Σε εξαιρετικά δυσμενές και δύσκολο περιβάλλον εξελίσσεται η προσπάθεια ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Η κοινή γνώμη, ένα χρόνο μετά την έναρξη εφαρμογής του Μνημονίου, διακατέχεται από κόπωση και άρνηση στην εφαρμογή των επιταγών του, όπως καταγράφεται στο βαρόμετρο της Public Issue για τον ΣΚΑΪ. Παράλληλα, οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η προσπάθεια για την έξοδο της χώρας από την κρίση θα είναι επίπονη και σημαντικά μεγαλύτερης διάρκειας απ' ό, τι θεωρούσαν αρχικά.
Από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων, προκύπτει αύξηση εκείνων που επιθυμούν επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους και πληρωμή μόνο μέρους του, με το ποσοστό τους να φθάνει στο 53%, έναντι 40% τον περασμένο Σεπτέμβριο. Παράλληλα, μειώνεται από 29% σε 17% το ποσοστό εκείνων που απαντούν ότι θα πρέπει να συνεχισθεί η εφαρμογή του Μνημονίου και να αποπληρωθεί το δημόσιο χρέος στο σύνολό του, ενώ από 7% σε 17% αυξάνεται το ποσοστό όσων ζητούν να προχωρήσει η χώρα σε στάση πληρωμών προς τους δανειστές της. Η δυσκολία που βλέπουν οι πολίτες στην επιτυχή υλοποίηση των επιταγών του Μνημονίου, αποτυπώνεται και στην τοποθέτησή τους απέναντι στο ενδεχόμενο χρεοκοπίας, με το 64% να το θεωρεί πιθανό, έναντι 32% που το θεωρεί μη πιθανό. Σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2010, τα ποσοστά για το συγκεκριμένο θέμα έχουν σχεδόν πλήρως αντιστραφεί. Τότε, το 38% θεωρούσε πιθανή τη χρεοκοπία, έναντι 59%, που απαντούσε αρνητικά για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι πολίτες φαίνεται, επίσης, να αντιλαμβάνονται, πλέον, ως πολύ πιο δύσκολη την κατάσταση. Ενώ ένα χρόνο πριν, το 32% των πολιτών εκτιμούσε ότι θα χρειαστούν 5 - 10 χρόνια για αντιμετώπιση του χρέους και το 20% θεωρούσε ότι αυτό μπορεί να γίνει σε 3 - 5 χρόνια, τώρα το 40% δηλώνει ότι θα απαιτηθούν περισσότερα από 20 χρόνια και το 29% αναφέρεται σε διάστημα 10 - 20 ετών.
Οι υπεύθυνοιΜεγάλη ευθύνη για τη διαμόρφωση του χρέους αποδίδει το 98% των ερωτηθέντων στις ελληνικές κυβερνήσεις. Ακολουθούν οι κερδοσκόποι με 89%, οι ελληνικές τράπεζες (70%), οι μεγάλες χώρες της Ε.Ε. (67%), οι ξένες τράπεζες (60%). Στο ερώτημα «τι φταίει για το έλλειμμα και το χρέος», το 33% απαντά οι πολιτικοί, το 21% οι κυβερνήσεις, ακολουθούν η κακοδιαχείριση και η διαφθορά (13%), ενώ ένα 11% αποδίδει ευθύνες στους ίδιους τους Ελληνες. Ενα χρόνο μετά την έναρξη εφαρμογής του Μνημονίου, το 62% των πολιτών εκτιμά ότι έβλαψε τη χώρα, με μόλις το 13% να θεωρεί ότι την ωφέλησε. Την ίδια στιγμή, μόλις το 24% θεωρεί ότι είναι μονόδρομος και το 69% απαντά αρνητικά. Ακριβώς ένα χρόνο πριν, το 32% θεωρούσε ότι είναι μονόδρομος το Μνημόνιο και η εφαρμογή των μέτρων που συμπεριλαμβάνει, ενώ το 59% των ερωτηθέντων είχαν αντίθετη άποψη. Αναμενόμενο είναι, λοιπόν, ότι το 62% τάσσεται κατά του Μνημονίου, ενώ υπέρ δηλώνει το 15%.
Άποψη: Οι αντιφάσεις των Ελλήνων
Παράδοξα και ταυτόχρονα ενδεικτικά της αντιφατικότητας, της νοοτροπίας και της έλλειψης πραγματικής γνώσης που χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινή γνώμη, είναι τα ευρήματα της δημοσκόπησης της Public Issue για τον ΣΚΑΪ, τα οποία σε διαφορετικές περιστάσεις θα ήταν και διασκεδαστικά. Οι Ελληνες λοιπόν:
-Ομολογούν ότι δεν είναι ενημερωμένοι για τον ρόλο του ΔΝΤ (60%), αλλά ταυτόχρονα το 75% έχει αρνητική γνώμη γι' αυτό, το 69% θέλει να φύγει από την Ελλάδα γιατί πιστεύει (65%) ότι η παρουσία του τη βλάπτει, παρόλο που μας στήριξε για να μη χρεοκοπήσουμε,
-Εχουν θετική γνώμη με αυξητική τάση για την Ε. Ε. (59%), αλλά είναι αρνητικοί απέναντι στην ΕΚΤ (52%) και τον Ζ. Κ. Τρισέ (61%), ενώ αγοράζει τα ομόλογά μας, όταν όλοι οι άλλοι τα θεωρούν σκουπίδια.
-Αντιμετωπίζουν αρνητικά τη Γερμανία (-67%) και θετικά τη Γαλλία (+62), αν και οι Γερμανοί είναι εκείνοι που από το 1980 έδιναν και δίνουν τα περισσότερα χρήματα για μας στο πλαίσιο της Ε. Ε. και του Ταμείου Στήριξης.
-Πιστεύουν ότι οι πάντες φταίνε, εκτός από τους ίδιους (11%) για το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος της χώρας όταν καλούνται να απαντήσουν αυθόρμητα, αλλά όταν ερωτώνται συγκεκριμένα, το 52% ομολογεί ότι έχει ευθύνη.
- Δεν θεωρούν (69%) μονόδρομο το Μνημόνιο και το 62% τάσσεται εναντίον της εφαρμογής του γιατί πιστεύει ότι έβλαψε τη χώρα, χωρίς να σκέπτεται πώς θα εξασφαλίζαμε διαφορετικά τη στήριξη.
Μήπως τελικά έχουν δίκιο όσοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι μη κυβερνήσιμη χώρα;
Άποψη: Χωρίς ψευδαισθήσεις για ανάκαμψη
Ενα χρόνο μετά το Μνημόνιο, οι πολίτες αντιλαμβάνονται τη σημασία του εκ του αποτελέσματος: πώς άλλαξε η οικονομία του νοικοκυριού, πώς μεταβάλλονται τα μικροοικονομικά μεγέθη, ο μισθός και η σύνταξη, η ευρωστία της επιχείρησης ή του επαγγέλματος, οι τιμές, οι θέσεις εργασίας - όσα εντέλει απαρτίζουν την πραγματική οικονομία και συγκροτούν ψυχολογία και πολιτική συμπεριφορά. Η έρευνα αποτυπώνει ό, τι ήδη αντιλαμβανόμαστε: κοινωνία σε ύφεση και αναδίπλωση, κοινωνία ανασφαλή, χωρίς ψευδαισθήσεις για ταχεία ανάκαμψη. Η κοινή γνώμη φαίνεται να τοποθετείται ενώπιον μιας τετελεσμένης καταστροφής, ούτε καν επερχόμενης: ως προ τούτο είναι ενδεικτικές οι θεαματικές μετατοπίσεις συμπεριφοράς τον φετινό Μάιο ως προς τον περασμένο προμνημονιακό Φεβρουάριο του '10 ή και τον μεταμνημονιακό Σεπτέμβριο του '10. Πίσω από τις κρίσιμες μετατοπίσεις στάσεως, βρίσκεται τώρα η συρρίκνωση της ελπίδας, η πικρή επίγνωση μετά ένα μνημονιακό χρόνο ύφεσης και άμορφη οργή κατά της πολιτικής ηγεσίας, εκφρασμένη με σχεδόν πάνδημη δυσπιστία προς τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, αλλά και με αυξημένη δυσπιστία προς τους οργανισμούς δανεισμού και τους επικεφαλής τους. Η δυσπιστία αυτή δεν εκφράζεται πάντως με αντιευρωπαϊσμό - το αντίθετο. Αξιοπρόσεκτος είναι ο χρόνος κατά τον οποίο εξαντλείται η περίοδος ανοχής: η δυσαρέσκεια αρχίζει δειλά τον Νοέμβριο του '10 και εκτινάσσεται μετά τον Απρίλιο του '11, με την αναγγελία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και του δεύτερου κύματος λιτότητας.
Δυσφορία για ΔΝΤ, αλλά και ΕΚΤ
Αντίστοιχο είναι το ποσοστό προσωπικής αποδοκιμασίας (74%) και για τον επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομίνικ Στρος - Καν, ενώ θετικά διάκειται μόνο το 13% των Ελλήνων (σημειωτέον ότι η έρευνα ολοκληρώθηκε προ της σύλληψής του).
Τα ποσοστά αυτά εξηγούνται, βέβαια, από το γεγονός ότι μόνον το 19% των πολιτών έχει την αίσθηση ότι οι χώρες στις οποίες παρενέβη το ΔΝΤ ωφελήθηκαν με το 64% να πιστεύει το αντίθετο.
Με μικρότερη δυπιστία από το ΔΝΤ αντιμετωπίζεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (52% αρνητικές γνώμες, 33% θετικές), αλλά και στην περίπτωση αυτή ο επικεφαλής της, Ζακ-Κλοντ Τρισε, ουδόλως συμπαθής είναι στο 61% των Ελλήνων.
Είναι αξιοσημείωτο, πάντως, ότι παρά την επιφυλακτικότητα με την οποία εν γένει αντιμετωπίζονται όσοι εμπλέκονται στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας, οι Ελληνες εξακολουθούν να δηλώνουν στην πλειοψηφία τους ότι εμπιστεύονται την Ε.Ε., με το εν λόγω ποσοστό μάλιστα να βαίνει αυξανόμενο (από 56 σε 59%).
Τέλος, μάλλον αναμενόμενο είναι ότι για τη Γερμανία το 67% των πολιτών δηλώνει αρνητική γνώμη, ενώ για τη Γαλλία το 62% θετική.
Δεν πείθουν Παπανδρέου, Σαμαράς
Με ανάλογη επιφυλακτικότητα, όμως, αντιμετωπίζεται και ο κ. Αντ. Σαμαράς, καθώς το 64% των πολιτών θεωρεί ότι είναι εσφαλμένη η στάση του στα θέματα της οικονομίας, έναντι μόνον του 21% που τη χαρακτηρίζει σωστή. Σημειωτέον δε ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. καλείται να πείσει πρωτίστως τους δικούς του ψηφοφόρους, καθώς το 35% εξακολουθεί να αμφισβητεί την ορθότητα των πολιτικών του επιλογών.
Ας σημειωθεί, τέλος, ότι η ολοένα και διογκούμενη δυσπιστία των πολιτών για την πορεία της οικονομίας αγγίζει πλέον και μη πολιτικά πρόσωπα, με το 49% να δηλώνει ότι έχει αρνητική γνώμη για τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλο και μόνον το 30% θετική.
Πηγή Καθημερινή
19.5.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου