"Εφυγε" ο Π. Βρέλλης, ο δημιουργός των κέρινων ομοιωμάτων στα Ιωάννινα

Ο Παύλος Βρέλλης στον Εθνικό Κήπο (1949)

AΠΩΛΕΙΑ. Σε ηλικία 87 ετών «έφυγε» το περασμένο Σάββατο από τη ζωή ο γλύπτης Παύλος Βρέλλης. Αφησε πίσω του μια ιδιαίτερη κληρονομιά: ένα μουσείο κέρινων ομοιωμάτων στο Μπιζάνι Ιωαννίνων με αγάλματα ξακουστών, αλλά και αφανών ηρώων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην Ιστορία του ελληνικού κράτους κατά τους τελευταίους τρεις αιώνες. Από την προεπαναστατική περίοδο του 1821 ώς και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ομοιώματα του Βρέλλη ξαναζωντανεύουν την Ιστορία μας και ενσαρκώνουν τον θαυμασμό του καλλιτέχνη για εκείνους που πολέμησαν ώστε να απολαμβάνουμε σήμερα την ελευθερία μας. Θαυμασμός για το ’21 «Ευχαριστώ αυτούς που κράτησαν τη θρησκεία μου, τη γλώσσα μου και την εθνικότητά μου, για να είμαι χριστιανός και να λέγομαι Ελληνας. Η αγάπη και η λατρεία που είχα από μικρό παιδί στους ήρωες της προεπανάστασης και της Επανάστασης του 1821 έγινε αγάπη και θαυμασμός για τους μετέπειτα ήρωες. Αυτοί σφάχτηκαν, κρεμάστηκαν, γδάρθηκαν, ταπεινώθηκαν... για να κερδίσουμε εμείς σήμερα τον τόπο τούτο ελεύθερο, χωρίς σκλαβιά», έγραφε στην προσωπική του ιστοσελίδα, ο καλλιτέχνης που γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1923. Ορφάνεψε πολύ μικρός από μητέρα και λίγο αργότερα έχασε τον πατέρα του. Τον μεγάλωσε η θεία του, αδελφή της μητέρας του, η οποία διέκρινε νωρίς την καλλιτεχνική του κλίση. Ηδη από την παιδική του ηλικία, είχε ζωγραφίσει ή σμιλέψει σε ξύλο ή πέτρα αγαπημένους του ήρωες. Στην εφηβεία του τον συνέλαβαν οι Γερμανοί μαζί με άλλα παιδιά για να εκκαθαρίζει απομεινάρια πολεμικού υλικού που δεν είχε εκραγεί. Η εμπειρία αυτή τον σφράγισε αλλά του έδωσε και δύναμη για ζωή. Μαθητής του Τόμπρου Σπούδασε αρχικά στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ηταν ο πρώτος Ηπειρώτης που κατάφερε να αποφοιτήσει. Πειραματίστηκε με διάφορα μέσα και υλικά, δοκίμασε τις δυνάμεις του στη ζωγραφική και τη χαρακτική. Τη γλυπτική την διδάχθηκε από τον δάσκαλό του Μιχάλη Τόμπρο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Φλωρεντία. Μία από τις πιο σπουδαίες του εργασίες ήταν η συντήρηση τμημάτων από τις αρχαιότητες του Ιερού Βράχου στο Μουσείο Ακροπόλεως, ενώ εργάστηκε και στο Εθνικό Αρχαιολογικό. Το μεγαλύτερό του όραμα ήταν η δημιουργία του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων που άνοιξε τις πόρτες του το 1994, σε ένα χώρο που είχε διαμορφωθεί εξ ολοκλήρου από τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Πηγή Καθημερινή 27.7.2010

 Σχόλιο δικό μας :

Τι ειρωνεία : Μόλις στις 17.6.10 είχαμε ανεβάσει ένα άρθρο που αναφερόταν στο έργο του στο http://arthrosyllektis.blogspot.com/2010/06/blog-post_17.html

 Θ. Κολοκοτρώνης(κέρινο ομοιώμα)/Μουσείο Βρέλλη

"Τα κέρινα ομοιώματα, είναι κούφια εσωτερικά και έτσι "αναπνέουν" καλύτερα. Διάλεξα το κερί σαν υλικό, γιατί ομοιάζει περισσότερο με την ανθρώπινη επιδερμίδα που θέλω να αποδώσω, έχοντας ένα βαθμό ημιδιαφάνειας. Εύκολο -γενικά- στη χρήση του, έχει κάποιες παγίδες στην επιλογή της ποιότητάς του και κυρίως στο χρώμα του, που πάντα διαφέρει απ' τη στιγμή που είναι λιωμένο, μέχρι τη στιγμή που σταθεροποιείται. Δούλεψα μόνος, χωρίς τη βοήθεια κάποιου κάλφα ή βοηθού."(Π.Βρέλλης)

*Οι φωτό είναι από το site του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων στα Γιάννενα (εδώ) όπως και το ποίημα