Ενα Διάταγμα που εκδόθηκε το 1926 απαγόρευε... τη βοσκή στην Ακρόπολη. Μάλιστα η δασική υπηρεσία είχε το δικαίωμα να κατάσχει τα κοπάδια που «συλλαμβάνονταν» στον Ιερό Βράχο και να τα βγάζει σε δημοπρασία. «Επρόκειτο για ένα μέτρο για την προστασία των δασών της Αττικής, κυρίως των πευκώνων από τη βόσκηση», τονίζει στην «Κ» ο ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών κ. Γιώργος Καρέτσος. Μια δεκαετία νωρίτερα είχε για πρώτη φορά συσταθεί η δασική υπηρεσία σύμφωνα με τα βαυαρικά πρότυπα, με στόχο ακριβώς αυτό, να προστατέψει τα δάση από την υπερβολική βόσκηση. Επρόκειτο κυρίως για πευκοδάση στις περισσότερες περιοχές, καθώς η χαλέπιος πεύκη αναπτύσσεται εύκολα ακόμα και αν οι συνθήκες είναι δύσκολες.
Δεκαετία του 1960
Αρκετά χρόνια αργότερα, τη δεκαετία του 1960 σύμφωνα με τον κ. Καρέτσο, η Αττική καταγράφεται έως ένας από τους πιο δασωμένους νομούς της χώρας. Οσο όμως οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες εξαπλώνονται και η ζήτηση για γη προς οικοδόμηση αυξάνεται, τόσο τα δάση υποχωρούν. Δεν είναι πια τα γιδοπρόβατα αλλά οι άνθρωποι που απειλούν τη δασική βλάστηση.
Η συχνότητα των πυρκαγιών αυξάνεται, ενώ σε πολλές περιπτώσεις μια φωτιά ξεσπά στο ίδιο σημείο σε χρονικό διάστημα μικρότερο της δεκαετίας, γεγονός που κάνει δύσκολη την αναγέννηση των δασών. Ετσι σε πολλά σημεία η βλάστηση υποβαθμίζεται και τα δάση γίνονται πουρναρότοπος. Το έδαφος σε πολλές περιοχές δεν έχει πια τη δυνατότητα να υποστηρίξει απαιτητικά οικοσυστήματα.
Η καμπή για τα δάση πέριξ της Αθήνας, ήρθε μετά τη μεταπολίτευση, σύμφωνα με τον κ. Καρέτσο. Στην Αττική δραστηριοποιούνται 128 οικοδομικοί συνεταιρισμοί που διεκδικούν πάνω από 133.000 στρέμματα, πολλά εκ των οποίων δάση και δασικές εκτάσεις. Μεγάλες δασικές εκτάσεις κατέχει επίσης η Ιερά Μονή Πεντέλης, κάποιες από τις οποίες έχει ήδη πουλήσει σε ιδιώτες και σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Οι νέοι αγοραστές βέβαια μπορεί να αγόρασαν δάσος, αλλά επιθυμούν να το μετατρέψουν σε οικόπεδα και πολύ συχνά το καταφέρνουν. Ετσι τα δάση στην Πεντέλη, τον Υμηττό, το όρος Αιγάλεω, την Πάρνηθα βρίσκονται υπό διαρκή πίεση.
Η δασική υπηρεσία
Τα περισσότερα πευκοδάση της Αττικής δεν αξιοποιούνται, αφού δεν αποφέρουν οικονομικά οφέλη από την ξυλεία ή το ρετσίνι. Η δασική υπηρεσία, που κανονικά θα έπρεπε να φροντίζει για την προστασία των δασών και τους καθαρισμούς, έχει ελάχιστο προσωπικό και πρέπει να αντιμετωπίσει ένα κυκεώνα γραφειοκρατίας που προκύπτει από τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα αποχαρακτηρισμών των πολιτών. «Η δασική υπηρεσία διεκπεραιώνει έγγραφα, δεν διαχειρίζεται τα δάση. Κάθε ένας από τους υπαλλήλους του δασαρχείου Πεντέλης είναι χρεωμένος με περισσότερες από 2.000 αιτήσεις αποχαρακτηρισμών», τονίζει ο κ. Καρέτσος. Καθεμιά από αυτές τις υποθέσεις μπορεί να χρειαστούν χρόνια έως ότου τελεσιδικήσει.
Πηγή Καθημερινή
29.8.09
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου