Ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας

Εδώ και αρκετό καιρό η αξιοπρέπεια του Ελληνα πολίτη προσβάλλεται βάναυσα. Αυτή η αίσθηση κορυφώθηκε βέβαια τις τελευταίες ημέρες και συγκεκριμένα από τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου είχε τη φαεινή ιδέα να δηλώσει εντελώς ξαφνικά και χωρίς προσυνεννόηση ότι η πρόσφατη συμφωνία των Βρυξελλών θα κριθεί σε δημοψήφισμα, απειλώντας φυσικά να τινάξει όλη την Ευρωζώνη στον αέρα. Ακριβώς από τότε και κάθε ημέρα που περνούσε η συλλογική αξιοπρέπεια καταρρακωνόταν όλο και περισσότερο, όχι όμως επειδή οι Ευρωπαίοι απαιτούν την έγγραφη δέσμευση όλων των εμπλεκόμενων πολιτικών παραγόντων στη «νέα κυβέρνηση». Η αξιοπρέπεια του μέσου Ελληνα λοιπόν πληγώθηκε και συνεχίζει να πληγώνεται, γιατί είναι σαφές ότι το πολιτικό προσωπικό και το κομματικό σύστημα δεν έχουν τα αντανακλαστικά που απαιτούν οι καιροί, δεν διαθέτουν ευελιξία και φαντασία, αδυνατούν να υπερβούν έστω και ελάχιστα, ακόμη και τις πιο κρίσιμες στιγμές, τον εαυτό τους, δεν μπορούν να προσαρμοστούν όσο και όπως πρέπει, ούτε όταν απειλούνται τα ίδια και η χώρα από θανάσιμο κίνδυνο. Η συλλήβδην λοιδορία των πολιτικών στη χώρα μας έγινε του συρμού μετά τη διαπίστωση ότι η οικονομία βρίσκεται υπό κατάρρευση, αλλά η κοινωνία στις δημοκρατίες δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την πολιτική και τους πολιτικούς. Ούτε η ευθύνη για την τραγική θέση στην οποία βρισκόμαστε είναι αποκλειστικά των πολιτικών. Ωστόσο, σε κάποια στιγμή της πορείας χρειάζεται οι πολιτικοί ταγοί να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να δώσουν το παράδειγμα και να φανούν αποτελεσματικοί. Δυστυχώς, το πολιτικό σύστημα απέτυχε στις εξετάσεις που έδωσε από την περασμένη Παρασκευή. Δεν έχει σημασία μόνο η λύση, αλλά και η διαδικασία που ακολουθήθηκε, όπως και η ποιότητα της λύσης. Οσοι πολίτες παρακολούθησαν στενά τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας, αλλά και εκείνοι που απλά ενημερώνονται από τις εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων έχουν φτάσει ασφαλώς στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση είχε όλα τα χαρακτηριστικά του απόλυτου χάους και κανένα της συντεταγμένης πολιτείας. Οι αρχηγοί δεν μιλούσαν μεταξύ τους, οι πάντες έδειχναν ότι σύρονται με το ζόρι σε μία συνεργασία που δεν ήθελαν, οι επικοινωνίες μεταξύ κομμάτων κατέρρευσαν και αντίθετα εντάθηκαν οι κλυδωνισμοί μέσα σε αυτά, δεν ελήφθησαν πρόνοιες για την επιτυχία του εγχειρήματος, δεν υπήρξαν προτεραιότητες στην οργάνωση, οι αυτοεγκλωβισμοί εξουδετέρωσαν την ευελιξία και όλες οι πλευρές επιδόθηκαν σε τακτικισμούς, μικροπολιτικούς ελιγμούς και μακιαβελισμούς, με μοναδικό στόχο να έχουν το πάνω χέρι. ΄Η να υπονομεύσουν τη νέα κυβέρνηση, που υποτίθεται ότι αποφάσισαν να στηρίξουν… Είναι φανερό πλέον ότι αρχηγοί, «βαρόνοι», κόμματα διαμορφώνουν μία εικονική πραγματικότητα στην Ελλάδα σήμερα. Με τη χαοτική συμπεριφορά τους δεν ξεχαρβαλώνουν μόνο το δικό τους σύστημα, αλλά πλήττουν και την αξιοπρέπεια του πολίτη. Το κλίμα αναξιοπιστίας και το χάος που δημιουργούν αναγκάζουν τους δανειστές μας να ζητούν γραπτές δεσμεύσεις. Με λίγα λόγια, η εθνική αξιοπρέπεια δεν προσβάλλεται από τους ξένους, αλλά από τους ίδιους. Του Αγγελου Στάγκου Πηγή Καθημερινή  10.11.2011