Τα χρήματα δεν βγαίνουν από τα εισιτήρια αλλά από τα πωλητήρια.
Πρόκειται περί κοινού μυστικού μεταξύ των μουσείων, γι΄ αυτό και τα ελάχιστα ιδιωτικά της χώρας προσπαθούν διαρκώς να βελτιώνουν και να εμπλουτίζουν τα πωλητήριά τους.
Φυσικά, καμία σχέση με τα αντίστοιχα των μεγάλων μουσείων του εξωτερικού όπου η πληθώρα της προσφοράς και η ελκυστικότητα των εμπορευμάτων είναι απλώς ασυναγώνιστη.
Τι να πει κανείς, όμως, που το πωλητήριο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου είναι κλειστό;
Ποια δικαιολογία υπάρχει που τα πωλητέα αντικείμενα -όχι μόνον στο Εθνικό αλλά παντού- είναι λίγα σε ποικιλία αλλά και σε ποσότητα; (Να παρακαλάς δηλαδή για να αγοράσεις και να μην έχουν να σου δώσουν...) Αυτά τα ωραία πράγματα μάλιστα δεν είναι καινοφανή, γι΄ αυτό άλλωστε είχε ιδρυθεί ο Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού (ΟΠΕΠ) ώστε να απεμπλέξει- υποτίθεται- τη διαδικασία από τη γραφειοκρατία του Δημοσίου, αλλά το αποτέλεσμα ήταν μηδενικό.
Διαφυγόντα κέρδη μετράει τώρα το υπουργείο Πολιτισμού ως παράπλευρες απώλειες κακής οργάνωσης, άστοχων επιλογών και φυσικά κρατικής δυσκαμψίας.
Διαφυγόντα κέρδη μετράει τώρα το υπουργείο Πολιτισμού ως παράπλευρες απώλειες κακής οργάνωσης, άστοχων επιλογών και φυσικά κρατικής δυσκαμψίας.
Τα πωλητήρια πρέπει να λειτουργήσουν σύντομα, έλεγε τις προάλλες ο κ. Γερουλάνος, διαβεβαιώνοντας ότι θα ληφθούν μέτρα επ΄ αυτού.
Πότε;
Της Μαρίας Θέρμου
Πηγή Το Βήμα
28.11.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου