Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Χάσαμε 295.000 στρέμματα δάσους

Σε Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες – Οι παθογένειες που οδήγησαν στην τραγωδία του 2007 είναι ακόμη εδώ

Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Και η σημερινή αλήθεια είναι ότι η καταστροφή που σημειώθηκε από το Σάββατο στο Λεκανοπέδιο της Αττικής στην κυριολεξία δεν έχει προηγούμενο: Μέσα σε τρεις ημέρες «αποχαιρετήσαμε» πάνω από 200.000 στρέμματα δάσους (και δυστυχώς η τραγική καταμέτρηση συνεχίζεται), όταν από το 1981 έως σήμερα ο θλιβερός απολογισμός από τις πυρκαγιές δεν ξεπερνά τα 300.000 στρέμματα. Η πρόοδος που σημειώνεται στον τομέα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι γεωμετρική, αλλά... αντίστροφη. Και αυτό είναι το αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, με κύριο -όπως όλα δείχνουν- το «ελληνικό» φαινόμενο της αδιάλειπτης διείσδυσης της πόλης όλο και πιο βαθιά στο δάσος. Οι αρχές, με άλλα λόγια, καλούνται να προστατέψουν όλο και περισσότερα, χωρίς την ίδια ώρα να έχουν ακόμα αντιμετωπιστεί οι παθογένειες που οδήγησαν στο τραγικό καλοκαίρι του 2007.

Ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Εσωτερικών τόνισε στην «Κ» ότι η κινητοποίηση του μηχανισμού ήταν άμεση. «Δεδομένης της έντασης του φαινομένου και των ισχυρών ανέμων, το γεγονός ότι λίγα σπίτια υπέστησαν καταστροφές και ότι δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες είναι επίτευγμα». Ωστόσο, τοπικοί άρχοντες, αλλά και αξιωματικοί της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας κάνουν λόγο για πρωτοφανή έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων. «Κανείς δεν συγκλονίστηκε από το 2007», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο αντιπρόεδρος της Ενωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος κ. Γιάννης Σταμούλης. Οπως και τότε, έτσι και φέτος παρατηρήθηκε «δυσκολία» συνεννόησης σε επίπεδο ηγεσίας της Πυροσβεστικής. «Η διαδικασία εξέλιξης της καταστροφικής πυρκαγιάς κατέδειξε ότι το σημερινό σύστημα πυροπροστασίας χρειάζεται ριζική αλλαγή», τονίζει στην «Κ» ο πρόεδρος της Κοινότητας Πεντέλης κ. Δημ. Στεργίου. Από τα 52.000 στρέμματα της κοινότητας, κάηκαν τα 30.000. Από αυτά, τα 5.000 αποτελούσαν παλαιό δάσος και τα υπόλοιπα 25.000 το «αναγεννημένο» δάσος του ΝΑ Πεντελικού. «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή των τελευταίων πολλών ετών για το Πεντελικό Ορος», λέει ο ίδιος. «Το σύστημα δεν λειτούργησε με βάση την αρχή της πρόβλεψης, εστερείτο στρατηγικής, με αποτέλεσμα να μην ιεραρχούνται οι απειλές». Για «βιβλική καταστροφή» έκανε λόγο στην «Κ» και ο κοινοτάρχης Γραμματικού κ. Νίκος Κούκης. «Εχουν καεί πολλά σπίτια ολοσχερώς, οι ζημιές στις γεωργικές εκτάσεις είναι ανυπολόγιστες, το μισό χωριό έχει πληγεί». Τεράστια η καταστροφή και στον Μαραθώνα. Οπως λέει ο δήμαρχος κ. Σπύρος Ζαγάρης: «Τα εναέρια μέσα άργησαν, η πρόληψη δεν λειτούργησε, με αποτέλεσμα να απολέσουμε σχεδόν ολοκληρωτικά τον δασικό πλούτο της περιοχής και να καούν περίπου 10 σπίτια». Παλλήνη, Νέα Μάκρη, Πικέρμι, Ραφήνα, Αγιος Στέφανος μετρούν επίσης μικρές ή μεγαλύτερες ζημιές. «Μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους που έγιναν στάχτη», λέει στην «Κ» ο νομάρχης Ανατολικής Αττικής κ. Λεωνίδας Κουρής. «Ο ακριβής απολογισμός θα γίνει τις επόμενες μέρες, το ίδιο και η αναζήτηση των αιτίων». Ο ίδιος πάντως αφήνει να εννοηθεί ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες σε πολλές περιπτώσεις δεν εκτίμησαν ορθά τον κίνδυνο. «Ενώ π.χ. τα ξημερώματα του Σαββάτου η φωτιά έδειχνε να έχει περιοριστεί, ξαφνικά διεσπάρη ώς τον Ευβοϊκό και τον Βαρνάβα. Το ίδιο συνέβη και χθες (σ.σ. προχθές) με την αναζωπύρωση στον Αγιο Στέφανο. Αν είχαν προσέξει νωρίτερα, δεν θα είχαμε τις εξάρσεις αυτές». Από νωρίς χθες το απόγευμα, έπαψαν να υπάρχουν ενεργά μέτωπα στην Αττική.

Των Λινας Γιανναρου - Γιαννη Σουλιωτη

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

=====================================================

Αποψη: Απαιτείται πρόληψη με συνολικό σχέδιο αντιπυρικής προστασίας

Του Νικου Χλυκα*

Οσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες εξηγούνται από το γεγονός ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στο σύστημα αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Το κύριο βάρος δίνεται στην καταστολή και όχι στην πρόληψη, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Η πρόληψη θα έπρεπε να γίνεται με βάση ένα συνολικό σχέδιο αντιπυρικής προστασίας, το οποίο θα εκπονεί η δασική υπηρεσία και θα προβλέπει όλα τα έργα που πρέπει να γίνουν για την προστασία του δασικού οικοσυστήματος από τις φωτιές. Αυτό το σχέδιο θα «υπηρετούν» όλοι οι εμπλεκόμενοι ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει τις πιστώσεις και ποιος θα κάνει τι.

Δεν έχει νόημα να γίνονται αποσπασματικές κινήσεις. Για παράδειγμα ό,τι και να κάνεις στα διοικητικά όρια ενός δήμου, αν δεν έχει γίνει ανάλογη πρόβλεψη και στο διπλανό δήμο θα καεί όλη η περιοχή.

Τα δάση πρέπει επίσης να διαχειρίζονται με αραιώσεις, κλαδεύσεις, απομάκρυνση της συσσωρευμένης βιομάζας. Οι εργασίες αυτές σημαίνουν ασφαλώς πιστώσεις για τα δάση.

Αυτά όμως τα χρήματα που δεν δίνουμε για την πρόληψη, τα δίνουμε πολλαπλάσια για την καταστολή των πυρκαγιών όταν ξεσπάσουν και για την προστασία των οικισμών από τις πλημμύρες στη συνέχεια. Επίσης, είναι απαραίτητο τους μήνες της αντιπυρικής περιόδου να υπάρχει εικοσιτετράωρη φύλαξη μέσα στο δάσος.

Μια δεύτερη παράμετρος είναι ο σωστός συντονισμός, όταν εκδηλώνεται η πυρκαγιά, που αυτό σημαίνει γνώση της περιοχής, γνώση της συμπεριφοράς των φυτών που υπάρχουν στο δάσος, και βέβαια καταπολέμηση της φωτιάς εν τη γενέσει της. Η κατανομή του προσωπικού των επίγειων και εναέριων μέσων είναι θέμα καθαρά επιχειρησιακό και έτσι πρέπει να το χειρίζεται ο συντονιστής.

Δεν μπορεί κάθε δήμαρχος να παίρνει τηλέφωνο τον υπουργό και να ζητάει πυροσβεστικά μέσα γιατί ούτε ο ένας ούτε ο άλλος έχουν δουλειά. Ο συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων μπορεί να οδηγήσει σε μια καταστροφική πυρκαγιά.

Οσον αφορά τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών, η συγκεκριμένη περιοχή καίγεται ανά πενταετία. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν υπήρχαν δρόμοι για να περάσει η Πυροσβεστική, αλλά βέβαια δεν είχε γίνει διαχείριση των δασών που θα βοηθούσε να μην εξαπλωθεί τόσο η πυρκαγιά.

Πρέπει να ξανασυζητήσουμε τον επανασχεδιασμό της αντιμετώπισης των πυρκαγιών με τη θεσμοθετημένη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, των ενεργών πολιτών, των εθελοντών και σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι είναι η κατάλληλη περίσταση να μιλήσουμε για την επικαιροποίηση του ομόφωνου πορίσματος της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τα δάση το 1992 -1993.

* Ο κ. Νίκος Χλύκας είναι δασολόγος - περιβαλλοντολόγος



Πηγή Καθημερινή
25.8.09
=======================================

Aποψη: Χωρίς κρουνούς, αλλά με πισίνες

Του Νικου Γ. Ξυδακη

O ανταποκριτής του ΒΒC Μάλκολμ Μπράμπαντ αγαπά τόσο πολύ την Ελλάδα, που νιώθει τύψεις για το ενοικιαζόμενο σπίτι του στο Ντράφι. «Η αγαλλίαση που νιώθαμε στο εκπληκτικό ορεινό τοπίο» γράφει σήμερα στην «Κ» (σελ. 24), «μετριαζόταν από την επίγνωση ότι επωφελούμαστε από έναν εμπρησμό, που επέτρεψε σε αδίστακτους εργολάβους να πλουτίσουν, χτίζοντας εκεί που πριν από μια δεκαετία υπήρχε δάσος». Ο Βρετανός δημοσιογράφος μιλά ευγενικά για τη μεγαλύτερη αρρώστια της σύγχρονης Ελλάδας, για το σύνδρομο που περιλαμβάνει: αυθαιρεσία, ψύχωση real estate, διεφθαρμένη και ανεπαρκή διοίκηση, πελατειακές σχέσεις κυβερνώντων-κυβερνωμένων, καταπάτηση του κοινόκτητου, λύσσα για το ιδιόκτητο. Βλέπουμε τις αεροφωτογραφίες των καμένων της ΒΑ Αττικής, υπερδιακόσιες χιλιάδες στρέμματα - δυόμισι κυκλαδονήσια σε έκταση. Τα σπίτια φυτρώνουν μέσα στο δάσος, από τα δέντρα τα χωρίζει μια αυλή, με γκαζόν και πισίνα. Φυτρώνουν διαρκώς, ημιαυθαίρετα, ημινόμιμα, αυθαίρετα, παράνομα. Χωρίς οδικό δίκτυο, χωρίς δασικούς δρόμους, χωρίς υποδομές, χωρίς υδατοδεξαμενές και κρουνούς. Αλλά με πισίνες και γκαράζ για το δασικό SUV. Δεν είναι όλα τα σπίτια έτσι, υπάρχουν και ιστορικοί οικισμοί, νόμιμοι. Αλλά είναι κοινό μυστικό ότι η πληθωρική οικοδόμηση των οικοπεδικών φιλέτων περί την Πεντέλη δεν ξεκινά ποτέ νόμιμα, νομιμοποιείται πάντα εκ των υστέρων. Οικοπεδοποίηση του δάσους: είναι κι αυτός ένας τρόπος να παράγονται υπεραξίες...

Τώρα, πάνω στις στάχτες του δάσους, πλάι στα ανέπαφα σπίτια, ταπεινά ή αλαζονικά, στα αποκαΐδια της αττικής μεγαπυρκαγιάς, πλανάται μια οσμή: δυσάρεστη, τοξική, σαν τις διοξίνες που περιέχει η κάπνα. Είναι η πικρή επίγνωση ότι όλα αυτά έχουν ξαναγίνει και θα ξαναγίνουν: ότι τίποτε δεν άλλαξε από τις μεγάλες πυρκαγιές του ’90, τίποτε δεν μάθαμε από το πύρινο καλοκαίρι του 2007. Ανησυχούμε όταν καίγονται τα δάση, θρηνούμε όταν απειλούνται τα ημιαυθαίρετα. Κι ύστερα ξεχνάμε, επανερχόμαστε στον δαιμονικό κύκλο του ημινόμιμου real estate, ξαναβρίσκουμε την απέραντη, διαρκή περιφρόνηση για τον δημόσιο χώρο. «Οι τύψεις κάηκαν από τις φλόγες», συμπεραίνει θλιμμένα ο Μπράμπαντ. Μπα, ούτε καν τύψεις: αφού σώθηκαν τα κτίρια.

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

==================================

Aποψη: Αναξιοποίητος εθελοντισμός

Του Δημητρη Pηγοπουλου

Σάββατο μεσημέρι. Αποσβολωμένοι παρακολουθούμε από την τηλεόραση το αποτρόπαιο θέαμα. Τηλέφωνα, μηνύματα, e mails. Κατάθλιψη. Και ξαφνικά: «Δεν πάμε προς τα επάνω μήπως κάνουμε κάτι;». Η ιδέα του φίλου με διαπέρασε σαν ηλεκτρικό ρεύμα, γιατί ενώ ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο έμοιαζε με κάτι σχεδόν εξωπραγματικό. «Εμείς; Να κάνουμε τι;». Ανεβήκαμε τη λεωφόρο Κηφισίας σε χρόνο ρεκόρ. Λίγο πριν από το ύψος της Χαριλάου Τρικούπη στη Νέα Ερυθραία, ένα περιπολικό εξέτρεπε την κυκλοφορία. «Είμαστε εθελοντές», είπαμε κάπως συνεσταλμένα. Ο «τροχαίος» πολύ φιλικά μας υποχρέωσε να στρίψουμε αριστερά.

Τελικά κάναμε μια μικρή παράκαμψη και ξαναβγήκαμε στην κεντρική λεωφόρο που οδηγούσε στις πυρόπληκτες περιοχές. Λίγο πιο πάνω από την κεντρική πλατεία της Σταμάτας, είχε μαζευτεί ο περισσότερος κόσμος. Ενας λόφος καιγόταν. Πλησιάσαμε το όχημα του στρατού. «Ηρθαμε να βοηθήσουμε. Πού μπορούμε να πάμε;». Το μέτωπο είχε «ζωηρέψει», πυκνοί μαύροι καπνοί ξεπηδούσαν πίσω από τον λόφο. «Παιδιά, ακολουθήστε τον δρόμο πιο μέσα, περπατήστε και θα βρείτε μια ομάδα πυροσβεστών. Θα σας καθοδηγήσουν εκεί». Κάναμε ό,τι μας είπε ο αξιωματικός.

Στη δεύτερη στροφή, ένα περιπολικό δεν άφηνε κανέναν να περάσει. Ούτε τους μόνιμους κατοίκους που αγωνιούσαν για τα σπίτια τους, πόσω μάλλον δύο ερασιτέχνες εθελοντές, ο ένας εκ των οποίων είχε καταφτάσει με βερμούδα, ασυγχώρητη αστοχία για όποιον θέλει να συνεισφέρει όταν υπάρχει φωτιά. Tουλάχιστον είχαμε ωραίες, μοσχομυριστές πετσέτες. Επιστρέψαμε άπραγοι. Σε λίγα λεπτά θα βλέπαμε μια γυναίκα να θρηνεί το σπίτι της.

Αν θέλεις να βοηθήσεις, βοηθάς. Θα βρεις τον τρόπο. Αυτό το οποίο είναι εντυπωσιακό για μια χώρα με τέτοιο παρελθόν σε καταστροφικές πυρκαγιές είναι ότι δεν έχει αποκτήσει ακόμα αυτοματοποιημένους μηχανισμούς, οι οποίοι θα κάνουν τα πράγματα λίγο πιο εύκολα. Οπως, ας πούμε να αξιοποιήσουν δύο «άσχετους», ακόμα και μέσα στον γενικό χαμό. Ισως φταίμε κι εμείς. Η πίεση δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρή για να τους υποχρεώσουμε να το κάνουν.

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

=================================

Επαναλήφθηκαν τα ίδια λάθη
Ενδείξεις για δυαρχία στο Πυροσβεστικό Σώμα
και υπόγειες συγκρούσεις και διεργασίες

Του Γιαννη Σουλιωτη

Για δυσκολία συνεννόησης των αξιωματικών στην ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος, με συνέπεια να υπάρχουν κενά στον συντονισμό των δυνάμεων κάνουν λόγο πηγές μέσα από το Σώμα, θυμίζοντας την ένταση στις σχέσεις του τέως αρχηγού κ. Ανδρέα Κόη με το περιβάλλον του κ. Παναγιώτη Φούρλα, που ήρθε στην επιφάνεια στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Σύμφωνα με μια άποψη, το θέμα φέρεται να τελούσε σε γνώση της ηγεσίας του υπουργείου Εσωτερικών, η οποία ωστόσο επέλεξε να το υποβαθμίσει προκειμένου, όπως ανέφεραν κύκλοι της λεωφόρου Κατεχάκη, να μην πληγεί η συνοχή και το ηθικό του Σώματος, κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου.

Καταγγελία

«Η Πυροσβεστική συνεχίζει να ταλανίζεται από τέτοιου είδους προβλήματα, καθώς εντοπίζονται δυσκολίες στην καθημερινή συνεργασία μεταξύ των ανώτατων αξιωματικών», κατήγγειλε χθες πηγή από την Πυροσβεστική. Την ίδια πάντως στιγμή, κορυφαία στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών μιλώντας χθες στην «Κ» χαρακτήρισαν ικανοποιητική τη συνεργασία μεταξύ των επικεφαλής της Πυροσβεστικής στο μέτωπο της βορειοανατολικής Αττικής, υπογραμμίζοντας ότι «οι τριβές που πιθανόν να υπάρχουν ουδόλως επηρέασαν την επιχειρησιακή ικανότητα του Σώματος». Στο παρασκήνιο πάντως πληθαίνουν οι ενδείξεις για δυαρχία στο Πυροσβεστικό Σώμα και υπόγειες συγκρούσεις και διεργασίες με θύμα τον υπαρχηγό του Σώματος κ. Στέλιο Στεφανίδη.

Στις 6.56 π.μ. του Σαββάτου έφτασε στο σημείο της πυρκαγιάς στο Γραμματικό το πρώτο πυροσβεστικό ελικόπτερο, ενώ από τα στοιχεία της Πολεμικής Αεροπορίας προκύπτει ότι η συνδρομή του πρώτου αεροσκάφους ζητήθηκε στις 7.16 π.μ. της ίδιας μέρας. Τα στοιχεία μοιάζουν ώς ένα βαθμό να επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που έκαναν λόγο για καθυστερημένη αντίδραση του μηχανισμού και κακή εκτίμηση του κινδύνου. Την Κυριακή (και τη Δευτέρα), όταν η μεγάλη πυρκαγιά βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, το σήμα για απογείωση των πρώτων αεροσκαφών δόθηκε από την Πυροσβεστική στις 6.11 π.μ. Αίσθηση προκαλεί η μαρτυρία κατοίκων του Γραμματικού ότι η φωτιά ξέσπασε μερικά μέτρα από τις δύο διμοιρίες των ΜΑΤ που σταθμεύουν μόνιμα στο εργοτάξιο του ΧΥΤΑ, τα μέλη των οποίων ωστόσο δήλωσαν αναρμόδια να ειδοποιήσουν πόσω μάλλον να προλάβουν τη φωτιά στο στάδιο της εκδήλωσής της. Στους ισχυρούς ανέμους που έπνεαν στην περιοχή αποδίδει πάντως η ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών το μέγεθος της καταστροφής. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι «από τις 9.15 π.μ. του Σαββάτου, οπότε και το μέτωπο διασπάστηκε προς τρεις κατευθύνσεις υπήρξε άμεση κινητοποίηση των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, προκειμένου να εκκενωθούν οικισμοί όπου αυτό κρίνονταν αναγκαίο, ενώ στις 2.30 μ.μ. της ίδιας ημέρας ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας ζήτησε συνδρομή από χώρες της Ε.Ε, ενεργοποιώντας τον σχετικό μηχανισμό».

Διαφορετική εικόνα μεταφέρουν άτομα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενεπλάκησαν στις επιχειρήσεις κατάσβεσης. Ο νομάρχης Ανατολικής Αττικής κ. Λεωνίδας Κουρής επεσήμανε στην «Κ» ότι άλλο κέντρο συντόνιζε τις επίγειες και άλλο τις εναέριες πυροσβεστικές δυνάμεις. Ο πρόεδρος των εποχικών δασοπυροσβεστών κ. Κώστας Παπαντώνης από τη μεριά του δήλωσε ότι οι δυνάμεις που κλήθηκαν να μεταβούν στην Αττική από τη Βόρεια Ελλάδα μεταφέρθηκαν με λεωφορεία (αντί με στρατιωτικά αεροπλάνα κατά τη συνήθη πρακτική) με αποτέλεσμα να φτάσουν με καθυστέρηση στο μέτωπο της πυρκαγιάς.

Πηγή Καθημερινή

25.8.09

===================================================

«Μάστιγα» οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί

Τανια Γεωργιοπουλου

Μια από τις βασικές αιτίες που οι πυρκαγιές ξεσπούν ξανά και ξανά στις ίδιες περιοχές είναι η οικιστική ασυδοσία που επικρατεί και οι πιέσεις που ασκούνται για τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεων και την οικιστική τους αξιοποίηση.

Υπολογίζεται, χωρίς ωστόσο να υπάρχει επίσημη καταγραφή, ότι 28 οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν 25.000 στρέμματα στο Πεντελικό Ορος (η Πεντέλη εκτείνεται στα διοικητικά όρια των δήμων και κοινοτήτων Πεντέλης, Νέας Πεντέλης, Βριλησσίων, Γέρακα, Παλλήνης, Ραφήνας, Νέας Μάκρης, Μαραθώνα, Ροδόπολης, Αγίου Στεφάνου, Διονύσου, Δροσιάς, Ερυθραίας και Κηφισιάς). Πολλά από αυτά κάηκαν το 1995 και το 1998. Σύμφωνα με όσα ορίζει το Σύνταγμα και η συνεπαγόμενη ελληνική νομοθεσία, απαγορεύεται η δόμηση εντός των δασών και των δασικών εκτάσεων. Κατά συνέπεια, οι συνεταιρισμοί αυτοί δεν διεκδικούν μόνο την κυριότητα επί αυτών των εκτάσεων, αλλά και τον αποχαρακτηρισμό τους, έτσι ώστε στη συνέχεια να μπορούν να χτίσουν. Και η φωτιά αποτελεί μια εύκολη λύση, καθώς εφόσον δεν υπάρχει σαφής καταγραφή των δασών και των δασικών εκτάσεων, δηλαδή δασολόγιο, όταν τα δέντρα «εξαφανιστούν» υπάρχει η πιθανότητα οι συγκεκριμένες εκτάσεις να εξαιρεθούν της αναδάσωσης, οπότε και να απολέσουν τον δασικό τους χαρακτήρα και άρα, να «προβιβαστούν» σε οικόπεδα...

Το γεγονός ότι κάποιοι οικοδομικοί συνεταιρισμοί το έχουν ήδη καταφέρει, δίνει «κουράγιο» και στους υπόλοιπους να συνεχίσουν. Ας μην ξεχνάμε πόσο κοστίζει ένα οικόπεδο στο Ντράφι, στον Αγιο Στέφανο, στον Μαραθώνα...

Ο οικοδομικός συνεταιρισμός ΑΟΟΑ (Αυτόνομος Οικοδομικός Συνεταιρισμός Αξιωματικών) το 1998 κατάφερε να εντάξει στο σχέδιο πόλης της Νέας Μάκρης έκταση 800 στρεμμάτων. Ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» στην περιοχή του Διονύσου και της Ροδόπολης το 1950 κατείχε 2.713 στρέμματα. Σήμερα, εμφανίζεται να κατέχει 4.000, πολλά από τα οποία έχουν ήδη οικοδομηθεί. Χαρακτηριστικά, όπως έχει δηλώσει ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ (Σύλλογος Προστασίας και Ανάπλασης Πεντελικού, κ. Δημήτρης Στεργίου, περίπου 10.000 στρέμματα πούλησε η Μονή Πεντέλης σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και ιδιώτες στη δεκαετία του 1970. Οι νέοι ιδιοκτήτες προφανώς προσπαθούν να αποχαρακτηρίσουν τις εκτάσεις που διαθέτουν. Σε ολόκληρη την Αττική δραστηριοποιούνται 128 οικοδομικοί συνεταιρισμοί που αριθμούν περίπου 65.000 στρέμματα και οι εκτάσεις που φέρονται να κατέχουν φτάνουν τα 113.300 στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.

Πηγή Καθημερινή
25.8.09
=====================================================

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis