Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Oι άνθρωποι απειλούν πλέον τη βλάστηση

Ενα Διάταγμα που εκδόθηκε το 1926 απαγόρευε... τη βοσκή στην Ακρόπολη. Μάλιστα η δασική υπηρεσία είχε το δικαίωμα να κατάσχει τα κοπάδια που «συλλαμβάνονταν» στον Ιερό Βράχο και να τα βγάζει σε δημοπρασία. «Επρόκειτο για ένα μέτρο για την προστασία των δασών της Αττικής, κυρίως των πευκώνων από τη βόσκηση», τονίζει στην «Κ» ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών κ. Γιώργος Καρέτσος. Μια δεκαετία νωρίτερα είχε για πρώτη φορά συσταθεί η δασική υπηρεσία σύμφωνα με τα βαυαρικά πρότυπα, με στόχο ακριβώς αυτό, να προστατέψει τα δάση από την υπερβολική βόσκηση. Επρόκειτο κυρίως για πευκοδάση στις περισσότερες περιοχές, καθώς η χαλέπιος πεύκη αναπτύσσεται εύκολα ακόμα και αν οι συνθήκες είναι δύσκολες.

Δεκαετία του 1960

Αρκετά χρόνια αργότερα, τη δεκαετία του 1960 σύμφωνα με τον κ. Καρέτσο, η Αττική καταγράφεται έως ένας από τους πιο δασωμένους νομούς της χώρας. Οσο όμως οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες εξαπλώνονται και η ζήτηση για γη προς οικοδόμηση αυξάνεται, τόσο τα δάση υποχωρούν. Δεν είναι πια τα γιδοπρόβατα αλλά οι άνθρωποι που απειλούν τη δασική βλάστηση.

Η συχνότητα των πυρκαγιών αυξάνεται, ενώ σε πολλές περιπτώσεις μια φωτιά ξεσπά στο ίδιο σημείο σε χρονικό διάστημα μικρότερο της δεκαετίας, γεγονός που κάνει δύσκολη την αναγέννηση των δασών. Ετσι σε πολλά σημεία η βλάστηση υποβαθμίζεται και τα δάση γίνονται πουρναρότοπος. Το έδαφος σε πολλές περιοχές δεν έχει πια τη δυνατότητα να υποστηρίξει απαιτητικά οικοσυστήματα.

Η καμπή για τα δάση πέριξ της Αθήνας, ήρθε μετά τη μεταπολίτευση, σύμφωνα με τον κ. Καρέτσο. Στην Αττική δραστηριοποιούνται 128 οικοδομικοί συνεταιρισμοί που διεκδικούν πάνω από 133.000 στρέμματα, πολλά εκ των οποίων δάση και δασικές εκτάσεις. Μεγάλες δασικές εκτάσεις κατέχει επίσης η Ιερά Μονή Πεντέλης, κάποιες από τις οποίες έχει ήδη πουλήσει σε ιδιώτες και σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Οι νέοι αγοραστές βέβαια μπορεί να αγόρασαν δάσος, αλλά επιθυμούν να το μετατρέψουν σε οικόπεδα και πολύ συχνά το καταφέρνουν. Ετσι τα δάση στην Πεντέλη, τον Υμηττό, το όρος Αιγάλεω, την Πάρνηθα βρίσκονται υπό διαρκή πίεση.

Η δασική υπηρεσία

Τα περισσότερα πευκοδάση της Αττικής δεν αξιοποιούνται, αφού δεν αποφέρουν οικονομικά οφέλη από την ξυλεία ή το ρετσίνι. Η δασική υπηρεσία, που κανονικά θα έπρεπε να φροντίζει για την προστασία των δασών και τους καθαρισμούς, έχει ελάχιστο προσωπικό και πρέπει να αντιμετωπίσει ένα κυκεώνα γραφειοκρατίας που προκύπτει από τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα αποχαρακτηρισμών των πολιτών. «Η δασική υπηρεσία διεκπεραιώνει έγγραφα, δεν διαχειρίζεται τα δάση. Κάθε ένας από τους υπαλλήλους του δασαρχείου Πεντέλης είναι χρεωμένος με περισσότερες από 2.000 αιτήσεις αποχαρακτηρισμών», τονίζει ο κ. Καρέτσος. Καθεμιά από αυτές τις υποθέσεις μπορεί να χρειαστούν χρόνια έως ότου τελεσιδικήσει.

Πηγή Καθημερινή

29.8.09

Eπιπτώσεις σε ζώα και φυτά (από τις πυρκαγιές)

Στην Πεντέλη έχουν καταγραφεί συνολικά περίπου 700 είδη και υποείδη φυτών. Ανάμεσά τους σύμφωνα με στοιχεία του WWF Ελλάς υπάρχουν 3 ενδημικά της Αττικής και περίπου 15 ενδημικά της νότιας Ελλάδας, όπως κενταύριες, κρόκοι, άγρια γαρίφαλα, φριτιλλάριες, αγριοβιολέτες. Υπάρχουν ακόμα 21 είδη ορχιδέες.

Οι επιπτώσεις της πυρκαγιάς σε αυτά τα είδη θα φανούν την επόμενη άνοιξη όταν τα περισσότερα από αυτά θα έχουν ανθίσει οπότε και θα μπορούν να αναγνωριστούν. Εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν, τα επόμενα χρόνια οι καμένες εκτάσεις θα καλυφθούν από ποικίλη βλάστηση που θα προκύψει είτε από κάποια είδη που αντέχουν στη φωτιά είτε από μετανάστευση είτε από σπόρους που μεταφέρουν τα πουλιά. Από την άλλη, η πανίδα του βουνού είναι σχετικά υποβαθμισμένη λόγω των πολλαπλών πυρκαγιών, αλλά και της εξάπλωσης της δόμησης.

Από θηλαστικά έχουν καταγραφεί αλεπούδες, ασβοί, κουνάβια, λαγοί και διάφορα άλλα μικρά θηλαστικά, μαυροποντικοί, μυγάλες και ποντίκια. Τουλάχιστον 80 είδη πτηνών έχουν καταγραφεί στην περιοχή που κάηκε όπως ασπροκωλίνες, μαυρολαίμηδες, μαυροτσιροβάκους, κοκκινοτσιροβάκους, κατσουλιέρηδες, διάφορες σπίζες, καλόγερους, καμποδενδροβάτες και επίσης χουχουριστές, γερακίνες και βραχοκιρκίνεζα καθώς και γιδοβύζια. Υπάρχουν δύο είδη χερσαίας χελώνας, νεροχελώνες και σε αραιούς πληθυσμούς, φίδια και σαύρες. Από αμφίβια μπορούμε να σημειώσουμε διάφορα είδη βατράχων. Τα περισσότερα από τα είδη ερπετών και αμφιβίων προστατεύονται από την εθνική νομοθεσία και από τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης.

Οσον αφορά στις επιπτώσεις της φωτιάς ασφαλώς είναι μεγαλύτερες στα είδη που δεν έχουν τη δυνατότητα να φύγουν γρήγορα και να γλιτώσουν από τις φλόγες. Ετσι πολλά είδη, όπως οι χελώνες, τα φίδια και οι σαύρες, κυριολεκτικά εξαφανίζονται για μεγάλο διάστημα μετά την πυρκαγιά.

Πηγή Καθημερινή

29.8.09

Μεικτά δάση, ανθεκτικά στις πυρκαγιές (Προτάσεις)

Η δημιουργία τους κατά τις αναδασώσεις θα προστατεύσει τις εκτάσεις και θα τονώσει την πτερωτή πανίδα

Οι πευκώνες αποτελούσαν πάντοτε βασικό συστατικό του αττικού τοπίου, λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με την ανθρώπινη παρέμβαση κατά εποχές. Αν είχε γίνει διαχείριση των πευκοδασών και οι αναγκαίες αραιώσεις, θα αποφεύγαμε ένα μεγάλο αριθμό πυρκαγιών ή όσες εκδηλώνονταν δεν θα είχαν τόσο καταστροφικές συνέπειες.

Το 16,8% του συνόλου των ελληνικών δασών είναι κυρίως χαλέπιος και τραχεία πεύκη. Ωστόσο, όπως τονίζουν οι επιστήμονες θα μπορούσαμε σε ορισμένα σημεία να δημιουργήσουμε ένα μεικτό δάσος πιο ανθεκτικό στη φωτιά.

Ετσι και αλλιώς σε μεγάλα τμήματα των καμένων εκτάσεων (περίπου 50.000 στρέμματα εκτιμούν οι δασολόγοι) θα χρειαστεί να επέμβουμε με αναδασώσεις εάν θέλουμε να ξαναγίνει δάσος, καθώς πρόκειται για εκτάσεις που έχουν καεί τουλάχιστον δύο φορές σε λιγότερο από 10 χρόνια. Δει δη χρημάτων βέβαια, καθώς τα στρέμματα που αναδασώνονται βαίνουν μειούμενα κάθε χρόνο, λόγω έλλειψης κονδυλίων, πολλώ δε μάλλον που ένα μεικτό δάσος για να φυτευτεί κοστίζει περισσότερο.

Το πεύκο αμέσως μετά τη φωτιά εφόσον είναι αρκετά ώριμο έχει τη δυνατότητα να αναγεννηθεί. Ωρες μόνο μετά την πυρκαγιά τα κουκουνάρια που έχουν σκάσει αφήνουν σπόρους που θα δημιουργήσουν τα νέα πεύκα. Ομως κανονικά θα έπρεπε το νέο δάσος να αραιωθεί, καθώς τα νεαρά δέντρα φυτρώνουν πολύ κοντά το ένα στο άλλο δημιουργώντας πολύ εύφλεκτες συνθήκες. «Αν το πευκοδάσος καθαριστεί και δεν υπάρχει υπόροφος βλάστηση, η πυρκαγιά όταν ξεσπάσει θα μείνει στο έδαφος και δεν θα καταστρέψει τα δέντρα».

Το θέμα της διαχείρισης των δασών είναι βασικά οικονομικό. Εφόσον δεν προκύπτει κέρδος από τις εργασίες εντός του δάσους -όπως παλαιότερα συνέβαινε με τους ρητινοσυλλέκτες- το κράτος πρέπει να καταβάλλει κονδύλια χωρίς άμεσο και εμφανές κέρδος.

Το πεύκο είναι η εύκολη λύση, καθώς αναγεννάται εύκολα μόνο του και επιβιώνει σε ξηροθερμικά και υποβαθμισμένα εδάφη. Οτιδήποτε άλλο απαιτεί σημαντικές παρεμβάσεις τουλάχιστον το πρώτο χρονικό διάστημα.

Χρειάζεται μελέτη

«Ενα μεικτό δάσος, είναι ασφαλώς ανθεκτικότερο στην πυρκαγιά και επίσης δίνει περισσότερη τροφή στην πτερωτή πανίδα. Μπορούμε στις αναδασώσεις να μην χρησιμοποιήσουμε χαλέπιο πεύκη σε κάποια σημεία», τονίζει στην «Κ» ο κ. Γεώργιος Λυριντζής, διευθυντής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Αθηνών. «Αν και δεν πρόκειται για φυτά πολύ απαιτητικά, χρειάζεται ωστόσο να προηγηθεί μελέτη για τις δυνατότητες του εδάφους σε συγκεκριμένα σημεία να υποστηρίξει αυτά τα φυτά», συμπληρώνει. Ο κ. Λυριντζής προτείνει να φυτευτούν δέντρα που αποτελούν συστατικά στοιχεία του μεσογειακού τοπίου, όπως η κουκουναριά, η βελανιδιά, η χοώδης δρυς, η αργιά, η ιτιά, η κουτσουπιά, η δάφνη του Απόλλωνα, η χαρουπιά αλλά και το κυπαρίσσι, το οποίο «εδώ στην Ελλάδα το έχουμε συνδέσει με συγκεκριμένους χώρους, αλλά θα ταίριαζε», προσθέτει.

Οσον αφορά τη θαμνώδη βλάστηση, μπορούν επίσης να φυτευτούν πουρνάρι, χρυσόξυλο, σχίνο, κουμαριά, γλιστροκουμαριά, πιξάρι, ρείκια, πυράκανθος, λιγούστρο και στις υγρότερες θέσεις, πικροδάφνη, λυγαριά, μυρτιά και σπάρτα για σταθεροποίηση του εδάφους.

Οπως τονίζει ο κ. Λυριντζής οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να γίνουν περίπου στο 25% της έκτασης όπου πρόκειται να πραγματοποιηθούν αναδασώσεις, εφόσον βέβαια δοθούν τα αναγκαία κονδύλια.

Θα πρέπει ωστόσο να αποφύγουμε το πλατάνι επειδή προσβάλλεται από μια ασθένεια και μπορεί να καταστραφεί εύκολα, αφού αυτή η ασθένεια έχει τη δυνατότητα να μεταφέρεται εύκολα. Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Αθηνών, λέει «όχι» στα ξενικά φυτά, όπως ευκάλυπτους, ακακίες, αείλανθους «γιατί είναι ξένα ως προς τη δική μας χλωρίδα».

Τονίζει εξάλλου ότι εφόσον πρόκειται για δάσος πρέπει να αποφευχθούν είδη, τα οποία μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από κάποιους για να αποδείξουν δικαιώματα κυριότητας, όπως οι ελιές, οι αγριελιές, οι αμυγδαλιές, οι συκιές ή οι μουριές.

Μέθοδος... ελαιόδεντρων

Η φύτευση ελαιόδεντρων και μάλιστα αρκετά μεγάλων, σε καμένες δασικές εκτάσεις είναι μια συνήθης τακτική καταπατητών που έτσι προσπαθούν να αποδείξουν ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για καλλιεργήσιμες εκτάσεις, για χωράφια που δυνητικά στο μέλλον θα μπορούσαν να οικοδομηθούν.

Δεδομένου ότι δεν υπάρχει δασολόγιο και άρα δεν είναι αυστηρά οριοθετημένα και καταγεγραμμένα τα δάση και οι δασικές εκτάσεις, τα όρια των χωραφιών που βρίσκονται εντός ή κοντά στο δάσος, συχνά επεκτείνονται διά αυτής της μεθόδου.

Tης Τανιας Γεωργιοπουλου

Πηγή Καθημερινή

29.8.09


Μπούργκα, ένα κομμάτι ύφασμα;

Ο υπερβάλλων ζήλος στη Δύση για τα μουσουλμανικά σύμβολα ενισχύει την ισλαμοφοβία

Της Ξενιας Kουναλακη / xkounalaki@kathimerini.gr

Πεντακόσια ευρώ πρόστιμο αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που κολυμπούν με «μπουργκίνι» σε πισίνες ή παραλίες μιας πόλης στο Πιεντμόντε στη βόρεια Ιταλία. Ο δήμαρχός της, στέλεχος της ξενοφοβικής Λέγκας του Βορά, εξέδωσε τη σχετική ντιρεκτίβα εξηγώντας ότι η θέα μιας «μασκοφορεμένης» γυναίκας θα μπορούσε να τρομοκρατήσει μικρά παιδιά. «Για να μη μιλήσουμε για θέματα υγιεινής», έσπευσε να προσθέσει ο Τζιανλούκα Μπουονάνο και συνέχισε: «Δεν χρειάζεται να είμαστε διαρκώς τόσο ανεκτικοί».

Στα μέσα Αυγούστου απαγορεύτηκε σε Γαλλίδα μουσουλμάνα να κολυμπήσει σε πισίνα του Παρισιού φορώντας μπούργκα. Το βασικό επιχείρημα ήταν και πάλι πως η ενδυμασία είναι ανθυγιεινή. Λίγες μέρες αργότερα η Φαντελά Αμάρα, υπουργός Αστικής Ανάπτυξης στη Γαλλία, η οποία σημειωτέον είναι μουσουλμάνα, ανέφερε ότι δεν πρόκειται για ένα απλό κομμάτι ύφασμα αλλά πως η μπούργκα συνιστά προσπάθεια πολιτικής χειραγώγησης. «Γάγγραινα και καρκίνο» του Ισλάμ αποκάλεσε το γυναικείο κομμάτι ένδυσης. Σε συνέντευξή της δήλωσε μάλιστα ότι θα ήθελε να δει την μπούργκα να εξοστρακίζεται από τη χώρα της. Είχε πάρει προφανώς γραμμή από τον πρόεδρό της, Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος έχει διακηρύξει ότι η μπούργκα είναι ανεπιθύμητη στη Γαλλία.

Υπάρχει μία λογική σε αυτήν τη θέση: Οποιος θέλει να ζήσει στη χώρα πρέπει να υιοθετήσει τις αρχές του γαλλικού κράτους και συνεπώς τον χωρισμό Κράτους - Εκκλησίας. Δεν μπορεί συνεπώς να εμφανίζεται στο σχολείο ή σε δημόσιες υπηρεσίες με θρησκευτικά σύμβολα, σταυρό, γιαμούλκα, μπούργκα κ. λπ. Παρατηρείται όμως ένας υπερβάλλων ζήλος απέναντι στα μουσουλμανικά σύμβολα, που ενισχύει την υποψία της ισλαμοφοβίας στον δυτικό κόσμο. Σπάνια διαβάζουμε ότι αποβλήθηκε από γαλλική τάξη μαθητής επειδή φορούσε χριστιανικό σταυρό. Ούτε κόπτονται Ιταλοί δήμαρχοι για την υγιεινή σε περιπτώσεις κολυμβητών που φορούν ολόσωμα μαγιό - την τελευταία λέξη της αθλητικής μόδας. Γελοίο θα ηχούσε αν μαθαίναμε κάποια στιγμή ότι απαγορεύτηκε σε Ελληνίδα γριούλα με τσεμπέρι η είσοδος σε δημόσια υπηρεσία.

Η εφημερίδα «Γκάρντιαν» εγκαινίασε στην ιστοσελίδα της φόρουμ με θέμα συζήτησης το ερώτημα: «Mπορεί ο δυτικός φεμινισμός να σώσει τις μουσουλμάνες γυναίκες;». Μάλλον όχι. Η όψιμη, ενίοτε πατερναλιστική φεμινιστική ευαισθησία που εξαντλείται σε ενδυματολογικούς κώδικες είναι αναποτελεσματική. Η θέση της γυναίκας στο Σουδάν, για παράδειγμα, δεν πρόκειται να βελτιωθεί μόνο αν καταργηθεί η μπούργκα και επικρατήσουν τα παντελόνια, χωρίς να διασφαλιστούν περαιτέρω πολιτικές ελευθερίες. Ούτε η Ολλανδία μπορεί να κοιμάται με ήσυχη τη συνείδησή της επειδή οι μουσουλμάνες στη χώρα δεν φοράνε πλέον μαντίλα. Η σημειολογία της μπούργκας, η «αποσεξουαλικοποίηση» του... ρυπαρού γυναικείου φύλου είναι όντως επονείδιστη, αλλά υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ζητήματα με τα οποία πρέπει να καταπιαστούν οι δυτικές κοινωνίες όσον αφορά τη θέση των μουσουλμάνων γυναικών, όπως π. χ. τα εγκλήματα τιμής. Η μπούργκα παραμένει ένα κομμάτι ύφασμα.

Της Ξενιας Kουναλακη / xkounalaki@kathimerini.gr

Πηγή Καθημερινή

29.8.09

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Παράνομες εργασίες στο δάσος από τον δήμαρχο Σταμάτας

ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης βρέθηκαν παράνομες εργασίες μέσα σε δασικές εκτάσεις στις οποίες είχαν προχωρήσει ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της κοινότητας Σταμάτας.

Το πόρισμα έχει φτάσει πλέον στα χέρια του περιφερειάρχη Αττικής και της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών και όπως αναφέρει, έπειτα από επιτόπιο έλεγχο που έγινε, διαπιστώθηκε αλλαγή χρήσης μεγάλης επιφάνειας με εκχερσώσεις και επιχωματώσεις, καθ΄ υπέρβαση των αδειών διαμόρφωσης αγρών οι οποίες είχαν δοθεί από το δασαρχείο και την πολεοδομία.

Ειδικότερα, σύμφωνα και με ρεπορτάζ του Μega, το 2005 δασοφύλακας της περιοχής υπέβαλε μήνυση κατά του κοινοτάρχη Σταμάτας για παρεμβάσεις σε δασική έκταση στη θέση Μιχαλέτσα της Ροδόπολης.

Όπως προέκυψε από το δασαρχείο Πεντέλης είχε δοθεί έγκριση για την επιχωμάτωση ιδιωτικής αγροτικής έκτασης 10 στρεμμάτων, ωστόσο μπαζώθηκαν και άλλα 40 στρέμματα στην παρακείμενη δασική έκταση.

Αλλαγή χρήσης
Παράλληλα, ο αντιπρόεδρος της κοινότητας Σταμάτας είχε πάρει έγκριση από την πολεοδομία Καπανδριτίου για την επιχωμάτωση αγροτικής έκτασης 3,5 στρεμμάτων, αλλά σύμφωνα με τους επιθεωρητές προχώρησε σε αλλαγή χρήσης και κατάληψη άλλων 7 στρεμμάτων δάσους.

Ευθύνες επιρρίπτει το πόρισμα και κατά του δασονομείου Αγίου Στεφάνου για καθυστερήσεις στην αποστολή του πρωτοκόλλου της μήνυσης, καθώς και στην προϊσταμένη της πολεοδομίας Καπανδριτίου διότι ανέφερε ψευδώς σε έγγραφό της ότι οι παρεμβάσεις στις δασικές εκτάσεις ήταν πολύ μικρότερες. Σημειώνεται ότι ο περιφερειάρχης Αττικής έχει επιβάλλει ποινή δίμηνης παύσης από τα καθήκοντά του στον κοινοτάρχη Σταμάτας εξαιτίας της χορήγησης ψευδών βεβαιώσεων προκειμένου να υδροδοτηθούν και ηλεκτροδοτηθούν αυθαίρετες κατοικίες και ποιμνιοστάσια. Η υπόθεση εκκρεμεί μετά την προσφυγή του κοινοτάρχη στο ΣτΕ κατά της απόφασης της περιφέρειας.

Πηγή Τα Νέα
28.8.09

Με την απλή λογική... (Σκέψεις περί των τελευταίων καταστροφικών πυρκαγιών)

Πέρα από τα όσα προβλήματα συντονισμού μπορούν να εντοπιστούν με βάση την... κατακαμένη εμπειρία των πέντε τελευταίων ετών, κατά τις «επιχειρήσεις» των πυροσβεστικών δυνάμεων στις μάχες με τις δασικές πυρκαγιές, προκύπτει και ένα ευρύτερο πρόβλημα, που απασχολεί (απασχολούσε από τότε που αποφασίστηκε η «ενοποίηση») τους ειδικούς:

-πόσο λειτουργική και αποτελεσματική μπορεί να αποδειχθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία στις απαιτητικές επιχειρήσεις περιορισμού και κατάσβεσης πυρκαγιών σε δασικές εκτάσεις.

Με πείρα και βασική εκπαίδευση στις αστικές φωτιές και με εκ των πραγμάτων περιορισμένη επαφή με τις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις των δασικών όγκων, το προσωπικό της Π.Υ. λογικό είναι να αντιμετωπίζει μεγαλύτερες δυσκολίες ως προς την αποτελεσματικότητά του σε τέτοιες επιχειρήσεις, απ’ ό,τι το επί χρόνια εξειδικευμένο προσωπικό της Δασικής Υπηρεσίας, που επί χρόνια είχε την ευθύνη πρόληψης και κατάσβεσης στα απαιτητικά δάση.

Η δυσχέρεια προσαρμογής στο ειδικό αυτό φυσικό περιβάλλον καταγράφηκε (και καταγγέλθηκε από τοπικούς άρχοντες και κατοίκους...) στις μεγάλες δασικές πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων. Κυρίως σε ό,τι αφορά τη γνώση των ορεινών όγκων και την εξοικείωση του προσωπικού πυρόσβεσης στις προσβάσεις δασικών εκτάσεων, κάτι που υποτίθεται ότι είχαν κατακτήσει λόγω εκπαίδευσης, εμπειρίας και χρόνιας «συνάφειας» με τα δάση, οι ειδικοί δασοπυροσβέστες που επί δεκαετίες είχαν την ευθύνη για τις δασικές φωτιές. Ισως να χρειαζόταν μια μεγαλύτερη περίοδος «προσαρμογής» (και εξειδικευμένης εκπαίδευσης) των «αστικών» πυροσβεστικών δυνάμεων, πριν αναλάβουν εξ ολοκλήρου το βάρος των νέων ευθυνών τους...

Το πλήθος των πυρκαγιών σε δασικές περιοχές και η τεράστια έκταση των καταστροφών που προκάλεσαν, επιβάλλουν αλλαγή νοοτροπίας, ανασχεδιασμό και ανασύνταξη των πυροσβεστικών δυνάμεων – προβληματισμό, αν μη τι άλλο, για το δέον γενέσθαι από δω και εμπρός. Οι πυρκαγιές στην Ελλάδα δεν είναι πια (ποτέ δεν ήταν, άλλωστε...) «μεμονωμένο», σπάνιο φαινόμενο. Και είναι εγκληματικό να εξακολουθεί η Πολιτεία να τις αντιμετωπίζει έτσι και με τη... χαλαρή «προγραμματική» δήλωση κάθε Μαΐου, πως «φέτος, είμαστε περισσότερο έτοιμοι από καθε άλλη χρονιά, για την αντιμετώπιση των κινδύνων πυρκαγιών κατά τη θερινή περίοδο...».

Στην πράξη, αποδείχθηκε πως τα εναέρια μέσα κατάσβεσης που διαθέτουμε, υπολείπονται των πραγματικών αναγκών κάθε χρόνο. Οι «αριθμοί» από μόνοι τους δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα (πολύ διαφωτιστικό το χθεσινό λεπτομερέστατο ρεπορτάζ της «Κ») – στην πράξη, από τα «21» Καναντέρ που διαθέτουμε, μόνο τα 6 είναι επιχειρησιακά ετοιμοπόλεμα, τα 13 παλαιού τύπου (έκλεισαν 31ετία δράσης...) θα πρέπει να αποσυρθούν. Οι «εξηγήσεις» των αρμοδίων, πως (στα χαρτιά...) διαθέτουμε τον μεγαλύτερο αναλογικά στόλο πυροσβεστικών αεροσκαφών, δεν λένε τίποτα...

Εχουμε κατασπαταλήσει τα τελευταία χρόνια κοντά στα 100 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς – και «μόλις» (σε σύγκριση με τις ανάγκες μας) 300 εκατομμύρια για εναέρια μέσα πυρόσβεσης. Θα μπορούσαμε, με μια ορθολογιστικότερη διαχείριση, να διαθέταμε λ.χ. ακόμη 10 σύγχρονα και «ετοιμοπόλεμα» Καναντέρ ή και κάποια από τα αποτελεσματικά ρωσικά μεγαθήρια της αεροπυρόσβεσης. Εστω, «διά παν ενδεχόμενο...», κι αν το ενδεχόμενο είχαμε την τύχη να μην εκδηλωθεί, μικρό το κακό και σίγουρα ασύγκριτα μικρότερο το κόστος διατήρησής τους, σε σχέση με το κόστος (οικονομικό, περιβαλλοντικό, κοινωνικό) που καλούμεθα να καταβάλουμε «εκ των υστέρων» και σε μεγάλο βάθος χρόνου, έπειτα από κάθε (σχεδόν ανά δύο χρόνια!) τεράστια πυρκαγιά...

Εχει προταθεί στις αρμόδιες αρχές η μετατροπή των παλιών αρμάτων μάχης τύπου «Λέοπαρντ», σε πανίσχυρα ειδικά πυροσβεστικά οχήματα, με ικανότητα ασφαλούς διείσδυσης σε δασικούς φλεγόμενους όγκους και μεγάλη δύναμη πυρόσβεσης – ένα πρωτότυπο ιδιωτικό τέτοιο, θυμόμαστε, συνέβαλε αποφασιστικότατα στη σωτηρία του Μουσείου στην Ολυμπία, το φλεγόμενο καλοκαίρι του 2007. Γιατί δεν εξετάζεται η πρόταση; Και ακόμη, οι ειδικοί στα οικονομικοτεχνικά εκφράζουν την άποψη πως με το κόστος ενοικίασης, κάθε χρόνο, των ξένων πυροσβεστικών ελικοπτέρων (υπολογίζονται στα 300 εκατομμύρια, την τελευταία πενταετία) θα μπορούσαμε κάλλιστα να έχουμε αγοράσει... καμιά 30αριά (μεταχειρισμένα) και... να τα ’χουμε να «κάθονται» για ώρα ανάγκης – μιας «ανάγκης» που η συχνότητα πυρκαγιών των τελευταίων 20 ετών, κάθε άλλο παρά «θεωρητική» είναι!

Οι δασικές φωτιές, για να προληφθούν (και να κατασβεσθούν σε «ασφαλές» χρονικό διάστημα), απαιτούν κατάλληλο και επαρκές πυροσβεστικό υλικό, ειδική εκπαίδευση των δυνάμεων σε αντιπυρική προστασία, τακτικό καθαρισμό των δασών, έγκαιρη και σχεδιασμένη διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών στα δάση, καθώς επίσης και αποτελεσματικό δίκτυο υδροδότησης των επίγειων δυνάμεων. Ολα αυτά προϋποθέτουν κατάλληλες πολιτικές και χρήμα. Οι πρώτες λείπουν, το δεύτερο το πληρώνουμε... πολλαπλάσια στην... εκ των υστέρων «αποκατάσταση ζημιών»...

Tου Θανου Oικονομοπουλου

Πηγή Καθημερινή

28.8.09

Αλλαγές άνευ ουσίας για το «πόθεν έσχες» των βουλευτών

Τροποποιήσεις, που όμως δεν οδηγούν σε ουσιαστικές αλλαγές όσον αφορά τον έλεγχο του πόθεν έσχες των βουλευτών, πρότειναν χθες από κοινού ο πρόεδρος της Βουλής Δ. Σιούφας και ο γ'αντιπρόεδρος, πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής, Γ. Νεράντζης.

Κι αυτό διότι, παρ' ότι προτείνεται εφεξής η πλειοψηφία της αρμόδιας επιτροπής να απαρτίζεται από δικαστές, ουσιαστικά η βουλή κρατά τον έλεγχο του πόθεν έσχες των εθνοπατέρων.

Επίσης, θεωρείται μάλλον απίθανο να δηλώνεται, όπως προτείνεται, η συμμετοχή βουλευτών σε εξωχώριες (off shore) εταιρείες, πολλώ δε μάλλον που απαγορεύεται από τον νόμο, που προβλέπει φυλάκιση ενός έτους.

Ενώ, δεν καθίσταται σαφές πώς η επιτροπή θα διαπιστώνει την ακρίβεια των δηλωθέντων. Απειλούνται απλώς με κυρώσεις σε περίπτωση που διαπιστωθούν παραλείψεις από αμέλεια ή εν γνώσει του υποβάλλοντος. Ως τώρα, η παράβαση του νόμου παρερχόταν ατιμωρητί. Δεν διευκρινίζεται πάντως πώς είναι δυνατόν να διαπιστωθεί η ύπαρξη ή μη δόλου στην παράλειψη.

Η μόνη δυνατότητα είναι ενδεχομένως η αντιπαραβολή, αφού προτείνεται εφεξής οι υπόχρεοι να υποβάλλουν μόνο τις μεταβολές της περιουσιακής τους κατάστασης σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Τίποτα όμως δεν διασφαλίζει ότι θα παρουσιάζουν τις μεταβολές, όπως και τίποτα δεν διασφαλίζει ότι θα υπάρχει δυνατότητα ελέγχου τού πόθεν έσχον τη δυνατότητα απόκτησης των νέων περιουσιακών στοιχείων.

Η πρόβλεψη εξάλλου να επεκταθούν και επί των συζύγων των βουλευτών οι προαναφερθείσες απαγορεύσεις, όπως και στη σύναψη χρηματιστηριακών συναλλαγών, μάλλον πέφτει στο κενό. Ο οποιοσδήποτε, όχι μόνον οι βουλευτές, μπορεί να τοποθετήσει ως αχυράνθρωπο τον οποιοδήποτε συγγενή ή καλό του φίλο.

Προτείνεται, επίσης, ρύθμιση ανάλογη με αυτή που ισχύει για τα κόμματα, να θεωρούνται μεν εκλογικές δαπάνες τα ποσά που καταβλήθηκαν πριν από τις εκλογές που σχετίζονται όμως άμεσα με την κάλυψη εκλογικών αναγκών (π.χ. ενοικίαση εκλογικού κέντρου ή προαναγγελία προεκλογικού υλικού πριν από την επίσημη προκήρυξη των εκλογών).

Για τις δε προεκλογικές δαπάνες των βουλευτών, να είναι υποχρεωτικό το άνοιγμα νέου τραπεζικού λογαριασμού, μετά την προκήρυξη των εκλογών και να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν κανέναν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς που ήδη διέθεταν. Τη γνωστοποίηση του λογαριασμού αυτού υποχρεούνται να κάνουν οι τράπεζες. Δεν υποχρεούνται όμως να γνωστοποιήσουν, αν τυχόν κινήθηκαν χρήματα από προϋφιστάμενους τραπεζικούς λογαριασμούς των υπόχρεων βουλευτών.

Οι προτάσεις απεστάλησαν στα κόμματα, από τα οποία ζητούνται απαντήσεις έως τις 16 Οκτωβρίου.

Της Αλίκης Μάτση

Πηγή Ελευθεροτυπία

28.8.09

"Εθνικοί δρυμοί όλοι οι ορεινοί όγκοι της Αττικής"

«Τα αναγκαία μέτρα πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών, πρέπει να λαμβάνονται από την Πυροσβεστική και τη Δασική Υπηρεσία, με ενδεχόμενη υπαγωγή της Δασικής στην Πυροσβεστική».

Αυτό υποστηρίζει ο Νομάρχης Αθηνών Γ. Σγουρός, προτείνοντας ταυτόχρονα όλοι οι ορεινοί όγκοι της Αττικής να χαρακτηριστούν Εθνικοί Δρυμοί, ώστε να αφαιρεθεί από τους επίδοξους εμπρηστές-οικοπεδοφάγους το κίνητρο της οικοπεδοποίησης.

Ο κ. Σγουρός προτείνει επίσης ένα νέο χωροταξικό σχέδιο, το οποίο θα καθορίζει τις χρήσεις γης στην Αττική και την απόσυρση του σχεδίου προεδρικού διατάγματος, που ανακοίνωσε πρόσφατα ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ για τον Υμηττό.

«Ούτε ο περιφερειάρχης, ούτε ο νομάρχης, ούτε ο δήμαρχος, ούτε ο κοινοτάρχης γνωρίζουν να σβήνουν φωτιές, άρα δεν μπορούν να έχουν κανέναν ρόλο συντονιστή (όπως τους δίνει ο νόμος 3013/2002), γιατί απλώς δεν ξέρουν να σβήνουν φωτιές. Ο συντονισμός και η ευθύνη της πυρόσβεσης πρέπει να ανήκει αποκλειστικά στην Πυροσβεστική», υποστηρίζει ο νομάρχης Αθηνών, ζητώντας να κατεδαφίζονται όλες οι αυθαίρετες κατασκευές μέσα στα δάση, χωρίς καμιά δικαστική απόφαση.

Ο κ. Σγουρός εκτιμά ότι «στη σημερινή εποχή της τεχνολογίας εμείς πηγαίνουμε με τον αραμπά».

Προτείνει λοιπόν εν προκειμένω τους καλοκαιρινούς μήνες να νοικιάζει η κυβέρνηση δορυφόρο, ώστε η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας να λαμβάνει αμέσως την πληροφορία, για οποιαδήποτε φωτιά στον ελλαδικό χώρο.

Οσον αφορά την καταστολή των πυρκαγιών, αντί της αυτογελοιοποίησης του ενός ή του άλλου υπουργού, πότε με τον «στρατηγό άνεμο» και πότε με «τα ψηλά πεύκα που δυναμώνουν τη φωτιά», ο νομάρχης Αθηνών θεωρεί ότι προτιμότερο είναι να αγοραστούν C-130 μετασκευασμένα σε πυροσβεστικά, τα οποία μπορούν μέρα και νύχτα (ακόμη και με ανέμους εντάσεως 10 Μποφόρ), να κάνουν πυρόσβεση.

Τέλος ο κ. Σγουρός προτείνει την κατάργηση του Συντονιστικού Νομαρχιακού Οργάνου, υποστηρίζοντας ότι «οι νομαρχίες δεν θα πρέπει να έχουν κανέναν ρόλο, ούτε σε προληπτικό ούτε σε κατασταλτικό επίπεδο και να εμπλέκονται στις φωτιές αλλά απλώς να συνδράμουν οικονομικά τους δασικούς δήμους, για τη δημιουργία αντιπυρικών συστημάτων εντός των οικιστικών ιστών».

Το ΣτΕ "πάγωσε" τις 36 κατοικίες (Στρατόπεδο Σακέτα/Βύρωνας/Υμηττός)

Οι καταστρεπτικές πυρκαγιές στην Πεντέλη «πάγωσαν» την ανέγερση των 36 κατοικιών στο πρώην στρατόπεδο Σακέτα, στον Υμηττό.

Με προσωρινή διαταγή του αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας και πρόεδρου του Γ' Τμήματος Διακοπών του ΣτΕ κ. Π. Φλώρου, έγινε δεκτή η αίτηση των 15 δημάρχων του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης του Υμηττού (ΣΠΑΥ) και του προέδρου του και δημάρχου Βύρωνα Νίκου Χαρδαλιά.

Βασικός λόγος στη λήψη της απόφασης αυτής (καθώς την προηγούμενη εβδομάδα το Β' Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου είχε απορρίψει παρόμοιο αίτημα) ήταν η νωπή τεράστια οικολογική καταστροφή στην Πεντέλη.

Οπως αναφέρεται στην προσωρινή διαταγή του κ. Φλώρου, «οι εκτεταμένες πυρκαγιές των τελευταίων ημερών και η καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων δασών, καθώς και δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων στην Αττική, καθιστούν πλέον αναγκαία τη διασφάλιση κάθε δασικής ή αναδασωτέας έκτασης, ιδιαίτερα στις προστατευτέες περιοχές της Αττικής, όπως είναι η περιοχή της Β' Ζώνης Προστασίας του Υμηττού, εντός της οποίας βρίσκεται το στρατόπεδο Σακέτα της Πολεμικής Αεροπορίας, όπου ανεγείρονται τα επίδικα δύο συγκροτήματα οικημάτων αγάμων - ολιγομελών οικογενειών».

Τα έργα ανέγερσης σταματούν έως την έκδοση της απόφασης επί της αίτησης αναστολής εργασιών που έχουν καταθέσει οι ενδιαφερόμενοι φορείς. Η συζήτηση της αίτησης αυτής θα γίνει τις επόμενες ημέρες. Η εξέλιξη αυτή δικαιώνει τους δημάρχους και τους κατοίκους των περιοχών που είχαν αντιταχθεί σθεναρά στην οικοπεδοποίηση εκτάσεων του Υμηττού.

«Είναι το πρώτο βήμα δικαίωσης στην προσπάθεια που ξεκινήσαμε. Ο αγώνας συνεχίζεται, μια και τα ζητήματα που αφορούν στο περιβάλλον και δη στην προστασία του Υμηττού αποτελούν διαρκές, καθημερινό στοίχημα για όλους μας. Η προστασία του Υμηττού είναι η μεγάλη παρακαταθήκη που αφήνουμε στα παιδιά μας. Συνεχίζουμε όλοι μαζί!», δήλωσε σχολιάζοντας την έκδοση της προσωρινής διαταγής ο δήμαρχος Βύρωνα και πρόεδρος του ΣΠΑΥ Ν. Χαρδαλιάς.

Την προηγούμενη Πέμπτη, το Β' Τμήμα του ΣτΕ είχε απορρίψει αίτηση αναστολής των εργασιών ανέγερσης των κατοικιών στο στρατόπεδο Σακέτα του Καρέα. Απαγόρευε μόνο τη συνέχιση των οικοδομικών εργασιών που γίνοταν εκτός στρατοπέδου. Οι δήμοι προσέβαλαν την απόφαση αυτή, προσκομίζοντας νέα στοιχεία, που σε συνδυασμό με τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Πεντέλη έγιναν δεκτά από τον κ. Φλώρο.

Δεκάλογος για την προστασία του φυσικού πλούτου (Προτάσεις)

Τις «δέκα» επεξεργασμένες προτάσεις τους για την αποτελεσματική προστασία του φυσικού μας πλούτου επαναφέρουν ως ύστατη έκκληση προς τη κυβέρνηση, μετά τις πυρκαγιές στην Αττική, η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, το ΤΕΕ, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, το Γεωτεχνικό Οικονομικό Επιμελητήριο και δικαστικές ενώσεις.

Οι προτάσεις είχαν υποβληθεί από τις 4 Ιουλίου του 2007 μετά την καταστρεπτική φωτιά στην Πάρνηθα, αλλά έμειναν στα αζήτητα. Προϋποθέτουν πολιτική βούληση απεμπλοκής από το καρκίνωμα του πελατειακού συστήματος, που οδηγεί στην πλήρη αναξιοπιστία και την πλήρη αποδόμηση του κοινωνικού ιστού. Ευελπιστούμε στην υπέρβαση κατεστημένων, αναχρονιστικών αντιλήψεων που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού ως κοινωνία, αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Συγκεκριμένα ζητούν:

1) Να θεσπιστεί προληπτικός έλεγχος νομιμότητας από το Συμβούλιο της Επικρατείας σε όλα τα νομοσχέδια και τις κανονιστικές αποφάσεις που αφορούν άμεσα ή έμμεσα το φυσικό περιβάλλον. Τίποτα να μην ψηφίζεται εάν δεν εγκρίνεται από το ΣτΕ.

2) Να ιδρυθεί ενιαίος φορέας διαχείρισης του εθνικού πλούτου (δασών, αιγιαλού, ευαίσθητων οικοσυστημάτων).

3) Να μπορεί κάθε πολίτης να παρίσταται ως πολιτικός ενάγων σε δίκες για εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος.

4) Να καταστεί εξαιρετικό μέτρο η εκτός σχεδίου δόμηση και να καταργηθούν οι περεκκλίσεις αρτιότητας κάτω των 4 στρεμμάτων.

5) Να κυρωθούν αμέσως οι δασικοί χάρτες.

6) Να ιδρυθεί ενιαία υπηρεσία κατεδάφισης Αυθαιρέτων.

7) Να κατεδαφίζονται άμεσα τα αυθαίρετα σε δάση, δασικές εκτάσεις, αιγιαλούς, ορεινά τοπία και ευαίσθητα οικοσυστήματα.

8) Να αυστηροποιηθούν οι ποινές για πράξεις καταστροφής, ρύπανσης και υποβάθμισης του περιβάλλοντος και για εμπρησμό δασών.

9) Να δημεύονται τα μέσα των εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων των ρυπογόνων επιχειρήσεων.

10) Να δημιουργηθεί αυτοτελές υπουργείο Περιβάλλοντος με ουσιαστικές αρμοδιότητες. Δεν νοείται τους αιγιαλούς να διαχειρίζεται το υπουργείο Οικονομικών, τα δε δάση το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Εσχατες συνέπειες (Ορθολογισμός και φύση)

«Ο πατέρας μου ήταν ερωτευμένος με τα δέντρα του. Τα έβλεπε σαν ζωντανούς οργανισμούς όπως ο Βίκο και ο Καζαντζάκης: Γιατί αυτά ήμασταν και αυτά θα ξαναγίνουμε, έλεγε.

Μόνο που αυτή η ενότητά μας με τη φύση απωλέσθηκε κατά την Αναγέννηση, όταν ο άνθρωπος αποσπάσθηκε από τη φύση (Κώστας Παπαϊωάννου), για να την κατακτήσει. Αργότερα, όταν η αστική τάξη έφτασε στη φάση της επιστήμης, χρειάστηκε ένα ορθολογικό και αφηρημένο σχήμα, για να συνδέσει τα γεγονότα κι έτσι ιδιοποιήθηκε το θέμα της Αφαίρεσης. Το Χρήμα και ο Ορθός Λόγος θα παραχωρήσουν την κοσμική εξουσία στον άνθρωπο, χάρη στην Αφαίρεση. Ετσι, από το συγκεκριμένο προϊόν, όπως ένα δημητριακό, οδηγούμαστε στην ισχύ του χρηματιστή, που δεν έχει δει ποτέ του έναν κόκκο σταριού. Επίσης, οι θεμελιωτές της θετικής επιστήμης από τον απέραντο πλούτο του υλικού κόσμου έθεσαν εντός του πραγματικού μόνο "τα ποσοτικά μετρήσιμα μεγέθη". Με αυτό τον τρόπο σχηματίσθηκε η πεποίθηση ότι η φύση "είναι γραμμένη με μαθηματικούς χαρακτήρες", ενώ στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για τη φύση, αλλά για τη μαθηματική δομή της (Ε. Σάμπατο). Ετσι, η "μαθηματική γλώσσα", αντί να εκφράσει τον απέραντο πλούτο της φύσης, εξέφρασε εν τέλει το "πυθαγόρειο φάντασμά της", σύμφωνα με το οποίο ένας εκ γενετής κωφάλαλος μπορεί να απολαύσει μια μουσική εξετάζοντας την παρτιτούρα της. Οι συγκινήσεις, τα συναισθήματα, τα βιώματα και οι μεταφυσικές αγωνίες, ο έρωτας και η ομορφιά έγιναν παγωμένα σύνολα ημιτόνων και λογαρίθμων, για να εξοβελιστούν, τελικά, στον χώρο των αυταπατών. (...) Αλλά μάλλον φτάνουμε στις έσχατες συνέπειες του τεχνολατρικού πολιτισμού μας, που είναι -λόγω της αφαιρετικής ενοποίησης- το μαθηματικό φάντασμα της πραγματικότητας και μια "φαντασιακή" κοινωνία που αποτελείται από "ανθρώπους-πράγματα", από πέτρινους ανθρώπους και μια φύση γυμνή σαν πέτρα».

(Από τη «Βραδυνή»)

Πηγή Ελευθεροτυπία

27.8.09

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Νέα καταστροφή, παλιές υποσχέσεις (Πυρκαγιές)


Με μέτρα από το παρελθόν, που είχαν παραμείνει στα χαρτιά, επιχειρεί η Πλήρης  στοίχισηκυβέρνηση να ξεφύγει από τις στάχτες της Αττικής. Με υποσχέσεις για παρακολούθηση των καμένων εκτάσεων μέσω δορυφόρου, αναδασώσεις, αντιπυρικές ζώνες και αποζημιώσεις για τις κατεστραμμένες κατοικίες και τη φυτική και ζωική παραγωγή της περιοχής ευελπιστεί να ρίξει... στάχτη στα μάτια της κοινή γνώμης και να καλύψει την ολιγωρία της κρατικής μηχανής.
Oι περισσότερες κυβερνητικές υποσχέσεις, ιδίως για τα προληπτικά μέτρα προστασίας από τις πυρκαγιές και την αποφυγή καταπατήσεων και παράνομης ανοικοδόμησης, είχαν ακολουθήσει και την καταστροφή του 2007 σε Πελοπόννησο και Εύβοια. Πρόκειται για υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ και η Κυβερνητική Επιτροπή, η οποία συνεδρίασε χθες το απόγευμα υπό τον κ. Καραμανλή, τις ξαναθυμήθηκε για να τις εντάξει στο πακέτο μέτρων για τη νέα καταστροφή.

Σε οικονομικό επίπεδο δε αυτή τη φορά είναι εμφανείς και οι περιορισμοί που επιβάλλει η κακή δημοσιονομική κατάσταση της οικονομίας καθώς αποφεύχθηκαν τα προεκλογικά τριχίλιαρα και η άμεση αποζημίωση των 10.000 ευρώ για την κατεστραμμένη οικοσκευή που είχε χορηγηθεί προ διετίας. Η κυβέρνηση προσπάθησε πάντως να αντιγράψει το «μοντέλο της Πελοποννήσου» ως προς τις παρεμβάσεις που θα γίνουν στις καμένες περιοχές και την οικονομική ενίσχυση για την ανακατασκευή ή την επισκευή των σπιτιών που επλήγησαν από την πυρκαγιά, τα οποία υπολογίζει πάντως σε μερικές δεκάδες.

Τα μέτρα εξετάστηκαν μέσα σε ιδιαίτερα βαρύ κλίμα στο Μαξίμου, με τον Πρωθυπουργό να είναι λιγομίλητος, όπως λένε οι παρόντες υπουργοί, οι περισσότεροι από τους οποίους εμφανίζονται απαισιόδοξοι για το εάν οι νέες παρεμβάσεις θα δώσουν ανάσες στην κυβέρνηση. Το πρωθυπουργικό επιτελείο ανέτρεψε μάλιστα και τον αρχικό σχεδιασμό που προέβλεπε ότι η ανακοίνωση των μέτρων θα γινόταν από τον κ. Καραμανλή. Ο Πρωθυπουργός κρίθηκε σκόπιμο να μείνει χθες έξω από το «κάδρο» και τις ανακοινώσεις ανέλαβε να κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ευάγγ. Αντώναρος- όπως έκανε μετά τις φωτιές της Ηλείας ο κ. Ρουσόπουλος- με προπομπό τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά, ο οποίος αναλαμβάνει κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια της κυβέρνησης να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα.

Συντονιστής ο Σουφλιάς
Ο κ. Καραμανλής ζήτησε από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ να αναλάβει και τον συντονισμό των ενεργειών που θα γίνουν το επόμενο διάστημα από κυβερνητικής πλευράς, με δεδομένο ότι οι περισσότερες παρεμβάσεις που προβλέπεται να γίνουν στη Βορειοανατολική Αττική ανήκουν στις δικές του αρμοδιότητες (δασικές ζώνες, αντιδιαβρωτικά έργα, αποζημιώσεις κατοικιών κ.ά.). «Θα πιάσουμε δουλειά αμέσως. Όλες οι υπηρεσίες και οι αρμόδιοι θα πρέπει να συντονιστούν και πιστεύω ότι, με τη βοήθεια όλων, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε σε καλό βαθμό τη μεγάλη οικολογική καταστροφή...», ήταν το μήνυμα που έσπευσε να στείλει ο υπουργός αποχωρώντας από το Μαξίμου, ενώ απέφυγε κάθε σχόλιο για τον συντονισμό που υπήρξε τις πρώτες κρίσιμες ώρες της πυρκαγιάς.

Πάντως στη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, στην οποία συμμετείχαν εκτάκτως ο υπουργός Αργοτικής Ανάπτυξης κ. Σωτ. Χατζηγάκης και ο πρώην υπουργός κ. Π. Μολυβιάτης, ο οποίος εκλήθη να καταθέσει την εμπειρία του από την εφαρμογή των μέτρων που είχαν αποφασιστεί για την Ηλεία και την απορρόφηση των χρημάτων που συγκεντρώθηκαν το 2007 για τις πυρόπληκτες περιοχές, δεν υπήρξαν αιχμές για κυβερνητικές αδυναμίες, που να στρέφονται εναντίον των κ.κ. Παυλόπουλου και Μαρκογιαννάκη. Ο Πρωθυπουργός, όπως και οι περισσότεροι υπουργοί που τοποθετήθηκαν, έκριναν σκόπιμο να δοθεί έμφαση στην αναδάσωση και τα μέτρα πρόληψης, αντί για τις οικονομικές ενισχύσεις στους πληγέντες.

Φουντώνει η γκρίνια
Η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι με τις χθεσινές αποφάσεις θα προλάβει και τις εσωκομματικές εκρήξεις, που μπορεί να καθηλώσουν την κυβέρνηση εν όψει και της ΔΕΘ. Ωστόσο η εσωστρέφεια στη Ν.Δ. αυξάνεται και οι περισσότεροι βουλευτές θεωρούν ότι πλέον είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει ο Κώστας Καραμανλής σε ριζικό ανασχηματισμό. Επιτελικά κομματικά στελέχη μάλιστα θεωρούν ότι η κίνηση αυτή θα γίνει από τον Πρωθυπουργό πριν από τη ΔΕΘ (στις 5 Σεπτεμβρίου), προκρίνοντας την αντικατάσταση των κ.κ. Αντώναρου και Μαρκογιαννάκη και την επανασύσταση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Άλλα προβεβλημένα στελέχη εκτιμούν ότι, παρά τις φωτιές, παραμένει ανοικτό και το σχέδιο για επίσπευση των εκλογών, το οποίο μπορεί να ακυρωθεί μόνον στην περίπτωση, όπως λένε, που από τις δημοσκοπήσεις των επόμενων ημερών προκύψει εικόνα πλήρους κατάρρευση της Ν.Δ. και εξασφάλιση άνετης αυτοδυναμίας από το ΠΑΣΟΚ.

