Ταξιδεύοντας : Ευχάριστη πεζοπορία στη Σέριφο

«Το φαντάζεσαι; Να σε έχουν κλείσει σ’ ένα μεγάλο ξύλινο κουτί, και να σε έχουν ρίξει στο πέλαγος, να σε πάρουν τα κύματα και τα ρεύματα και να σε εξαφανίσουν από προσώπου γης...», μου είπε ο Φρόντις ξεκινώντας την αφήγηση του μύθου του Περσέα. «Προφανώς, ο στόχος είναι να σε εξοντώσουν. Μα ποιος θα μπορούσε να σκεφθεί και να κάνει κάτι τέτοιο;», τον ρώτησα απορημένος. «Το σκέφτηκε και το έκανε ο Ακρίσιος, ο μυθικός βασιλιάς του Αργους, όταν ένας χρησμός τον προειδοποίησε ότι θα έχανε τον θρόνο του από τον εγγονό του. Τι πιο φυσικό θα μου πεις, όταν πια είσαι παππούς, να αφήσεις την εξουσία στον εγγονό σου. Αλλά ο Ακρίσιος ήταν ένας άπληστος άνθρωπος, όπως οι περισσότεροι που κατέχουν οποιασδήποτε μορφής εξουσία. Κι έτσι έκλεισε σ’ ένα ξύλινο κιβώτιο την κόρη του τη Δανάη και τον γιο της, τον μικρούλη Περσέα, και τους άφησε να τους εξαφανίσουν τα κύματα, μακριά από το βασίλειό του. Παρασυρμένο από τα κύματα, το κιβώτιο ξεβράστηκε στη Σέριφο, ακούμπησε μαλακά πάνω σε μια αμμουδιά, όπου το βρήκε ένας ψαράς, ο Δίκτης, και απελευθέρωσε μάνα και γιο...».

Ο Φρόντις μού αφηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια τον συναρπαστικό μύθο του Περσέα, καθώς περιπλέαμε αργά τη Σέριφο, αλλά από ένα σημείο και μετά έπαψα να παρακολουθώ την αφήγηση, μαγεμένος από το υπέροχο τοπίο. Υστερα από κάθε κάβο, μέσα σε κάθε μυχό, στο βάθος κάθε όρμου, απλωνόταν και μια αμμουδερή αγκαλιά! Μέτρησα εβδομήντα παραλίες, μετά σταμάτησα το μέτρημα! Κάποιες είχαν αρμυρίκια που πρόσφεραν μια παχιά σκιά, άλλες είχαν γύρω τους εξοχικές κατοικίες και κάποιες ταβερνούλες, οι περισσότερες όμως ήταν εντελώς ερημικές. «Τόσες πολλές και τόσο όμορφες παραλίες, τι προικισμένο από τη Φύση νησί...», σχολίασα. «Αυτό αξιολογείς εσύ ως πολύτιμη προίκα, αλλά για πολλούς αιώνες οι άνθρωποι εδώ εκμεταλλεύονταν άλλους θησαυρούς, θαμμένους κάτω από τη γη. Η Σέριφος δημιουργήθηκε από ιζήματα, δηλαδή από κατακάθια οργανικής και ανόργανης ύλης που έπεφτε σαν σύννεφο σκόνης στον βυθό της θάλασσας, εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν, την εποχή που εδώ υπήρχε μόνο θάλασσα. Μετά, όταν αναδύθηκαν τα νησιά που σήμερα ονομάζουμε Κυκλάδες από τον βυθό, μια σειρά από ισχυρές γεωτεκτονικές διεργασίες δημιούργησαν ανάμεσα στα ιζηματογενή πετρώματα πολλά ορυκτά, που οι άνθρωποι τα εκμεταλλεύτηκαν ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ. Στο κεντρικό τμήμα του νησιού, μέσα σε στρώσεις δολομιτικού μαρμάρου έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα μαγνητίτη. Στην περιοχή του Κουταλά υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα λειμωνίτη (μετάλλευμα σιδήρου) που έχουν δώσει εκατομμύρια τόνους ποιοτικού μεταλλεύματος από την αρχαιότητα ώς τις μέρες μας. Στη ΒΑ περιοχή του νησιού έγινε περιορισμένη εκμετάλλευση μεικτών θειούχων μεταλλευμάτων (μόλυβδος, ψευδάργυρος) και χαλκού, μαζί με λειμωνίτη, αιματίτη και χαλαζία. Στο κέντρο του νησιού υπάρχει μια ζώνη γνευσίου, ένα σκληρό πέτρωμα κατάλληλο για αντιολισθηρά οδοστρώματα. Και υπάρχει και χαλαζίας, ένα ορυκτό σε πράσινους κρυστάλλους, σπάνιας ομορφιάς. Αν έχεις όρεξη, πάρε μαζί σου τον χάρτη και πάμε να περπατήσουμε στα θαυμάσια μονοπάτια του νησιού, να δούμε τις περιοχές των εξορύξεων, και να καταλήξουμε σε όποια παραλία σου αρέσει για να δροσιστούμε». Φυσικά και είχα όρεξη!

Υπάρχουν δεκάδες χιλιόμετρα μονοπατιών στη Σέριφο, πολλά από αυτά σηματοδοτημένα και συντηρημένα, όπου η πεζοπορία γίνεται ευχάριστα και ξεκούραστα. Αρκεί να ξεκινήσετε νωρίς με την πρωινή δροσιά, να έχετε μαζί σας αρκετό νερό, τον αναλυτικό πεζοπορικό χάρτη της Terrain, και να φοράτε κλειστά παπούτσια.

Πύργος - Γαλανή - Συκαμιά

Καθαρό σηματοδοτημένο μονοπάτι, το Νο 6 σύμφωνα με την κοινοτική αρίθμηση. Ξεκινάει από τον κεντρικό δρόμο, ακριβώς κάτω από το χωριουδάκι Πύργος και καταλήγει στον όρμο Συκαμιάς, από όπου συνεχίζει άλλο μονοπάτι προς Σκάλα. Είναι κατηφορικό, καθαρό από άγρια βλάστηση και με καλή σηματοδότηση, ενώ η θάλασσα θα βρίσκεται μπροστά σας στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Το μονοπάτι κατευθύνεται προς την περιοχή του Λυκούργου το Βουνό, όπου διασταυρώνεται με χωματόδρομο που αριστερά οδηγεί στην Αγία Σοφία. Προχωράει ανάμεσα σε ξερολιθιές και λίγο μετά τη διασταύρωση συναντάει το ξωκλήσι του Αγίου Πολυκάρπου. Μετά τον Αγιο Πολύκαρπο, σε μικρή απόσταση προς τα δεξιά βρίσκεται ο οικισμός της Ποταμιάς που σήμερα είναι πια ακατοίκητος και στη συνέχεια το μονοπάτι κατηφορίζει προς το χωριό Γαλανή, που πήρε το όνομά του από τα ορυχεία γαληνίτη που λειτουργούσαν εδώ. Η σηματοδότηση εξακολουθεί να είναι καλή και μετά τη Γαλανή, ενώ μπροστά ξετυλίγεται η πανέμορφη εικόνα της παραλίας της Συκαμιάς από ψηλά. Στο τελευταίο τμήμα το μονοπάτι διασταυρώνεται με έναν χωματόδρομο που οδηγεί στην ακτή, αλλά μπορείτε να φτάσετε ώς τη θάλασσα από το μονοπάτι που συνεχίζει βόρεια και παράλληλα με το χωματόδρομο.

Ορμος Συκαμιάς - Σκάλα

Το μονοπάτι ξεκινάει με λίγο σκαρφάλωμα στο δεξιό άκρο της παραλίας στη Συκαμιά. Παρότι αραιή στην αρχή, υπάρχει καλή σηματοδότηση, με άσπρα σημάδια βαμμένα πάνω στους βράχους. Στο πρώτο σκέλος το μονοπάτι κινείται παράλληλα με τη θάλασσα πάνω στα βράχια και στη συνέχεια ακολουθεί την ακτογραμμή ώς την παραλία της Σκάλας. Σε όλη τη διαδρομή η θάλασσα βρίσκεται στα πόδια σας, δελεαστική και δροσερή. Το μονοπάτι κατεβαίνει σε μια ανώνυμη παραλία, εξίσου θελκτική με τις άλλες επώνυμες και καταλήγει στην παραλία της Σκάλας, με καλή σηματοδότηση και καθαρό ίχνος.

Του Στέφανου Ψημένου

Πηγή Καθημερινή

20.8.2011