Αυτές τις μέρες θα τον βρείτε στο εξοχικό του. Δεν είναι το καλύτερό του, όχι. Παραδόξως, ο κύριος Κώστας προτιμά τη «βολή» του σπιτιού του στην Αθήνα, του γραφείου του και κυρίως -δεν χρειάζεται να το κρύβει- του ωραίου, υπερσύγχρονου κομπιούτερ του.
Τι κι αν έχει πατήσει για τα καλά τα 80. Για τον κύριο Κώστα ο προγραμματισμός και η πληροφορική αποτελούν κάτι σαν δεύτερη φύση. Και είναι δύσκολο να αποχωρίζεται τα μηχανήματά του, έστω και αν ο γιατρός συστήνει τα τελευταία χρόνια «μπάνια». Από το ’85 άλλωστε ασχολείται «με αυτά», πολύ περισσότερο δηλαδή από ό, τι οι περισσότεροι από εμάς.
Ολα άρχισαν όταν αποφάσισε να αγοράσει έναν υπολογιστή για το «παιδί». Γνωστός για το ότι πάντα επιλέγει το καλύτερο, ο κύριος Κώστας επέλεξε για τον γιο του έναν «πολύ ταχύ, προηγμένο», όπως τον περιγράφει, υπολογιστή. Και μαζί με το παιδί, μαθητή τότε του Γυμνασίου, έπιασε κι ο ίδιος να τον μαθαίνει. «Είδα ότι μόνο με τις γνώσεις από το manual άρχισα να καταλαβαίνω τις διάφορες λειτουργίες του» λέει στην «Κ» με την ευγενική του φωνή, σαν παππούς που διηγείται παραμύθια.
Με τη δουλειά του να περιστρέφεται γύρω από τα οικονομικά, βρήκε ότι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του. «Αρχισα να φτιάχνω δικές μου εφαρμογές. Θυμάμαι ότι τότε ήταν η γυναίκα μου διαχειρίστρια στην πολυκατοικία. Εφτιαξα μια εφαρμογή που τη βοηθούσε να βγάζει καλύτερα τα έξοδα ανά διαμέρισμα. Στη συνέχεια επέκτεινα τη χρήση του και στη δουλειά μου. Είδα ότι με το κομπιούτερ κέρδιζα χρόνο, κέρδιζα ακρίβεια». Κάπως έτσι, από πολύ νωρίς δηλαδή, όταν για τους περισσότερους το πιο κοντινό σε κομπιούτερ ήταν το Atari στο σαλόνι, ο κύριος Κώστας δεν γινόταν απλά φίλος της τεχνολογίας του - το έκανε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του.
Πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Κατ’ αρχήν το ίδιο το μηχάνημα. «Ξεκίνησα με έναν υπολογιστή με μνήμη 32 kilobyte και τώρα ο σκληρός μου είναι 250 giga, δηλαδή 250 δισεκατομμύρια byte!», λέει ο ίδιος. Εχοντας αποσυρθεί από την εργασία του, επίσης, έχουν αλλάξει και οι απαιτήσεις του από τον υπολογιστή. «Οχι πολύ πάντως!», διορθώνει. «Εχω βρει διάφορα χόμπι, όπως για παράδειγμα να φτιάχνω ένα πρόγραμμα που να μου βγάζει τη φορολογική εκκαθάριση ή μια εφαρμογή που μου βγάζει τα φάρμακα που πρέπει να παίρνω». Κατά τα άλλα, κάνει online τις τραπαζικές του συναλλαγές, βοηθά τα παιδιά του σε διαδικτυακές αναζητήσεις, διαβάζει, ενημερώνεται - ό, τι δηλαδή κάνει ο περισσότερος κόσμος. «Απλώς είμαι 80 χρόνων! Να με συμπαθάτε», λέει. «Ναι, μου είναι απαραίτητο το κομπιούτερ μου», προλαβαίνει την επόμενη ερώτηση. «Και φοβάμαι ότι είναι κάτι περισσότερο από συντροφιά, ότι κάνει κακό στην υγεία μου. Σπάνια κάθομαι λιγότερο από 2 ώρες μπροστά από την οθόνη. Αφοσιώνομαι στη δουλειά μου και κάθομαι στην καρέκλα αντί να βγαίνω να κάνω τον περίπατό μου όπως μου έχει πει ο γιατρός. Βγαίνω δηλαδή, μη νομίζετε, απλώς βγαίνω τις πιο ακατάλληλες ώρες! Αχ... έχει γίνει ολόκληρη τέχνη να καταφέρεις να διαθέσεις σωστά τον χρόνο στη σύνταξη...», μονολογεί.
Πάντως ο κύριος Κώστας είναι σε καλή παρέα. Μολονότι οι άνω των 65 αντιστοιχούν σε λιγότερο από 10% των ενεργών χρηστών του Διαδικτύου, οι αριθμοί τους συνεχώς αυξάνονται. Για την ακρίβεια, μέσα σε 5 χρόνια, έχουν αυξηθεί κατά πάνω από 55%, από 11,3 εκατ. τον Νοέμβριο του 2004 σε 17,5 εκατ. σήμερα.
Αντίστοιχα έχει αυξηθεί και ο χρόνος που περνούν online - από 52 ώρες σε 58 ώρες τον μήνα. Οι έρευνες αναφέρουν ότι το Ιντερνετ διευκόλυνε τη ζωή τους και ότι πλέον έχουν περισσότερο χρόνο για ξεκούραση - όταν σταματούν να πραγματοποιούν τραπεζικές συναλλαγές και να κάνουν ηλεκτρονικά ψώνια. Και το κυριότερο: επειδή με τα χρόνια έρχεται και η γνώση, σε σχέση με τους 20άρηδες «χάκερ» οι ηλικιωμένοι κάνουν λελογισμένη χρήση και αποφεύγουν τις παγίδες του Διαδικτύου.
Εκ των πραγμάτων, και κυρίως εκ της... φθοράς των πραγμάτων, δεν μπορούμε όλοι να κάνουμε την ίδια χρήση με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές - ούτε ο κύριος Κώστας είναι ο κανόνας! Λύση όμως για τους «κανονικούς» ηλικιωμένους δεν είναι ούτε το καφενείο ούτε η τηλεόραση και ο αποκλεισμός από τις νέες τεχνολογίες. Στο πλαίσιο αυτό, η ευρωπαϊκή μη κερδοσκοπική οργάνωση Eldy έχει δημιουργήσει μια πλατφόρμα ειδικά σχεδιασμένη για τις ανάγκες των ηλικιωμένων.
Η πλατφόρμα αυτή, σαν ένα «πουκάμισο» που μπορεί να φορεθεί σε κάθε υπολογιστή, δίνει πρόσβαση στις περισσότερο αναγκαίες λειτουργίες του Ιντερνετ και των υπολογιστών, όπως το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το chat, η περιήγηση στις ιστοσελίδες, η επεξεργασία κειμένων, η πρόσβαση σε πολυμέσα και δεδομένα κ. λπ.
Ολα αυτά, διότι έχει βρεθεί ότι για όποιον έρχεται σε επαφή για πρώτη φορά με τη σύγχρονη τεχνολογία το λογισμικό των Windows της Microsoft φαντάζει υπερβολικά περίπλοκο. O λεγόμενος και «υπολογιστής των ηλικιωμένων» αποτελεί ουσιαστικά ένα λογισμικό που αφαιρεί τα περιττά από τα κομπιούτερ. Με όλα κι όλα έξι κουμπιά στην οθόνη, κάθε ένα για μια βασική λειτουργία, επιτρέπει ακόμα και σε ανθρώπους με μηδαμινή εξοικείωση με τη συγκεκριμένη τεχνολογία να ανταλλάσσουν μέιλ, να συνομιλούν μέσω chat ή και skype, να μην αισθάνονται εν τέλει απομονωμένοι.
Εάν και οι συντάξεις δεν είχαν περικοπεί σε τέτοιο βαθμό, οι ηλικιωμένοι θα ήταν οι πιο φανατικοί e-καταναλωτές...
Της Λίνας Γιανναρου
Πηγή Καθημερινή
23.7.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου