Στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, ο στρατηγός Πλαστήρας, όταν αντιμετώπισε μια χρονιά αυξημένης παραγωγής στα σιτηρά, προκειμένου να βοηθήσει τους αγρότες αλλά και τη χώρα να βρει τον χρόνο ώστε να οργανώσει τις εξαγωγές της, έδωσε εντολές στην αεροπορία και άδειασαν προσωρινά τα υπόστεγα από τα αεροπλάνα προκειμένου να βρεθούν αποθηκευτικοί χώροι για την πλεονάζουσα σοδειά...
Ασφαλώς 60 χρόνια μετά κάτι παρόμοιο δεν είναι εφικτό, παρά το γεγονός ότι εφέτος οι αγρότες αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με το σκληρό σιτάρι, που αναμένεται σε 10 ημέρες να θεριστεί, αλλά την ίδια ώρα στις αποθήκες των παραγωγών υπάρχουν μεγάλες ποσότητες απούλητες από περσινά σιτηρά... Ομως μια χώρα που προστατεύει στοιχειωδώς την παραγωγική της βάση, ιδιαίτερα στις μέρες μας, που το ζητούμενο είναι το «κλείσιμο της ψαλίδας» στο εμπορικό ισοζύγιο, πράττει τα αυτονόητα για την προστασία της εγχώριας παραγωγής. Υψώνει τείχη προστατευτισμού, στο πλαίσιο των συμβατικών της υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμμετοχή της στον ΠΟΕ, όπως το κάνουν πλέον όλες οι χώρες στη ζώνη συναλλαγών με την πατρίδα μας, με εξαντλητικούς φυτοϋγειονομικούς ελέγχους- πέρυσι η Ρωσία μάς δημιούργησε τεράστια προβλήματα στη διάθεση της κομπόστας, ζητώντας ακόμη πιο αυστηρούς ελέγχουςκαι δεν επιτρέπει, για παράδειγμα, την ανεξέλεγκτη εισαγωγή πατάτας από την Αίγυπτο με υπολείμματα καρκινογόνων φυτοφαρμάκων απαγορευμένων από την ΕΕ, οι οποίες στη συνέχεια κάπου στο Θριάσιο πεδίο «βαφτίζονται» ελληνικές και πωλούνται στις λαϊκές αγορές!
Είναι ενδεικτικό της παντελούς έλλειψης συντονισμού των υπουργείων πως ο ελληνικός στρατός εισάγει μήλα Ιταλίας σε κλούβες αμφίβολης ποιότητας- ενώ τα ελληνικά μήλα π.χ. της Αγιάς παραμένουν απούλητα στα ψυγεία-, αχλάδια Ισπανίας, φιστίκια ή αμύγδαλα από αραβικές χώρες ή από την Τουρκία, στα οποία κατά καιρούς έχουν ανιχνευτεί καρκινογόνες αφλατοξίνες...
Αφορμή για τις επισημάνσεις αυτές μάς δίνει το ρεπορτάζ στο «Βήμα της Κυριακής» της 23ης Μαΐου όπου διαφαίνεται πως με τη γειτονική Τουρκία οι εμπορικές συναλλαγές ανέρχονται στα 2,5 δισ. δολάρια εκ των οποίων η μερίδα του λέοντος είναι οι εισαγωγές τουρκικών προϊόντων στη χώρα μας.
Το μόνο σταθερά εξαγώγιμο προϊόν της χώρας προς τη γειτονική Τουρκία είναι το εκκοκκισμένο βαμβάκι, που σε ποσοστό πάνω από το 50% της εγχώριας παραγωγής καταλήγει στα κλωστήριά της και επανεισάγεται στη χώρα με τεράστια προστιθέμενη αξία ως τελικό προϊόν (ρούχο, τζιν, πετσέτα κ.λπ.). Είναι δε χαρακτηριστικό και σε ό,τι αξία έχει από πλευράς συμβολισμού πως οι φουστανέλες που χρησιμοποιούν οι τσολιάδες στην προεδρική φρουρά εδώ και πολλά χρόνια εισάγονται από κλωστήρια της Τουρκίας!
Του Ι. Κολλάτου
(Ο κ. Ι. Κολλάτος είναι μηχανολόγος, με μεταπτυχιακό στη Βιοτεχνολογία.)
Πηγή Το Βήμα
2.6.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου