Πολύ ωραία αυτά που λέει ο κ. Γ. Κουτρουμάνης για τον εξαγνισμό του ΙΚΑ αλλά ας μην γίνεται υπερβολικός. Δηλαδή, ναι, θα διακόψει δεκάδες χιλιάδες επιδόματα που δίδονται σε άτομα που δεν τα δικαιούνται αλλά τα υπόλοιπα, περί επιστροφής χρημάτων, δεν θα υλοποιηθούν ποτέ. Ο υπουργός Εργασίας διαβεβαιώνει, με τον απόλυτο τρόπο που έχουν οι πολιτικοί, ότι θα απαιτηθεί επάνοδος ρευστού. Είπε ότι πέρα από τις ποινικές κυρώσεις, θα αναζητηθούν αναδρομικά όλα τα ποσά που έχουν εισπραχθεί παράνομα με διάφορους τρόπους από το ασφαλιστικό σύστημα. Υπολογίζει ότι αυτά ανέρχονται σε 2,5 δισ. Δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες, για το πώς θα επιτευχθεί τούτο όμως αναλαμβάνει τον ρόλο του: παιζόταν ένα δράμα, ήλθε η ώρα της κάθαρσης και ο ίδιος είναι ο από μηχανής θεός.
Ας πιαστούμε από τους πρώτους 40.000 που εντοπίστηκαν από τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα. Πώς ακριβώς θα τους υποχρεώσουν να τα επιστρέψουν; Δεν μπορούν να βγάλουν ένα φιρμάνι, μια γενική εντολή «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Καθένας από αυτούς τους 40.000 ψευδοδικαιούχους, που αποτελούν την πρώτη φουρνιά, θα πρέπει να δικαστεί ως επιβάλλει η Δημοκρατία, ως ξεχωριστή περίπτωση. Υπάρχουν δηλαδή 40.000 δικαστικές υποθέσεις στις οποίες το δημόσιο θα διεκδικήσει τα χρήματά του. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα, ενός φτωχοδιάβολου για τον οποίο κάποιος παράγοντας σκάρωσε μια σύνταξη. Υπάρχει περίπτωση να έχει τα λεφτά μαζεμένα στην άκρη; Όχι. Οπότε δεσμεύεται η περιουσία του και το σπίτι του πάει για δήμευση. Θα το επιτρέψουν αυτό οι τοπικές κοινωνίες, οι βουλευτές προστάτες των αναξιοπαθούντων; Δύσκολο.
Ας πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, από τα μαιευτήρια με τις χρυσές πάνες. Αποκαλύφθηκε από την υπόθεση της Καλλιθέας ότι ορισμένοι έλαβαν από το ΙΚΑ περισσότερες από 100.000 ευρώ για τοκετό – και μάλιστα χωρίς να έχουν παιδιά. Πέντε υπάλληλοι, μαζί με τις παρέες τους έφαγαν περί τα 6 εκατ. ευρώ. Είναι δίκαιο να λέμε ότι πρέπει να κόψουν το κεφάλι τους να τα βρουν και να τα επιστρέψουν. Είναι δίκαιο αλλά δεν είναι εφικτό. Άντε να επιστραφούν οι 900.000 που βρέθηκαν τακτοποιημένες σε ντουλάπι, άντε να δημευτούν τα σπίτια, τα οικόπεδα, τα αυτοκίνητα. Αυτή η τιμωρία δεν αρκεί για τις μεγάλες απάτες. Θα πρέπει να πάνε κάποιοι μέσα. Μαζί με τους άλλους, τους μιζαδόρους των υπουργείων. Αυτό λοιπόν που δεν μας λέει ο κ. Κουτρουμάνης είναι πόσοι δικαστικοί χρειάζονται για να αποδώσουν τη δικαιοσύνη, πόσο χρόνο θα πάρει. Μια πρότυπη δίκη δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση αφού υπήρξαν πολλές πατέντες, από τα επιδόματα ανύπαρκτης τυφλότητας μέχρι τη ανάσταση νεκρών. Επιπλέον οι δημεύσεις εξατομικεύουν τις διεκδικήσεις. Κάτι άλλο που προσπερνά ο κ. Κουτρουμάνης είναι το πού θα χωρέσουν οι απατεώνες οι οποίοι θα καταδικαστούν. Οι φυλακές είναι ήδη τίγκα και οι κλέφτες είναι χιλιάδες.
Δεν είναι εύκολο να δοθεί άφεση αμαρτιών – δεν είναι ούτε εύκολο ούτε σωστό. Εκεί όμως θα καταλήξει το ζήτημα, κι ας βαυκαλίζονται οι αρμόδιοι υπουργοί ότι θα φέρουν πίσω τα κλεμμένα. Το χειρότερο από όλα αυτά είναι ότι η ατιμωρησία εμπνέει.
Ας πιαστούμε από τους πρώτους 40.000 που εντοπίστηκαν από τα νέα ηλεκτρονικά συστήματα. Πώς ακριβώς θα τους υποχρεώσουν να τα επιστρέψουν; Δεν μπορούν να βγάλουν ένα φιρμάνι, μια γενική εντολή «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Καθένας από αυτούς τους 40.000 ψευδοδικαιούχους, που αποτελούν την πρώτη φουρνιά, θα πρέπει να δικαστεί ως επιβάλλει η Δημοκρατία, ως ξεχωριστή περίπτωση. Υπάρχουν δηλαδή 40.000 δικαστικές υποθέσεις στις οποίες το δημόσιο θα διεκδικήσει τα χρήματά του. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα, ενός φτωχοδιάβολου για τον οποίο κάποιος παράγοντας σκάρωσε μια σύνταξη. Υπάρχει περίπτωση να έχει τα λεφτά μαζεμένα στην άκρη; Όχι. Οπότε δεσμεύεται η περιουσία του και το σπίτι του πάει για δήμευση. Θα το επιτρέψουν αυτό οι τοπικές κοινωνίες, οι βουλευτές προστάτες των αναξιοπαθούντων; Δύσκολο.
Ας πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, από τα μαιευτήρια με τις χρυσές πάνες. Αποκαλύφθηκε από την υπόθεση της Καλλιθέας ότι ορισμένοι έλαβαν από το ΙΚΑ περισσότερες από 100.000 ευρώ για τοκετό – και μάλιστα χωρίς να έχουν παιδιά. Πέντε υπάλληλοι, μαζί με τις παρέες τους έφαγαν περί τα 6 εκατ. ευρώ. Είναι δίκαιο να λέμε ότι πρέπει να κόψουν το κεφάλι τους να τα βρουν και να τα επιστρέψουν. Είναι δίκαιο αλλά δεν είναι εφικτό. Άντε να επιστραφούν οι 900.000 που βρέθηκαν τακτοποιημένες σε ντουλάπι, άντε να δημευτούν τα σπίτια, τα οικόπεδα, τα αυτοκίνητα. Αυτή η τιμωρία δεν αρκεί για τις μεγάλες απάτες. Θα πρέπει να πάνε κάποιοι μέσα. Μαζί με τους άλλους, τους μιζαδόρους των υπουργείων. Αυτό λοιπόν που δεν μας λέει ο κ. Κουτρουμάνης είναι πόσοι δικαστικοί χρειάζονται για να αποδώσουν τη δικαιοσύνη, πόσο χρόνο θα πάρει. Μια πρότυπη δίκη δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση αφού υπήρξαν πολλές πατέντες, από τα επιδόματα ανύπαρκτης τυφλότητας μέχρι τη ανάσταση νεκρών. Επιπλέον οι δημεύσεις εξατομικεύουν τις διεκδικήσεις. Κάτι άλλο που προσπερνά ο κ. Κουτρουμάνης είναι το πού θα χωρέσουν οι απατεώνες οι οποίοι θα καταδικαστούν. Οι φυλακές είναι ήδη τίγκα και οι κλέφτες είναι χιλιάδες.
Δεν είναι εύκολο να δοθεί άφεση αμαρτιών – δεν είναι ούτε εύκολο ούτε σωστό. Εκεί όμως θα καταλήξει το ζήτημα, κι ας βαυκαλίζονται οι αρμόδιοι υπουργοί ότι θα φέρουν πίσω τα κλεμμένα. Το χειρότερο από όλα αυτά είναι ότι η ατιμωρησία εμπνέει.
Της Λώρης Κέζα
Πηγή Το Βήμα
15.3.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου