ΜΝΗΜΕΙΑ. Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του υπουργού Πολιτισμού, που δεν χαρακτηρίζει ως βιομηχανικό μνημείο το κτίριο της πρώην αλευροβιομηχανίας SAMICA στη Ρόδο -δείγμα ρασιοναλιστικής αρχιτεκτονικής του 1938- κατέθεσε την περασμένη Παρασκευή η οργάνωση προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, Monumenta. Παράλληλα, κάτοικοι και φορείς του νησιού, μέσα σε μία εβδομάδα, έχουν συγκεντρώσει 700 υπογραφές, ηλεκτρονικές και σε χαρτί, ενάντια στην κατεδάφιση της SAMICA. Η ιδιοκτησία του κτιρίου φέρεται να ασκεί πιέσεις στην τοπική πολεοδομία για να εκδώσει σχετική απόφαση, παρακάμπτοντας την απαιτούμενη διαδικασία γνωμοδότησης από το Συμβούλιο Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος. Εάν το ΣΧΟΠ δεν εκδώσει άδεια κατεδάφισης, υπάρχει δυνατότητα να κριθεί διατηρητέο το κτίριο από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Η περίπτωση της SAMICA είχε λάβει θετικές εισηγήσεις, τόσο από την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Εργων Δωδεκανήσου το 2006 όσο και από τη Διεύθυνση Νεότερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ τον Μάρτιο του 2010. Ενδιάμεσα, στις 25/3/08, βραδινή πυρκαγιά είχε καταστρέψει τα μηχανήματα που σώζονταν ακέραια, διατηρήθηκε ωστόσο το εξωτερικό κέλυφος. Για το όλο θέμα έχουν καταθέσει ερώτηση στη Βουλή το ΚΚΕ, ο ΛΑΟΣ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά.
«Προκαλεί εντύπωση η επιχειρηματολογία του υπουργείου για τον μη χαρακτηρισμό των αλευρόμυλων ως βιομηχανικό μνημείο» λέει στην «Κ» ο πρόεδρος του ΤΕΕ Δωδεκανήσου, κ. Ιάκωβος Γρύλλης. Σύμφωνα με την απόφαση του ΥΠΠΟ, «δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον, έχει απολεστεί ο μηχανολογικός εξοπλισμός -απαραίτητο στοιχείο για τον χαρακτηρισμό του ως βιομηχανικού μνημείου- ενώ είναι τέτοιες οι ζημιές στον φέροντα οργανισμό, που τυχόν αποκατάστασή τους θα μειώσει περαιτέρω την αυθεντικότητά του». Ωστόσο, οι εισηγήσεις των δύο προαναφερθεισών υπηρεσιών χαρακτηρίζουν το κτίριο ως ισχυρό τοπόσημο και αναπόσπαστο κομμάτι του βιομηχανικού πάρκου που δημιουργήθηκε έπειτα από την υπόδειξη του ρυθμιστικού σχεδίου των Ιταλών το 1926, με ενδιαφέρον ιστορικό, αρχιτεκτονικό, πολεοδομικό και κοινωνικό. Επιπλέον, προ τετραετίας ανασκαφές στον περιβάλλοντα χώρο αποκάλυψαν ιερό της Ισιδος, μοναδικό δείγμα Αιγύπτιας θεότητας στη Ρόδο.
Το κτίριο περιήλθε με πλειστηριασμό το 2006 στον σημερινό ιδιοκτήτη, ο οποίος προετίθετο αρχικά να το μετατρέψει σε ξενοδοχείο. H πυρκαγιά του 2008 κατέστρεψε ολοσχερώς «έναν από τους καλύτερα σωζόμενους μηχανολογικούς εξοπλισμούς που είχαν διατηρηθεί στη θέση τους, με μηχανές εποχής από Ιταλία και Γερμανία, αναβατόρια και χαρμανιέρες Ιταλών τεχνιτών που είχαν μετακληθεί γι’ αυτόν τον σκοπό και τον μοναδικό στα Δωδεκάνησα κυλινδρόμυλο με 12 κυλίνδρους», επισημαίνουν οι νεαρές αρχιτεκτόνισσες Νατάσα Μαργιέ και Φωτεινή Χαλβαντζή. Μαζί με άλλους 63 επιστήμονες συμμετέχουν στην καταγραφή των δωδεκανησιακών βιομηχανικών κτιρίων σε συνεργασία με το τοπικό ΤΕΕ, το αρμόδιο βιομηχανικό επιμελητήριο και την πρώην νομαρχία Δωδεκανήσου, με σκοπό την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής.
Της Ιφιγένειας Διαμαντη
12.4.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου