Οι σοβαρές ευθύνες κυβέρνησης και τραπεζιτών Του Νικου Νικολαου
Οι ελληνικές τράπεζες στο σύνολό τους σχεδόν (οι εξαιρέσεις θα είναι μία ή δύο στον αριθμό) θα ενταχθούν στο κυβερνητικό ταμείο των 28 δισ. ευρώ για να αντλήσουν ρευστότητα, αλλά και κεφάλαια, προκειμένου να ενισχύσουν τη χρηματοδότηση της οικονομίας. Η ένταξη, την οποία προανήγγειλε χθες η Ελληνική Ενωση Τραπεζών, θα γίνει ευθύς ως το σχετικό κυβερνητικό νομοσχέδιο εγκριθεί από τη Βουλή και προηγουμένως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Τέλος καλό όλα καλά, θα μπορούσε να σχολιάσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Δυστυχώς, δεν είναι έτσι, αφού στον μήνα που πέρασε αφ’ ότου ανακοινώθηκε το κυβερνητικό σχέδιο, έγιναν τόσα πολλά σε βάρος της οικονομίας και σε κάθε περίπτωση απεκαλύφθησαν ανεπάρκειες και έλλειψη προετοιμασίας από κυβερνητικής πλευράς, αλλά και εγωισμοί συμφερόντων από τις τράπεζες, που και τα δύο τα πλήρωσαν τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τα υψηλότερα επιτόκια, με τα οποία υποχρεώθηκαν να δανεισθούν. Και είναι εύλογο να διερωτάται η κοινή γνώμη, αφού εξαρχής ήταν βέβαιο ότι οι ελληνικές τράπεζες ήταν αδύναμες να αντιμετωπίσουν από μόνες τους την έλλειψη ρευστότητας που έπληττε ήδη την οικονομία μας ως αποτέλεσμα της διεθνούς αναταραχής, γιατί η κυβέρνηση δεν επέσπευσε την εφαρμογή του πακέτου και γιατί οι τράπεζες έκαναν επίδειξη ανύπαρκτης ισχύος, διαφημίζοντας ότι δεν έχουν ανάγκη την κρατική ενίσχυση;
Το ότι οι καθυστερήσεις αυτές στοίχισαν στην οικονομία και τους δανειολήπτες το ομολογεί πρώτη η κυβέρνηση, όταν διά στόματος πρωθυπουργού εξορκίζει τις τράζεπες να προτάξουν το κοινωνικό συμφέρον έναντι της κερδοφορίας τους και όταν οι κ. Γ. Αλογοσκούφης και Χρ. Φώλιας απειλούν τις τράπεζες με πρόστιμα για καταχρηστικές συμπεριφορές.
Οσον αφορά τις ευθύνες της κυβέρνησης για την καθυστέρηση η μόνη εξήγηση είναι ότι και στην περίπτωση αυτή, όπως και τόσες άλλες επείγουσες καταστάσεις, τα αντανακλαστικά της έχουν χάσει από καιρό την ευαισθησία τους. Το γεγονός εξάλλου ότι ο κ. υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, τροποποίησε αρκετές φορές το δικό του σχέδιο, δείχνει ότι το είχε συντάξει χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία και διάλογο με τους ενδιαφερόμενους, και το μετέβαλε στην πορεία γιατί πείσθηκε ότι κάποιες ρυθμίσεις του ήταν άδικες.
Ο κ. Αλογοσκούφης μού υποστηρίζει βέβαια ότι σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν εφαρμόζεται στο σύνολό της η κυβερνητική πρόταση για τις τράπεζες, γιατί ακόμη γίνονται συνομιλίες με τις τράπεζες και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ισως να έχει δίκαιο, αλλά εμείς ενδιαφερόμαστε για τη χώρα μας και δυστυχώς αυτόν τον μήνα που πέρασε χιλιάδες επιχειρήσεις ζουν υπό την απειλή ασφυξίας αφού δεν παίρνουν δάνεια από τις τράπεζες ή τα παίρνουν με υψηλό επιτόκιο.
Σχετικά με τις ευθύνες των τραπεζών, είναι προφανές ότι κάποιες εξ αυτών καιροσκόπησαν συμφεροντολογικά τον τελευταίο μήνα, ισχυριζόμενες (κυρίως η Εθνική) ότι δεν έχουν ανάγκη της κρατικής βοήθειας. Και τήρησαν αυτή τη στάση εκ του πονηρού για να αρπάζουν καταθέσεις από τους ανταγωνιστές τους. Εδώ δηλαδή η αγορά βούλιαζε και κάποιοι τραπεζίτες σκέφτονταν ότι αυτό ήταν ευκαιρία για να διευρύνουν τα μερίδιά τους σε καταθέσεις και πιστώσεις.
Ακόμη οι τράπεζες αντί να πουν την αλήθεια στον κόσμο και να εξηγήσουν γιατί είναι αναγκασμένες να ανεβάσουν τα επιτόκια στα δάνειά τους (για τον απλούστατο λόγο ότι πλήρωναν μέχρι 6,30% επιτόκια για να μαζέψουν καταθέσεις και ακόμη γιατί παρότι το euribor έπεφτε, αυτές δεν έβρισκαν δάνεια ικανά να καλύψουν το χάσμα καταθέσεων - δανείων), προσπαθούσαν να μετακυλίσουν το αυξημένο κόστος στους δανειολήπτες στα μουλωχτά! Και όταν άρχισαν να τους ξεφωνίζουν οι μικρομεσαίοι μέσω των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων, κατάλαβαν ότι δεν έχουν άλλη λύση παρά να ομολογήσουν ότι είναι ανοικτές και χρειάζονται κρατική βοήθεια.
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
11.11.08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου