Δεν έχει υπάρξει αρμόδιος υπουργός (Προεδρίας, παλαιότερα, Εσωτερικών στη συνέχεια, Δημόσιας Διοίκησης σήμερα...), άσχετα με το ποιο κόμμα βρισκόταν στην εξουσία, που να μην έχει... ευαγγελιστεί και εξαγγείλει «εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης»! Κάτι, δηλαδή, σαν τις... «μεταρρυθμίσεις» στην Παιδεία (σε όλους τους βαθμούς, από απλή μεταρρύθμιση μέχρι και «επανάσταση», που έλεγε ο Γεράσιμος Αρσένης), που και μόνο τον αύξοντα αριθμό της καθεμιάς αν παρατηρήσεις, πείθεσαι πως στην πραγματικότητα δεν έγινε (στα σοβαρά και επί της ουσίας) καμιά απολύτως! Απλώς κάθε αρμόδιος υπουργός αισθάνεται την ανάγκη το πέρασμά του από το σχετικό υπουργείο να σημαδευτεί και από έναν «εκσυγχρονισμό», μια «μεταρρύθμιση», με αποτέλεσμα τέτοιες... καινοτομίες να μην καταγράφονται μόνο όταν υπάρχει κομματική εναλλαγή στη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά ακόμη και απλή εναλλαγή υπουργού, ακόμη και της ίδιας κυβέρνησης...
Μάθαμε προχθές ότι το υπουργείο Ανάπτυξης παρουσίασε στην κυβερνητική επιτροπή (όπου και συζητήθηκε!) νομοσχέδιο με το οποίο περιορίζονται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που απαιτούνται για την ίδρυση επιχειρήσεων στη χώρα, από 18 σε 4. Οι περιβόητες «υπογραφές», από τους αρμόδιους των διαφόρων υπηρεσιών, τις οποίες θα πρέπει να περάσει χάνοντας τον χρόνο και το χρήμα του ο υποψήφιος επενδυτής στην Ελλάδα. Και αυτό το γραφειοκρατικό τέρας (με αποτέλεσμα η ίδρυση επιχείρησης να απαιτεί μια διαδικασία που είναι η ακριβότερη και πλέον χρονοβόρα από όλες τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ!) έχει κατηγορηθεί, τόσο από διεθνείς οργανισμούς όσο και εγχωρίως, ως η κύρια αιτία που αποτρέπει τους (ξένους, κυρίως) επενδυτές.
Λοιπόν, θα μειωθούν οι «υπογραφές» από 18 σε 4 – καλό πράγμα ακούγεται. Μόνο που... έχει ξανακουστεί – άνευ του παραμικρού ουσιαστικού αντικρίσματος. Θα πρέπει να ήταν τέλη Μαΐου όταν σχεδόν... πανομοιότυπη με την προχθεσινή ανακοίνωση είχε ξαναγίνει από τον υπουργό Ανάπτυξης, που ίσως εμπνέεται από το απόφθεγμα «επανάληψις, μήτηρ μαθήσεως»! Και για να μην τα ρίξουμε όλα στον σημερινό υπουργό, ας θυμηθούμε πως πριν από... ένα χρόνο την ίδια εξαγγελία - δέσμευση είχε κάνει ο προκάτοχός του κ. Φώλιας (ο ίδιος των σαραντατόσων μέτρων πάταξης της ακρίβειας...) και με τη σειρά του... πριν από αυτόν, ο Δημήτρης Σιούφας, υπουργός Ανάπτυξης της πρώτης τετραετίας της «νέας διακυβέρνησης». Θα σας γελάσουμε για τον ακριβή αριθμό των γραφειοκρατικών διαδικασιών που θα καταργούνταν σε καθεμιά από τις εξαγγελθείσες «διαρθρωτικές αλλαγές» (που ξανάγιναν της μόδας μέσα σε μια γενικώς προεκλογική περίοδο, έτσι για να δημιουργήσουν το κλίμα της «επανίδρυσης του κράτους»!), αλλά η φιλοσοφία τους ήταν πάντα η ίδια, πάντα εκσυγχρονιστική.
Είπαμε: την ευγενή φιλοδοξία της πάταξης της γραφειοκρατίας (γενικά, αλλά και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες που απαιτούνται για την ίδρυση επιχειρήσεων) δεν την είχαν και έχουν μόνο υπουργοί της σημερινής «νέας διακυβέρνησης» – με περίπου πανομοιότυπες δηλώσεις, νομοσχέδια και επεξεργασμένες πρακτικές λύσεις. Εβγαιναν κάθε τόσο και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, τόσο του «παλιού» όσο και του «εκσυγχρονιστικού». Αποτέλεσμα δεν υπήρξε ποτέ. Εχει την αιτιολογία του το γεγονός: από τη μια ο... πληθωρισμός δημόσιων υπηρεσιών και «αρμοδίων» με υπογραφές, εκ των πραγμάτων είναι... απαραίτητος προκειμένου να βρουν κάποιο (τυπικό, γραφειοκρατικό, άχρηστο έστω...) «αντικείμενο δουλειάς» οι στρατιές των απασχολουμένων στο Δημόσιο, που σε μεγάλο βαθμό υποαπασχολούνται. Οι κομματικές προσλήψεις (την ώρα που σε κάποιες άλλες δημόσιες υπηρεσίες καταγράφεται υπερπληθυσμός υπαλλήλων – τις έρμες μετατάξεις τις κουβεντιάζουν... μισό αιώνα!) αποτελούν ακόμη και σήμερα που ο «νόμος Πεπονή», στον βαθμό που ισχύει, τις έχει κάπως περιορίσει, τον βασικό μοχλό των πελατειακών σχέσεων του κράτους, πάνω στις οποίες στηρίζουν την εξουσία τους τα κόμματα. Και... παράλληλα, ρίχνουν και λίπασμα στα μποστάνια της διαφθοράς.
Σε προεκλογική τροχιά, με την κυβέρνηση να θέλει να δώσει την εικόνα της επισπεύδουσας στις «διαρθρωτικές αλλαγές» (όσα δεν έγιναν σε πέντε χρόνια, πώς στην ευχή θα γίνουν σε πέντε μήνες;), ακούσθηκε γοητευτικό να... ξαναεξαγγελθεί ο περιορισμός της γραφειοκρατίας στις διαδικασίες για την ίδρυση επιχειρήσεων. Ποιος θυμάται, θα σκέφθηκαν, πως η «διαρθρωτική αλλαγή» έχει πλούσιο παρελθόν εξαγγελιών; Η εξαγγελία μένει ως εντύπωση, όχι η υλοποίησή της...
Θα πείτε: εδώ κι αυτά που υλοποιούν, έπειτα από χρόνιες καθυστερήσεις, στα «μουλωχτά», τα παίρνουν πίσω, αν η μικροπολιτική και ο κομματισμός το επιβάλλουν – παράδειγμα: έπειτα από αναβολές επί αναβολών (και σθεναρών αντιρρήσεων των ενδιαφερομένων υπουργών...) καταργήθηκαν οι πονηροί και ερεβώδεις «ειδικοί λογαριασμοί» που επέτρεπαν την κάτω από το τραπέζι διάθεση χρημάτων στα διάφορα υπουργεία. Με το που... πανηγυρίσθηκε το μέτρο, στα μουλωχτά, πέρασε άλλη απόφαση, που επιτρέπει τη διάθεση τέτοιων κονδυλίων από τα υπουργεία, με τις... ίδιες διαδικασίες, αλλά με άλλη ονομασία, όχι τη «φορτισμένη» των «ειδικών λογαριασμών». Τρέχα γύρευε...
Tου Θανου Oικονομοπουλου
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
21.8.09
Σημείωση δική μου : "Ημουν νια και γέρασα μα εκσυγχρονισμό δεν είδα"
Καθώς λέει και ο σοφός λαός "Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου".....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου