«Ιερές δωρεές»

«Ιερές δωρεές»

Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη

Λέει η παροιμία: «Είπαν ν' αγιάσω, αλλά δεν μ' αφήνει ο Εξαποδώ». Ελεγα λοιπόν να μην ξαναπασχολήσω τη στήλη με τα μοναστήρια και τους «αγίους» ηγουμένους και εκεί που το είπα ήρθε η ακόλουθη επιστολή:

Κύριε Καρκαγιάννη

Η παραχώρηση δημόσιας περιουσίας στις ιερές μονές του Αγίου Ορους είναι διαχρονικό φαινόμενο, που άρχισε με βυζαντινά χρυσόβουλα και σουλτανικά φιρμάνια, συνεχίζεται δε σήμερα με τις γνωστές σκανδαλώδεις ανταλλαγές λιμνών με οικόπεδα. Λίγο παλαιότερα, η διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας γινόταν χωρίς καν ανταλλάγματα με τη μορφή της γνήσιας δωρεάς δημόσιας γης από το ελληνικό Δημόσιο στη Μονή.

Για παράδειγμα, σας εσωκλείω το 7159/14-10-1992 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Περιστερίου Μ. Πιπιλή - Δακτυλίδου με το οποίο το ελληνικό Δημόσιο, διά του τότε ΕΟΤ, δώρισε 150 στρέμματα στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Ορους για να τα αξιοποιήσει τουριστικά εντός πενταετίας.

Επρόκειτο για ένα τουριστικό φιλέτο, μια μοναδική έκταση με πρόσωπο 300 μ. στη θάλασσα και 500 μ. στην εθνικό οδό Κασσάνδρας Χαλκιδικής, κοντά στο Πευκοχώρι. Φόροι δεν καταβλήθηκαν ούτε έγινε εκτίμηση της αξίας του οικοπέδου από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών. Απλώς, προκειμένου να υλοποιηθούν τα δικαιώματα της συμβολαιογράφου οι συμβαλλόμενοι όρισαν την αξία της δωρεάς σε 150.000.000 δρχ. Τη δωρεά αποδέχθηκε «με ευγνωμοσύνη» η Μονή, παρέλαβε δε έκτοτε το οικόπεδο στην κυριότητα, νομή και κατοχή της - όπως γραφικά αναφέρει το συμβόλαιο.

Και αναρωτιέται κανείς: να υπήρξαν άραγε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα τής τότε εκκλησιαστικής και κομματικής ιεραρχίας που «από κοινού συμφέροντος ορμώμενοι», αποφάσισαν την ιερή αυτή δικαιοπραξία; Μπα δεν γίνονται τέτοια πράγματα!

Το πιθανότερο οι άνθρωποι του αλήστου μνήμης ΕΟΤ, παραπλανηθέντες, θα σκέφθηκαν: αφού δεν έχουμε χρήματα να αξιοποιήσουμε την απαλλοτριωμένη έκταση δεν χαρίζουμε ένα κομμάτι γης στους καλόγερους να το αξιοποιήσουν αυτοί τουριστικά, μιας και χρήματα διαθέτουν και πείρα τουριστική έχουν και κοντά είναι!

Ο όρος της δωρεάς (αξιοποίηση εντός 5ετίας) φυσικά ουδέποτε εκπληρώθηκε και ο χώρος σήμερα χρησιμοποιείται από ελεύθερους κατασκηνωτές ή ως σκουπιδότοπος.

Ελλάς το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει!

Με τιμή
Σ. Δεδες
Επ. Δικηγόρος
Πανόραμα Θεσσαλονίκης

Σημειωτέον ότι το ως άνω δωρηθέν ακίνητο είχε περιέλθει στον ΕΟΤ κατόπιν απαλλοτριώσεως «υπέρ του δημοσίου συμφέροντος» και το Δημόσιο είχε καταβάλει την αποζημίωση.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

1.11.08