Ενδεικτική του εκρηκτικού κλίματος που διαμορφώνεται στη Ν.Δ. είναι η χθεσινή παρέμβαση του νομάρχη Θεσσαλονίκη κ. Παν. Ψωμιάδη, ο οποίος κάλεσε την κυβέρνηση «να ζητήσει συγγνώμη» για τις πυρκαγιές και ζήτησε την απομάκρυνση του κ. Αντώναρου.

ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ
26.8.09

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Εξι εστίες διάλυσης (Πυρκαγιές)

Τα... πεύκα ανέδειξε ως νέους ενόχους για τη συνεχιζόμενη καταστροφή και το αλαλούμ στην προσπάθεια πυρόσβεσης η κυβέρνηση, μετά τον «στρατηγό άνεμο». «Όσο ωραία και αν είναι τα πεύκα, είναι ανασταλτικός παράγοντας στις προσπάθειες κατάσβεσης», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Βαγγέλης Αντώναρος, την ώρα που ο κακός συντονισμός των πυροσβεστικών δυνάμεων είχε ως αποτέλεσμα να ξεφύγει από κάθε έλεγχο η φωτιά στο Πόρτο Γερμενό και στη Βορειοανατολική Αττική η καταστροφή να συνεχίζεται για τέταρτη μέρα. Χαρακτηριστικό του αλαλούμ που επικράτησε για μία ακόμη φορά, είναι η σύλληψη Ρώσου πιλότου ελικοπτέρου που απέστειλε για βοήθεια η Κύπρος για... απλήρωτη κλήση στην Τροχαία.

1 Συνέλαβαν τον πιλότο
ΣΤΗ ΡΟΔΟ συνελήφθη ο πιλότος του πυροσβεστικού ελικοπτέρου που απέστειλε ως βοήθεια η Κύπρος. Πρόκειται για Ρώσο πιλότο, ο οποίος είχε ξαναβρεθεί το 2007 στην Ελλάδα και συμμετείχε στις προσπάθειες κατάσβεσης στην Πελοπόννησο. Ο πιλότος είχε υποπέσει τότε σε Τροχαία παράβαση με το αυτοκίνητο που είχε νοικιάσει, την οποία και δεν πλήρωσε, με το ποσό να φτάνει τα 600 ευρώ μαζί με τις προσαυξήσεις. Το πρωί της Κυριακής το ελικόπτερο, το οποίο έχει ενοικιάσει η Κύπρος από ιδιωτική εταιρεία και διαθέτει ρωσικό πλήρωμα, προσγειώθηκε στη Ρόδο για ανεφοδιασμό και ο πιλότος συνελήφθη. Χρειάστηκε η παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών για να «σβηστεί» η κλήση και ο πιλότος να συνεχίσει να σβήνει φωτιές.

2 Χάθηκαν οι υδροφόρες
ΣΚΗΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ με το αλαλούμ της Ηλείας το 2007 επαναλήφθηκαν στην Αττική. Οι πυροσβέστες που ήρθαν για βοήθεια από την επαρχία δεν γνώριζαν τις περιοχές όπου έπρεπε να κατευθυνθούν και σταματούσαν πολίτες για να τους οδηγήσουν. Πολλοί οδηγοί δημοτικών υδροφόρων έχασαν τον δρόμο και επικοινωνούσαν με μέσα ενημέρωσης για να προσανατολιστούν.

Αλαλούμ και στον συντονισμό των πυροσβεστικών δυνάμεων: τα εναέρια μέσα και οι επίγειες δυνάμεις δεν «βρίσκονταν» τις δύο πρώτες ημέρες.

3 Μπλόκαραν τους υλοτόμους
ΟΙ 60 ΥΛΟΤΟΜΟΙ που πήγαν από χθες στην περιοχή του Κιθαιρώνα από τη Χαλκιδική είχαν τη δυσάρεστη εμπειρία να βρεθούν αντιμέτωποι με το δασαρχείο, την ώρα που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν αντιπυρικές ζώνες κόβοντας δέντρα. Εκπρόσωπος του αρμόδιου δασαρχείου εμφανίστηκε στην περιοχή και ζήτησε να σταματήσουν όλες οι εργασίες με την αιτιολογία πως δεν είχαν άδεια. Με την παρέμβαση της νομαρχίας και της Πυροσβεστικής το θέμα λύθηκε και οι υλοτόμοι με τα αλυσοπρίονα άρχισαν να δημιουργούν από το μηδέν αντιπυρικές ζώνες. «Το Δασαρχείο Αιγάλεω που είναι υπεύθυνο για την περιοχή δεν είχε ανοίξει ούτε μία αντιπυρική ζώνη. Ούτε φίδι δεν χωρούσε εκεί που έπιασε φωτιά. Πού να κινηθούν οι πυροσβέστες;», λέει ο νομάρχης Δυτικής Αττικής Αριστείδης Αρκουδάρης.

4 Εκκενώσεις... στο κενό
ΑΛΑΛΟΥΜ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕ τις κρίσιμες ώρες της πυρκαγιάς ως προς τις διαδικασίες απομάκρυνσης των κατοίκων, την ώρα που εκ των υστέρων η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ζήτησε χθες να ενημερωθεί για όσους χρειάστηκε να εγκαταλείψουν προληπτικά τις πληγείσες περιοχές.

Έντονες ήταν χθες οι αντιδράσεις των κατοίκων της Καλλιτεχνούπολης, καθώς όπως κατήγγειλαν δεν υπήρχε καμία ενημέρωση για την εκκένωση της περιοχής παρ΄ ότι η φωτιά κατέβαινε με γρήγορους ρυθμούς από το Νταού Πεντέλης. Ακόμη όμως και σε σημεία όπου κρίθηκε αναγκαία η εκκένωση δεν λειτούργησε κάποιο οργανωμένο σχέδιο απομάκρυνσης των πολιτών.

5 Αρνήθηκαν την ξένη βοήθεια
ΤΗΝ ΩΡΑ που τα πυροσβεστικά αεροπλάνα καθηλώνονταν λόγω βλαβών και καταπόνησής τους, το υπουργείο Εσωτερικών είπε «όχι» στην προσφορά εννέα πυροσβεστικών ελικοπτέρων και αεροπλάνων που προσφέρθηκαν δωρεάν στην Ελλάδα από την Αυστρία και τη Ρωσία. Στην Αυστρία δόθηκε η απάντηση «ευχαριστούμε, αλλά δεν θα τα χρειαστούμε» με τη δικαιολογία πως οι τύποι των αεροσκαφών και των ελικοπτέρων (Αγκούστα Μπελ, SΧ και C-130) δεν είναι ίδιοι με αυτούς που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα. Η Ρωσία προσέφερε στην Ελλάδα ένα ελικόπτερο Ιλιούσιν με δυνατότητα μεταφοράς 45 τόνων νερού, το μεγαλύτερο στον κόσμο, και ένα Βeriev με δυνατότητα μεταφοράς 15 τόνων. Και τα δύο πυροσβεστικά μέσα είχαν χρησιμοποιηθεί και το 2007 με θεαματικά αποτελέσματα. Αρχικά η Ρωσία ρωτήθηκε αν τα πληρώματα των εναέριων μέσων μιλούν αγγλικά. Όταν από τη Μόσχα δόθηκε θετική απάντηση, η Αθήνα είπε «όχι» με την αιτιολογία πως θα υπήρχε πρόβλημα συντονισμού στο κέντρο επιχειρήσεων. Την ίδια ώρα τα 11 από τα 15 ελικόπτερα που έχει νοικιάσει η Ελλάδα από το εξωτερικό διαθέτουν ρωσικά πληρώματα χωρίς ποτέ να έχει δημιουργηθεί πρόβλημα.

6 Υποτίμησαν τη φωτιά
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ η Πυροσβεστική υποτίμησε τη φωτιά που άρχισε το Σάββατο στις Πλαταιές και χθες τα ξημερώματα έφτασε στο Πόρτο Γερμενό. «Όταν ο εκπρόσωπος της Πυροσβεστικής έλεγε πως στην περιοχή πετούσαν έξι αεροπλάνα εμείς βλέπαμε μόνο ένα. Από το μεσημέρι εμφανίστηκαν στην περιοχή, όταν πια η φωτιά απειλούσε τα σπίτια», καταγγέλλει ο νομάρχης Δυτικής Αττικής Αριστείδης Αρκουδάρης. Η φωτιά τελικά έφτασε στη θάλασσα και οι πολίτες έπεσαν στη θάλασσα για να σωθούν, ενώ χρειάστηκε να τους παραλάβουν σκάφη του Λιμενικού. Η κατεύθυνση του ανέμου τελικά στάθηκε σύμμαχος των δυνάμεων πυρόσβεσης που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ζώνη άμυνας στο Πόρτο Γερμενό.

Του Στέλιου Βραδέλη

ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ
25.8.09

Εύρος προστασίας (Αλήθεια τι είναι δάσος???)

Ολη η πρόσφατη νομοθεσία μας για την προστασία του δάσους διέπεται από την προσπάθεια να δοθεί ο επιστημονικός ορισμός του δάσους, της δασικής έκτασης, της χορτολιβαδικής κ.λπ. Η προσπάθεια αυτή στην πράξη οδηγείται σε αδιέξοδο. Εκταση που επιστημονικά χαρακτηρίζεται δάσος αποψιλώνεται από πυρκαγιά ή από άλλη αιτία και αμέσως αρχίζει η διαδικασία του αποχαρακτηρισμού και οι πιέσεις από ιδιοκτήτες και καταπατητές. Εξάλλου, οποιοσδήποτε επιστημονικός ορισμός αφήνει ακάλυπτες και απροστάτευτες χέρσες και βραχώδεις περιοχές, εκτάσεις με χαμηλή βλάστηση και κορυφογραμμές βουνών. Σκεφθείτε τις κορυφογραμμές των νησιών μας, που γυμνές και απέριττες συνθέτουν το ιδιαίτερο κάλλος που διαγράφεται στο γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Ρίξτε μια ματιά στη γυμνή νότια κορυφή του Υμηττού που μοιάζει πια σαν «ψωριασμένη» από την παράνομη οικιστική επιδρομή.

Ο επιστημονικός ορισμός του δάσους και της δασικής έκτασης δεν είναι πια αρκετός για να προστατεύσει το φυσικό περιβάλλον. Χρειάζονται πολιτικές πρωτοβουλίες που θα ορίζουν όχι τόσο τι είναι δάσος, αλλά τι θέλει η Πολιτεία να είναι δάσος και να το προστατεύσει, όπως αναφέρεται στο πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής. Αυτή η πρόνοια έχει ιδιαίτερη σημασία για εκτάσεις με πεύκα, οι οποίες είναι και οι πλέον ευάλωτες. Οι εκτάσεις με πεύκα όταν καίγονται ολοσχερώς και αποψιλώνονται αποκαλύπτουν αναπάντεχη δύναμη αυτοαναδάσωσης και ανανέωσης. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζονται καμιά οργανωμένη προσπάθεια αναδάσωσης, το μόνο που απαιτείται είναι να προστατευθούν και να αποκλεισθεί οποιαδήποτε άλλη χρήση, εκ μέρους των ιδιοκτητών, με οποιονδήποτε τρόπο και αν έχουν εγκατασταθεί στην έκταση, νόμιμο ή παράνομο.

Η απουσία αυτής της πρόνοιας που επαναλαμβάνουμε είναι πολιτική πρόνοια και προέρχεται από συγκεκριμένη πολιτική πρωτοβουλία παρακολουθεί επί δεκαετίες την καταστροφή των δασών, την καταπάτηση των καμένων εκτάσεων, τους ποικίλους αποχαρακτηρισμούς και πυροδοτεί την αισχροκέρδεια της γης και τον πολλαπλασιασμό των αυθαιρέτων. Ολες οι πυρκαγιές δεν οφείλονται σε εμπρησμούς. Η διείσδυση της ανθρώπινης δραστηριότητας μέσα στο δάσος είναι τόσο βαθιά, ώστε αυτό που άλλοτε χαρακτηρίζαμε τυχαίο να είναι βέβαιο και αναμενόμενο. Η απουσία όμως πρόνοιας και προστασίας και η ανοχή ή ακόμη και η νομιμοποίηση των καταπατήσεων και των αυθαιρέτων είναι δυνατό κίνητρο εμπρηστών και εμπρησμών. Οταν μάλιστα κανείς δεν συλλαμβάνεται και δεν τιμωρείται.

Δεν αρκεί βέβαια ένας νόμος προστασίας των εκτάσεων που η Πολιτεία θέλει να είναι δάσος, ανεξαρτήτως αν συγκεντρώνει τα, ούτως ή άλλως, μεταβαλλόμενα επιστημονικά χαρακτηριστικά του δάσους. Απαιτείται και η καταγραφή των προστατευομένων εκτάσεων σε δασικούς χάρτες και δασολόγια, καθώς και η οργάνωση των υπηρεσιών που θα επιτηρουν την προστασία. Το βασικό είναι να διαμορφωθεί μέσα μας η πεποίηθηση ότι ιδιοκτήτες ή καταπατητές, δεν μπορούμε να κάνουμε καμιά απολύτως χρήση των προστατευομένων εκτάσεων, αυτών που η Πολιτεία αποφάσισε να είναι... δάσος.

Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

25.8.09

Η σημείωση δική μου :

Για αυτό φαίνεται πως εδώ και δεκαετίες αποδεκατίζονται τα δάση. Αν τον εικοστό αι οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν και να προσδιορίσουν τι είναι δάσος τότε βράσε όρυζα......

Οταν η πόλη επεκτείνεται στα δάση (Πυρκαγιές και οικιστικές αυθαιρεσίες)

...... Γίνεται ευάλωτη σε φυσικές καταστροφές

Αγιος Στέφανος, Διόνυσος, Δροσιά, Καπανδρίτι, Μαραθώνας... Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίοι απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από το κέντρο της πόλης, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Ομως αυτή η χωρίς όριο εξάπλωση της πόλης, την κάνει πιο ευάλωτη στις φυσικές καταστροφές - όπως οι πυρκαγιές. Αυτό επισημαίνουν οι επιστήμονες, σημειώνοντας ότι οι μεγαλύτερες πυρκαγιές φέτος στην Ευρώπη -στην Ισπανία και τη Γαλλία- έγιναν σε περιοχές με ανάλογες συνθήκες με την Αττική: σε αραιοκατοικημένα προάστια που επεκτείνονται άναρχα μέσα σε δάση. Και εκτιμούν ότι με τα νέα δεδομένα το υπό διαβούλευση ρυθμιστικό σχέδιο της Αττικής θα πρέπει να αναθεωρηθεί επί το αυστηρότερον, περιορίζοντας τη δόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές. Η εξάπλωση της Αθήνας σε ολόκληρη την Αττική θεωρείται πλέον δεδομένη από όλους. Αυτό που όμως ελάχιστα συνειδητοποιούμε είναι πως η επέκταση της Αθήνας είναι μια από τις αιτίες της καταστροφής, αλλά ταυτόχρονα και ο λόγος που η προστασία της θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. «Είναι δύσκολο να το αποδεχθούμε, αλλά η αστική διάχυση είναι υπεύθυνη για την καταστροφή», εκτιμά η πολεοδόμος κ. Μάρθα Χουσιανάκου. «Το ίδιο συνέβη φέτος στην Ισπανία, αλλά και στη Μασσαλία: οι χειρότερες πυρκαγιές έγιναν σε μια περιοχή γύρω από την πόλη, με αυθαίρετα και βίλες μέσα στα δάση. Οι αιτίες είναι πολλές. Καταρχήν, η επέκταση της πόλης δημιουργεί προσδοκίες στους πολίτες. Είναι γνωστό ότι περιοχές όπως το Γραμματικό και ο Μαραθώνας «ακούγονται» πολύ τα τελευταία χρόνια. Κατά δεύτερον, όσο η πόλη απλώνεται, γίνεται δυσκολότερο να την προστατεύσεις. Οταν μάλιστα επεκτείνεται μέσα σε δάση, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες να ξεσπάσει μια πυρκαγιά, λόγω της ανθρώπινης παρουσίας. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα αυτονόητα».

Η έκταση της καταστροφής είναι τέτοια, εκτιμούν οι πολεοδόμοι, που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη στο υπό διαβούλευση ρυθμιστικό σχέδιο της Αττικής. «Το νέο ρυθμιστικό δεν οριοθετεί τίποτα, αντίθετα αφήνει προσδοκίες για επεκτάσεις. Οι συνθήκες όμως άλλαξαν», λέει η αρχιτέκτων-πολεοδόμος κ. Ράνια Κλουτσινιώτη. «Το 1978 ο Στέφανος Μάνος είχε θέσει ως προϋπόθεση για τη δόμηση εκτός σχεδίου την ύπαρξη οικοπέδου 20 στρεμμάτων, προσπαθώντας να ανακόψει κάπως τη δόμηση. Το 2009 ήρθε πλέον η ώρα να απαγορεύσουμε εντελώς τη δόμηση εκτός οικισμών και πόλεων στην Αττική, προκειμένου να προστατεύσουμε ό,τι απέμεινε».

«Το νέο ρυθμιστικό θα πρέπει να δει πιο προσεκτικά την προστασία της Αθήνας από καταστροφές που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή», εκτιμά η κ. Χουσιανάκου. «Ιδιαίτερα για το θέμα των δασικών πυρκαγιών, νομίζω ότι ήρθε πλέον η ώρα να εξετάσουμε σοβαρά τον δραστικό περιορισμό της διάχυτης δόμησης στην Αττική. Αν η Πολιτεία θέλει μια συμπαγή πόλη, να το αποδείξει στην πράξη και να μην περιορίζεται σε ευχολόγια». «Αν θέλουμε αποτελεσματική προστασία, πρέπει να καταργήσουμε τη δόμηση εκτός σχεδίου στην Αττική και να ολοκληρώσουμε τις πολεοδομήσεις που επί δεκαετίες καρκινοβατούν», προσθέτει η πρόεδρος του Συλλόγου Πολεοδόμων-Χωροτακτών, κ. Βιβή Μπάτσου.

Κάμψη στην οικοδομή για ένα χρόνο

Οι επείγουσες καταστάσεις καλούν για επείγοντα μέτρα. Την άμεση αναστολή της έκδοσης νέων οικοδομικών αδειών στις πληγείσες περιοχές για ένα έτος προτείνει η πρόεδρος του Συλλόγου Πολεοδόμων και Χωροτακτών κ. Βιβή Μπάτσου. «Η αναστολή θα λειτουργήσει ως ασπίδα μέχρι να ολοκληρωθεί η λεπτομερής καταγραφή της καταστροφής και να εκπονηθούν σχέδια για την αποκατάσταση της καμένης Φύσης», λέει. «Είναι ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα γίνει κανενός είδους αυθαιρεσία». Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η καταστροφή θα φέρει μια προσωρινή κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας στις περιοχές αυτές. «Ωστόσο, οι οικιστικές πιέσεις δεν πρόκειται να ανακοπούν, όπως μας έδειξε η εμπειρία των πυρκαγιών στην Πεντέλη», λέει η κ. Μπάτσου. «Για κάποιο διάστημα δεν θα γίνει τίποτα, από τον φόβο της εγρήγορσης της Πολιτείας. Μόλις η υπόθεση «ξεφουσκώσει», και τα μάτια των κοινής γνώμης στραφούν σε κάποιο άλλο θέμα, τότε θα αρχίσει η οικοπεδοποίηση».

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
25.8.09
====================================================
Από επαρχία, «φιλέτο» η βορειοανατολική Αττική

Από οικισμοί Σαρακατσάνων και Βλάχων κτηνοτρόφων, στα πιο «ανερχόμενα» προάστια της Αττικής. Μέσα σε πενήντα χρόνια η βορειοανατολική Αττική άλλαξε εντελώς πρόσωπο, καθώς μετετράπη από επαρχία σε «φιλέτο». Καθοριστική για την εξέλιξη της περιοχής ήταν η δραστηριότητα των οικοδομικών συνεταιρισμών.

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, τίποτα στη βορειοανατολική Αττική δεν προμήνυε την ανάπτυξη που η περιοχή επρόκειτο να γνωρίσει. Οι ελάχιστοι οικισμοί της είχαν δημιουργηθεί κυρίως από κτηνοτρόφους. «Ενας από τους παλαιούς οικισμούς της περιοχής ήταν η Ραπεντόσα, που δημιουργήθηκε από ομάδες Σαρακατσάνων βοσκών που έπιασαν δουλειά στα λατομεία του Διονύσου», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ) κ. Βαγγέλης Λυρούδιας. «Αντίστοιχα η Μπάλα, νυν Ροδόπολη, και η Σταμάτα έγιναν από Βλάχους που ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Αρβανιτοχώρια υπήρχαν πιο βόρεια και στα παράλια, όπως στον Ωρωπό. Ορισμένες περιοχές όπως η Δροσιά κατοικήθηκαν από πρόσφυγες από τη Μικρασία και τον Πόντο».

Καθοριστική για την εξέλιξη της περιοχής ήταν η ίδρυση οικοδομικών συνεταιρισμών και η απόκτηση τεράστιων εκτάσεων. Τον δρόμο άνοιξε το 1962 ο συνεταιρισμός Νέα Αιολίς και ακολούθησαν πολλοί ακόμα. «Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80 οι τιμές στη βορειοανατολική Αττική παρέμεναν γενικά χαμηλές, με την εξαίρεση ορισμένων υψηλού επιπέδου οικισμών», λέει ο κ. Λυρούδιας. «Και μετά ήρθε το χρηματιστήριο! Στον Διόνυσο, από 6 - 7 εκατομμύρια δραχμές για ένα οικόπεδο χρειαζόταν πλέον 45 - 60 εκατομμύρια! Οι κερδισμένοι του χρηματιστηρίου αγόραζαν μαζικά στα «ανερχόμενα» προάστια έξω από την πόλη όπως στο Ντράφι, εκεί όπου η δόμηση ήταν ακόμα αραιή. Και άρχισαν να χτίζουν μεζονέτες, σε περιοχές που δεν είχαν ακόμα βασικές υποδομές όπως δρόμους, αποχετευτικό δίκτυο, σχολεία, δημόσιους χώρους». Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, πριν από οκτώ χρόνια, στη βόρεια Αττική κατοικούσαν μόνιμα 94.240 άνθρωποι. Πρόσφατη μελέτη της σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ εκτιμά ότι το 2015 ο πληθυσμός της περιοχής θα φθάσει τις 120.000, με τις αυξητικές τάσεις να παραμένουν σταθερές.

Πηγή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
25.8.09
============================================================
Εως... παράνομη η δημιουργία αντιπυρικής ζώνης

Της Τανιας Γεωργιοπουλου

Το πεύκο που μπαίνει από το παράθυρο μπορεί να φαίνεται ειδυλλιακό, αλλά στην πραγματικότητα είναι άκρως επικίνδυνο, ειδικά όταν το σπίτι βρίσκεται πολύ κοντά στο δάσος. Οπως συμφωνούν οι ειδικοί, για να προστατευτεί ένας οικισμός που συνορεύει με δασική έκταση πρέπει να έχει φτιαχτεί αντιπυρική ζώνη πέριξ αυτού. Ωστόσο, η δημιουργία μιας τέτοιας ζώνης είναι στην πράξη από πολύ δύσκολη έως και παράνομη.

Δασαρχεία και δήμοι πετούν ο ένας το μπαλάκι στον άλλον καθώς κανένας δεν διαθέτει χρήματα.

«Το πρώτο αποτελεσματικό μέτρο για την προστασία των οικισμών είναι η δημιουργία αντιπυρικής ζώνης μέσα στην οποία θα έπρεπε να υπάρχει και δεξαμενή», τονίζει ο κ. Νίκος Μπόκαρης πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Ελλήνων Δασολόγων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία ωστόσο απαγορεύεται οποιαδήποτε παρέμβαση στο δάσος χωρίς άδεια του αρμόδιου δασαρχείου. Ετσι αν κάποιος επιχειρήσει να κόψει για παράδειγμα τους θάμνους γύρω από το σπίτι του το Δασαρχείο θα του κάνει μήνυση. «Μπορεί να ακούγεται παράλογο αλλά δεν είναι δυνατό ο καθένας να παρεμβαίνει στο δάσος όπως θέλει», τονίζει στέλεχος της δασικής υπηρεσίας.

Πώς λοιπόν μπορούν να προστατευτούν οι οικισμοί;

«Αυτή η δουλειά είναι αρμοδιότητα των Δασαρχείων και όχι των δήμων», τονίζει ο δήμαρχος Παλαιάς Πεντέλης Δημήτρης Στεργίου. Ωστόσο, όπως τονίζει ο κ. Μπόκαρης οι δήμοι μπορούν να προχωρήσουν σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις τις οποίες πρέπει να χρηματοδοτήσουν αν υπογράψουν προγραμματική σύμβαση με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στο πλαίσιο συγκεκριμένης μελέτης, την εκτέλεση της οποίας επιβλέπει το Δασαρχείο». «Και πού θα βρουν τα κονδύλια που χρειάζονται», αντιτείνει ο κ. Στεργίου που τονίζει ότι ο Δήμος Παλαιάς Πεντέλης πραγματοποίησε τους αναγκαίους καθαρισμούς εντός του αστικού ιστού.

Επιπλέον, αν το σχέδιο για τη δημιουργία αντιπυρικής ζώνης που θα εφαρμοστεί δεν είναι συνολικό - δεν περιλαμβάνει δηλαδή όλους τους δήμους μιας περιοχής, πρακτικά δεν θωρακίζει τον οικισμό, αφού η φωτιά βρίσκει διέξοδο.

Πολύ συχνά επίσης οι κάτοικοι μιας περιοχής δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τμήμα της ιδιοκτησίας τους, ώστε να φτιαχτούν οι αναγκαίες υποδομές.

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

==============================================================

«Εξυπηρέτηση» ημετέρων από δήμους, κοινότητες

Πώς ηλεκτροδοτείς ένα αυθαίρετο; Τα «παραθυράκια» της νομοθεσίας είναι πολλά και γνωστά στους κατοίκους των αυθαιρετουπόλεων, που έχουν τα τελευταία χρόνια γεμίσει τη βόρεια και ανατολική Αττική. Ενας καλός γείτονας, ένα πλαστό πιστοποιητικό για πρόβλημα υγείας ή ένας... λαχανόκηπος είναι αρκετά. Εκτός αν οι ενδιαφερόμενοι περιμένουν μια ρύθμιση από την ίδια την Πολιτεία, όπως έγινε το 1994 και το 2003.

Αυτή η πιο πρόσφατη ρύθμιση ήταν και η πιο χαρακτηριστική. Λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, η τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Βάσω Παπανδρέου έδωσε υπό προϋποθέσεις δικαίωμα ηλεκτροδότησης σε όσα αυθαίρετα είχαν χτιστεί έως τα τέλη εκείνου του έτους. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 100.000 αυθαίρετα ηλεκτροδοτήθηκαν με βάση αυτή τη ρύθμιση σε όλη τη χώρα.

Το παράδοξο στην όλη υπόθεση είναι ότι με βάση τη συγκεκριμένη ρύθμιση εξακολουθούν να ηλεκτροδοτούνται αυθαίρετα... ακόμα και σήμερα! Τίνι τρόπω; Κατά παράβαση του νόμου, δεκάδες δήμοι και κοινότητες σε όλη τη χώρα δεν έχουν καταθέσει στις πολεοδομίες τους φακέλους με τις αιτήσεις ηλεκτροδότησης αυθαιρέτων, ως όφειλαν, έξι χρόνια μετά τη λήξη της προθεσμίας! Η αιτία είναι προφανής: οι δήμοι δεν τους παραδίδουν για να εξαντλήσουν όσο περισσότερο μπορούν την «εξυπηρέτηση» ημετέρων, δίνοντας στις αιτήσεις πλαστές ημερομηνίες ή αριθμούς πρωτοκόλλου του 2003-4.

Η ηλεκτροδότηση ενός αυθαιρέτου γίνεται όμως και με πιο «απλούς» τρόπους, χωρίς την προτροπή της Πολιτείας. Ο συνηθέστερος τρόπος είναι ο αυθαιρετούχος να παίρνει ρεύμα από ένα γειτονικό (νόμιμο ή αυθαίρετο) κτίριο, πρακτική που προϋποθέτει μόνο σχέσεις καλής γειτονίας. Σε περιοχές με μεγάλο αριθμό αυθαιρέτων δεν είναι σπάνιο να ηλεκτροδοτούνται ακόμα και 5 ή 6 αυθαίρετα από ένα και μόνο ρολόι.

Υπάρχουν όμως και διάφορα «παραθυράκια» στη νομοθεσία. Ενα γνωστό «παραθυράκι» είναι η διάταξη που επιβάλλει στη ΔΕΗ την ηλεκτροδότηση σε άτομα που πάσχουν από σοβαρά προβλήματα υγείας. Αποτέλεσμα είναι οι μισοί αυθαιρετούχοι να εμφανίζονται... καρδιοπαθείς και νεφροπαθείς, με πλαστά πιστοποιητικά. Ενα επίσης δημοφιλές «παραθυράκι», πολύ διαδεδομένο στα Μεσόγεια, έχει ως απαραίτητα συστατικά την ύπαρξη ενός πηγαδιού και κηπευτικών. Ο αυθαιρετών δημιουργεί ένα πηγάδι (χωρίς γεώτρηση, όμως, γιατί προϋποθέτει άδειες). Και κατόπιν ζητάει ρεύμα από τη ΔΕΗ για να τοποθετήσει αντλία και να ποτίζει τα κηπευτικά.

Πηγή Καθημερινή
25.8.09
================================================================
«Μάστιγα» οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί

Τανια Γεωργιοπουλου

Μια από τις βασικές αιτίες που οι πυρκαγιές ξεσπούν ξανά και ξανά στις ίδιες περιοχές είναι η οικιστική ασυδοσία που επικρατεί και οι πιέσεις που ασκούνται για τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεων και την οικιστική τους αξιοποίηση.

Υπολογίζεται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει επίσημη καταγραφή, ότι 28 οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν 25.000 στρέμματα στο Πεντελικό Ορος (η Πεντέλη εκτείνεται στα διοικητικά όρια των δήμων και κοινοτήτων Πεντέλης, Νέας Πεντέλης, Βριλησσίων, Γέρακα, Παλλήνης, Ραφήνας, Νέας Μάκρης, Μαραθώνα, Ροδόπολης, Αγίου Στεφάνου, Διονύσου, Δροσιάς, Ερυθραίας και Κηφισιάς). Πολλά από αυτά κάηκαν το 1995 και το 1998. Σύμφωνα με όσα ορίζει το Σύνταγμα και η συνεπαγόμενη ελληνική νομοθεσία, απαγορεύεται η δόμηση εντός των δασών και των δασικών εκτάσεων. Κατά συνέπεια, οι συνεταιρισμοί αυτοί δεν διεκδικούν μόνο την κυριότητα επί αυτών των εκτάσεων, αλλά και τον αποχαρακτηρισμό τους, έτσι ώστε στη συνέχεια να μπορούν να χτίσουν. Και η φωτιά αποτελεί μια εύκολη λύση, καθώς εφόσον δεν υπάρχει σαφής καταγραφή των δασών και των δασικών εκτάσεων, δηλαδή δασολόγιο, όταν τα δέντρα «εξαφανιστούν» υπάρχει η πιθανότητα οι συγκεκριμένες εκτάσεις να εξαιρεθούν της αναδάσωσης, οπότε και να απολέσουν τον δασικό τους χαρακτήρα και άρα, να «προβιβαστούν» σε οικόπεδα...

Το γεγονός ότι κάποιοι οικοδομικοί συνεταιρισμοί το έχουν ήδη καταφέρει, δίνει «κουράγιο» και στους υπόλοιπους να συνεχίσουν. Ας μην ξεχνάμε πόσο κοστίζει ένα οικόπεδο στο Ντράφι, στον Αγιο Στέφανο, στον Μαραθώνα...

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός ΑΟΟΑ (Αυτόνομος Οικοδομικός Συνεταιρισμός Αξιωματικών) το 1998 κατάφερε να εντάξει στο σχέδιο πόλης της Νέας Μάκρης έκταση 800 στρεμμάτων. Ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» στην περιοχή του Διονύσου και της Ροδόπολης το 1950 κατείχε 2.713 στρέμματα. Σήμερα, εμφανίζεται να κατέχει 4.000, πολλά από τα οποία έχουν ήδη οικοδομηθεί. Χαρακτηριστικά, όπως έχει δηλώσει ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ (Σύλλογος Προστασίας και Ανάπλασης Πεντελικού, κ. Δημήτρης Στεργίου, περίπου 10.000 στρέμματα πούλησε η Μονή Πεντέλης σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και ιδιώτες στη δεκαετία του 1970. Οι νέοι ιδιοκτήτες προφανώς προσπαθούν να αποχαρακτηρίσουν τις εκτάσεις που διαθέτουν. Σε ολόκληρη την Αττική δραστηριοποιούνται 128 οικοδομικοί συνεταιρισμοί που αριθμούν περίπου 65.000 στρέμματα και οι εκτάσεις που φέρονται να κατέχουν φτάνουν τα 113.300 στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.

Πηγή Καθημερινή
25.8.09
================================================================
Του Γιωργου Λιαλιου

Κυβέρνηση πέρα βρέχει (περί πυρκαγιών)

Μέσα σε πέντε ημέρες «χάσαμε» γύρω στα 300.000 στρέμματα δάσους σ' όλη τη χώρα, τα μισά απ' αυτά στην Αττική. Στην πιο ευαίσθητη περιβαλλοντικά περιοχή του τόπου μας. Το ερώτημα που κυριαρχεί είναι ποιος φταίει...

Η παράθεση των επίσημων εγγράφων του Ελληνικού Δημοσίου αποδεικνύει τις μεγάλες ευθύνες της κυβέρνησης και τη δυσμενή... οικονομική θέση του κράτους (εδώ οι ευθύνες είναι τεράστιες για τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και τις κυβερνητικές προτεραιότητες). Αναλυτικά:

* Στις 19 Γενάρη του 2009 ο διευθυντής της Δασικής Υπηρεσίας Στ. Σαγρής, με εξαιρετικά επείγον έγγραφό του, ζητεί την πρόσληψη περίπου 1.100 εποχικών εργαζομένων για την εφαρμογή του προγράμματος δασοπροστασίας.

Αναφέρεται στο έγγραφο: «Είναι απαραίτητο, το προσωπικό αυτό να προσληφθεί έγκαιρα, πριν από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, ώστε να απασχοληθεί με τον καθαρισμό ευαίσθητων περιοχών που παρουσιάζουν υψηλή επικινδυνότητα για δασικές πυρκαγιές και για τον λόγο αυτό η εγκριτική απόφαση και οι διαδικασίες πρόσληψης πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τέλους Απριλίου».

Επισημαίνεται ακόμη στο έγγραφο ότι η δαπάνη μισθοδοσίας του προσωπικού αυτού είναι εξασφαλισμένη (δαπάνες δασοπροστασίας υπό κατανομή).

Παρά την έγκαιρη ειδοποίηση της Δασικής Υπηρεσίας, δεν έγινε τίποτα. Η έλλειψη οργάνωσης της δασοπροστασίας γίνεται γνωστή στο ΠΑΣΟΚ, βουλευτές του οποίου καταθέτουν σχετική ερώτηση.

Η απάντηση που δίνεται στην ερώτηση, είναι πολύ διαφωτιστική για την ανυπαρξία δασικής πολιτικής. Στις 29 Ιουνίου 2009, η Δασική Υπηρεσία αναφέρει: «Παρ' όλο που έχουμε ζητήσει την πρόσληψη εποχικού προσωπικού, ακόμη δεν έχουμε πάρει τη σχετική έγκριση (προφανώς από το υπουργείο Οικονομικών)». Και σημειώνει:

«Πέραν των ανωτέρω, απ' ό,τι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, μέρος των πιστώσεων που προβλεπόταν να διατεθούν για τη μισθοδοσία τους, έχει διατεθεί για την κάλυψη άλλων αναγκών του τομέα (8μηνίτες) και συνεπώς η συγκρότηση των συνεργείων είναι επισφαλής».

Τελικά, όπως προκύπτει από νέο έγγραφο της Δασικής Υπηρεσίας στις 27 Ιουλίου 2009, δίνεται η έγκριση για την πρόσληψη 780 εργαζομένων, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί ακόμη...

Και το «κλου» της υπόθεσης. Στα έγγραφα της Δασικής Υπηρεσίας επισημαίνονται:

Με την πρόσληψη του προσωπικού αυτού τα Δασαρχεία θα συγκροτήσουν συνεργεία εργατών που θα απασχοληθούν αποκλειστικά με εργασίες για την αποτροπή εκδήλωσης πυρκαγιών.

Με τα συνεργεία αυτά θα γίνουν προληπτικοί καθαρισμοί στην παρεδαφιαία βλάστηση σε επικίνδυνα σημεία (παρυφές οδικού δικτύου, κάτω από δίκτυα διανομής ηλεκτρικού κ.ά.), θα απομακρυνθούν τα ξερά χόρτα, θάμνοι και φρύγανα, θα γίνουν κλαδεύσεις κ.λπ.

Αυτά. Το μόνο σχόλιο που χωρεί. Ελεος! *

Του Μιχάλη Κουρμούση

Ελευθεροτυπία

25.8.09

Υπάρχει μεγάλη κοινωνική ευθύνη για τις πυρκαγιές

Αν οι συναρμόδιοι για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και την προστασία του περιβάλλοντος υπουργοί είχαν συσκεφθεί τον Μάιο και τον Ιούνιο, θα διαπίστωναν ότι δεν εφαρμόζεται κανένα απολύτως μέτρο πρόληψης και ο κρατικός μηχανισμός είναι ανεπαρκής και ανέτοιμος να αντιμετωπίσει καταστροφές ακόμη και μικρότερες από αυτήν, που από το βράδυ της περασμένης Παρασκευής αφανίζει τη βορειοανατολική Αττική.

Οχι μόνον η σημερινή, αλλά και καμιά άλλη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών δεν αντιμετώπισε σοβαρά, συνολικά και αποτελεσματικά το μέγα πρόβλημα της προστασίας του φυσικού πλούτου της χώρας. Αναμφισβήτητα είναι ένα πρόβλημα πολυσύνθετο, που έχει άμεση σχέση και με συμφέροντα, με οικοπεδοφάγους, καταπατητές, εμπρηστές, αλλά και με την εγκληματική αμέλεια όχι μόνο κρατικών φορέων, δήμων και κοινοτήτων, αλλά και των πολιτών.

Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι καίγονται κάθε φορά περιαστικά δάση και μάλιστα σε περιοχές υψηλού οικοπεδικού ενδιαφέροντος.

Και επίσης δεν είναι τυχαίο ότι στα καμένα φυτρώνουν βίλες.

Ολα αυτά είναι γνωστά και έχουν γραφεί άπειρες φορές. Και δεν μπορεί κανείς πρωθυπουργός, υπουργός και βουλευτής να ισχυριστεί πως δεν τα γνωρίζει. Τα γνωρίζουν οι πάντες, αλλά τα ξεχνούν την επόμενη μέρα της συμφοράς. Γι' αυτό και δεν αναλαμβάνεται μια σοβαρή προσπάθεια, δεν συγκροτείται μια κυβερνητική επιτροπή, δεν ανατίθεται στους δασολόγους και σε άλλους ειδικούς επιστήμονες η μελέτη του προβλήματος και η επεξεργασία μέτρων. Την επόμενη μέρα μονότονα επαναλαμβάνεται η κυβερνητική δήλωση, ότι οι καμένες εκτάσεις θα αναδασωθούν με την υπογράμμιση πως «ό,τι ήταν δάσος θα παραμείνει δάσος», αλλά αναδασώσεις συνήθως δεν γίνονται. Αφήνεται στη φύση αυτό το έργο, το οποίο επιτελεί επιτυχώς, αν δεν το ανακόψει ανθρώπινη παρέμβαση.

Ητελευταία καταστροφή στη βορειοανατολική Αττική είναι η μεγαλύτερη απ' όσες έχουν γίνει έως τώρα. Δεν δικαιολογεί, επομένως, εφησυχασμό και αδράνεια την επόμενη μέρα. Θα πρέπει, τουλάχιστον, να συζητηθούν τα στοιχειώδη και να δρομολογηθεί ένα πρόγραμμα εφαρμογής, κυρίως, μέτρων πρόληψης. Τα δάση καίγονται, διότι έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Ειδικά τα πευκοδάση μετά την εγκατάλειψη της ρητινοσυλλογής, επειδή δεν υπάρχει οικονομικό ενδιαφέρον, είναι «μπαρουταποθήκες». Αλλοτε οι ρητινοσυλλέκτες τα φρόντιζαν και τα καθάριζαν, τα προστάτευαν. Εάν, λοιπόν, θέλουμε τα πευκοδάση, θα πρέπει να τα καθαρίζουμε και να επιδοτείται η ρητινοσυλλογή. Το ίδιο θα πρέπει να χρηματοδοτείται από το κράτος και η συγκέντρωση της βιομάζας, που δημιουργεί εύφλεκτο στρώμα μέσα στα δάση.

Εγινε και αυτή τη φορά πολύς λόγος για τις αντιπυρικές ζώνες και την αποτελεσματικότητά τους, όπως και για τους δασικούς δρόμους, για να διευκολύνεται η πρόσβαση των πυροσβεστικών μέσων. Αντιπυρικές ζώνες δεν υπάρχουν, γι' αυτό και εξαπλώνονται σε μεγάλη έκταση οι φωτιές και λόγω των ισχυρών ανέμων. Οι αντιπυρικές ζώνες, αν δεν είναι σωστά μελετημένες, αχρηστεύονται από τους ισχυρούς ανέμους.

Χρειάζεται, παράλληλα, οι ζώνες αυτές να ενισχυθούν και από δέντρα που δεν καίγονται εύκολα. Τέτοια δέντρα είναι οι συκιές, τα πλατάνια, οι λεύκες και άλλα, που θα πρέπει να φυτευτούν δίπλα στους δρόμους του εθνικού οδικού δικτύου για να λειτουργούν ως αντιπυρικές ζώνες.

Πρόβλημα έχει δημιουργηθεί και με τους δασικούς δρόμους. Δήμαρχοι και κοινοτάρχες, που επιχείρησαν να διανοίξουν τέτοιους δρόμους μέσα στα δάση της περιοχής τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με δικαστικές διώξεις! Και το γεγονός αυτό δείχνει την έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων φορέων και υπηρεσιών.

Είναι τόσο δύσκολο, η διάνοιξη δασικών δρόμων να γίνεται με την έγκριση των Δασικών Υπηρεσιών; Και, επιτέλους, κάποτε θα πρέπει να ξεκαθαριστεί το ζήτημα των αρμοδιοτήτων και των γραφειοκρατικών εμποδίων. Ωστόσο, δήμοι και κοινότητες έχουν τεράστιες ευθύνες για τις πυρκαγιές στα περιαστικά δάση, αλλά και μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Ελάχιστοι είναι οι δήμοι και οι κοινότητες που καθαρίζουν από τα ξερόχορτα τους χώρους ευθύνης τους.

Για το έργο αυτό χρειάζεται και κρατική χρηματοδότηση, η οποία από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης κρίνεται από ανεπαρκής έως ανύπαρκτη.

Οι πυρκαγιές δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Προκαλούνται από ανθρώπινες, σκόπιμες ή μη, δραστηριότητες, από εμπρησμούς ή από αμέλεια. Υπάρχει, επομένως, ζήτημα κοινωνικής ευθύνης για την πρόληψη και προστασία, αλλά και για την αντιμετώπιση των καταστροφικών πυρκαγιών.

Βασικό μέτρο πρόληψης είναι ο καθαρισμός από τα ξερόχορτα, με τη φροντίδα του ίδιου του ιδιοκτήτη, της αυλής και τους περιβάλλοντος του σπιτιού του, του οικοπέδου του, του κτήματός του, του χωραφιού του. Είδαμε από τις τηλεοπτικές εικόνες πώς μεταδιδόταν η φωτιά από τα ξερόχορτα που κανείς δεν φρόντισε να καθαρίσει. Ετρεχε η φωτιά στο έδαφος, αγκάλιαζε τα δέντρα, που γρήγορα λαμπάδιαζαν.

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η αδιαφορία των πολιτών να προστατέψουν την ίδια την περιουσία τους, αλλά και το περιβάλλον; Πολλοί δήμαρχοι δηλώνουν ότι παρά και τις έγγραφες ειδοποιήσεις, οι πολίτες δεν ανταποκρίνονται και δεν καθαρίζουν τις ιδιοκτησίες τους από τα εύφλεκτα ξερόχορτα. Το μόνο που απομένει είναι να επιβληθεί ένα τέλος καθαρισμού και το έργο να αναλάβουν οι δήμοι και οι κοινότητες, που θα πρέπει να καθαρίζουν συστηματικά και τους κοινόχρηστους χώρους.

Τον Αύγουστο του 2007, πριν από δύο χρόνια, είχαμε τεράστιες πυρκαγιές. Ηταν τότε, όπως και τώρα, προεκλογική περίοδος. Ακούστηκαν πολλά και διάφορα για «ασύμμετρη απειλή», δηλαδή για τρομοκρατική επίθεση, για τον «στρατηγό άνεμο», προκειμένου να δικαιολογηθεί η κρατική ανεπάρκεια. Δόθηκαν τότε υποσχέσεις, μοιράστηκαν επιδόματα στους πυροπαθείς, αλλά την επόμενη μέρα όλα ξεχάστηκαν, για να επιστρέψει και πάλι σε προεκλογική περίοδο η πύρινη λαίλαπα.

Του Βίκτωρα Νέτα

Πηγή Ελευθεροτυπία

25.8.09

Χάσαμε 295.000 στρέμματα δάσους

Σε Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες – Οι παθογένειες που οδήγησαν στην τραγωδία του 2007 είναι ακόμη εδώ

Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Και η σημερινή αλήθεια είναι ότι η καταστροφή που σημειώθηκε από το Σάββατο στο Λεκανοπέδιο της Αττικής στην κυριολεξία δεν έχει προηγούμενο: Μέσα σε τρεις ημέρες «αποχαιρετήσαμε» πάνω από 200.000 στρέμματα δάσους (και δυστυχώς η τραγική καταμέτρηση συνεχίζεται), όταν από το 1981 έως σήμερα ο θλιβερός απολογισμός από τις πυρκαγιές δεν ξεπερνά τα 300.000 στρέμματα. Η πρόοδος που σημειώνεται στον τομέα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι γεωμετρική, αλλά... αντίστροφη. Και αυτό είναι το αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, με κύριο -όπως όλα δείχνουν- το «ελληνικό» φαινόμενο της αδιάλειπτης διείσδυσης της πόλης όλο και πιο βαθιά στο δάσος. Οι αρχές, με άλλα λόγια, καλούνται να προστατέψουν όλο και περισσότερα, χωρίς την ίδια ώρα να έχουν ακόμα αντιμετωπιστεί οι παθογένειες που οδήγησαν στο τραγικό καλοκαίρι του 2007.

Ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Εσωτερικών τόνισε στην «Κ» ότι η κινητοποίηση του μηχανισμού ήταν άμεση. «Δεδομένης της έντασης του φαινομένου και των ισχυρών ανέμων, το γεγονός ότι λίγα σπίτια υπέστησαν καταστροφές και ότι δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες είναι επίτευγμα». Ωστόσο, τοπικοί άρχοντες, αλλά και αξιωματικοί της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας κάνουν λόγο για πρωτοφανή έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων. «Κανείς δεν συγκλονίστηκε από το 2007», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο αντιπρόεδρος της Ενωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος κ. Γιάννης Σταμούλης. Οπως και τότε, έτσι και φέτος παρατηρήθηκε «δυσκολία» συνεννόησης σε επίπεδο ηγεσίας της Πυροσβεστικής. «Η διαδικασία εξέλιξης της καταστροφικής πυρκαγιάς κατέδειξε ότι το σημερινό σύστημα πυροπροστασίας χρειάζεται ριζική αλλαγή», τονίζει στην «Κ» ο πρόεδρος της Κοινότητας Πεντέλης κ. Δημ. Στεργίου. Από τα 52.000 στρέμματα της κοινότητας, κάηκαν τα 30.000. Από αυτά, τα 5.000 αποτελούσαν παλαιό δάσος και τα υπόλοιπα 25.000 το «αναγεννημένο» δάσος του ΝΑ Πεντελικού. «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή των τελευταίων πολλών ετών για το Πεντελικό Ορος», λέει ο ίδιος. «Το σύστημα δεν λειτούργησε με βάση την αρχή της πρόβλεψης, εστερείτο στρατηγικής, με αποτέλεσμα να μην ιεραρχούνται οι απειλές». Για «βιβλική καταστροφή» έκανε λόγο στην «Κ» και ο κοινοτάρχης Γραμματικού κ. Νίκος Κούκης. «Εχουν καεί πολλά σπίτια ολοσχερώς, οι ζημιές στις γεωργικές εκτάσεις είναι ανυπολόγιστες, το μισό χωριό έχει πληγεί». Τεράστια η καταστροφή και στον Μαραθώνα. Οπως λέει ο δήμαρχος κ. Σπύρος Ζαγάρης: «Τα εναέρια μέσα άργησαν, η πρόληψη δεν λειτούργησε, με αποτέλεσμα να απολέσουμε σχεδόν ολοκληρωτικά τον δασικό πλούτο της περιοχής και να καούν περίπου 10 σπίτια». Παλλήνη, Νέα Μάκρη, Πικέρμι, Ραφήνα, Αγιος Στέφανος μετρούν επίσης μικρές ή μεγαλύτερες ζημιές. «Μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους που έγιναν στάχτη», λέει στην «Κ» ο νομάρχης Ανατολικής Αττικής κ. Λεωνίδας Κουρής. «Ο ακριβής απολογισμός θα γίνει τις επόμενες μέρες, το ίδιο και η αναζήτηση των αιτίων». Ο ίδιος πάντως αφήνει να εννοηθεί ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες σε πολλές περιπτώσεις δεν εκτίμησαν ορθά τον κίνδυνο. «Ενώ π.χ. τα ξημερώματα του Σαββάτου η φωτιά έδειχνε να έχει περιοριστεί, ξαφνικά διεσπάρη ώς τον Ευβοϊκό και τον Βαρνάβα. Το ίδιο συνέβη και χθες (σ.σ. προχθές) με την αναζωπύρωση στον Αγιο Στέφανο. Αν είχαν προσέξει νωρίτερα, δεν θα είχαμε τις εξάρσεις αυτές». Από νωρίς χθες το απόγευμα, έπαψαν να υπάρχουν ενεργά μέτωπα στην Αττική.

Των Λινας Γιανναρου - Γιαννη Σουλιωτη

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

=====================================================

Αποψη: Απαιτείται πρόληψη με συνολικό σχέδιο αντιπυρικής προστασίας

Του Νικου Χλυκα*

Οσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες εξηγούνται από το γεγονός ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στο σύστημα αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Το κύριο βάρος δίνεται στην καταστολή και όχι στην πρόληψη, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Η πρόληψη θα έπρεπε να γίνεται με βάση ένα συνολικό σχέδιο αντιπυρικής προστασίας, το οποίο θα εκπονεί η δασική υπηρεσία και θα προβλέπει όλα τα έργα που πρέπει να γίνουν για την προστασία του δασικού οικοσυστήματος από τις φωτιές. Αυτό το σχέδιο θα «υπηρετούν» όλοι οι εμπλεκόμενοι ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει τις πιστώσεις και ποιος θα κάνει τι.

Δεν έχει νόημα να γίνονται αποσπασματικές κινήσεις. Για παράδειγμα ό,τι και να κάνεις στα διοικητικά όρια ενός δήμου, αν δεν έχει γίνει ανάλογη πρόβλεψη και στο διπλανό δήμο θα καεί όλη η περιοχή.

Τα δάση πρέπει επίσης να διαχειρίζονται με αραιώσεις, κλαδεύσεις, απομάκρυνση της συσσωρευμένης βιομάζας. Οι εργασίες αυτές σημαίνουν ασφαλώς πιστώσεις για τα δάση.

Αυτά όμως τα χρήματα που δεν δίνουμε για την πρόληψη, τα δίνουμε πολλαπλάσια για την καταστολή των πυρκαγιών όταν ξεσπάσουν και για την προστασία των οικισμών από τις πλημμύρες στη συνέχεια. Επίσης, είναι απαραίτητο τους μήνες της αντιπυρικής περιόδου να υπάρχει εικοσιτετράωρη φύλαξη μέσα στο δάσος.

Μια δεύτερη παράμετρος είναι ο σωστός συντονισμός, όταν εκδηλώνεται η πυρκαγιά, που αυτό σημαίνει γνώση της περιοχής, γνώση της συμπεριφοράς των φυτών που υπάρχουν στο δάσος, και βέβαια καταπολέμηση της φωτιάς εν τη γενέσει της. Η κατανομή του προσωπικού των επίγειων και εναέριων μέσων είναι θέμα καθαρά επιχειρησιακό και έτσι πρέπει να το χειρίζεται ο συντονιστής.

Δεν μπορεί κάθε δήμαρχος να παίρνει τηλέφωνο τον υπουργό και να ζητάει πυροσβεστικά μέσα γιατί ούτε ο ένας ούτε ο άλλος έχουν δουλειά. Ο συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων μπορεί να οδηγήσει σε μια καταστροφική πυρκαγιά.

Οσον αφορά τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών, η συγκεκριμένη περιοχή καίγεται ανά πενταετία. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν υπήρχαν δρόμοι για να περάσει η Πυροσβεστική, αλλά βέβαια δεν είχε γίνει διαχείριση των δασών που θα βοηθούσε να μην εξαπλωθεί τόσο η πυρκαγιά.

Πρέπει να ξανασυζητήσουμε τον επανασχεδιασμό της αντιμετώπισης των πυρκαγιών με τη θεσμοθετημένη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, των ενεργών πολιτών, των εθελοντών και σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι είναι η κατάλληλη περίσταση να μιλήσουμε για την επικαιροποίηση του ομόφωνου πορίσματος της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τα δάση το 1992 -1993.

* Ο κ. Νίκος Χλύκας είναι δασολόγος - περιβαλλοντολόγος



Πηγή Καθημερινή
25.8.09
=======================================

Aποψη: Χωρίς κρουνούς, αλλά με πισίνες

Του Νικου Γ. Ξυδακη

O ανταποκριτής του ΒΒC Μάλκολμ Μπράμπαντ αγαπά τόσο πολύ την Ελλάδα, που νιώθει τύψεις για το ενοικιαζόμενο σπίτι του στο Ντράφι. «Η αγαλλίαση που νιώθαμε στο εκπληκτικό ορεινό τοπίο» γράφει σήμερα στην «Κ» (σελ. 24), «μετριαζόταν από την επίγνωση ότι επωφελούμαστε από έναν εμπρησμό, που επέτρεψε σε αδίστακτους εργολάβους να πλουτίσουν, χτίζοντας εκεί που πριν από μια δεκαετία υπήρχε δάσος». Ο Βρετανός δημοσιογράφος μιλά ευγενικά για τη μεγαλύτερη αρρώστια της σύγχρονης Ελλάδας, για το σύνδρομο που περιλαμβάνει: αυθαιρεσία, ψύχωση real estate, διεφθαρμένη και ανεπαρκή διοίκηση, πελατειακές σχέσεις κυβερνώντων-κυβερνωμένων, καταπάτηση του κοινόκτητου, λύσσα για το ιδιόκτητο. Βλέπουμε τις αεροφωτογραφίες των καμένων της ΒΑ Αττικής, υπερδιακόσιες χιλιάδες στρέμματα - δυόμισι κυκλαδονήσια σε έκταση. Τα σπίτια φυτρώνουν μέσα στο δάσος, από τα δέντρα τα χωρίζει μια αυλή, με γκαζόν και πισίνα. Φυτρώνουν διαρκώς, ημιαυθαίρετα, ημινόμιμα, αυθαίρετα, παράνομα. Χωρίς οδικό δίκτυο, χωρίς δασικούς δρόμους, χωρίς υποδομές, χωρίς υδατοδεξαμενές και κρουνούς. Αλλά με πισίνες και γκαράζ για το δασικό SUV. Δεν είναι όλα τα σπίτια έτσι, υπάρχουν και ιστορικοί οικισμοί, νόμιμοι. Αλλά είναι κοινό μυστικό ότι η πληθωρική οικοδόμηση των οικοπεδικών φιλέτων περί την Πεντέλη δεν ξεκινά ποτέ νόμιμα, νομιμοποιείται πάντα εκ των υστέρων. Οικοπεδοποίηση του δάσους: είναι κι αυτός ένας τρόπος να παράγονται υπεραξίες...

Τώρα, πάνω στις στάχτες του δάσους, πλάι στα ανέπαφα σπίτια, ταπεινά ή αλαζονικά, στα αποκαΐδια της αττικής μεγαπυρκαγιάς, πλανάται μια οσμή: δυσάρεστη, τοξική, σαν τις διοξίνες που περιέχει η κάπνα. Είναι η πικρή επίγνωση ότι όλα αυτά έχουν ξαναγίνει και θα ξαναγίνουν: ότι τίποτε δεν άλλαξε από τις μεγάλες πυρκαγιές του ’90, τίποτε δεν μάθαμε από το πύρινο καλοκαίρι του 2007. Ανησυχούμε όταν καίγονται τα δάση, θρηνούμε όταν απειλούνται τα ημιαυθαίρετα. Κι ύστερα ξεχνάμε, επανερχόμαστε στον δαιμονικό κύκλο του ημινόμιμου real estate, ξαναβρίσκουμε την απέραντη, διαρκή περιφρόνηση για τον δημόσιο χώρο. «Οι τύψεις κάηκαν από τις φλόγες», συμπεραίνει θλιμμένα ο Μπράμπαντ. Μπα, ούτε καν τύψεις: αφού σώθηκαν τα κτίρια.

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

==================================

Aποψη: Αναξιοποίητος εθελοντισμός

Του Δημητρη Pηγοπουλου

Σάββατο μεσημέρι. Αποσβολωμένοι παρακολουθούμε από την τηλεόραση το αποτρόπαιο θέαμα. Τηλέφωνα, μηνύματα, e mails. Κατάθλιψη. Και ξαφνικά: «Δεν πάμε προς τα επάνω μήπως κάνουμε κάτι;». Η ιδέα του φίλου με διαπέρασε σαν ηλεκτρικό ρεύμα, γιατί ενώ ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο έμοιαζε με κάτι σχεδόν εξωπραγματικό. «Εμείς; Να κάνουμε τι;». Ανεβήκαμε τη λεωφόρο Κηφισίας σε χρόνο ρεκόρ. Λίγο πριν από το ύψος της Χαριλάου Τρικούπη στη Νέα Ερυθραία, ένα περιπολικό εξέτρεπε την κυκλοφορία. «Είμαστε εθελοντές», είπαμε κάπως συνεσταλμένα. Ο «τροχαίος» πολύ φιλικά μας υποχρέωσε να στρίψουμε αριστερά.

Τελικά κάναμε μια μικρή παράκαμψη και ξαναβγήκαμε στην κεντρική λεωφόρο που οδηγούσε στις πυρόπληκτες περιοχές. Λίγο πιο πάνω από την κεντρική πλατεία της Σταμάτας, είχε μαζευτεί ο περισσότερος κόσμος. Ενας λόφος καιγόταν. Πλησιάσαμε το όχημα του στρατού. «Ηρθαμε να βοηθήσουμε. Πού μπορούμε να πάμε;». Το μέτωπο είχε «ζωηρέψει», πυκνοί μαύροι καπνοί ξεπηδούσαν πίσω από τον λόφο. «Παιδιά, ακολουθήστε τον δρόμο πιο μέσα, περπατήστε και θα βρείτε μια ομάδα πυροσβεστών. Θα σας καθοδηγήσουν εκεί». Κάναμε ό,τι μας είπε ο αξιωματικός.

Στη δεύτερη στροφή, ένα περιπολικό δεν άφηνε κανέναν να περάσει. Ούτε τους μόνιμους κατοίκους που αγωνιούσαν για τα σπίτια τους, πόσω μάλλον δύο ερασιτέχνες εθελοντές, ο ένας εκ των οποίων είχε καταφτάσει με βερμούδα, ασυγχώρητη αστοχία για όποιον θέλει να συνεισφέρει όταν υπάρχει φωτιά. Tουλάχιστον είχαμε ωραίες, μοσχομυριστές πετσέτες. Επιστρέψαμε άπραγοι. Σε λίγα λεπτά θα βλέπαμε μια γυναίκα να θρηνεί το σπίτι της.

Αν θέλεις να βοηθήσεις, βοηθάς. Θα βρεις τον τρόπο. Αυτό το οποίο είναι εντυπωσιακό για μια χώρα με τέτοιο παρελθόν σε καταστροφικές πυρκαγιές είναι ότι δεν έχει αποκτήσει ακόμα αυτοματοποιημένους μηχανισμούς, οι οποίοι θα κάνουν τα πράγματα λίγο πιο εύκολα. Οπως, ας πούμε να αξιοποιήσουν δύο «άσχετους», ακόμα και μέσα στον γενικό χαμό. Ισως φταίμε κι εμείς. Η πίεση δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρή για να τους υποχρεώσουμε να το κάνουν.

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

=================================

Επαναλήφθηκαν τα ίδια λάθη
Ενδείξεις για δυαρχία στο Πυροσβεστικό Σώμα
και υπόγειες συγκρούσεις και διεργασίες

Του Γιαννη Σουλιωτη

Για δυσκολία συνεννόησης των αξιωματικών στην ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος, με συνέπεια να υπάρχουν κενά στον συντονισμό των δυνάμεων κάνουν λόγο πηγές μέσα από το Σώμα, θυμίζοντας την ένταση στις σχέσεις του τέως αρχηγού κ. Ανδρέα Κόη με το περιβάλλον του κ. Παναγιώτη Φούρλα, που ήρθε στην επιφάνεια στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Σύμφωνα με μια άποψη, το θέμα φέρεται να τελούσε σε γνώση της ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών, η οποία ωστόσο επέλεξε να το υποβαθμίσει προκειμένου, όπως ανέφεραν κύκλοι της λεωφόρου Κατεχάκη, να μην πληγεί η συνοχή και το ηθικό του Σώματος, κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου.

Καταγγελία

«Η Πυροσβεστική συνεχίζει να ταλανίζεται από τέτοιου είδους προβλήματα, καθώς εντοπίζονται δυσκολίες στην καθημερινή συνεργασία μεταξύ των ανώτατων αξιωματικών», κατήγγειλε χθες πηγή από την Πυροσβεστική. Την ίδια πάντως στιγμή, κορυφαία στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών μιλώντας χθες στην «Κ» χαρακτήρισαν ικανοποιητική τη συνεργασία μεταξύ των επικεφαλής της Πυροσβεστικής στο μέτωπο της βορειοανατολικής Αττικής, υπογραμμίζοντας ότι «οι τριβές που πιθανόν να υπάρχουν ουδόλως επηρέασαν την επιχειρησιακή ικανότητα του Σώματος». Στο παρασκήνιο πάντως πληθαίνουν οι ενδείξεις για δυαρχία στο Πυροσβεστικό Σώμα και υπόγειες συγκρούσεις και διεργασίες με θύμα τον υπαρχηγό του Σώματος κ. Στέλιο Στεφανίδη.

Στις 6.56 π.μ. του Σαββάτου έφτασε στο σημείο της πυρκαγιάς στο Γραμματικό το πρώτο πυροσβεστικό ελικόπτερο, ενώ από τα στοιχεία της Πολεμικής Αεροπορίας προκύπτει ότι η συνδρομή του πρώτου αεροσκάφους ζητήθηκε στις 7.16 π.μ. της ίδιας μέρας. Τα στοιχεία μοιάζουν ώς ένα βαθμό να επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που έκαναν λόγο για καθυστερημένη αντίδραση του μηχανισμού και κακή εκτίμηση του κινδύνου. Την Κυριακή (και τη Δευτέρα), όταν η μεγάλη πυρκαγιά βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, το σήμα για απογείωση των πρώτων αεροσκαφών δόθηκε από την Πυροσβεστική στις 6.11 π.μ. Αίσθηση προκαλεί η μαρτυρία κατοίκων του Γραμματικού ότι η φωτιά ξέσπασε μερικά μέτρα από τις δύο διμοιρίες των ΜΑΤ που σταθμεύουν μόνιμα στο εργοτάξιο του ΧΥΤΑ, τα μέλη των οποίων ωστόσο δήλωσαν αναρμόδια να ειδοποιήσουν πόσω μάλλον να προλάβουν τη φωτιά στο στάδιο της εκδήλωσής της. Στους ισχυρούς ανέμους που έπνεαν στην περιοχή αποδίδει πάντως η ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών το μέγεθος της καταστροφής. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι «από τις 9.15 π.μ. του Σαββάτου, οπότε και το μέτωπο διασπάστηκε προς τρεις κατευθύνσεις υπήρξε άμεση κινητοποίηση των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, προκειμένου να εκκενωθούν οικισμοί όπου αυτό κρίνονταν αναγκαίο, ενώ στις 2.30 μ.μ. της ίδιας ημέρας ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας ζήτησε συνδρομή από χώρες της Ε.Ε, ενεργοποιώντας τον σχετικό μηχανισμό».

Διαφορετική εικόνα μεταφέρουν άτομα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενεπλάκησαν στις επιχειρήσεις κατάσβεσης. Ο νομάρχης Ανατολικής Αττικής κ. Λεωνίδας Κουρής επεσήμανε στην «Κ» ότι άλλο κέντρο συντόνιζε τις επίγειες και άλλο τις εναέριες πυροσβεστικές δυνάμεις. Ο πρόεδρος των εποχικών δασοπυροσβεστών κ. Κώστας Παπαντώνης από τη μεριά του δήλωσε ότι οι δυνάμεις που κλήθηκαν να μεταβούν στην Αττική από τη Βόρεια Ελλάδα μεταφέρθηκαν με λεωφορεία (αντί με στρατιωτικά αεροπλάνα κατά τη συνήθη πρακτική) με αποτέλεσμα να φτάσουν με καθυστέρηση στο μέτωπο της πυρκαγιάς.

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

===================================================

«Μάστιγα» οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί

Τανια Γεωργιοπουλου

Μια από τις βασικές αιτίες που οι πυρκαγιές ξεσπούν ξανά και ξανά στις ίδιες περιοχές είναι η οικιστική ασυδοσία που επικρατεί και οι πιέσεις που ασκούνται για τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεων και την οικιστική τους αξιοποίηση.

Υπολογίζεται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει επίσημη καταγραφή, ότι 28 οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν 25.000 στρέμματα στο Πεντελικό Ορος (η Πεντέλη εκτείνεται στα διοικητικά όρια των δήμων και κοινοτήτων Πεντέλης, Νέας Πεντέλης, Βριλησσίων, Γέρακα, Παλλήνης, Ραφήνας, Νέας Μάκρης, Μαραθώνα, Ροδόπολης, Αγίου Στεφάνου, Διονύσου, Δροσιάς, Ερυθραίας και Κηφισιάς). Πολλά από αυτά κάηκαν το 1995 και το 1998. Σύμφωνα με όσα ορίζει το Σύνταγμα και η συνεπαγόμενη ελληνική νομοθεσία, απαγορεύεται η δόμηση εντός των δασών και των δασικών εκτάσεων. Κατά συνέπεια, οι συνεταιρισμοί αυτοί δεν διεκδικούν μόνο την κυριότητα επί αυτών των εκτάσεων, αλλά και τον αποχαρακτηρισμό τους, έτσι ώστε στη συνέχεια να μπορούν να χτίσουν. Και η φωτιά αποτελεί μια εύκολη λύση, καθώς εφόσον δεν υπάρχει σαφής καταγραφή των δασών και των δασικών εκτάσεων, δηλαδή δασολόγιο, όταν τα δέντρα «εξαφανιστούν» υπάρχει η πιθανότητα οι συγκεκριμένες εκτάσεις να εξαιρεθούν της αναδάσωσης, οπότε και να απολέσουν τον δασικό τους χαρακτήρα και άρα, να «προβιβαστούν» σε οικόπεδα...

Το γεγονός ότι κάποιοι οικοδομικοί συνεταιρισμοί το έχουν ήδη καταφέρει, δίνει «κουράγιο» και στους υπόλοιπους να συνεχίσουν. Ας μην ξεχνάμε πόσο κοστίζει ένα οικόπεδο στο Ντράφι, στον Αγιο Στέφανο, στον Μαραθώνα...

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός ΑΟΟΑ (Αυτόνομος Οικοδομικός Συνεταιρισμός Αξιωματικών) το 1998 κατάφερε να εντάξει στο σχέδιο πόλης της Νέας Μάκρης έκταση 800 στρεμμάτων. Ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» στην περιοχή του Διονύσου και της Ροδόπολης το 1950 κατείχε 2.713 στρέμματα. Σήμερα, εμφανίζεται να κατέχει 4.000, πολλά από τα οποία έχουν ήδη οικοδομηθεί. Χαρακτηριστικά, όπως έχει δηλώσει ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ (Σύλλογος Προστασίας και Ανάπλασης Πεντελικού, κ. Δημήτρης Στεργίου, περίπου 10.000 στρέμματα πούλησε η Μονή Πεντέλης σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και ιδιώτες στη δεκαετία του 1970. Οι νέοι ιδιοκτήτες προφανώς προσπαθούν να αποχαρακτηρίσουν τις εκτάσεις που διαθέτουν. Σε ολόκληρη την Αττική δραστηριοποιούνται 128 οικοδομικοί συνεταιρισμοί που αριθμούν περίπου 65.000 στρέμματα και οι εκτάσεις που φέρονται να κατέχουν φτάνουν τα 113.300 στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.

Πηγή Καθημερινή
25.8.09
=====================================================

Είναι πολλά τα πεύκα, Βαγγέλη....

H αλήθεια είναι πως η Αττική έχει πολλά πεύκα, όπως προσφυώς σημείωσε κατά τη χθεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αλλως, πρέπει να σημειώσουμε, ο αόριστος, «είχε πολλά πεύκα», είναι πιο ακριβής έκφραση. Αληθές είναι επίσης ότι τα πεύκα έχουν ρητίνες -ένα γνωστό κολλώδες κι εύφλεκτο υλικό- και συνεπώς όταν ένα πεύκο παίρνει φωτιά δύσκολα σβήνει. Δεν είναι ψέμα, επίσης, ότι το ελληνικό ανάγλυφο είναι ιδιαίτερο (γι’ αυτό ήταν κάποτε όμορφο) με πολλές χαράδρες και απότομες πλαγιές, κάτι, που όπως είπε και ο κ. Ευάγγελος Αντώναρος δυσκολεύει την πυρόσβεση. Να σημειώσουμε επίσης ότι τον Αύγουστο οι άνεμοι είναι πάντα βόρειοι και ισχυροί· έχουν γραφτεί μέχρι και τραγούδια για τα μελτέμια αυτού του μήνα.

Ολα αυτά είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Δεν χρειαζόταν μια τόσο μεγάλη πυρκαγιά στην Αττική για να τα θυμηθούμε. Το γεγονός ότι τα προέταξε στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, είναι προφανώς μέρος του κυβερνητικού σχεδίου που εξελίσσεται πάντα έπειτα από κάθε καταστροφή και το οποίο θα μπορούσε να έχει τον τίτλο «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Η ενημέρωση, όμως, του κυβερνητικού εκπροσώπου δείχνει ότι η κυβέρνηση επαναλαμβάνει τον εαυτό της με τα ίδια σχεδόν επιχειρήματα. Δεν καίγεται για την ουσία της πολιτικής, απλώς διαχειρίζεται την επικοινωνία της.

Το θέμα είναι ότι τα όμορφα πεύκα στην Αττική, τα μελτέμια του Αυγούστου και το ειδυλλιακό ελληνικό τοπίο είναι τα δεδομένα του προβλήματος που είχε στα χέρια της η κυβέρνηση. Το ζητούμενο ήταν πώς δεν θα ξανακαεί ο τόπος. Και αντί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να απαντά στο απλό ερώτημα «γιατί δύο χρόνια μετά την Πάρνηθα και την Ηλεία κάηκε η Αττική;», μας είπε ότι τα όμορφα πεύκα γρήγορα καίγονται.

Πριν από δύο χρόνια η χώρα έζησε μια τεράστια καταστροφή. Κάηκε η μισή Πελοπόννησος και χάθηκαν 68 άνθρωποι. Ενα τέτοιο συμβάν είναι τραγικό και κινητοποιεί κυβέρνηση και κρατικό μηχανισμό. Γίνεται μια μελέτη και εκδίδεται ένα πόρισμα. Το πόρισμα δεν βγαίνει για λόγους λαϊκής κατανάλωσης, αλλά αποτελεί ένα μπούσουλα αξιολόγησης όλων των μηχανισμών και διαδικασιών. Οι αρμόδιοι ελέγχουν κάθε στάδιο της πυρόσβεσης, βλέπουν τι πήγε στραβά και έγινε η καταστροφή. Αποφασίζουν ποιες υποδομές πρέπει να ενισχύσουν και ποιες διαδικασίες οφείλουν να αλλάξουν. Αυτό δεν έγινε μετά τις μεγάλες φονικές πυρκαγιές της Ηλείας. Για την ακρίβεια, πόρισμα δεν εκδόθηκε ποτέ. Ο κρατικός μηχανισμός πορεύτηκε και πάλι στα τυφλά. Δεν έμαθε τίποτε από την Ηλεία και γι’ αυτό την επανέλαβε. Το γεγονός ότι δεν θρηνήσαμε θύματα αυτό το Σαββατοκύριακο οφείλεται στο γεγονός ότι στην Αττική δεν υπάρχουν μεγάλες δασικές εκτάσεις για να εγκλωβιστούν κάποιοι όπως έγινε στην Ηλεία.

Πριν ακριβώς δύο χρόνια γράφαμε από αυτήν εδώ τη στήλη:

«Το χειρότερο είναι πως και από αυτήν την καταστροφή (σ.σ. της Ηλείας) δεν θα μάθουμε... Θα καταραστούμε τους εμπρηστές, το σύστημα, την «κακούργα κενωνία» για να αποσείσουμε τις ευθύνες μας. Ενα μόνο δεν θα κάνουμε. Να ελέγξουμε ψύχραιμα την κατάσταση, να δούμε πού υπήρξαν λάθη και παραλείψεις και να τα διορθώσουμε. Και αύριο που θα έρθει -φευ!- η μεγαλύτερη καταστροφή, θα κάνουμε τα ίδια για να ξεμπερδέψουμε πρόχειρα και μ’ αυτήν.» («Καθημερινή» 25.8.2007).

Δυστυχώς, κρίνοντας από τις απαντήσεις στο press-room συνεχίζουμε να μη μαθαίνουμε...

Tου Πασχου Μανδραβελη

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Η γνωμοδότηση Σανιδά για Διαδίκτυο - επικοινωνίες


ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ πριν από τη συνταξιοδότησή του ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδάς με γνωμοδότησή του άναψε «το πράσινο φως» στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές, χωρίς προηγούμενη άδεια της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), να αίρουν την ανωνυμία των bloggers και να έχουν άμεση πρόσβαση στα blogs του Ιnternet για την εξιχνίαση οποιουδήποτε αδικήματος, ανεξάρτητα
αν είναι σε βαθμό κακουργήματος ή πλημμελήματος. Ο κ. Σανιδάς υπογραμμίζει στη γνωμοδότησή του ότι τα blogs δεν καταλαμβάνονται από το συνταγματικό απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης και επικοινωνίας, που κατοχυρώνονται από το άρθρο 19 του Συντάγματος. Δεν παραλείπει να σημειώσει ότι το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει την επικοινωνία μέσω Διαδικτύου
και κατά συνέπεια αίρεται το απόρρητο των στοιχείων όσων μέσα από τα blogs αναρτούν υβριστικά, απειλητικά ή εκβιαστικά δημοσιεύματα, φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας ή διαπράττουν εν γένει εγκλήματα.

Το πλήρες κείμενο της γνωμοδότησης του κ. Σανιδά δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος», στη διεύθυνση http: //www. tovima. gr/.

Τα κυριότερα σημεία του είναι τα εξής:

Η προστασία του απορρήτου αποσκοπεί στη διασφάλιση της ελεύθερης προσωπικής επικοινωνίας και προϋποθέτει δύο τουλάχιστον πρόσωπα, ήτοι τον αποστολέα και τον παραλήπτη. Βασικό στοιχείο της προσωπικής ανταπόκρισης ή επικοινωνίας είναι η μυστικότητα του περιεχομένου, η εγγύηση δηλαδήότι το μήνυμα έφθασε στον παραλήπτη χωρίς να γνωστοποιηθεί σε τρίτους. Το άρθρο 19 του Συντάγματος, προεκτείνoντας τη lato sensu προσωπική ελευθερία, καθιερώνει την προστασία της επικοινωνίας σε οικειότητα,ενώ το άρθρο 14 προστατεύει την επικοινωνία σε δημοσιότητα.

Το εκ του άρθρου 19 του Συντάγματος δικαίωμα έχει δύο συνιστώσες:

Πρώτον, την ελευθερία της ανταπόκρισης ή επικοινωνίας μέσω επιστολών ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Δεύτερον, το απόρρητο όλων αυτών των μορφών επικοινωνίας , εφόσον όσοι επικοινωνούν θέλησαν να διατηρήσουν τη μυστικότητα και έλαβαν τα κατάλληλα προς τούτο μέτρα, π.χ. τοποθέτηση επιστολής σε κλειστό φάκελο.

***
Οπως προκύπτει σαφώς από τη διατύπωση του άρθρου 19, παρ.

1, εδ. α΄ Συντ., το απόρρητο προστατεύεται για κάθε μέσο επικοινωνίας υπαρκτό ή μελλοντικό, εφόσον το μέσον αυτό είναι από τη φύση του κατάλληλο για τη διεξαγωγή της επικοινωνίας μέσα σε οικειότητα, έστω και υπό την προϋπόθεση ότι οι επικοινωνούντες έλαβαν ειδικά μέτρα για τον σκοπό αυτόν. Εκ τούτων παρέπεται ότι υπάρχει απόρρητο π.χ. στην επικοινωνία μέσω fax, όχι όμως και στην επικοινωνία μέσω Ιnternet, αφού η τελευταία είναι εξ ορισμού επικοινωνία σε δημοσιότητα (Κ. Χρυσόγονος, ένθ΄ ανωτέρω, σελ. 239, Απόστολος Παπακωνσταντίνου, «Το Συνταγματικό Δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας», Επιθεώρηση Δημοσίου και Διοικητικού Δικαίου, 2006, σελ. 233 επ. και ιδία 242). Το Διαδίκτυο είναι εξ ορισμού χώρος ελεύθερης έκφρασης και η δημιουργία ή άλλως κατασκευή ιστοσελίδας σε αυτό είναι ελεύθερη σε οποιονδήποτε.

***
Είναι, βεβαίως, αυτονόητο ότι υπάρχει απόρρητο και στην επικοινωνία μέσω Ιnternet εάν έχει χρησιμοποιηθεί ειδική διαδικασία διαφύλαξης του απορρήτου. Τούτο π.χ. ισχύει όταν μέσω της ιστοσελίδας έχει δημιουργήσει κάποιος ένα απόρρητο προφίλ στο οποίο θα έχει δικαίωμα πρόσβασης ο ίδιος και κάποιο ή κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα που έχει επιλέξει και έχουν τα απαραίτητα «κλειδιά».

Εκ των ανωτέρω κατά λογική αναγκαιότητα παρέπεται ότι στην περίπτωση τελέσεως οποιουδήποτε εγκλήματος μέσω του Διαδικτύου (Ιnternet) και εν όψει του ότι τα συνθέτοντα αυτό (το έγκλημα) στοιχεία (δημοσίευμα υβριστικό, φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας, απόφαση ή εκδήλωση βουλήσεως ανηλίκου για αυτοκτονία κτλ.) έχουν καταστεί κοινά και προσιτά σε οποιονδήποτε χρήστη ή διαχειριστή ιστοσελίδας, δεν απαιτείται άδεια οποιασδήποτε Αρχής και προεχόντως της Αρχής Προστασίας του Απορρήτου των Επικοινωνιών προκειμένου να εξακριβωθεί και να εντοπισθεί τόσο το ηλεκτρονικό ίχνος της εγκληματικής πράξεως όσο και το πρόσωποτο οποίο κρύπτεται πίσω από το ηλεκτρονικό ίχνος. Συνεπώς, οι εισαγγελικές, ανακριτικές και προανακριτικές αρχές, πολύ δε περισσότερο τα δικαστικά συμβούλια και τα δικαστήρια, στα πλαίσια των ερευνών για τη διακρίβωση τελέσεως ενός εγκλήματος και του δράστη, δικαιούνται να ζητούν από τους παρόχους των υπηρεσιών επικοινωνίας μέσω Ιnternet τα ηλεκτρονικά ίχνη μιας εγκληματικής πράξεως, την ημεροχρονολογία και τα στοιχεία του προσώπου στο οποίο αντιστοιχεί το ηλεκτρονικό ίχνος,και ο πάροχος υποχρεούται να τα παραδίδει χωρίς να είναι αναγκαίο να προηγηθεί άδεια κάποιας αρχής και ιδία της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.

***
Ούτε όμως περαιτέρω απαιτείται άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, καθόσον η εγκληματική συμπεριφορά του ατόμου ούτε εμπίπτει ούτε είναι δυνατόν να εμπίπτει στην έννοια των προσωπικών δεδομένων, ούτε καλύπτεται από αυτήν. Ούτε περαιτέρω η αποκάλυψη και επιβεβαίωση της εγκληματικής συμπεριφοράς και του δράστου είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας και παραβίαση των προσωπικών δεδομένων.

***
Γ. Ι. Συναφές με το ανωτέρω θέμα είναι και το θέμα της εκτάσεως του απορρήτου της επικοινωνίας. Κατά την έννοια και τον σκοπό της διατάξεως του άρθρου 19, παρ. 1 του Συντάγματος, το απόρρητο αφορά το περιεχόμενο της επιστολής και των εν γένει ανταποκρίσεων και όχι τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας , π.χ. τα στοιχεία του αποστολέα ή του αποδέκτη. Τούτο σημαίνει ότι είναι επιτρεπτή η αποκάλυψη των στοιχείων εκείνων που κάνουν π.χ.υβριστικά, απειλητικά ή εκβιαστικά τηλεφωνήματα και εν γένει διαπράττουν εγκλήματα μέσω οιουδήποτε μέσου επικοινωνίας. Στις περιπτώσεις αυτές δεν πρόκειται για παραβίαση του απορρήτου, αφού δεν υπάρχει βούληση των επικοινωνούντων ναπαραμείνει η συνομιλία τους μυστική, το δε κύκλωμα παύει να είναι κλειστό ύστερα από αίτηση του ενός από τους ανταποκριτές [Μάνεσης, «Ατομικές Ελευθερίες», σελ. 167, Γ. Α. Μαγκάκης: «Περί της προστασίας του απορρήτου των τηλεφωνημάτων» Ποιν. Χρ. ΙΔ 10 επ., Γ. Καραμάνος «Το απόρρητο της τηλεφωνικής επικοινωνίας» ΝοΒ 20-21, 1137, Γνωμοδοτήσεις Εισ. ΑΠ 38/1959 (Σακελλαρίου) και 31/1952 (Κόλλιας) ΠΟΙΝ. ΧΡ. 1959, σελ. 56 και 1952 σελ. 457]. Με την άνω ορθή αυτή θέση έχει στοιχηθεί και η Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με την υπ΄ αριθμ. 79/2002 Γνωμοδότησή της. Απαντώντας με την τελευταία σε έγγραφο τηλεφωνικής εταιρείας για το τι πρέπει η τελευταία να πράξει εάν της ζητείται με έγγραφο από εισαγγελείς ή πολίτες η ανακοίνωση προσωπικών δεδομένων συνδρομητών (ονοματεπώνυμο, αριθμός κλήσης, διεύθυνση κατοικίας κτλ.), καταλήγει μετά την απάντηση που δίνει επί του ερωτήματος, ως ακολούθως: «Είναι αυτονόητο ότι τα παραπάνω δεν ισχύουν ως προς το εσωτερικό περιεχόμενο της τηλεφωνικής π.χ. συνομιλίας για την οποία έχει εφαρμογή το άρθρο 19 του Συντάγματος και όχι ο Ν. 2225/1994» (Ποιν. Δικ. 2003, 799). Δέχεται δηλαδήανενδοιάστως ότι όλα τα άλλα στοιχεία δεν εμπίπτουν στο προστατευόμενο από το άρθρο 19 του Συντάγματος απόρρητο.

Τέλος, ο Αρειος Πάγος με την υπ΄ αριθμ. 570/2006 απόφασή του δέχθηκε ότι το συνταγματικό απόρρητο των επικοινωνιών καλύπτει μόνον το περιεχόμενο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και όχι τα εξωτερικά στοιχεία των επικοινωνιών.

Είναι προφανές, εν όψει των ανωτέρω, ότι η όποια αντίθετη θέση δεν δύναται να εύρει έρεισμα στη διάταξη του άρθρου 19, παρ.

1 του Συντάγματος.

***
1) Το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει α) την επικοινωνία μέσω Διαδικτύου (Ιnternet) και β) τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας (ονοματεπώνυμα και λοιπά στοιχεία συνδρομητών, αριθμοί τηλεφώνων, χρόνος και τόπος κλήσεως, διάρκεια συνδιάλεξης κτλ.).

2) Οι εισαγγελικές, ανακριτικές και προανακριτικές αρχές, πολύ δε περισσότερο τα δικαστικά συμβούλια και τα δικαστήρια, δικαιούνται να ζητούν από τους παρόχους των υπηρεσιών Επικοινωνίας, μέσω Διαδικτύου (Ιnternet), τα ηλεκτρονικά ίχνη μιας εγκληματικής πράξεως,την ημεροχρονολογία και τα στοιχεία του προσώπου στο οποίο αντιστοιχεί το ηλεκτρονικό ίχνος, από τους λοιπούς δε παρόχους των υπηρεσιών επικοινωνίας τα «εξωτερικά στοιχεία» της επικοινωνίας, και ο πάροχος υποχρεούται να τα παραδίδει χωρίς να είναι αναγκαίο να προηγηθεί άδεια κάποιας Αρχής και ιδία της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.

3) Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών αλλά και οποιαδήποτε άλλη Ανεξάρτητη Αρχή ούτε νομιμοποιείται ούτε δικαιούται να ελέγξει με οποιονδήποτε τρόπο, αμέσως ή εμμέσως, το εάν η περί άρσεως ή μη του απορρήτου απόφαση των οργάνων της Δικαιοσύνης είναι σύννομη ή όχι. Αυτό κρίνεται από τα ίδια τα όργανα της Δικαιοσύνης. Ούτε όμως περαιτέρω η ρηθείσα Αρχή μπορεί να ελέγξει τους παρόχους υπηρεσιών επικοινωνίας για τη,σε κάθε περίπτωση,συμμόρφωσή τους προς τις αποφάσεις των οργάνων της Δικαιοσύνης. Εάν πράξει τούτο, ενεργεί καθ΄ υπέρβαση της δικαιοδοσίας της.

ΠΗΓΗ ΤΟ ΒΗΜΑ
23.8.09

ShareThis