Στο μωσαϊκό των ανθρώπων διαφόρων εθνικοτήτων που συνθέτουν την εικόνα της Ομόνοιας, οι ψηφίδες αλλάζουν. Μετανάστες εγκαταλείπουν το κέντρο και τη θέση τους παίρνουν άλλοι, από διαφορετικές χώρες.
Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται και από επαγγελματίες της κτηματαγοράς. «Πολλοί, κυρίως Αλβανοί, Γεωργιανοί και άλλοι που ζούσαν στο κέντρο της Αθήνας μετακινούνται, πηγαίνουν σε άλλες γειτονιές και στη θέση τους έρχονται άτομα από ασιατικές -κυρίως Πακιστανοί- και αφρικανικές χώρες. Ακόμα και όσοι μετανάστες έχουν αγοράσει δικό τους σπίτι προτιμούν να το ενοικιάσουν και να πάνε σε πιο ήσυχες περιοχές, όπως εξάλλου έκαναν τα προηγούμενα χρόνια και πολλοί Ελληνες» λέει στην «Κ» ο κτηματομεσίτης Λευτέρης Ποταμιάνος.
«Πλέον στην Ομόνοια μένουν πολλοί αλλοδαποί από ασιατικές και αφρικανικές χώρες. Η ενοικίαση σε αυτούς, καθώς πολλοί δεν έχουν νόμιμα χαρτιά ή δεν είναι ασφαλισμένοι, εμπεριέχει ένα ρίσκο» συμπληρώνει ο ίδιος. Η Ομόνοια αποτελεί πόλο έλξης για αλλοδαπούς εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια πολλές επιχειρήσεις που ανήκαν σε αλλοδαπούς (π. χ. Αλβανούς) έχουν αλλάξει αντικείμενο εργασιών και χέρια, περνώντας σε νεότερους μετανάστες, αυτή τη φορά από ασιατικές και αφρικανικές χώρες. Αντίστοιχα, παλαιότεροι μετανάστες έχουν εγκαταλείψει το κέντρο και ως τόπο διαμονής αλλά και ως τόπο συνάθροισης και μετακινούνται προς άλλες περιοχές, όπως τα Πατήσια, οι Αμπελόκηποι, η Καλλιθέα κ. ά.
«Από τους πρώτους μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στο κέντρο της Αθήνας ήταν οι ομογενείς από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ. Αυτοί έφτιαξαν δικά τους καταστήματα, πολλά γουναράδικα που συνέβαλαν θετικά στην ανάπτυξη της περιοχής με τον κόσμο που μαζευαν. Ταυτόχρονα, στις αρχές του ’90, άρχισε η εισροή Αλβανών οι οποίοι επίσης εγκαταστάθηκαν στο κέντρο αφήνοντας το δικό τους στίγμα», μας λέει ο ξενοδόχος Μανώλης Καρδάμης που ζει και εργάζεται κυριολεκτικά όλη τη ζωή του στο κέντρο της Αθήνας. «Τα επόμενα χρόνια, στα μέσα της ίδιας δεκαετίας, άρχισαν να έρχονται μετανάστες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και τα Βαλκάνια. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από τους Ελληνες, και εκείνοι οι πρώτοι μετανάστες αφήνουν την περιοχή.
Πλέον, οι περισσότεροι ξένοι που κινούνται σε αυτούς τους δρόμους είναι Ασιάτες και Αφρικανοί» αναφέρει.
Λιγοστοί είναι οι Αλβανοί που μαζεύονται τις Κυριακές στα περίπτερα της πλατείας Ομονοίας συζητώντας με πάθος για τα θέματα που γράφουν τα πρωτοσέλιδα των αλβανικών εφημερίδων. Ακόμα και οι οικιακές βοηθοί από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ αποφεύγουν πια την πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου, στέκι το οποίο τις «φιλοξενούσε» τα τελευταία 15 χρόνια.
«Η Ομόνοια είναι τόπος υποδοχής των μεταναστών εδώ και πολλά χρόνια. Τα προηγούμενα χρόνια η ένταξή τους γινόταν με πιο ομαλό τρόπο, καθώς η Αθήνα και όλη η Ελλάδα αναπτύσσονταν, υπήρχαν δουλειές για να απορροφηθούν αυτοί οι άνθρωποι.
Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, οι άνθρωποι αυτοί είναι διαφορετικοί και η πολιτεία δεν φαίνεται να έχει κάποιο σχέδιο για την ένταξή τους. Αυτό έχει αποτέλεσμα το κέντρο της Αθήνας να μοιάζει περισσότερο παρακμιακό παρά πολύχρωμο, όπως τα προηγούμενα χρόνια» σχολιάζει ο κ. Στάθης Μεταξάς, ιδιοκτήτης καταστήματος οπτικών στην Ομόνοια.
Του Κώστα Ονισένκο
Πηγή Καθημερινή
1.8.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου