Οταν οι Ελληνες, θέλοντας και μη, έχουν αποδεχθεί ότι δεν μπορούν πια να ζουν όπως ζούσαν, πώς γίνεται να μην αποδέχονται τα κόμματα ότι δεν γίνεται να λειτουργούν όπως είχαν μάθει τόσα χρόνια;
Η ιστορία με την τροπολογία που συμφωνήθηκε από τους «μεγάλους» της πολιτικής μας ζωής για το κούρεμα των χρεών τους, είναι ενδεικτική. Ενώ οι άνεργοι θα πιάσουν σε λίγο τον αριθμό των 1.300.000, τα κόμματα ονειρεύονται διακανονισμό των κομματικών χρεών.
Και μην πει κανείς ότι αυτό είναι το κόστος της δημοκρατίας και όλα τα σχετικά, που ακούμε για χρόνια. Κατ' αρχάς, οι περισσότερες κομματικές Οργανώσεις τους είναι κλειστές. Λουκέτο. Εξωση. Ερημιά...
Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες που συμμετείχαν σε αυτές δεν περνάνε πια ούτε απ' έξω. Κάτι θα έπρεπε να λέει αυτό στα κομματικά στελέχη. Τι; Οτι - αν μη τι άλλο - δεν έχουν πέραση. Οτι έχουν κουράσει. Οτι κάτι πρέπει να κάνουν διότι σε λίγο θα διοικούν κόμματα χωρίς μέλη.
Χωρίς μέλη
Χωρίς μέλη; Ναι, χωρίς μέλη. Και αυτό το φαινόμενο είναι το πρόβλημα της δημοκρατίας στον καιρό της κρίσης: η όλο και μικρότερη συμμετοχή των πολιτών στα κομματικά δρώμενα, που αφήνει όλο τον χώρο στους επαγγελματίες της πολιτικής.
Αποτέλεσμα; Η επανεκλογή γίνεται για τον καθένα τους το πρώτο και το τελευταίο ζητούμενο, η τηλεδημοκρατία θριαμβεύει και - εννοείται - τα κριτήρια για την ψήφο γίνονται όλο και πιο απολίτικα.
Πάντως, τώρα που έρχονται εκλογές, πρέπει να το σκεφτούν δύο φορές πριν αρχίσουν να σχεδιάζουν τα προεκλογικά τους. Διάολε, είναι ανάγκη - ειδικά φέτος - να γίνουν φθηνά οι εκλογές. Χωρίς σποτάκια και τα τοιαύτα, χωρίς εκλογικά κέντρα και όλα τα παρελκόμενα.
Ας έχουν υπόψη ότι όπου εμφανιστεί το χρώμα του προεκλογικού χρήματος, οι αντιδράσεις δεν προβλέπεται να είναι θετικές. Το «δεν υπάρχει σάλιο», δεν αρκεί να λέγεται. Πρέπει και να φαίνεται...
Του Στέφανου Τζανάκη
Πηγή ΤΑΝΕΑ
10.3.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου