Σήμερα νιώθω την ανάγκη απλώς να προσυπογράψω το άρθρο του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου κ. Σταύρου Τσακυράκη για την «Παράνομη, ανήθικη, αδιάντροπη άρνηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας» που δημοσιεύτηκε χθες (25.1.2010) στην «Ελευθεροτυπία». Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας πολίτης μπροστά στην κατ’ εξακολούθηση αδιαντροπιά της συντεχνίας των τριακοσίων είναι να κραυγάσει «Ντροπή!». Οσες πιο δυνατά και όσες περισσότερες φορές μπορεί. Και το μόνο που μπορούν να κάνουν οι δημοσιογράφοι είναι να υιοθετήσουν την πρόταση της ακροτελεύτιας παραγράφου του άρθρου του κ. Τσκυράκη.
Τα γεγονότα: Από τη Βουλή ζητήθηκε η άρση της βουλευτικής ασυλίας για τον βουλευτή κ. Θ. Καράογλου προκειμένου να προχωρήσει η δίωξη για παράνομη είσοδό του σε γήπεδο κατά τη διεξαγωγή ποδοσφαιρικού αγώνα. Για τον βουλευτή κ. Αρ. Ντινόπουλο ζητήθηκε η άρση της ασυλίας του για αδικήματα που φέρεται να διέπραξε πριν ακόμη γίνει βουλευτής, όταν ήταν δήμαρχος Βριλησίων. 193 βουλευτές επί 241 παρόντων ψήφισαν κατά της άρσης ασυλίας του πρώτου και 237 επί 241 κατά της άρσης ασυλίας του δεύτερου!
«Η άρνηση άρσης της ασυλίας βουλευτών για αδικήματα που δεν σχετίζονται με τα καθήκοντά τους είναι βεβαίως παράνομη», γράφει ο κ. Τσακυράκης. «Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με την απόφασή του “Τσαλκιτζής κατά Ελλάδας” έχει καταδικάσει τη χώρα μας διότι αρνήθηκε να άρει την ασυλία του βουλευτή κ. Κ. Τασούλα για αδικήματα που φερόταν να έχει διαπράξει πριν γίνει βουλευτής, όταν ήταν δήμαρχος (...) Δεν πρέπει να υπάρχει προηγούμενο δημοκρατίας στην ιστορία της ανθρωπότητας που το νομοθετικό σώμα να επιδεικνύει παρόμοια περιφρόνηση προς την ισονομία.
»Υποθέτω ότι αποτελεί στοιχειώδη ηθική επιταγή να επιδιώκει κανείς να ξεκαθαρίσει το όνομά του από κατηγορίες για ποινικά αδικήματα. Εκτός, λοιπόν, από την περιφρόνηση της ισονομίας, επιδεικνύεται και αφάνταστη αδιαντροπιά με την κάλυψη πίσω από την ασυλία, η οποία φυσικά επιτείνει το κλίμα σήψης και διαφθοράς που επικρατεί σε όλη την κοινωνία. Με ποιο ηθικό κύρος, αλήθεια, οι ίδιοι άνθρωποι, που αποφεύγουν να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη, θα ερευνήσουν τα μεγάλα σκάνδαλα; Αντί για εξεταστικές επιτροπές για το Βατοπέδι ή τα ομόλογα, ας κάνουν μια μεγάλη εξεταστική επιτροπή που να ερευνήσει τον καθρέφτη με τα πρόσωπά τους».
«Δεν έχω καμιά προσδοκία ότι το σκάνδαλο της βουλευτικής ασυλίας μπορεί να τερματιστεί με κάποια αλλαγή νοοτροπίας των ίδιων των βουλευτών», συμπεραίνει ο κ. Τσακυράκης. «Είναι τόσο εθισμένοι στο να αποφεύγουν να λογοδοτούν και έχουν αναπτύξει τέτοια συντεχνιακή αλληλεγγύη, ώστε ακόμη και καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν πρόκειται να τους ταρακουνήσουν. Η λύση φαίνεται να βρίσκεται στην εξουσία του Τύπου. Μόνο μια μεγάλη καμπάνια, που θα στηλιτεύει συχνά το φαινόμενο και θα εκθέτει τους βουλευτές, μπορεί να συμβάλει σε αλλαγή. Προτείνω να καθιερωθεί μια ειδική στήλη στις εφημερίδες με τις φωτογραφίες όσων κρύβονται πίσω από την ασυλία και με σημείωση του αδικήματος για το οποίο χρωστούν να λογοδοτήσουν. Κάτι παρόμοιο, δηλαδή, με τις φωτογραφίες καταζητουμένων για σοβαρά εγκλήματα, έτσι ώστε ο αναγνώστης να βλέπει καθημερινά με ποιους έχει να κάνει».
Σήμερα νιώθω την ανάγκη απλώς να προσυπογράψω το άρθρο του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου κ. Σταύρου Τσακυράκη για την «Παράνομη, ανήθικη, αδιάντροπη άρνηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας» που δημοσιεύτηκε χθες (25.1.2010) στην «Ελευθεροτυπία».
Το μόνο που μπορεί να κάνει ένας πολίτης μπροστά στην κατ’ εξακολούθηση αδιαντροπιά της συντεχνίας των τριακοσίων είναι να κραυγάσει
«Ντροπή!».
Οσες πιο δυνατά και όσες περισσότερες φορές μπορεί.
Και το μόνο που μπορούν να κάνουν οι δημοσιογράφοι είναι να υιοθετήσουν την πρόταση της ακροτελεύτιας παραγράφου του άρθρου του κ. Τσακυράκη.
Tου Πασχου Μανδραβελη
Πηγή Καθημερινή
26.1.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου