Φαρμακείο με λογοτεχνικό παρελθόν

Το φαρμακείο στη συμβολή των οδών Εγνατία και Αγ. Σοφίας υπήρξε το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό στέκι του φαρμακοποιού, λογοτέχνη και ζωγράφου Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες θέλησαν να αναδείξουν το ιστορικό φορτίο του χώρου τοποθετώντας όργανα και φάρμακα του τότε ιδιοκτήτη σε περίοπτη θέση

Το σύγχρονο φαρμακείο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Εγνατία και Αγίας Σοφίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης δεν διαφέρει σε πρώτη ματιά από τα εκατοντάδες άλλα που λειτουργούν στην πόλη. Οι πιο προσεκτικοί από τους περαστικούς, όμως, θα διαπιστώσουν πως τα παλιά αντικείμενα που κοσμούν τη βιτρίνα του -μια ζυγαριά, ένα βιβλίο, γυάλινα και μεταλλικά μπουκάλια με κιτρινισμένες ετικέτες- δεν είναι απλά η ρετρό άποψη των ιδιοκτητών περί διακόσμησης.

Πρόκειται για όργανα και φάρμακα που χρησιμοποιούσε πολλές δεκαετίες παλιότερα ο τότε ιδιοκτήτης του φαρμακείου, ο σπουδαίος Θεσσαλονικιός λογοτέχνης και ζωγράφος Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες θέλησαν να αναδείξουν το ιστορικό φορτίο του καταστήματος, τοποθετώντας τα μουσειακά αντικείμενα σε περίοπτη θέση και ενημερώνοντας πελάτες και περαστικούς με μια μεγάλη ταμπέλα στην είσοδο του φαρμακείου:

"Το φαρμακείο ιδρύθηκε το 1890 από τον Γαβριήλ Ν. Πεντζίκη στην παρακείμενη οικοδομή. Μεταφέρθηκε εδώ, στο Μέγαρο Βαρβιτσιώτη, Εγνατία 108, το 1946. Υπήρξε το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό στέκι του φαρμακοποιού, πεζογράφου και ζωγράφου, Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, όργανα και φάρμακα του οποίου βρίσκονται στη βιτρίνα", αναφέρεται στην ενημερωτική ταμπέλα, στην οποία καταγράφονται τα ονόματα όλων των φαρμακοποιών που εργάστηκαν σ' αυτό στα 120 χρόνια της λειτουργίας του.

Ο ιδρυτής του φαρμακείου, Γαβριήλ Ν. Πεντζίκης, ήταν ο πατέρας του λογοτέχνη. Μετά τον θάνατό του, το 1927, ο 19χρονος τότε Νίκος Πεντζίκης μετέβη στο Στρασβούργο για να σπουδάσει φαρμακευτική και να τον διαδεχτεί δύο χρόνια αργότερα.

Για περίπου 25 χρόνια, το φαρμακείο είχε και δεύτερη υπόσταση ως πνευματικό στέκι και εκκολαπτήριο νέων δημιουργών.

Ο "αιρετικός" λογοτέχνης Ηλίας Πετρόπουλος, που έγραψε βιβλίο για τον Πεντζίκη, σε άρθρο του το 2002 έγραφε για τη γνωριμία τους το 1948.

Οι θαμώνες

Αριστερά ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης και δεξιά ο Στρατής Δούκας, έχοντας στη μέση φίλο τους, όταν το φαρμακείο ήταν σημείο συνάντησης λογοτεχνών και καλλιτεχνών

"Στο διαβόητο φαρμακείο του Πεντζίκη σύχναζαν κάθε βράδυ πολλοί λογοτέχνες: ο Τάκης Βαρβιτσιώτης, ο Θέμελης, ο Κιτσόπουλος, ο Κάρολος Τσίζεκ, ο Πίττας και άλλοι. Επίσης, οι ζωγράφοι Τάκης Ιατρού, Γιάννης Σβορώνος, Νίκος Σαχίνης.

Η Ζωή Καρέλλη ερχότανε αραιά, γιατί ζούσε τότε στη Γεωργική Σχολή", ανέφερε και διηγήθηκε τη στιγμή της τελευταίας φωτογραφίας μαζί του, μπροστά στο φαρμακείο, πριν παραδώσει τα κλειδιά στην επόμενη ιδιοκτήτρια. "Την ημέρα που κατεβάζανε την ταμπέλα του φαρμακείου του μου τηλεφώνησε να πάω ολοταχώς για να φωτογραφηθούμε. Η ταμπέλα σκανδάλιζε τους επαρχιώτες Θεσσαλονικείς γιατί η λέξη ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ δεν είχε τελικό Ν. Η φίλη μας, η Ελπίδα, που αγόρασε το φαρμακείο, είχε κολλήσει το τελικό Ν, αλλά όταν παρέλαβε επισήμως το κατάστημα όλα τελειώσανε οριστικά".

ΒΑΣΙΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ

Πηγή ΕΘΝΟΣ

28.5.2011