«Αναζητούνται υπερήλικοι πρώην βουλευτές, καθώς και χήρες και ορφανά παλαιών πολιτικών, για να εισπράξουν ξεχασμένα αναδρομικά» .
Θα μπορούσε να είναι και μικρή αγγελία ή δισέλιδη καταχώριση με ανάλογο περιεχόμενο που φιλοξενείται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Ενημέρωσις» το οποίο εκδίδεται από την «Ενωση τέως Βουλευτών και Ευρωβουλευτών» για να γίνει γνωστό ότι στην Τράπεζα της Ελλάδος υπάρχουν χρήματα που εδώ και μία δεκαετία αναζητούν αποδέκτες και δεν τους βρίσκουν. Ο λόγος που δεν τους βρίσκουν, όπως προκύπτει από τη δημοσιογραφική έρευνα, είναι διότι η πλειονότητα των δικαιούχων έχει από ετών αποδημήσει εις Κύριον, αλλά αυτό δεν γνωστοποιήθηκε ποτέ στην Τράπεζα της Ελλάδος η οποία λειτουργεί ως εντολοδόχος του Δημοσίου.
Η ιστορία ξεκινά από το 1991
Η υπόθεση αυτή που αποτυπώνει ανάγλυφα το ελληνικό δημοσιονομικό χάος, όπως και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ξεκινά από το... μακρινό 1991 όταν επί κυβερνήσεως του κ. Κ. Μητσοτάκη οι αυξημένες αμοιβές από εφημερίες ορισμένων γιατρών του ΕΣΥ προκάλεσαν προσφυγές δικαστικών στο Ελεγκτικό Συνέδριο με τις οποίες ζήτησαν να αναπροσαρμοστούν οι αποδοχές τους, καθώς με ερμηνεία του Συντάγματος έχει καθιερωθεί ότι ο ανώτερος μισθός στο Δημόσιο είναι εκείνος του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Η δικαίωση που, έπειτα από πολλές περιπέτειες, πέτυχαν οι προσφεύγοντες δικαστές οδήγησε σε γενναία αναπροσαρμογή των μισθών και των συντάξεών τους για την περίοδο από 1.12.1991 ως 31.12.1995, ανοίγοντας ταυτοχρόνως την όρεξη και στους βουλευτές, η αποζημίωση των οποίων συνδέεται με βάση το Ζ Δ Ψήφισμα του 1975 με τις αποδοχές των επικεφαλής των Ανωτάτων Δικαστηρίων.
Για τον... φόβο των Ιουδαίων όμως στον δικαστικό αγώνα μπήκαν μπροστά οι τέως βουλευτές, οι οποίοι, όπως ήταν φυσικό, δικαιώθηκαν επίσης, συμπαρασύροντας εκτός από την αναπροσαρμογή των συντάξεών τους και την αποζημίωση των εν ενεργεία συναδέλφων τους. Μαζί όμως με τις αυξήσεις που κατ΄ αντιστοιχία των δικαστικών πήραν οι βουλευτές, στις διεκδικήσεις τους ήταν και τα αναδρομικά της προηγούμενης πενταετίας, τα οποία μετά από πολλές συζητήσεις και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, η κυβέρνηση του κ. Κ.Σημίτη αποφάσισε να τους καταβάλει τμηματικά μέσω ομολόγων που εξέδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος. Η σχετική απόφαση υπεγράφη τον Ιούνιο του 2000 από τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Ι. Παπαντωνίου και όριζε ότι τα οφειλόμενα στους έχοντες συνταξιοδοτικό δικαίωμα πρώην βουλευτές ή τις χήρες, τα ανήλικα ορφανά τους και τις άγαμες ή διαζευγμένες θυγατέρες όσων είχαν ήδη πεθάνει θα εξοφλούνταν «σε επτά ισόποσες άτοκες εξαμηνιαίες δόσεις με ομόλογα» τα οποία έληγαν από τις 2.1.2001 ως τις 2.1.2004.
«Για τον ακριβή υπολογισμό των οφειλόμενων ποσών κατά δικαιούχο» , το υπουργείο Οικονομικών, όπως αναφέρεται στην απόφαση του κ. Παπαντωνίου, έστειλε στην Τράπεζα της Ελλάδος πίνακα που εμφάνιζε το καταβλητέο ποσό. Ο χρόνος όμως παρήλθε και αρκετοί από τους δικαιούχους δεν εμφανίστηκαν για να εξαργυρώσουν τα ομόλογα που είχαν εκδοθεί στο όνομά τους.
Η αλληλογραφία που εκτυλίχθηκε ήδη από το 2006 μεταξύ της Ενωσης Τέως Βουλευτών και της ΤτΕ δεν έλυσε τον γρίφο με τα αζήτητα ομόλογα του Δημοσίου. Με αποτέλεσμα τον περασμένο Δεκέμβριο το αρμόδιο Τμήμα Θεματοφύλαξης και Διαχείρισης Τίτλων Δημοσίου του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος να αποταθεί εκ νέου στο άτυπο συνδικαλιστικό των συνταξιούχων βουλευτών, γνωστοποιώντας ότι «αρκετά μέλη σας δεν έχουν ακόμη εισπράξει από την Τράπεζά μας τα αναλογούντα σε αυτούς ποσά (...) λόγω μη προσέλευσής των». Γι΄ αυτό και «παρακαλεί» να προβεί η Ενωση «σε σχετικές ενέργειες ενημέρωσής τους, επειδή στην τράπεζά μας οι καταστάσεις των δικαιούχων (...) δεν παραθέτουν διευθύνσεις ή άλλα στοιχεία επικοινωνίας»!
Οποιος το μάθει ας προσέλθει
Στοιχεία όμως δεν διέθετε ούτε η Ενωση Τέως Βουλευτών, γι΄ αυτό και περιορίστηκε στη δημοσιοποίηση της λίστας της Τράπεζας με την ελπίδα να γίνει γνωστό το θέμα στους δικαιούχους και στους τυχόν κληρονόμους τους. Οι αρμόδιοι του Τμήματος Θεματοφύλαξης με τους οποίους επικοινώνησε «Το Βήμα» επιβεβαιώνουν ότι η υπόθεση παραμένει εκκρεμής, αν και, κατά πληροφορίες, η δημοσίευση της λίστας των δικαιούχων κινητοποίησε ορισμένους εκ των δικαιούχων, που σε κάποιες περιπτώσεις δεν ήταν οι ίδιοι αφού έχουν αποβιώσει από ετών αλλά... τυχεροί κληρονόμοι τους.
Η λίστα με τους 69 αναζητούμενους που δεν εισέπραξαν τα ομόλογα
Η ιστορία ξεκινά από το 1991
Η υπόθεση αυτή που αποτυπώνει ανάγλυφα το ελληνικό δημοσιονομικό χάος, όπως και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, ξεκινά από το... μακρινό 1991 όταν επί κυβερνήσεως του κ. Κ. Μητσοτάκη οι αυξημένες αμοιβές από εφημερίες ορισμένων γιατρών του ΕΣΥ προκάλεσαν προσφυγές δικαστικών στο Ελεγκτικό Συνέδριο με τις οποίες ζήτησαν να αναπροσαρμοστούν οι αποδοχές τους, καθώς με ερμηνεία του Συντάγματος έχει καθιερωθεί ότι ο ανώτερος μισθός στο Δημόσιο είναι εκείνος του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Η δικαίωση που, έπειτα από πολλές περιπέτειες, πέτυχαν οι προσφεύγοντες δικαστές οδήγησε σε γενναία αναπροσαρμογή των μισθών και των συντάξεών τους για την περίοδο από 1.12.1991 ως 31.12.1995, ανοίγοντας ταυτοχρόνως την όρεξη και στους βουλευτές, η αποζημίωση των οποίων συνδέεται με βάση το Ζ Δ Ψήφισμα του 1975 με τις αποδοχές των επικεφαλής των Ανωτάτων Δικαστηρίων.
Για τον... φόβο των Ιουδαίων όμως στον δικαστικό αγώνα μπήκαν μπροστά οι τέως βουλευτές, οι οποίοι, όπως ήταν φυσικό, δικαιώθηκαν επίσης, συμπαρασύροντας εκτός από την αναπροσαρμογή των συντάξεών τους και την αποζημίωση των εν ενεργεία συναδέλφων τους. Μαζί όμως με τις αυξήσεις που κατ΄ αντιστοιχία των δικαστικών πήραν οι βουλευτές, στις διεκδικήσεις τους ήταν και τα αναδρομικά της προηγούμενης πενταετίας, τα οποία μετά από πολλές συζητήσεις και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, η κυβέρνηση του κ. Κ.Σημίτη αποφάσισε να τους καταβάλει τμηματικά μέσω ομολόγων που εξέδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος. Η σχετική απόφαση υπεγράφη τον Ιούνιο του 2000 από τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Ι. Παπαντωνίου και όριζε ότι τα οφειλόμενα στους έχοντες συνταξιοδοτικό δικαίωμα πρώην βουλευτές ή τις χήρες, τα ανήλικα ορφανά τους και τις άγαμες ή διαζευγμένες θυγατέρες όσων είχαν ήδη πεθάνει θα εξοφλούνταν «σε επτά ισόποσες άτοκες εξαμηνιαίες δόσεις με ομόλογα» τα οποία έληγαν από τις 2.1.2001 ως τις 2.1.2004.
«Για τον ακριβή υπολογισμό των οφειλόμενων ποσών κατά δικαιούχο» , το υπουργείο Οικονομικών, όπως αναφέρεται στην απόφαση του κ. Παπαντωνίου, έστειλε στην Τράπεζα της Ελλάδος πίνακα που εμφάνιζε το καταβλητέο ποσό. Ο χρόνος όμως παρήλθε και αρκετοί από τους δικαιούχους δεν εμφανίστηκαν για να εξαργυρώσουν τα ομόλογα που είχαν εκδοθεί στο όνομά τους.
Η αλληλογραφία που εκτυλίχθηκε ήδη από το 2006 μεταξύ της Ενωσης Τέως Βουλευτών και της ΤτΕ δεν έλυσε τον γρίφο με τα αζήτητα ομόλογα του Δημοσίου. Με αποτέλεσμα τον περασμένο Δεκέμβριο το αρμόδιο Τμήμα Θεματοφύλαξης και Διαχείρισης Τίτλων Δημοσίου του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος να αποταθεί εκ νέου στο άτυπο συνδικαλιστικό των συνταξιούχων βουλευτών, γνωστοποιώντας ότι «αρκετά μέλη σας δεν έχουν ακόμη εισπράξει από την Τράπεζά μας τα αναλογούντα σε αυτούς ποσά (...) λόγω μη προσέλευσής των». Γι΄ αυτό και «παρακαλεί» να προβεί η Ενωση «σε σχετικές ενέργειες ενημέρωσής τους, επειδή στην τράπεζά μας οι καταστάσεις των δικαιούχων (...) δεν παραθέτουν διευθύνσεις ή άλλα στοιχεία επικοινωνίας»!
Οποιος το μάθει ας προσέλθει
Στοιχεία όμως δεν διέθετε ούτε η Ενωση Τέως Βουλευτών, γι΄ αυτό και περιορίστηκε στη δημοσιοποίηση της λίστας της Τράπεζας με την ελπίδα να γίνει γνωστό το θέμα στους δικαιούχους και στους τυχόν κληρονόμους τους. Οι αρμόδιοι του Τμήματος Θεματοφύλαξης με τους οποίους επικοινώνησε «Το Βήμα» επιβεβαιώνουν ότι η υπόθεση παραμένει εκκρεμής, αν και, κατά πληροφορίες, η δημοσίευση της λίστας των δικαιούχων κινητοποίησε ορισμένους εκ των δικαιούχων, που σε κάποιες περιπτώσεις δεν ήταν οι ίδιοι αφού έχουν αποβιώσει από ετών αλλά... τυχεροί κληρονόμοι τους.
Η λίστα με τους 69 αναζητούμενους που δεν εισέπραξαν τα ομόλογα
Ετσι,η ΤτΕ εμφανίζεται να αναζητεί τον αποθανόντα από το 2002 Νικόλαο Γρηγοριάδη,υπουργό Εμπορίου επί Μαρκεζίνη,άλλοτε βουλευτή Καβάλας με το Λαϊκό Κόμμα του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη και τον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου.Από το 2001 έχει πεθάνει και ο Δημήτριος Κελτεμλίδης,πρώην βουλευτής Θεσσαλονίκης της ΕΔΑ,ενώ ο Διονύσιος Λιβανός,πρώην βουλευτής της ΝΔ και κατόπιν ευρωβουλευτής του ΠαΣοΚ,έχει αποβιώσει από το 2005. Μεταξύ εκείνων που καλούνται να λάβουν αναδρομικές βουλευτικές συντάξεις είναι και ο Κωνσταντίνος Οικονομόπουλος,πρώην βουλευτής της Εθνικής Παράταξης του Σπυρίδωνα Θεοτόκη στις εκλογές του 1977 (τις μοναδικές που συμμετείχε το φιλοβασιλικό αυτό σχήμα που ιδρύθηκε από τον Στέφανο Στεφανόπουλο),ο οποίος έχει αποβιώσει από το 2004.Επίσης αναζητείται ο πρώην βουλευτής Λαρίσης του ΚΚΕ Ηλίας Παπαδημητρίου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 1998, δηλαδή πριν από 12 ολόκληρα χρόνια.
Εξίσου χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του προδικτατορικού βουλευτή Πειραιώς Ευάγγελου Σαββόπουλου,που απεβίωσε το 1995,εκλεγέντος με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1951, με την ΕΡΕ το 1956, με το Κόμμα Προοδευτικών του Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη το 1961,με την Ενωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου το 1964,την οποία εγκατέλειψε προσχωρώντας στο κόμμα των «Αποστατών» με την επωνυμία ΦΙΔΗΚ (Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κέντρο),για να καταλήξει μέσω της Εθνικής Παράταξης στη ΝΔ με την οποία ωστόσο δεν πέτυχε να εκλεγεί το 1981.
Στη λίστα αναφέρεται επίσης και ο Γεώργιος Τζατζάνης,πρώην βουλευτής της ΕΠΕΚ του Νικόλαου Πλαστήρα το 1952,ο οποίος πέθανε το 2002 και ο πρώην βουλευτής Χαλκιδικής της ΕΡΕ και της ΝΔ Αθανάσιος Φιλιππίδης,ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 1999. Προς αναζήτηση από την ΤτΕ είναι και ο πρώην ευρωβουλευτής και κατόπιν βουλευτής Καβάλας του ΠαΣοΚ Κωνσταντίνος Τσίμας,ο οποίος πέθανε το 2005 όντας εν ενεργεία βουλευτής. Αξιομνημόνευτη είναι και η περίπτωση του Ευστάθιου Κωστελίδη, βουλευτή Φλώρινας της ΕΡΕ ο οποίος είναι στη λίστα,το έτος γεννήσεως του οποίου είναι το 1908, δηλαδή πριν από 102 χρόνια.
Των Γρ. Τζιοβαρα και Λ. Σταυροπουλου
Πηγή Το Βήμα
1.8.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου