Κάθοδος Κοζάκων στο Αιγαίο και απόβασή τους στη Λήμνο, αναμένεται σήμερα Τετάρτη 21 Ιουλίου.Καταφθάνουν από τις όχθες του Ντον για να τιμήσουν τους προγόνους τους που είναι ενταφιασμένοι στο νησί του Ηφαίστου όπου κατέφυγαν το 1920 ηττημένοι στον ρωσικό εμφύλιο από τον Κόκκινο Στρατό και άφησαν την τελευταία τους πνοή σε κάποια ερημική παραλία, θερισμένοι από την πείνα και τις κακουχίες.
Οι απόγονοι των άγριων πολεμιστών της στέπας, δεν κατεβαίνουν καβάλα στα φημισμένα άλογά τους, αλλά με ένα υπερσύγχρονο κρουαζιερόπλοιο, φέροντας μαζί τους στοιχεία της παράδοσής τους τα οποία σχεδιάζουν να επιδείξουν στις εκδηλώσεις που οργανώνονται στη Μύρινα και σε άλλα σημεία του νησιού με τη συμβολή των τοπικών αρχών.
Βροντερά κοζάκικα τραγούδια, χοροί εμπνευσμένοι από την ανδρεία και την πολεμική αρετή του δυναμικού, ανυπότακτου και ατίθασου αυτού λαού, γαλήνιοι ψαλμοί βγαλμένοι από τον ρώσικο μυστικισμό, καταθέσεις στεφάνων από Κοζάκους με τις παραδοσιακές φορεσιές, επιδείξεις πολεμικής τέχνης, θα «χρωματίσουν» την ατμόσφαιρα της Λήμνου μεσούσης της τουριστικής περιόδου. Και η τοπική κοινωνία δεν μένει αδιάφορη, προσδοκώντας στην προβολή του νησιού στην τεράστια ρωσική τουριστική αγορά, καθώς οι εκδηλώσεις και μαζί και τα αξιοθέατα αναμένεται να μεταδοθούν εκτενώς στη Ρωσία.
Ας γυρίσουμε όμως ενενήντα χρόνια πίσω. Ηταν Νοέμβριος του 1920 όταν αγγλικά και γαλλικά πλοία, έπιασαν στη Λήμνο και αποβίβασαν χιλιάδες Κοζάκους με τις οικογένειές τους. Ο ρωσικός εμφύλιος, που είχε ξεσπάσει το 1918 μεταξύ των μπολσεβίκων και των υποστηριζόμενων από τη Δύση «αντεπαναστατικών δυνάμεων», πλησίαζε στο τέλος του
.
Ο Κόκκινος Στρατός κατακτούσε τη μια νίκη μετά την άλλη εις βάρος των στρατευμάτων των «λευκών», όσων δηλαδή εξεγέρθηκαν για να ανατρέψουν το κομμουνιστικό καθεστώς και είχαν την ενεργό βοήθεια της Δύσης που ενεπλάκη στρατιωτικά με την αποστολή εκστρατευτικού σώματος, στο οποίο συμμετείχε και ελληνικό τμήμα, για να πολεμήσει εναντίον των μπολσεβίκων.
Λαός συντηρητικός και φιλοπόλεμος οι Κοζάκοι -είχαν υπερασπιστεί τα θερινά ανάκτορα του τσάρου κατά την εφόρμηση των μπολσεβίκων το 1917- συντάχθηκαν με τους «λευκούς» για να αποτελέσουν το μαχητικότερο ίσως τμήμα του στρατού τους και στις συγκρούσεις επέδειξαν απαράμιλλη γενναιότητα και αξιαθαύμαστες πολεμικές τεχνικές. Στην καθοριστική μάχη της Κριμαίας, που έγειρε την πλάστιγγα προς την πλευρά των δυνάμεων του Λένιν και του Τρότσκι, ο στρατός των «λευκών» υπέστη συντριβή και χιλιάδες Κοζάκοι για να σωθούν επιβιβάστηκαν μαζί με τις οικογένειές τους στο λιμάνι της Σεβαστούπολης σε βρετανικά και γαλλικά πλοία, τα οποία τους διέσπειραν σε λιμάνια της Μεσογείου.
Στη διαδρομή, ένας μεγάλος αριθμός εξ αυτών αποβιβάστηκε από τους Αγγλογάλλους στη Λήμνο, όπου στρατοπέδευσε σε ερημική παραλία κοντά στο χωριό Πορτιανό της Νέας Κούταλης. Οι επιδημίες και οι κακουχίες οδήγησαν εκατοντάδες στον θάνατο, ενώ όσοι επέζησαν με την πάροδο του χρόνου εγκατέλειψαν το νησί.
Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και την επανάκαμψη της συλλογικής ιστορικής μνήμης, οι Κοζάκοι και μαζί η μετακομμουνιστική Ρωσία δεν ξέχασαν τους απαγορευμένους νεκρούς τους. Πέρυσι για πρώτη φορά έφτασαν στη Λήμνο με πτήση τσάρτερ Κοζάκοι προσκυνητές για να αποτίσουν φόρο τιμής στους προγόνους τους, και επί δύο ημέρες άρωμα στέπας πλημμύρισε την ατμόσφαιρα του πανέμορφου νησιού.
Φέτος η κάθοδος προβλέπεται εντυπωσιακή. Το κρουαζιερόπλοιο θα αποπλεύσει από τη Γένοβα της Ιταλίας όπου τα συμμαχικά πλοία της εποχής αποβίβασαν τους τελευταίους και θα ακολουθήσει αντιστρόφως τη διαδρομή διασποράς των Κοζάκων το 1920: Γένοβα - Πειραιάς - Λήμνος - Κωνσταντινούπολη - Σεβαστούπολη.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα επιβαίνουν περισσότεροι από εφτακόσιοι απόγονοι Κοζάκων, υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία της ρωσικής κυβέρνησης και της Εκκλησίας, ενώ το ενδεχόμενο να καταφθάσει με αεροπλάνο και ο πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ δεν επιβεβαιωνόταν από τις αρμόδιες αρχές, μολονότι κύκλοι εμπλεκόμενοι στην όλη επιχείρηση επέμεναν ότι είναι πολύ πιθανό.
Δύο νεκροταφεία φιλοξενούν Κοζάκους. Το ρώσικο τμήμα του συμμαχικού νεκροταφείου στο Ρωμαϊκό Γιαλό, κοντά στο Μούδρο, όπου ησυχάζουν οι νεκροί στρατιώτες της Ανταντ που έπεσαν στη μάχη της Καλλίπολης (25 Απριλίου 1915 μέχρι 9 Ιανουαρίου 1916), και όπου στήθηκε μνημείο το 2004, και το ρώσικο-κοζάκικο νεκροταφείο στην περιοχή της Νέας Κούταλης.
Στους χώρους των δύο αυτών νεκροταφείων πρόκειται να γίνουν οι εκδηλώσεις, τις οποίες ενισχύουν οι τοπικές αρχές.
Μπορούν οι νεκροί Κοζάκοι να φέρουν στη Λήμνο ζωντανούς Ρώσους για να ενισχύσουν την τουριστική οικονομία της;
Γιατί όχι, λένε οι αρμόδιοι του νησιού που φιλοδοξούν, όπως σημείωσε μιλώντας στην «Κ» ο δήμαρχος της Μύρινας κ. Κώστας Αλαμίνης, με αφορμή το ετήσιο προσκύνημα, σε μια προσοδοφόρα γνωριμία με τη ρωσική τουριστική βιομηχανία.
Επί του παρόντος, εκτός από τους ενταφιασμένους Κοζάκους η ρωσική παρουσία στη Λήμνο περιορίζεται σε δύο-τρία εξοχικά αγορασμένα από πλούσιους Ρώσους, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Του Σταύρου Τζίμα
Πηγή Καθημερινή
21.7.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου