Η κατ' οίκον εργασία αυξάνει την απόδοση των εργαζομένων

Επειδή πάντα επιλέγουμε να βλέπουμε το «ποτήρι μισογεμάτο», ψάχνουμε για παρηγορητικές διεξόδους προκειμένου να υποφέρουμε λιγότερο για τον «εργασιακό Μεσαίωνα» που επιστρέφει στη χώρα μας λόγω της οικονομικής κρίσης. Η «απειλή» για εργασία τεσσάρων ημερών την εβδομάδα -με ανάλογη περικοπή αποδοχών, εννοείται- μας έφερε στον νου -αν και μη συγκρίσιμη- την προτροπή που έκανε προς τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα η καθηγήτρια του Harvard Business School, κ. Rosabeth Moss Kanter -μια από τις 50 δυναμικότερες γυναίκες στον κόσμο κατά τους Times του Λονδίνου- «να καθιερώσει τουλάχιστον μια ημέρα εργασίας κατ’ οίκον για όλους τους εργαζόμενους» εάν, όντως, ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, για τις οικογένειες των εργαζομένων και για το μέλλον του περιβάλλοντός μας. Με μια σχεδόν επαναστατική προτροπή: «Εργαζόμενοι όλου του κόσμου, απομακρυνθείτε από τους χώρους εργασίας σας και εργασθείτε από το σπίτι σας», άνοιξε πριν από λίγα χρόνια διάλογο με τους πολίτες, παραθέτοντας τα τεκμηριωμένα επιχειρήματά της για τον εφιάλτη των μετακινήσεων στις μεγαλουπόλεις, «τις χιλιομετρικές αποστάσεις που διανύονται για την εργασία και που αυξάνονται με διπλάσιο ρυθμό από ό,τι ο πληθυσμός».

Η διακεκριμένη καθηγήτρια, εξειδικευμένη στη στρατηγική, στην καινοτομία και στην ηγεσία της αλλαγής, αναφέρει τα πλεονεκτήματα που απορρέουν για την παραγωγικότητα και την απόδοση των εργαζομένων και δίνει παραδείγματα γνωστών ανωτάτων στελεχών που έχουν κάνει «γραφείο τους» ένα απομονωμένο τραπέζι γιατί εκεί εργάζονται καλύτερα και χωρίς να τους διακόπτουν. Επιπλέον, «πόσες γυναίκες στελέχη επιχειρήσεων δεν θα ήθελαν να εργάζονται με τη φυσική παρουσία τους κοντά στα παιδιά τους;» εφόσον η τεχνολογία έχει καταστήσει την εξ αποστάσεως εργασία όχι μόνο δυνατή αλλά και αποτελεσματική.

Την «επανεφεύρεση του εργασιακού χώρου» όμως αναφέρει ότι την αναχαιτίζουν πρακτικά και αλλά εμπόδια. Για το κόστος που έχει για τον εργαζόμενο η κατ’ οίκον ευρυζωνική δικτύωση προτείνει φορολογικές ελαφρύνσεις και χρηματοδότησή της. Υπογραμμίζει όμως ότι «εάν στις επιχειρήσεις δεν υπάρχει κουλτούρα ισχυρής υπευθυνότητας, συνεργασίας, εμπιστοσύνης και προσωπικής ευθύνης, τίποτε δεν πρόκειται να γίνει». Συνήθως, οι μάνατζερ δεν γνωρίζουν πώς να συντονίσουν και να επικοινωνήσουν όταν δεν βλέπουν τους άλλους πρόσωπο με πρόσωπο. Ούτε να αξιολογήσουν το αποτέλεσμα της εργασίας τους χωρίς τη χρονική φυσική παρουσία τους.

Υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι οι μάνατζερ δεν πρέπει να κάνουν διακρίσεις σε βάρος εκείνων που εργάζονται εξ αποστάσεως και να τους κάνουν να νιώθουν ότι έχουν βάλει την προσωπική ζωή τους πάνω από τις δεσμεύσεις τους απέναντι στην εταιρεία και στα επιτεύγματά της. Για να γίνουν όμως όλα αυτά, η καθηγήτρια και συγγραφέας κ. Rosabeth Moss Kantar επισημαίνει ότι κατ’ αρχήν θα πρέπει να δεσμευθεί η πολιτεία. Οι εταιρείες να ξεκινήσουν τη διαδικασία της αλλαγής και οι άνθρωποι να εκπαιδευθούν να εργάζονται διαφορετικά. Θεωρεί επίσης ότι είναι χρήσιμο να συνεργασθούν και εταιρείες υψηλής τεχνολογίας όπως και σύμβουλοι ευέλικτης απασχόλησης.

Της Χριστινας Δαμουλιανου / xd@kathimerini.gr

Πηγή Καθημερινή

4.9.2011