Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Απαραίτητη η ενίσχυση του θεσμού της αναδοχής

Δεν έχει πορβληθεί όσο πρέπει, υποστηρίζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες.

Απαραίτητη κρίνεται από τις υπηρεσίες στήριξης ανηλίκων η ενίσχυση του θεσμού του ανάδοχου γονέα, ο οποίος δεν έχει προβληθεί και υποστηριχθεί όσο θα έπρεπε στην Ελλάδα. Πολλοί θεωρούν ότι η αναδοχή είναι συγγενική έννοια με την υιοθεσία, κάτι που δεν ισχύει, παρά το γεγονός ότι μικρός αριθμός αναδοχών καταλήγουν τελικά σε υιοθεσίες. Στην περίπτωση της αναδοχής, μια οικογένεια αναλαμβάνει τη φιλοξενία και την υποστήριξη παιδιών, τα οποία διαφορετικά θα κατέληγαν σε ιδρύματα. Η επιμέλεια ωστόσο παραμένει στο κράτος. Πρόκειται για παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί από τους φυσικούς τους γονείς ή έχουν απομακρυνθεί με εισαγγελική εντολή από το οικογενειακό τους περιβάλλον, αλλά και για εφήβους με παραβατική συμπεριφορά.

Σημαντικοί λόγοι
Οι λόγοι για τη στήριξη της αναδοχής είναι ουσιαστικοί καθώς, όπως παραδέχονται και οι κρατικοί λειτουργοί, δεν υπάρχει χειρότερο περιβάλλον φιλοξενίας για ένα παιδί από εκείνη του ιδρύματος. Η οικονομική κρίση έχει φέρει στην πρώτη γραμμή το συγκεκριμένο θέμα, καθώς αφενός όλο και περισσότερα παιδιά έχουν την ανάγκη προστασίας και αφετέρου τα ιδρύματα δεν μπορούν να ανταποκριθούν λόγω οικονομικών προβλημάτων.
«Κατά τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε, δόθηκαν 1.650.000 ευρώ σε αναδόχους γονείς για τις δαπάνες για τα παιδιά, κυρίως σε ό,τι αφορά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ωστόσο, υπολογίζουμε ότι σε περίπτωση που αυτά τα παιδιά ήταν σε ιδρύματα, το τελικό κόστος για το κράτος θα ήταν εξαπλάσιο», υποστηρίζει στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Βεζυράκης, διοικητής του Κέντρου Προστασίας Παιδιού «Η Μητέρα», του κύριου φορέα παιδικής προστασίας στην Αθήνα. Συνολικά το Κέντρο Προστασίας του Παιδιού «Η Μητέρα» προστατεύει 525 παιδιά, εκ των οποίων τα 350 έχουν τοποθετηθεί σε 307 οικογένειες ανά τη χώρα. Σύμφωνα με τον κ. Βεζυράκη, βασικός στόχος είναι η φιλοξενία παιδιών μέχρι να επανέλθουν στη φυσική τους οικογένεια. Οπως λέει, αφορά σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά που έχουν πρόβλημα υγείας και αυτά μεγαλύτερης ηλικίας, δηλαδή εκείνα που δεν «προτιμώνται» από ζευγάρια που θέλουν να υιοθετήσουν. Η Πολιτεία επιχειρεί να βελτιώσει το νομικό πλαίσιο, αλλά και την οργάνωση του θεσμού, καθώς σήμερα πλήθος φορέων εμπλέκεται στο θέμα χωρίς ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα.
Οι αλλαγές που επιχειρούνται είναι: 1) Νέο Π.Δ., με το οποίο ρυθμίζεται το νομικό πλαίσιο της αναδοχής, η υπογραφή του οποίου καθυστερεί από το υπ. Δικαιοσύνης. 2) Κατάλογος ανάδοχων γονέων, που θα έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και πληρούν τα κριτήρια. 3) Δημιουργία δικτύου κοινωνικών λειτουργών σε επίπεδο δήμου, που θα είναι επιφορτισμένοι με τα ζητήματα αναδοχής (ήδη περίπου 300 δήμοι έχουν αποστείλει τα στοιχεία των συνεργατών τους). Το δίκτυο θα ενεργοποιείται σε περίπτωση καταγγελίας για κακοποίηση παιδιών (στον αριθμό 197 του Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης). 4) Θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην προβολή της αναδοχής και στην εκπαίδευση των υποψήφιων ανάδοχων γονέων.
«Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό βήμα, καθώς, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, τα ιδρύματα δεν μπορούσαν πια να ανταποκριθούν στον ρόλο τους», σχολιάζει η νομικός κ. Ελισάβετ Συμεωνίδου, η οποία συμμετείχε στη σύνταξη του σχεδίου Π.Δ.
«Θα πρέπει οι αλλαγές αυτές να προχωρήσουν τάχιστα. Εμείς επιμένουμε στη διαδικασία εκπαίδευσης των ανάδοχων γονέων και των κοινωνικών λειτουργών. Οι αλλαγές θα πρέπει πολλές φορές να συνοδεύονται από αλλαγές νοοτροπίας», σχολιάζει η κ. Μαίρη Θεοδωροπούλου, συντονίστρια της ΜΚΟ Κέντρο Ερευνών Ρίζες, το οποίο συνεργάζεται με τη Διεθνή Οργάνωση Αναδόχων. Οι συμπεριφορές στις οποίες αναφέρεται η κ. Θεοδωροπούλου, όπως δήλωσαν στην «Κ» ανάδοχοι γονείς, έχουν να κάνουν με το ότι και αυτοί εκτός από υποχρεώσεις έχουν και δικαιώματα και δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες ως επαίτες, ενώ προσφέρουν ανθρωπιστικό έργο.
Ποιοι πληρούν τις προϋποθέσεις
Σύμφωνα με νέο σχέδιο προεδρικού διατάγματος, οι ανάδοχοι γονείς:
- Μπορεί να είναι οικογένειες ή μεμονωμένα άτομα, με ή χωρίς παιδιά.
- Δεν πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας τους και πρέπει να έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας από τον αναδεχόμενο (ο νόμος ορίζει τα 18 έτη), εκτός και αν πρόκειται για συγγενείς του παιδιού.
- Οι ίδιοι και όσοι θα ζουν στο ίδιο σπίτι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής, διανοητικής και σωματικής υγείας, τα οποία εμποδίζουν την άσκηση του ρόλου τους ως ανάδοχων γονέων.
- Οι ίδιοι και όσοι θα ζουν στο ίδιο σπίτι δεν πρέπει να έχουν καταδικασθεί τελεσίδικα ή να εκκρεμεί σε βάρος τους ποινική δίωξη για τα αδικήματα σε βάρος ανηλίκου, σύμφωνα με τον ν. 3500/2006, ή εκείνα που επισύρουν έκπτωση από τη γονική μέριμνα, σύμφωνα με το άρθρο 1537 του αστικού κώδικα, καθώς και για τα προβλεπόμενα από την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία περί ναρκωτικών και περί εμπορίας ανθρώπων και οργάνων.
- Να έχουν τη δυνατότητα (με την οικονομική συνδρομή του κράτους) να καλύψουν τα βασικά έξοδα διατροφής, μόρφωσης και ιατρικής περίθαλψης του ανάδοχου τέκνου, διαθέτοντας οικονομικούς πόρους και καταβάλλοντας προσωπική φροντίδα.
- Οι ανάδοχοι γονείς πρέπει να έχουν κριθεί κατάλληλοι με απόφαση του αρμόδιου φορέα και να έχουν εγγραφεί στο Εθνικό Μητρώο Ανάδοχων Γονέων Ανηλίκων.

Του Κώστα Ονισένκο
Πηγή Καθημερινή
14.1.2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis