Σε επιστολή του προς την εφμ Καθημερινή ο κ. Δ. Μπράνης γράφει :
Κύριε διευθυντά,
Δεν πήγα να ψηφίσω για τους κάτωθι 21 λόγους.
Λόγος 1ος. Γιατί μου μείωσαν τις αποδοχές μου, που είναι ο μόνος πόρος ζωής μου. Εγώ άλλον πόρο ζωής δεν έχω. Είναι ο μοναδικός.
Λόγος 2ος. Γιατί μου «κατακρεούργησαν» τα δώρα μου. Αυτά τα περίμενα «ως από μηχανής θεό», για να κλείσω ανοιχτές οικονομικές τρύπες.
Λόγος 3ος. Γιατί οι τιμές των ειδών διατροφής κάθε μέρα σχεδόν, αλλάζουν.
Λόγος 4ος. Γιατί οι τιμές των υγρών καυσίμων διαφοροποιούνται από τη μια στιγμή στην άλλη. Λόγος 5ος. Γιατί αυξάνουν κάθε τόσο την τιμή του ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου. Και ο πένης γίνεται ακόμη πενέστερος.
Λόγος 6ος. Γιατί γέμισαν τον τόπο διόδια. Διόδια εδώ, διόδια εκεί, διόδια πιο πέρα και χαίρε βάθος αμέτρητο.
Λόγος 7ος. Γιατί φοβάμαι στον δρόμο, στο γραφείο, στον ύπνο.
Λόγος 8ος. Γιατί η εγκληματικότητα ξεπέρασε το ζενίθ. Γιατί η βία και η τρομοκρατία καλά κρατούν. Λόγος 9ος. Γιατί οι μετανάστες γέμισαν τον τόπο. «Ξέφραγο αμπέλι» έχει γίνει η Ελλάδα.
Λόγος 10ος. Γιατί μας διαφεντεύει η τρόικα. Αυτή και το Μνημόνιο είναι εθνική ταπείνωση.
Λόγος 11ος. Γιατί το έλλειμμα είναι τεράστιο. Πλέον του 15%. Λόγος 12ος. Γιατί το δημόσιο χρέος είναι πελώριο. Πλέον των 450 δισ. Λόγος 13ος. Γιατί οι άνεργοι ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο.
Λόγος 14ος. Γιατί μας στήνουν μπλόφες.
Λόγος 15ος. Γιατί υποκρίνονται. Αλλα λένε, άλλα εννοούν και άλλα κάνουν.
Λόγος 16ος. Γιατί η αξιοκρατία «πάει περίπατο».
Λόγος 17ος. Γιατί η διαφθορά καλπάζει.
Λόγος 18ος. Γιατί μας πιπιλίζουν κάθε μέρα με τα ίδια πράγματα. Κάτι που επαναλαμβάνεται «χιλιάκις» και «μυριάκις» δεν αποτελεί είδηση.
Λόγος 19ος. Γιατί οι τηλεοπτικοί σταθμοί - κανάλια «κάνουν την τρίχα τριχιά». Λόγος 20ός. Γιατί προσθέτουν στη φρίκη φρίκη, στην τραγικότητα τραγικότητα.
Λόγος 21ος. Γιατί μάς υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Μας θεωρούν όντα κατώτερα. Υποτιμούν τον ιδρώτα μας, τον κόπο μας, την αγωνία μας.
Η αποχή, το λευκό και το άκυρο απηχούν τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος.
Απηχούν την πικρία του, την αγανάκτησή του, την οργή του, τον θυμό του. Και αν ήταν ακόμη μεγαλύτερη η αποχή, το λευκό και το άκυρο, θα ήταν ακόμη πιο τρανταχτερό και ηχηρό το μήνυμα.
Η αποχή, το λευκό και το άκυρο αποτελούν σαφή καταδίκη της πολιτικής και των πολιτικών της Ελλάδος. Γι’ αυτό θα πρέπει να ανακρούσουν πρύμναν. Να αλλάξουν ρότα. Να πραγματοποιήσουν στροφή 180 μοιρών.
Η Δημοκρατία πρέπει να «αινείται» κάθε στιγμή και όχι να αμαυρώνεται και να πληγώνεται.
Να βάλλεται. Να στιγματίζεται. Να κακοπαθαίνει.
Πηγή Καθημερινή
20.11.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου