ΜΝΗΜΕΙΑ. Προσεγγίζοντας το λιμανάκι της Δήλου, μόνο οι παρατηρητικοί επισκέπτες διακρίνουν τις ερειπωμένες κερκίδες ή το μισογκρεμισμένο σκηνικό οικοδόμημα ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση και τα χιλιάδες διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη. Ωστόσο, μέχρι την καταστροφή και εγκατάλειψή του, το 88 π. Χ. -όταν η Δήλος λεηλατήθηκε από τα στρατεύματα του Μιθριδάτη- το αρχαίο θέατρο, με τα δύο διαζώματα και τα καθίσματα για 6.500 θεατές, σίγουρα θα εντυπωσίαζε όσους αποβιβάζονταν για πρώτη φορά στις ακτές του νησιού. Ακριβώς 2.100 χρόνια αργότερα, το έργο αποκατάστασης του μνημείου βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση, καθώς η σχετική μελέτη, που εκπονήθηκε από τον πολιτικό μηχανικό Κώστα Ζάμπα και χρηματοδοτήθηκε μέσω του «κουμπαρά» του Σωματείου «Διάζωμα», έλαβε την έγκριση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.
Μοναδικό
Ενα από τα ελάχιστα αρχαία θέατρα, που κατασκευάστηκαν εξ ολοκλήρου από μάρμαρο και το μοναδικό χωρίς ρωμαϊκές επεμβάσεις, το μνημείο απέκτησε την τελική του μορφή το 240 π. Χ. και παρέμεινε σε χρήση για 150 χρόνια. Στο ίδιο διάστημα, η Δήλος γνώρισε μεγάλη οικονομική και πολιτιστική άνθηση, ενώ στις αρχές του 1ου π. Χ. αιώνα υπολογίζεται ότι αριθμούσε γύρω στους 30.000 κατοίκους. Τόπος λατρείας ήδη από τους ομηρικούς χρόνους, το νησί, όπου σύμφωνα με τη μυθολογία γεννήθηκε ο θεός του φωτός, Απόλλωνας, τυχαίνει να είναι και το φωτεινότερο σημείο της Μεσογείου - σύμφωνα με μία παλαιότερη μελέτη του ΥΠΕΧΩΔΕ, το σημείο με τη μεγαλύτερη φωτεινότητα εντοπίζεται στην ορχήστρα του θεάτρου.
Η ανασκαφή του μνημείου ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, η οποία παρείχε και το θεωρητικό υπόβαθρο για την εκπόνηση της παρούσας μελέτης. Βασικός στόχος της μελέτης είναι η ανάδειξη της αρχικής υπόστασης του μνημείου, αλλά και η προστασία του από περαιτέρω φθορές με μία σειρά ήπιων παρεμβάσεων στο κοίλο, το επιθέατρο, τα αναλήμματα και τον οχετό, και κυρίως με την επανατοποθέτηση ή απομάκρυνση των διάσπαρτων μελών. Μολονότι μεγάλη ποσότητα μαρμάρου μεταφέρθηκε σε γειτονικά νησιά για να χρησιμοποιηθεί ως οικοδομικό υλικό, στο εσωτερικό και τον περιβάλλοντα χώρο του θεάτρου καταγράφηκαν 4.000 αρχιτεκτονικά μέλη συνολικού βάρους 30 τόνων. Οι μελετητές εκτιμούν ότι πολλά από αυτά μπορούν να επανατοποθετηθούν, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι συμπληρώσεις με νέο υλικό. Παράλληλα, η μελέτη των διάσπαρτων μελών θα επιτρέψει τη διεξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τον τρόπο καταστροφής του θεάτρου.
Για την υλοποίηση του έργου, το οποίο πιθανότατα θα πραγματοποιηθεί με αυτεπιστασία από το ΥΠΠΟΤ εκκρεμεί η ένταξή του στο ΕΣΠΑ, ενώ σύμφωνα με πρώτες εκτιμήσεις αναμένεται να στοιχίσει από ένα ώς 1,5 εκατ. ευρώ. Το κόστος της μελέτης αποκατάστασης ανήλθε στα 100.000 ευρώ, ποσό το οποίο καλύφθηκε από χορηγία του ΟΠΑΠ. Ωστόσο, στον «κουμπαρά» του σωματείου «Διάζωμα» για το αρχαίο θέατρο Δήλου έχουν συνεισφέρει και άλλοι φορείς- όπως το ίδρυμα Λεβέντη με 70.000 ευρώ - καθώς και ιδιώτες.
Της Χριστίνας Σανούδου
Πηγή Καθημερινή
8.3.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου