Ολυμπιακές...αμαρτίες παιδεύουσι (χαμηλόμισθους) εργαζόμενους
Μεταξύ της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων-Αθήνα 2004 και ιδιωτικής ασφάλιστικής εταιρείας είχε συναφθεί τον Σεπτέμρβιο του 2002 σύμβαση ομαδικής ασφάλισης του προσωπικού ως κίνητρο παραμονής του στην εργασία. Δικαιούχοι της παροχής ήταν υπάλληλοι της εταιρείας απασχολούμενοι με σύμβαση εργασίας, οι οποίοι προσλήφθηκαν έως την 30.9.2003, υπό τον όρο της παραμονής τους στην εταιρεία μέχρι την ολοκλήρωση της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (έως την 30.9.2004 και υπό τον π΄ροσθετο όρο της επιτυχούς διοργάνωσης των Αγώνων).
Επειτα από έξι χρόνια (!) δημιουργήθηκε ζήτημα, εάν η εφάπαξ παροχή (πριμ) που χορηγήθηκε σε υπαλλήλους της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων-Αθήνα 2004, βάσει του ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου ζωής, απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος ή ελλείψει ρητής απαλλακτικής διάταξης (όπςω αυτή που ισχύει για την αποζημίωση), υπόκειται σε φορολογία ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες.
Η τακτική Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλιου του Κράτους γνωμοδότησε, ομόφωνα μάλιστα, ότι έπρεπ να καταβληθεί φόρος. Σύμφωνα με το ΝΣΚ, η εφάπαξ συνταξιοδοτική παροχή που εισέπραξαν οι υπάλληλοι της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπαικών Αγώνων- Αθήνα 2004, βάσει ομαδικού ασφαλιστηρίου συμβολαίου, υπόκειται σε φόρο εισοδήματος, αφενός μεν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 45 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες κατα΄το μέρος αυτής που αντιστοιχεί στα καταβληθέντα ασφάλιστρα, και αφετέρου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 24 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, ως εισόδημα από κινητές αξίες, αν μέρος αυτής αντιστοιχεί στην υπεραπόδοση των επενδύσεων των μαθηματικών αποθεμάτων που σχηματίζονται για τις ασφάλειες ζωής σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ. 400/1970.
Το ερώτημα είναι γιατί το θέμα αυτό ανέκυψε τώρα, δηλαδή τόσα χρόνια μετά την καταβολή της εφάπαξ παροχής. Και όχι μόνο αυτό, το π΄ροσθετο ερώτημα είναι ποιός είναι ο υπεύθυνος που δεν παρακρατήθηκε φόρος, ποιός δηλαδή "γνωμοδότησε", προκειμένου να "απαλλαγεί" η συγκεκριμένη παροχή από οποιαδήποτε φορολογική επιβάρυνση (η ίδια η ασφαλιστική εταιρεία? το Δ.Σ. του Αθήνα 2004? η Οργανωτική Επιτροπή? το υπουργείο?). Αν η παροχή είχε θεωρηθεία ποζημίωση, τότε θα είχε φορλογηθεί ανάλογα με την κλίμακα και οι υπάλληλοι του 2004 με τις μεσαίες και τις χαμιλότερες αποδοχές δεν θα είχαν ή θα είχαν ελάχιστη φορολογική υποχρέωση.
Το θέμα όμως έγινε "γαργάρα", ενδεχομένως για να μην πληρωθεί φόρος για τις "θηριώδεις" παροχές, που αποφάσισε το διοικητικό συμβούλιο του Αθήνα 2004, την ίδια ώρα που ¨καρατομούσε" παροχές μικροσυνταξιούχων των 600 και 700 ευρώ. Να δούμε ποιά εξέλιξη θα έχει το θέμα, καθώς δεν είναιμ δίκαιο να ανακινηθεί το ζήτημα για παροχές λίγων χιλιάδων ευρώ (εκεί θα έπρεπε να λειτουργήσει η αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης). Βέβαια, ερωτήματα δημιουργούνται για το αν διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος στον Αθήνα 2004 και αν ελέγχθηκαν οι δαπάνες σύμφωνα με τις αρχές που εφαρμόζονται για τις δημόσιες επιχειρήσεις. Εεωτήματα απλά τα οποία ελπίζουμε να μην παραμείνουν αναπάντητα...
Του Ζαχαρία Παπαδόπουλου
Πηγή Ο Κόσμος του Επενδυτή
6.8.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου