους μοιάζει τόσο καθαρό και λαχταριστό που θέλεις να κυλιέσαι πάνω του με τις ώρες. Τα βουστάσιά τους λάμπουν από πάστρα. Οι ελαιώνες, τα αμπέλια, το τοπίο γύρω τους, αρμονικό, ιδανικό, πανέμορφο, παραπέμπει σε πίνακα που μόνο μεγάλοι ζωγράφοι μπορούν να δημιουργήσουν.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καλούνται να ενταχθούν οι παίκτριες, αφού πρώτα έχουν ενημερωθεί ότι πρόκειται να ζήσουν μια ζωή δυσχερή, μια ζωή που απαιτεί αντοχές. Πού; Στην κατανάλωση καφέ υποθέτω- αν το παρακάνεις μπορεί να πειραχτούν τα νεύρα σου. * Στο «Αγρότης μόνος ψάχνει» πίνουν πολλούς καφέδες.

Τον πρώτο μόλις ξυπνήσουν. Μετά πάνε για ιππασία, όπου το καταδιασκεδάζουν και ο αγρότης και η υποψήφια αγρότισσα και το άλογο. Στη συνέχεια κάνουν στάση στην υπέρκομψη καφετέρια του χωριού για άλλον έναν καφέ.

Οταν γυρίσουν στο σπίτι κάθονται στη βεράντα με την υπέροχη θέα και ξαναπίνουν καφέ. Ετσι κυλάει η δύσκολη αγροτική ζωή, ως το βράδυ, οπότε από το μπαλκόνι μιας ταβέρνας με θέα τη θάλασσα απολαμβάνουν τα μεζεδάκια τους. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου η υποψήφια νύφη αναγκάζεται να δραστηριοποιηθεί. Για να μαζέψει, π.χ., μερικές ελιές με το κομψό καλαθάκι της. Τις οποίες ο καλός της θα της τις ταΐσει στο στόμα, χαρίζοντάς της και μια υπέροχη ανθοδέσμη!

* Το εν λόγω ριάλιτι δεν είναι ριάλιτι. Γιατί δεν παρουσιάζει καμία πραγματικότητα. Ολα είναι ψεύτικα. Και η ζωή στην επαρχία, και η ψυχοσύνθεση και οι συμπεριφορές του ανθρώπου που ασχολείται με τη γη και τα ζώα και οι ρόλοι των δύο φύλων στις κλειστές κοινωνίες. Από τις κορυφαίες στιγμές της παραγωγής εκείνη όπου παίκτρια που είχε υπάρξει Ρlaymate αισθάνεται πληγωμένη που ο αγρότης την αγνοεί. Τι να πω; Φαίνεται ότι φυτρώνουν πολλές δίμετρες καλλονές στα χωράφια του, οπότε μία παραπάνω δεν του κάνει εντύπωση...

* Κι ενώ ονειρεύομαι το ευτυχισμένο μέλλον μου σε μια φάρμα δεν θέλω να ακούσω κουβέντα για το μόντελινγκ.

Από τότε που παρακολουθώ το «Νext top model», όπου επιτροπή ειδημόνων (;) εκπαιδεύει τις επόμενες σταρ της πασαρέλας, δηλαδή τις βρίζει πατόκορφα και τις υποβάλλει σε μεσαιωνικά βασανιστήρια, έχω λυπηθεί από καρδίας τη Ναόμι Κάμπελ! Πού να φανταζόμουν την Κόλαση την οποία ζει η άμοιρη όλα αυτά τα χρόνια, ασκώντας το δυσκολότερο των επαγγελμάτων. Γιατί έτσι παρουσιάζεται από την εκπομπή. Κατόπιν τούτου, μπορεί να μην έχω ούτε τις ιδανικές αναλογίες ούτε την ιδανική ηλικία, αλλά ακόμη και αν με πίεζαν να αντικαταστήσω σε μια επίδειξη τον Χεσούς Λουθ (το τοπ μόντελ που ηράσθη η Μαντόνα) εισπράττοντας το πληθωρικό κασέ του θα έλεγα όχι. Θα προτιμούσα να καθαρίσω το χοιροστάσιο, να κοπρίσω τον κήπο και να βγάλω για βοσκή τα ζα.

Αυτή είναι ζωή!

Του Κοσμά Βίδου
Πηγή Το Βήμα
15.11.09

Η εικόνα είναι από www.orkoop.com.tr

Λιμνοθάλασσα αυθαιρεσιών στο Μεσολόγγι

Αποκαλυπτική Εκθεση του Σώματος Επιθεωρητών η οποία στάθηκε αφορμή να μηνυθεί από εγκαλούμενο ο κ. Λέανδρος Ρακιντζής!

Μήνυση κατά του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρου Ρακιντζή κατέθεσε ο προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας Αιτωλοακαρνανίας κ. Γιώργος Δάλλας, επειδή ο κ. Ρακιντζής ζήτησε την πειθαρχική και ποινική του δίωξη για παράβαση καθήκοντος! Ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας, που κατηγορείται ότι έχει ταχθεί απροκάλυπτα υπέρ καταπατητών και αυθαιρετούχων στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου, απάντησε με μηνύσεις και κατά του επικεφαλής ενός τοπικού συλλόγου, που κατήγγειλε ως παράνομες τις αποφάσεις του, αλλά και κατά της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, που υπέδειξε συγκεκριμένες παρατυπίες!
Την ίδια ώρα, έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης αποκαλύπτει ένα γαϊτανάκι ευθυνών για τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες στη λιμνοθάλασσα, στο οποίο εμπλέκονται εκτός από την τοπική Κτηματική Υπηρεσία, οι Δήμοι Μεσολογγίου και Οινιαδών, η ΔΕΗ Αγρινίου, η Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης - Αποχέτευσης Μεσολογγίου, η πολεοδομία της Νομαρχίας Αιτωλοακαρνανίας και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος.
Η συστηματική καταπάτηση τμημάτων των προστατευόμενων περιοχών Λούρου, Διονίου Ρεμπακίων Αιτωλικού και της νήσου Τουρλίδας για την ανέγερση κατοικιών ξεκίνησε ήδη από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Η τοπική ιδιαιτερότητα της αυθαιρεσίας είναι ότι τα παράνομα κτίσματα ακολουθούν ορισμένα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των «πελάδων», δηλαδή των παραδοσιακών πασαλόπηκτων κατοικιών που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι αλιείς της περιοχής. Με τον τρόπο αυτό, οι καταπατητές προσπαθούν να καλύψουν την παρανομία, μόνο που, όπως αποδείχθηκε, οι περισσότεροι καταπατητές δεν είναι αλιείς, αλλά... δημόσιοι υπάλληλοι σε υπηρεσίες του νομού!
Ανοχή στην παρανομία
Η πολιτεία δεν είναι άμοιρη ευθυνών, καθώς όχι μόνο ανεχόταν, αλλά για ένα μεγάλο διάστημα αναγνώριζε την παρανομία. Τις ευθύνες της, όπως και όλων των εμπλεκομένων φορέων, αποκαλύπτει και η τελευταία έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης (αρ. 541/Α/2009, που ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο) και παρουσιάζει η «Κ».
Σύμφωνα με την έκθεση, η Κτηματική Υπηρεσία Δημοσίου –ως αρμόδια για τα δημόσια κτήματα– μέχρι το 1990 εκμίσθωνε σε ντόπιους τα αυθαίρετα που είχαν ανεγερθεί σε δημόσιες εκτάσεις στην Τουρλίδα και στη νήσο Τουρλίδας. Τα ιδιωτικά συμφωνητικά χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια, προκειμένου να στοιχειοθετηθούν... δικαιώματα των αυθαιρετούντων στις εκτάσεις. Κατόπιν η Κτηματική Υπηρεσία μεσολαβούσε στη ΔΕΗ Μεσολογγίου και στη Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης - Αποχέτευσης Μεσολογγίου για την ηλεκτροδότηση και την υδροδότηση αντίστοιχα των αυθαιρέτων.
Η ανοχή και η συνεργασία της πολιτείας με τους καταπατητές, όπως ήταν επόμενο, «άνοιξε την όρεξη» σε ακόμη περισσότερους. Σχετική παλαιότερη μελέτη καταγράφει 46 αυθαίρετα στην Τουρλίδα, 118 στο νησί Τουρλίδας, 190 στο Λούρο και 143 στο Διόνι. Ο πραγματικός αριθμός, όμως, σημειώνει η έκθεση, είναι πολλαπλάσιος.
«Η συντριπτική πλειοψηφία των αυθαιρέτων κτισμάτων που βρίσκονται στις προστατευόμενες περιοχές σε Τουρλίδα, νησί Τουρλίδας και Λούρο είναι παραθεριστικές κατοικίες ιδιωτών και όχι παραδοσιακοί ξύλινοι οικίσκοι «πελάδων», που χρησιμοποιούνται από αλιείς», σημειώνουν οι επιθεωρητές. «Στις εν λόγω περιοχές λειτουργούν δύο φυσιολατρικοί σύλλογοι, μέλη των οποίων έχουν καταπατήσει δημόσια γη και είναι κάτοχοι αυθαιρέτων. Από στοιχεία που συνέλεξε η Κτηματική Υπηρεσία, που αφορούν 64 κατόχους αυθαιρέτων κτισμάτων, προκύπτει ότι οι 42 εξ αυτών είναι εν ενεργεία υπάλληλοι δημοσίων υπηρεσιών του νομού».
Αμέλεια
Τα τελευταία χρόνια, η Κτηματική Υπηρεσία επικαλείται διάφορες δυσκολίες στην αποτύπωση των αυθαιρεσιών, όπως την περίφραξη των καταπατημένων εκτάσεων και τη... φύλαξή τους από σκύλους. Την ίδια στιγμή, όπως προκύπτει από την έκθεση των επιθεωρητών, η Υπηρεσία επεδείκνυε ιδιαίτερη καθυστέρηση ή αμέλεια στην άσκηση των καθηκόντων της. Φωτεινή εξαίρεση, σύμφωνα με την έκθεση, ήταν ο προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας (Κ. Υ.) Αιτωλοακαρνανίας τα έτη 2006-2007 (κ. Δημ. Ντάουλας), που ζήτησε την ποινική δίωξη 528 καταπατητών δημοσίων εκτάσεων. Το 2008 η δράση του κ. Ντάουλα του κόστισε τη μετακίνησή του από το υπουργείο Οικονομικών στη ΔΟΥ Αγρινίου (όπως και η αντίστοιχη δράση της οικονομικής επιθεωρήτριας κ. Μαρίας Γεωργακοπούλου οδήγησε στο να της αφαιρεθεί η αρμοδιότητα της περιοχής)...

Καταπέλτης για τον πρόεδρο
Σύμφωνα με την έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών, ο μηνυτής του κ. Λέανδρου Ρακιντζή κ. Γιώργος Δάλλας, πρόεδρος της Κτηματικής Υπηρεσίας Αιτωλοακαρνανίας, δεν επέδειξε τον ίδιο ζήλο με τον προκάτοχό του στα φαινόμενα καταπατήσεων και χρήσης αυθαιρέτων. «Κατά το έτος 2008, η Κ. Υ. δεν συνέχισε με τον ίδιο ρυθμό τη λήψη κατασταλτικών μέτρων. Το 2008 εκδόθηκε μόνο ένα πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
«Ο νέος προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας (...) είχε λάβει απροσχημάτιστα το μέρος των καταπατητών της περιοχής. Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης ζήτησε από τον υπουργό Οικονομίας την αντικατάσταση του εν λόγω προϊσταμένου και παράλληλα την πειθαρχική του δίωξη για παράβαση καθήκοντος και παρέπεμψε την υπόθεση στον αρμόδιο εισαγγελέα Πλημμελειοδικών», αναφέρεται στην προηγούμενη ετήσια έκθεση για το ίδιο θέμα. Ο προϊστάμενος της Κ. Υ. κ. Γ. Δάλλας, μετά την άσκηση πειθαρχικών και ποινικών διώξεων εις βάρος του κατέθεσε μήνυση εναντίον του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Ρακιντζή, του προέδρου του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Νεοχωρίου κ. Ναπολέοντα Παπαδάτου, που έχει αναδείξει τις αυθαιρεσίες με πλήθος καταγγελιών και της οικονομικής επιθεωρήτριας Δυτικής Ελλάδας κ. Μαρίας Γεωργακοπούλου (το κείμενο της μήνυσης βρίσκεται στη διάθεση της εφημερίδας). Η «Κ» επικοινώνησε με τον κ. Ρακιντζή, που επιβεβαίωσε το γεγονός, ενώ ζήτησε και την άποψη του κ. Δάλλα, ο οποίος αρνήθηκε να σχολιάσει, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για προσωπική του υπόθεση...

Tου Γιωργου Λιαλιου

Πηγή Καθημερινή
15.11.09

Κάποιος να μας σώσει από τις επιτροπές


Διαρκώς συγκροτούνται νέες επιτροπές οπότε επειγόντως η κυβέρνηση πρέπει να λάβει τα μέτρα της. Να φτιάξει, δηλαδή, μια επιτροπή που θα καταγράφει τις επιτροπές που συγκροτούνται στα υπουργεία. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά με τους προηγούμενους: οι επιτροπές της παρούσης είναι- λένε- οι απαραίτητες, ενώ της παρελθούσης ήταν σπάταλες, ρουσφετολογικές, αντιπαραγωγικές. Αυτό που μας ανησυχεί είναι ότι οι υπουργοί έχουν πάρει φόρα και λόγω του ιδιαίτερου, προοδευτικού ιδεολογήματος που εκφράζουν δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως μονάρχες. Το αγαπούν το μπίρι μπίρι γύρω από τις ροτόντες. 

Ας μη γενικεύσουμε. 

Σε ορισμένους τομείς οι υπουργοί εμφανίζονται απροετοίμαστοι για την αντιμετώπιση προβλημάτων που χρονίζουν. Σε άλλους οι επιτροπές είναι απολύτως αναγκαίες. Στη λογική της διαφάνειας που έχει το ΠαΣοΚ θα μπορούσε να κατασκευάσει ιστολόγιο όπου θα παρουσιάζονται όλες οι επιτροπές που λειτουργούν στον δημόσιο τομέα, τα ονόματα των μελών και οι πιθανές αποδοχές τους. Και- γιατί όχι- στον ίδιο χώρο να υποβάλλουν βιογραφικά όσοι θα ήθελαν να γίνουν μέλη. Τόσα άξια στελέχη υπάρχουν εκεί έξω, στην ελεύθερη αγορά, γιατί να μη συνεισφέρουν;

Ας θυμηθούμε τα χαΐρια της Νέας Δημοκρατίας. Με νομοθετήματα συγκροτήθηκαν 467 αμειβόμενες νέες επιτροπές και ομάδες εργασίας. Η λέξη-κλειδί είναι τα «νομοθετήματα». Οι υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες συγκροτήθηκαν πολλαπλάσιες επιτροπές είναι κρυμμένες σε ντοσιέ στα αζήτητα. Στο ερώτημα « τι μας κόφτει, ας μαζεύονται για να τα λένε, με τα κουλουράκια τους και τα καφεδάκια τους» η απάντηση δίδεται με αριθμούς. Το πρόβλημα δεν είναι τα βουτήματα, που αποτελούν το ελάχιστο έξοδο των μαζώξεων. Ο λογαριασμός ξεπερνούσε τα 220 εκατ. ευρώ ετησίως με εφάπαξ δαπάνες (Κύριος οίδε τι σημαίνουν αυτές...) κάπου 75 εκατ. Αυτά προκύπτουν από εκθέσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Ενας αρχειοπόντικας πάντως ανέσυρε 150 αποφάσεις στο υπουργείο Οικονομικών, με τις οποίες εδίδετο εντολή πληρωμής σε επιτροπές εμπειρογνωμόνων. Πρέπει να είχαν μεγάλη εμπειρία στο αντικείμενό τους αν κρίνουμε από τα 8 εκατ. με τα οποία πληρώθηκαν.

Για τα μάτια των πολιτικών;
Προτού αρχίσουμε τον λιθοβολισμό των φρεσκοδιόριστων υπουργών, να σημειώσουμε ότι δεν τεκμαίρεται ότι οι εξίσου φρέσκες επιτροπές είναι αμειβόμενες. Τούτο θα φανεί συν τω χρόνω. Υπάρχει όμως μια παγκόσμια πρακτική. Αν κάποιος ειδικός κάνει κρατική δουλειά, δεν το κάνει ούτε για την ψυχή της παράταξης ούτε για τα ωραία μάτια των πολιτικών. Μιλώντας για ωραία μάτια: ο κ. Γ. Ραγκούσης δεν πρόλαβε να αναλάβει το Εσωτερικών και διόρισε δύο επιτροπές. Θα πείτε, μα είναι καταξιωμένοι καθηγητές όλοι οι συμμετέχοντες, θα διαθέσουν το απόσταγμα της σοφίας τους για τον εκλογικό νόμο και για την οργάνωση του κράτους. Η παρουσία των επιφανών επιστημόνων επιβάλλεται εν προκειμένω. Το ίδιο επιχείρημα έχει και ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος ορίζοντας επιτροπή που μελετά τη διαδοχική ασφάλιση και τα βαρέα ανθυγιεινά. Η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη τι να κάνει; Να αφήσει τους ημιυπαίθριους στη μοίρα τους; Κάποιοι πρέπει να αφιερωθούν για έξι μήνες. Θα δουλεύουν παράλληλα με την άλλη επιτροπή του υπουργείου Περιβάλλοντος, για τις κατεδαφίσεις. Η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου έκανε το αυτονόητο, διατηρώντας στο πόστο της την επιτροπή για την πανδημία της γρίπης. Απαραίτητος κρίνεται και ο έλεγχος των δαπανών στα νοσοκομεία: άλλη μία απαραίτητη επιτροπούλα. Ο κ. Δ. Ρέππας ανεβάζει τα στάνταρ. Συγκροτεί Ανεξάρτητη Αρχή για την ανάθεση και τον έλεγχο στην εκτέλεση δημοσίων έργων.

Συνεχίζουμε ερανιστικά καθώς τα στοιχεία τούτα δεν προέκυψαν από κάποια έρευνα σε βάθος αλλά από τη συγκέντρωση ανακοινώσεων. Στο υπουργείο Ανταγωνιστικότητας, λοιπόν, η κυρία Λούκα Κατσέλη θα συγκροτήσει Αντιμονοπωλιακή Επιτροπή. Με την ιδιότητα υπουργού Θαλασσών, η κυρία Κατσέλη θα φτιάξει άλλες δύο επιτροπούλες: για τον θαλάσσιο τουρισμό και για την επιβατηγό ναυτιλία και ακτοπλοΐα. Τη μαγική λέξη πρόφερε και η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου: οι εκπαιδευτικοί θα επιμορφώνονται για δύο χρόνια και μετά θα κρίνονται από επιτροπές που έχουν σχέση με τα πανεπιστήμια. Στο μεταξύ συνεχίζει να λειτουργεί η επιτροπή με ονοματεπώνυμο (Επιτροπή Μπαμπινιώτη) όπως λέγεται κωδικά το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Για τα κολέγια ποιος θα αποφασίσει αν όχι μια άλλη ομάδα εργασίας; Πού θα βρει κανείς το δίκιο του αν όχι στο υπουργείο Δικαιοσύνης; Εκεί ο κ. Χ. Καστανίδης συγκρότησε δύο επιτροπές, για την επιτάχυνση απονομής ποινικής και διοικητικής δικαιοσύνης.

Γιατί ανησυχεί ο κ. Παπακωνσταντίνου
Δεν είναι προνόμιο των υπουργών η συγκρότηση επιτροπών. Σε αυτή τη βέβαιη λύση κατέφυγε και ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου μετά τη συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο. Για τα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις Εκκλησίας και κράτους είπε: «Θα διαμορφώσουμε επί μέρους επιτροπές και με θετικό πνεύμα θα μπορέσουμε να προσχωρήσουμε σε αυτή τη σημαντική συνεργασία». Εφτιαξαν και μια άλλη ομάδα στο Μαξίμου, όταν έλαβαν λογαριασμό της ΔΕΗ 8.000 ευρώ. Πρόκειται για ειδική επιτροπή που, σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος και την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, θα αναζητήσει τρόπους εξοικονόμησης ενέργειας. Φαίνεται ότι το μικροαστικό κλείσιμο των φώτων δεν σώζει την κατάσταση.

Δεν ξέρουμε αν όλα αυτά ανησυχούν τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου , ο οποίος θα πρέπει να βρει χρήματα σε περίπτωση που δεν παρέχονται δωρεάν οι υπηρεσίες του νέου πλήθους γνωμοδοτήσεων και ζυμώσεων. Πάντως στο υπουργείο Οικονομικών συστάθηκε επιτροπή για την καταγραφή της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας και τη διερεύνηση προσωπικών ευθυνών.

Της Λώρης Κεζα
Πηγή Το Βήμα
15.11.09

Πόσα θα πληρώσει η Εκκλησία

Ετοιμοι για έναν (ακόμη) αγώνα μέχρις εσχάτωνακόμη πιο αποφασιστικό από τους προηγούμενους, γιατί αυτή τη φορά το έπαθλο αξίζει πολλά εκατομμύρια ευρώ- δηλώνουν πολλοί ιεράρχες εντός και εκτός των τειχών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στόχος του διαχριστιανικού, σε ορισμένες περιπτώσεις και διαθρησκειακού, μετώπου είναι η ανατροπή της αύξησης της φορολόγησης των ακινήτων που επιβάλλει το υπουργείο Οικονομικών σε όλα τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου που ανήκουν σε θρησκευτικούς οργανισμούς της χώρας.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η Κεντρική Οικονομική Υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος μαζί με τις 80 μητροπόλεις, την Αρχιεπισκοπή, τις μονές και τους ναούς θα κληθούν να καταβάλουν στα κρατικά ταμεία περίπου 6 εκατ. ευρώ. Το ταμείο της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Οικονομικής Υπηρεσίας (ΕΚΥΟ) πέρυσι, όταν το ΕΤΑΚ υπολογίστηκε με κλίμακα ένα τοις χιλίοις που ίσχυε, κατέβαλε στην Εφορία 700.000

ευρώ. Μετά τις εξαγγελίες του νέου τσάρου της Οικονομίας κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ανακοίνωσε ότι για τα θρησκευτικά ιδρύματα η κλίμακα ανεβαίνει στο τρία τοις χιλίοις, οι επιτελείς της ΕΚΥΟ εκτιμούν ότι θα κληθούν να καταβάλουν δύο εκατομμύρια εκατό χιλιάδες ευρώ.

Η Ιερά Σύνοδος με έγγραφό της ζήτησε από όλες τις μητροπόλεις συγκεκριμένα στοιχεία για το ΕΤΑΚ που κατέβαλαν για την ακίνητη περιουσία που διαθέτουν οι ίδιες, οι ενορίες και τα μοναστήρια που υπάγονται σε αυτές. Τα πρώτα στοιχεία που αποστέλλουν στη Μονή Πετράκη οι ιεράρχες είναι εντυπωσιακά. Τα πιο πολλά φαίνεται ότι θα κληθούν να πληρώσουν οι μητροπόλεις:

* Σύρου, η οποία κατέβαλε στα κρατικά ταμεία περίπου 124.000 ευρώ (3.056 ευρώ η μητρόπολη, 13.203 ευρώ οι ναοί και 107.428 ευρώ οι μονές) και με τον τριπλασιασμό θα πρέπει να δώσει 372.000 ευρώ.

* Ιωαννίνων, από 120.000 ευρώ θα δώσει με τις νέες εξαγγελίες 360.000 ευρώ.

* Μεσσηνίας, από 100.000 ευρώ θα δώσει με τη φορολογική αλλαγή 300.000 ευρώ.

* Καλαβρύτων, από 70.000 ευρώ 210.000 ευρώ για το νέο φορολογικό έτος. Οπως προκύπτει από τους υπολογισμούς, μόνο αυτές οι τέσσερις μητροπόλεις έδωσαν 414.000 ευρώ και με τον τριπλασιασμό θα δώσουν 1,242 εκατ. ευρώ.

Ακολουθούν οι «μεσαίοι». Η Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως από 41.000 ευρώ θα πληρώσει 123.000 ευρώ. Η Μητρόπολη Ηλείας από 45.000 ευρώ, 135.000 ευρώ. Η Μητρόπολη Υδρας από 40.000 ευρώ, 120.000 ευρώ. Η Μητρόπολη Σερρών από 25.000 ευρώ 75.000 ευρώ. Η Μητρόπολη Κέρκυρας από 20.000 ευρώ 60.000 ευρώ. Η Μητρόπολη Πειραιώς επίσης από 20.000 ευρώ 60.000 ευρώ. Η Μητρόπολη Χίου από 15.000 ευρώ 45.000 ευρώ. Η Μητρόπολη Αρτας από 14.500

ευρώ 43.500 ευρώ. Η Μητρόπολη Θήρας από 13.000 ευρώ 39.000 ευρώ.

Στην τρίτη ομάδα που φαίνεται ότι διαμορφώνεται ανήκουν οι μητροπόλεις που δεν έχουν πολλά ακίνητα ή τα ακίνητα που διαθέτουν έχουν μικρή εμπορική αξία. Πρόκειται κυρίως για μητροπόλεις οι οποίες βρίσκονται σε μικρές περιοχές, όπως η Σιάτιστα, που έδωσε 2.153 ευρώ και με τις αλλαγές στους φόρους θα καταβάλει 6.359

ευρώ. Η Μητρόπολη Δράμας είχε καταβάλει περίπου 3.000

ευρώ (2.118,33 η Μητρόπολη, 1.524,85 οι ναοί και 367,44 οι μονές) και τώρα πρέπει να δώσει περίπου 9.000 ευρώ.

Μέχρι στιγμής δεν έχουν συγκεντρωθεί τα στοιχεία των μεγάλων μητροπόλεων, όπως η Αρχιεπισκοπή Αθηνών και η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
ΑΠΟ ΤΗΝ καταβολή του ΕΤΑΚ δεν εξαιρείται ούτε η Εξαρχία του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, η οποία διαθέτει πολλά ακίνητα, όπως θέατρα, διαμερίσματα, καταστήματα και οικόπεδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος θα ζητήσει από την ηγεσία των υπουργείων Εξωτερικών και Οικονομικών απαλλαγή, καθώς, όπως λέει ο εκπρόσωπος Τύπου του Πατριαρχείου στην Ελλάδα κ. Γ. Βασιλείου, «η φορολόγηση από την πατρίδα μαςπροκαλεί ζητήματα και στο Ισραήλ, στην Ιορδανία και στην Παλαιστινιακή Αρχή, όπου δεν πληρώνουμε φόρους για την ακίνητη περιουσία μας».

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο
ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ παρακολουθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, εκ του σύνεγγυς και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος έχει ενημερωθεί για τα τεκταινόμενα. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αγιορείτες μοναχοί το επόμενο χρονικό διάστημα θα επιδιώξουν συναντήσεις με στελέχη της κυβέρνησης για την εξαίρεση των μονών της Αθωνικής Πολιτείας από την καταβολή του ΕΤΑΚ. Αντίστοιχη κίνηση είχε γίνει και προς τους άλλοτε τσάρους της Οικονομίας κκ. Γ. Αλογοσκούφη και Γ. Παπαθανασίου και τότε εξαιρέθηκαν σιωπηρά οι μονές του Αγίου Ορους από την καταβολή του ΕΤΑΚ με τη δικαιολογία του ειδικού νομικού καθεστώτος της Αθωνικής Πολιτείας.

Η ημιαυτόνομη Εκκλησία της Κρήτης θα εξετάσει το όλο ζήτημα κατά τη διάρκεια ειδικής συνεδρίασης της Συνόδου της και, αν χρειαστεί, ιεράρχες της αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να προσφύγουν ακόμη και στη Δικαιοσύνη, όπως και η Εκκλησία της Ελλάδος. Οπως επισημαίνει στο «Βήμα» ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, «δεν αρνούμαστε να φορολογηθούμε αλλά δεν μπορούμε να δεχθούμε και την αδικία». 

Της Μαρίας Αντωνιάδου


Πηγή Το Βήμα
15.11.09

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Γάγγραινα για τα ΑΕΙ οι κομματικές οργανώσεις


Χαστούκι από πρωτοετείς φοιτητές και για την οργάνωση και τις υποδομές

«Ευτυχώς που φέτος δεν υπάρχουν καταλήψεις! Αλλιώς, η κατάσταση στο πανεπιστήμιο θα ήταν ακόμη χειρότερη». Αυτό λένε πρωτοετείς φοιτητές, που ένα μήνα στα φοιτητικά έδρανα διαπιστώνουν ότι άλλα περίμεναν, άλλα βρήκαν. Τα δύο (τουλάχιστον) τελευταία χρόνια διάβασαν, θυσίασαν άλλα ενδιαφέροντα, κουράστηκαν για να πετύχουν την πολυπόθητη εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Και τώρα τι βρίσκουν; Ελλειψη οργάνωσης, μαθήματα από σημειώσεις, άσχημες υποδομές είναι μερικά από τα παράπονα που διατυπώνουν. Εστω κι αν κάποιος «δύσπιστος» συνδέσει τα παραπάνω παράπονα με το μοντέλο της σχολικής τάξης, η εικόνα του οποίου είναι νωπή για τους πρωτοετείς, δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει με αυτό στο οποίο αντιδρούν οι περισσότεροι: τη γάγγραινα της κομματικοποίησης. «Οι φοιτητικές παρατάξεις είναι ενοχλητικές και η κομματικοποίηση δηλητηριάζει το κλίμα» ανέφερε στην «Κ» η Κλαίρη Αντωνακάκου, πρωτοετής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Την πέμπτη εβδομάδα μετά την έναρξη του έτους -δηλαδή αρχές Νοεμβρίου- η γραμματεία της σχολής μας έδωσε τον κατάλογο με τα βιβλία. Ομως, αυτός περιείχε λάθος βιβλία. Οταν το επισημάναμε, οι υπάλληλοι μάς είπαν ότι έπρεπε να το έχουμε δηλώσει δύο εβδομάδες μετά την εγγραφή μας, η οποία έγινε στις αρχές Οκτωβρίου! Πώς θα μπορούσε να έχει γίνει αυτό;» λέει, μιλώντας στην «Κ», η Φωτεινή Μπρούσαλη, πρωτοετής στο τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου, η οποία ήλθε στην Αθήνα για να σπουδάσει από τους Παξούς της Κέρκυρας και μας μεταφέρει ένα δείγμα του αλαλούμ που επικρατεί (και) στα ελληνικά πανεπιστήμια.
«Οι εντυπώσεις μου από τη σχολή; Εκτός από τους χώρους που βλέπετε πώς είναι -οι αφίσες και τα τραπεζάκια κυριαρχούν στον χώρο- οι καθηγητές είναι… μοιρασμένοι. Αλλοι δείχνουν να ασχολούνται μαζί μας, να πιάνουν τον παλμό της αίθουσας. Αλλοι μπαίνουν στο αμφιθέατρο, λένε το μάθημα στα γρήγορα και φεύγουν. Δεν είναι λάθος; Αυτοί τα έχουν μάθει, εμείς όμως όχι!» μας λέει η Χριστίνα Τζανετάκου, φίλη και συμφοιτήτρια της Φωτεινής.
«Βιβλία δεν έχουμε, τα αμφιθέατρα είναι χάλια, δεν υπάρχουν υποδομές όπως θα ταίριαζε σε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα» λέει ο Γεράσιμος Σεραφειμίδης, φοιτητής σε τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ. «Ομως, κυρίως με ενοχλούν τα μέλη των φοιτητικών παρατάξεων που «σφάζονται» μεταξύ τους. Βρίζονται, πιάνονται στα χέρια, οι παρέες χωρίζονται επειδή κάποιοι ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα. Ποτέ δεν το περίμενα αυτό από νέους ανθρώπους» συμπληρώνει ο ίδιος. «Τα μέλη των φοιτητικών παρατάξεων σε βοηθούν όταν βρεθείς για πρώτη φορά στο άγνωστο περιβάλλον της σχολής. Ομως, τα κάνουν όλα για να γραφτείς στην παράταξη, για την ψήφο. Γίνονται πιεστικοί για να συμμετάσχεις στις εκδηλώσεις τους για να έχουν... μπούγιο. Είναι απαράδεκτο», προσθέτει η Ειρήνη Βάρσου, φοιτήτρια στο Οικονομικό Αθηνών. «Είμαστε νέοι που ήλθαμε να σπουδάσουμε, να μάθουμε νέα πράγματα, να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Το να πλησιάζουν κάποιοι φοιτητές έναν συμφοιτητή τους και να «πουλάνε» φιλία μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους είναι απογοητευτικό», λέει από την πλευρά της η Κλαίρη Αντωνακάκη.
«Tο κλίμα δεν σε εμπνέει»
«Στην αρχή ήμουν τακτική στα μαθήματα. Ομως, δεν έρχομαι πολύ πια. Τα μαθήματα είναι βαρετά και το γενικότερο κλίμα δεν εμπνέει για να κάνεις κάτι δημιουργικό. Τώρα κάνω μαθήματα αγγλικών και οδήγησης. Βρήκα την ευκαιρία μετά την εντατική προσπάθεια που έκανα στο λύκειο για να εισαχθώ», μας λέει η Ελλη Νομπέλη.
«Πριν έλθω πίστευα ότι θα ήταν καλύτερα. Γονείς και δάσκαλοι μάς μιλούσαν για το πανεπιστήμιο. Δεν είχα διαμορφώσει μια ιδανική εικόνα για τη σχολή. Αλλά δεν περίμενα και αυτό που συνάντησα», καταλήγει ο Γεράσιμος, αποτυπώνοντας τις εντυπώσεις του 18χρονου, που από μαθητής λυκείου σε δύο μήνες έγινε… «συνάδελφος», όπως συνήθως αποκαλούν οι καθηγητές τους φοιτητές τους.

Του Αποστολου Λακασα

Πηγή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
14.11.09

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Ζώμινθος Κρήτης : Το πρώτο μινωικό κέντρο που έχει εντοπιστεί ως σήμερα σε βουνό


Πρωτοσέλιδη σε ένα διεθνές αρχαιολογικό- και διαδικτυακό- περιοδικό, το αμερικανικό «Αrchaeology Μagazine», βρίσκεται μια ελληνική ανασκαφή. Πρόκειται για την ανασκαφή της Ζωμίνθου που υλοποιείται τα τελευταία χρόνια στον Ψηλορείτη της Κρήτης, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, από τους αρχαιολόγους Γιάννη και Εφη Σακελλαράκη , οι οποίοι έχουν φέρει στο φως το πρώτο μινωικό κέντρο που εντοπίστηκε ως σήμερα σε βουνό. Γιατί μέχρι πρότινος ήταν γνωστό ότι οι αρχαίοι Μινωίτες ήταν καλοί ναυτικοί, για ορεσίβιους όμως δεν τους ήξερε κανείς. Ιδού όμως που η θεωρία αυτή αλλάζει χάρη στα πολυάριθμα ευρήματα της ανασκαφής στη Ζώμινθο, τα οποία αποτελούν τα πρώτα αποδεικτικά στοιχεία.

«Τα λογιστικά αρχεία με τη γραμμική Β γραφή από το Ανάκτορο της Κνωσού αναφέρουν χιλιάδες προβάτων μαζί με τα ονόματα των βοσκών τους! Ωστόσο, η γη όπου έβοσκαν αυτά τα πρόβατα ήταν πάντα ένα μυστήριο. Η Ζώμινθος όμως και οι γειτονικές περιοχές της έχουν μεγάλα βοσκοτόπια, έτσι θα μπορούσετα πρόβατα που καταγράφονται στις πινακίδες της Κνωσού να βρίσκονταν κυρίως εδώ», σημειώνει ο καθηγητής κ. Σακελλαράκης στο «Αrchaeology Μagazine». Δεν είναι το μοναδικό στοιχείο που αναφέρει ο έλληνας αρχαιολόγος στην παρουσίαση του θέματος, μέσα από το οποίο οι αναγνώστες του περιοδικού μπορούν να αντιληφθούν ολόκληρο το πλαίσιο του τόπου, της Ιστορίας, ακόμη της πανίδας και της χλωρίδας. Ενα μνημειακό κεντρικό κτίριο που καλύπτει έκταση 1.600 τετραγωνικών μέτρων και χρονολογείται από τις αρχές του 17ου αιώνα π.Χ. έχουν αποκαλύψει οι ανασκαφές. Είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένο και ορισμένοι από τους τοίχους του σώζονται σε ύψος 2,2 μέτρων, ενώ είναι σίγουρο ότι είχε δύο ορόφους και ήταν κτισμένο από μεγάλους όγκους τοπικής πέτρας. Οι τοίχοι του εσωτερικά ήταν διακοσμημένοι με τοιχογραφίες. Μόνο λίγα όμως από τα τουλάχιστον 45 δωμάτια του ισογείου έχουν διερευνηθεί ως τώρα. Σε αυτά βρέθηκαν άφθονη κεραμική, οστά ζώων, λείψανα απανθρακωμένου ξύλου, πολλά μικρά έργα τέχνης και πιθάρια αποθήκευσης. Εντοπίστηκαν όμως και κεραμικοί αγωγοί ύδατος, οι οποίοι ίσως υποδεικνύουν ένα κεντρικό σύστημα αποχέτευσης, ενώ στο δυτικό τμήμα του κεντρικού κτιρίου ήρθε στο φως συγκρότημα εργαστηρίων. Περισσότερα από 250 αγγεία καθημερινής χρήσης βρέθηκαν στο εργαστήριο κεραμικής, αλλά και μερικά χάλκινα και λίθινα εργαλεία (συμπεριλαμβανομένου ενός μαχαιριού, μιας λεπίδας και λαβίδων). Επίσης, ο τροχός αγγειοπλαστικής και ο χώρος καθαρισμού του πηλού.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίαζε ένα άλλο δωμάτιο, το οποίο θα μπορούσε να ήταν εργαστήριο επεξεργασίας κρυστάλλων χαλαζία, ενός σπάνιου και πολύτιμου υλικού κατά την αρχαιότητα, καθώς εθεωρείτο ότι είχε μαγικές ιδιότητες. Σε αυτό το δωμάτιο βρέθηκαν και τρία ρυτά (λατρευτικά αγγεία), τα οποία ενισχύουν τη διπλή χρήση του κεντρικού κτιρίου ως τόπου λατρείας.
Ω στόσο η κατασκευή ενός τέτοιου τεράστιου κτιρίου σε αυτό το υψόμετρο θα πρέπει να ήταν αρκετά δύσκολο ζήτημα. Η απρόσμενη θέση του, το μέγεθός του καθώς και η προσεκτική κατασκευή του προϋποθέτουν την ύπαρξη μιας κεντρικής αρχής που είχε στον έλεγχό της τους πόρους της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των κοπαδιών και των βοσκοτόπων του, όπως εξηγούν οι ανασκαφείς.

Η ανασκαφή συνεχίζεται και σήμερα, προκειμένου να αποκαλυφθεί η δομή ολόκληρου του κτιρίου, ωστόσο στόχος των ανασκαφέων είναι και η διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, ώστε να αποκατασταθεί στον τόπο η ηρεμία της μινωικής περιόδου. Η Ζώμινθος καταστράφηκε από σεισμό γύρω στο 1600 π.Χ., η περιοχή όμως συνέχισε να χρησιμοποιείται στη Μυκηναϊκή, Αρχαϊκή, ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο.

Διοικητικό - θρησκευτικό κέντρο 
Η σημασία του κεντρικού κτιρίου επιβεβαιώνεται από τις ασύμμετρες προσόψεις του και από τον ίδιο προσανατολισμό που έχει με τα μινωικά ανάκτορα. «Η Ζώμινθος μπορεί επομένως να θεωρηθεί ένα καλά οργανωμένο διοικητικό κέντρο, κτισμένο σε στρατηγικό σημείο για τον έλεγχο της περιοχής. Η θέση του πάνω στον αρχαίο δρόμο που οδηγούσε από την Κνωσό προς το Ιδαίον Αντρον, όπου κατά την παράδοση είχε γεννηθεί ο Δίας, και ο πλούτος της κεραμικής που βρέθηκε στον χώρο δείχνουν ότι ήταν πιθανόν επίσης να ήταν θρησκευτικό κέντρο και χειροτεχνικό» επισημαίνει ο κ. Σακελλαράκης. Και εδώ ενδιαφέρον έχει το απόσπασμα από τους «Νόμους» του Πλάτωνα (βιβλίο Ι, 625Β): «Καθ΄ οδόν μπορούμε να περάσουμε ευχάριστα την ώρα συζητώντας για αυτά, μου είπαν ότι η απόσταση από την Κνωσό στη σπηλιά και στον ναό του Δία είναι μεγάλη και αναμφίβολα υπάρχουν σκιερά μέρη κάτω από ψηλά δέντρα, που θα μας προστατεύσουν από τον καυτό ήλιο ».


Της Μαρίας Θέρμου
 
Πηγή Το Βήμα
13.11.09

ShareThis