Αναπόφευκτες ήταν οι αλλαγές στο μισθολόγιο αλλά όταν οι αποφάσεις, που έρχονται να αντιμετωπίσουν στρεβλώσεις δεκαετιών, λαμβάνονται υπό πίεση, είναι περισσότερο επώδυνες. Ενα κράτος που διέθετε μέχρι το 2009 το 45% των πρωτογενών δαπανών του σε μισθούς και συντάξεις δεν έχει μέλλον.
Οι υπουργοί που παρέλασαν τις τελευταίες δεκαετίες, από το υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών, και άλλα υπουργεία, σε συνεργασία με τους συνδικαλιστές χορηγούσαν, ελαφρά τη καρδία, επιδόματα στους υπαλλήλους τους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη ούτε την παραγωγικότητα ούτε τις δυνατότητες της οικονομίας.
Ασφαλώς και τα συγκεκριμένα επιδόματα δεν τα πλήρωναν οι ίδιοι, αλλά όλοι οι υπόλοιποι φορολογούμενοι και οι... δανειστές μας. Μερικά παραδείγματα. Τα επιδόματα ΔΙΒΕΕΤ και ΔΕΤΕ. Καθιερώθηκαν το 1992 από τον Στέφανο Μάνο, μόνο για τους υπαλλήλους των ελεγκτικών τμημάτων των εφοριών και των τελωνείων και ήταν ένα ποσοστό επί των εσόδων, όταν αυξάνονταν πάνω από τους στόχους του προϋπολογισμού, ώστε η αύξηση των εσόδων να αποτελεί κίνητρο. Σταδιακά εκφυλίστηκαν, επεκτάθηκαν και χορηγούνταν αδιακρίτως, ακόμα και όταν υπήρχαν υστερήσεις εσόδων.
Το επίδομα για τους χειριστές Η/Υ αρχικά καθιερώθηκε για όσους χειρίζονταν τους παλαιούς υπολογιστές (λόγω ακτινοβολίας), αλλά επεκτάθηκε αυτομάτως και σε όσους περνούσαν... δέκα μέτρα μακριά.
Παράγοντας αδιαφάνειας και σπατάλης είναι επίσης τα οδοιπορικά, αμοιβές σε επιτροπές κ.λπ., τα οποία «γράφονται» στους υπαλλήλους που είναι αρεστοί στους προϊσταμένους και δεν κατανέμονται με βάση τις ανάγκες των υπηρεσιών.
Και τι καταφέραμε ως κράτος, με το «πλουσιοπάροχο» για τα ελληνικά δεδομένα, δημόσιο μισθολόγιο; Είχαμε αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, σχολεία, νοσοκομεία; Οχι. Η μοναδική υπηρεσία που λειτουργεί αποτελεσματικά και προσφέρει υπηρεσίες είναι τα ΚΕΠ Και αυτά συστάθηκαν επειδή, απλά όλη η υπόλοιπη δημόσια διοίκηση δεν λειτουργεί!
Οι σημερινοί συναρμόδιοι υπουργοί είναι βέβαιο ότι θα έκαναν τα ίδια με τους παλαιότερους αν οι συνθήκες στην οικονομία ήταν διαφορετικές, αλλά σήμερα δεν μπορούν. Ομως δεν είναι αυτοί που τιμωρούν τους δημοσίους υπαλλήλους.
Τους τιμωρούν οι πρώην υπουργοί, οι οποίοι τους έμαθαν να ζουν με ένα συγκεκριμένο ύψος αμοιβών και τώρα θα υποχρεωθούν να προσαρμόσουν τη ζωή τους με αισθητά χαμηλότερες αποδοχές. Αλλά όταν ένα κράτος έχει ένα μισθολόγιο, που αμείβει τον οδηγό του τρόλεϊ υψηλότερα από τον πιλότο του F16, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΚΟΥΡΗΣ - pkak@naftemporiki.gr
Πηγή Ναυτεπορική
7.10.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου